1,309 matches
-
de viermi de mătase ai ei, sensibili la emoțiile umane, se opriră din țesutul gogoșilor. Mijind ochii În lumina slabă, bunica mea se uită În jos și-și văzu pieptul bluzei fluturând vizibil. Și, În acea clipă, luând aminte la insurecția dinăuntrul ei, Desdemona deveni ceea ce avea să rămână tot restul vieții: o ființă bolnavă, prizonieră Într-un corp sănătos. Cu toate acestea, neîncrezătoare În propria sa rezistență, În ciuda inimii care deja se potolea, ieși din crescătoria de viermi de mătase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
biserica din Nandru Sfânta Liturghie, de ziua Sfinților Împărați Constantin și Elena, este arestat, apoi, anchetat și supus, la securitatea din Deva, unor torturi imposibil de imaginat. I se Înscenează apartenența la așa-zisa „Garda Albă” și este Învinuit de insurecție armată. Este condamnat la muncă silnică pe viață. Lotul, din care făcea parte, era alcătuit din 70 de inculpați, dintre care patru sunt condamnați la moarte și executați. În același an, la mijlocul lui iulie, au fost arestați fiul, Mircea Tarcea
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
emană foarte multă energie.“ Plimbarea Traducere din limba maghiară de Marius Tabacu, ediție cartonată Plimbarea este povestea unui copil abandonat al revoluției, un orfan al Estului la intersecția marilor conflicte ideologice. Este relatarea maturizării sale într-o lume frământată de insurecții împodobite cu pene de păun, marcată în egală măsură de ostilitatea celor din jur și de dragostea puținilor apropiați, ce vor cădea pe rând în brațele morții. Copilul care încărunțește în somn, blestemat parcă să-i piardă pe toți cei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2214_a_3539]
-
preferat să o numesc prăbușirea sistemului de iluzii, este acest ecorșaj existențial. Când ea survine, mecanismul prin care privirea noastră se mulează pe ambiguitatea lucrurilor, dozând întocmai cantitatea de ascuns care trebuie să corespundă fiecărei dezvăluiri, se dereglează. Depresia este insurecția nevăzutului. Suprafața, sediul splendorii, este constrânsă să abdice. Regula este acum a adâncului, a neantului, a prăpastiei, a tot ceea ce până atunci stătuse la pândă. 7 mai De ce oare orice lamentație pe față se instalează în kitsch? De ce a vorbi
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
Green, Sadoveanu, Eliade ― minimum șase-șapte pagini pe zi. Stilul meu e "heirupist", datorită succesiunii infinite de umori inegale. "Mă învîrt în jurul cozii" (expresie oltenească), pierd timpul, negociez cu mine, protestez amânând în fața iminenței, orice "termen" mă pune în stare de insurecție. Totul e de fapt o pregătire înfrigurată, un trac prelungit (care se poate întinde pe perioade de luni) în vederea așezării la masa de lucru. Odată așezat, îmi vine greu să mă ridic, nu înțeleg de ce n-am făcut-o de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
În piață ori să meargă pînă la bulevardul Catedralei, luînd mereu cu sine una din cărțile lui Julián, de parcă ar fi fost o amuletă. Ultima oară cînd Îl cîntărise doctorul avea mai puțin de șaizeci de kilograme. Am aflat de insurecția din Maroc de la radio, iar cîteva ceasuri mai tîrziu un coleg de ziar de-al lui Miquel a venit să ne spună că redactorul-șef, Cansinos, fusese asasinat cu un foc de armă tras În ceafă, În fața cafenelei Canaletas, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
-mă pe veci aici jos, doar voi găsi vreun argument să apăr statul de anarhie! - Ce rămâne din România în fața fenomenului revoluționar? Precum n-am purtat războaie, ci am rezistat la invazii, tot așa n-am făcut revoluții, ci numai insurecții. Un popor de răzmerițe, apăsat de mizerie lăuntrică și exterioară, fără respirație revoluționară mai amplă. Este mai mult decât semnificativ că Avram Iancu, cea mai simpatică figură revoluționară a României, s-a sfârșit în melancolie, deznodământ strălucitor de poet, dar
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
o revistă sau alta Spiritul antiputere din multe reviste avangardiste poate fi justificat și printr-o tensiune și suspiciune întreținute în diverse feluri (nu doar prin credința în lumea de jos, a proletarilor și a săracilor eploatați sau doar prin insurecția împotriva literaturii burgheze): „Mișcarea de avangardă, scrie Dan Gulea, a fost constant în atenția organelor statului, revistele «Contimporanulă și «Integrală fiind atent supravegheate pentru alcătuirea unor dosare care nu se vor concretiza însă în procese“. Observațiile din dosar aveau să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
