2,203 matches
-
corecți: de ei se trage, ei dau, ei repară, ei o duc prost, ei se afundă în mizerie. Dar (chiar și într-o chestiune socială, ca aceasta) tac, nu se apără, nu se solidarizează. *Trebuie să fii versat într-ale ipocriziei ca să procedezi așa: G. i-a lingușit în chip jenant pe cei ce compun biroul organizației de partid, „un loc în care - a zis - am găsit răspuns nedumeririlor mele”! Preoți să fi fost, iar el un biet enoriaș din cartier
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
ajungă în „pătura prăfuită a intelectualilor”. Dar, bagă el seama retrospectiv, „în timp ce noi duceam muncă politică, fiii popilor, ai doctorilor etc. Învățau la facultate, și azi ne conduc”! Mi-a descris cîțiva activiști din epoca formării sale, exemple de prostie, ipocrizie și șmecherie: Trifan, Pahonțu, Calimandric. Într-o ședință, primul i-a reproșat că referatul pe care-l citise „e mistic”. „Cum așa?”, a fost întrebat. „Păi, nu vedeți că folosește expresia «Din păcate»: «Din păcate, nu toți tovarășii...»”. Ambalîndu-se, a
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
mai știu unde. Va reflecta el cum trebuie și vor reflecta ceilalți la cele ce s-au întîmplat? Dacă o vor considera doar o răzbunare înseamnă că n-au înțeles nimic. Am stopat un tip de comportament, am spus „nu!” ipocriziei, „hoțomăniei”, „șulfănăriei”. Am pus capăt erorii celor care l-au desemnat și susținut. Am determinat revizuiri chiar în rîndurile acestora. În perfectă reciprocitate, eu i-am fost ostil mereu, dar unii dintre cei ce au contribuit la căderea lui i-
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
În CDE n-au făcut excepție de la regula impusă de tovarășii români iar autorul acestor rânduri, dar și al unor cărți speciale pe această temă, a dezvăluit În premieră sau În reluare gravele abuzuri ale noilor stăpâni ai țării. Culmea ipocriziei au atins-o unii evrei care chiar și pe timpul drasticului regim antonescian au avut o stare materială bună spre excelentă. În acele vremuri, măcar la Bârlad, președintele Oficiului Județean pentru Evrei Tutova, dr. Aron Țudic, i-a silit pe nababi
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
din tovi evrei și neevrei, care au plecat pe teren pentru a duce munca de lămurire și agitație În vederea meetingului”. În sfârșit, după atâta muncă grea de lămurire, a venit și ziua propriu-zisă a desfășurării lui. Pe tragi-comica scenă a ipocriziei și minciunii patentate cu succes de tovarășii ruși la revoluția din 1917, s-au urcat și au gavarit tov. Iancu Nusem, tov. Hibovschi și tov. Cazan Ștefan, secretar adjunct al județenei PMR Fălciu. „La acest meeting - informase raportorul - am avut
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
cenzorilor vasluieni a mai specificat și soluția la care recursese: „Semnalînd acest