său, ceea ce mă amuză teribil, dar mă și sperie. nu este exclus ca imbecilul meu să fie însă un prim exemplu de revoltă în rîndurile speciei umane. mă întreb uneori dacă nu cumva imbecilii nu pregătesc o revoltă spontană, o insurecție împotriva modului în care le sunt concepute și furnizate visele... într-o bună zi vor dori să aibă, sunt sigur, un cuvînt de spus în această privință. Vor folosi, poate, și diverse tehnici medicale în acest sens. Cercetarea în materie
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
eliminarea, inițial a unui nuăr de 88 elevi În anii de studiu 1907-1908. Evenimentul a avut un larg răsunet iar pentru soluționare au fost antrenate Înalte foruri eclesiastice din Chișinău dar și din Sankt Petersburg. A existat ipoteza că motivul insurecției a constat În obținerea unor drepturi mai largi pentru folosirea limbii moldovenești. În anul 1911 tânărul Al. Cristea se angajează la catedra de muzică a școlii primare din Tatar Bunar. Prima treaptă ierarhică o constituie angajarea sa cântăreț de biserică
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
o experiență traumatizantă. Am fost chemați din nou în Consiliu. Nu trebuie să vă mai descriu rușinea noastră de părinți cu venituri medii la primirea convocării. L-am pus la colț, așa cum am fost sfătuiți să procedăm în situații de insurecție naivă, însă băiețelul nostru are o fire încăpățânată - nu a vrut să recunoască învinuirile. Ne-am prezentat la șe ]dința cu profesorii și am fost luați ca din oală: în mod absolut scan ]dalos, Alexandru o trăsese de păr pe
Ficţiuni reale by ed.: Florin Piersic jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1342_a_2714]
-
1840, urmând și cursurile renumitului Collège de France. Ca simpatizant al Partidului Republican Francez, Dumitru Brătianu va publica, În această perioadă la Le National și La Revue Indépendente. Alături de fratele său, Ion C. Brătianu și alți tineri români, participă la insurecția pariziană din 1848, dar În ziua de Paște a aceluiași an, cei doi Brătieni sunt deja În România, unde În scurt timp vor fi cooptați În Comitetul Societății Frăția, devenind apoi membri ai Comitetului Revoluționar din Țara Românească. La 11
GHEORGHE I. BRĂTIANU, PATRONUL ŞCOLII MELE by Aglaia C. Buduroi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1188_a_1874]
-
își cunosc moșii și strămoșii republicani, că au trăit bine-rău au avut în fruntea lor „domnul”, regele! La aflarea abdicării regelui mulți hlipicenari erau întristați și neputincioși la acest act politic al comunismului, dar și mulți s-au bucurat. Odată cu insurecția armată din 23 August 1944, pe valea Jijiei și a Sitnei viața locuitorilor încearcă să intre în normal: se întorc refugiații, răniții din spitalele militare, ca și mulți foști militari, care au fost lăsați la vatră și cu toții au început
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
își cunosc moșii și strămoșii republicani, că au trăit bine-rău au avut în fruntea lor „domnul”, regele! La aflarea abdicării regelui mulți hlipicenari erau întristați și neputincioși la acest act politic al comunismului, dar și mulți s-au bucurat. Odată cu insurecția armată din 23 August 1944, pe valea Jijiei și a Sitnei viața locuitorilor încearcă să intre în normal: se întorc refugiații, răniții din spitalele militare, ca și mulți foști militari, care au fost lăsați la vatră și cu toții au început
Confluenţa de la Hlipiceni by Petrru Rezuş () [Corola-publishinghouse/Memoirs/668_a_1264]
-
meditației, și de a purcede la acțiune. Or, Iuda riscă marele pariu: să-l pună pe Isus în fața unei decizii radicale. Strategia pare simplă. Iuda Îl va da pe Isus pe mâna preoților, silindu-l în felul acesta să stârnească insurecția mult așteptată. Din păcate, pariul s-a dovedit greșit. Departe de a stârni și conduce o insurecție armată, Isus se lasă crucificat, spre stupefacția și disperarea lui Iuda, care abia atunci pricepe adevărata „culoare” a mesianismului Învățătorului: una spirituală, în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
în fața unei decizii radicale. Strategia pare simplă. Iuda Îl va da pe Isus pe mâna preoților, silindu-l în felul acesta să stârnească insurecția mult așteptată. Din păcate, pariul s-a dovedit greșit. Departe de a stârni și conduce o insurecție armată, Isus se lasă crucificat, spre stupefacția și disperarea lui Iuda, care abia atunci pricepe adevărata „culoare” a mesianismului Învățătorului: una spirituală, în nici un caz politică. Dar e prea târziu. Sinuciderea rimează pentru De Quincey nu doar cu mărturisirea și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
TEATRALĂ, ÎN STILUL EROINEI CARE SE JERTFEȘTE PENTRU POPORUL EI. ÎN SITUAȚIA DATĂ, EA SEMNĂ IMEDIAT DOCUMENTELE PE CARE I LE ARĂTĂ MARIN ȘI COMPUSE UN DISCURS CE URMA SĂ FIE DIFUZAT PRIN RADIO ȘI TV CONFIRMÂND CĂ "DIN CAUZA UNEI INSURECȚII FANTASTICE, PROVOCATE DE ELEMENTE AVÂND SCOPURI DEMENTE ȘI, ȚINÂND CONT DE CONJUNCTURA MONDIALĂ, SE VEDEA PUSĂ ÎN SITUAȚIA DE A SOLICITA PROTECȚIA MARELUI JUDECĂTOR PENTRU POPORUL EI ȘI EA ÎNSĂȘI". În scurtul mesaj insista cu tristețe asupra faptului că "admiterea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
și mai înalte lumini. - Ce credeți despre noile curente poetice: expresionism, futurism, dadaism etc.? - Vrei să zici: vechile curente, mă îndreaptă d-l I. Bar-bu. În măsura în care au însemnat o revenire la imaginativ și romantic - tot binele. În măsura în care au însemnat obraznică insurecție, confuziune pederastă, reclamă dezmățată - tot răul. Poezia e contrariul stării permanente de revoluție, cum o definea mai deunăzi unul din acești esteți. E o lirică dezordine rezolvată în liniște. - Credeți că mediul nostru are vreo influență asupra noii generații? - Nu
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Întâi, războiul cu Japonia, care, spre surpriza lumii Întregi, s-a Încheiat prin Înfrângerea țarului și distrugerea flotei acestuia. Apoi furia rușilor, provocată de umilirea la care fusese supuși din pricina unor conducători incompetenți: revolta marinarilor de pe Potemkin, rebeliunea de la Cronstadt, insurecția din Sevastopol, evenimentele de la Moscova. Nu voi zăbovi asupra acestor fapte pe care nimeni n-a avut vreme să le uite, mulțumindu-mă să stărui asupra efectului devastator pe care l-au produs ele asupra Persiei, mai ales atunci când, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
care vântul le ridica din craterele clădirilor prăbușite. In dreptul Hotelului Ambasador, pensionarul se opri. „Nu, n-are rost, nu pot. Isteria asta generală nu-mi priește.“ Într-adevăr, mulțimea fierbea, gesturi și voci, accelerație și expansiune, orașul asediat, răvășit, insurecția locuitorilor expulzați din adăposturi. „Nu, n-are rost, îmi face rău. Mai bine merg s-o caut pe soră-mea. În Drumul Taberei, acolo locuiește.“ Tolea încercă să-l descurajeze: e târziu, autobuzele nu circulă, hoții împânzesc orașul în asemenea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
care, în mai puțin de zece minute, a devenit incredibil de agitată. Atunci mi-am dat seama! Mai era o dovadă a ceea ce se întâmplase. Martorii. Iar martorii erau chiar colegii mei și eu. Eu. Eu eram cel responsabil de insurecția de ieri și tot eu aveam să suport cele mai multe pedepse. Pentru faptele mele eram responsabil și îmi acceptam soarta, dar colegii mei nu trebuiau pedepsiți. Ei au fost cei manipulați. Ei nu aveau nici o vină. Guvernul îi va reduce la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
mestecau mâncarea, soldații priveau orar spre nord-vest. Deodată, ceva din acea direcție îi atrase și lui Shonyu atenția. — Tango, ce se vede pe cer, într-acolo? întrebă Shonyu. Generalii din jurul lui se întoarseră cu toții spre nord-vest. — Să fie oare o insurecție? sugeră unul dintre ei. Dar, în timp ce mâncau ceea ce le mai rămăsese din rații, auziră, deodată, strigăte învălmășite la poala colinei. Tocmai se întrebau despre ce era vorba, când un mesager de la Nagayoshi veni în fugă, spre ei: — Am fost atacați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
aminte că Tiberius a preluat puterea din mâinile Mașterei. Un cor de voci urlă niște insulte pe care Gajus le învățase din discuțiile grosolane ale soldaților, dar care îl tulburau acum, când îi erau adresate mamei împăratului. Se vorbea despre insurecție, și copilul se înfioră de emoție când un bătrân tribunus, cu platoșa grea de medaliile primite în zece campanii, îi strigă lui Germanicus: — Când Tiberius ți-a furat domnia tu erai aici și n-ai putut să faci nimic... După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
mulțimi de oameni adunate spontan îl aclamaseră pe tatăl său, dux Germanicus, pe nedrept destituit de Tiberius. — Lucrătura Mașterei, strigau. Totuși, cei mai mulți exultau: — Te-ai întors printre noi! În toiul entuziasmului se auzeau cuvinte ce făceau aluzie mai mult la insurecție decât la bucurie. Dintre ele, unul se întipări în mintea băiatului: „Apără-ne!“. Iar el, cu adorație, îl vedea pe tatăl său înzestrat cu puteri supraomenești. Ofițerul care comanda escorta se aplecă în șa și-i șopti: — Privește: să mărșăluim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
interzis, ci și extrem de riscant. Germanicus nu răspunse însă la observația timidă a generalului său. Toți se întrebară dacă decizia aceea rebelă avea la bază doar nemulțumirea față de proasta conducere sau dacă nu cumva ascundea un plan mult mai grav, insurecția urmașului lui Marcus Antonius care, la Alexandria, își pusese în joc viața pentru visul lui de domnie. Dar nimeni nu îndrăzni să spună ceva. Dintr-odată Germanicus declară că, având în vedere primejdia, Agrippina și cei doi fii mai mari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]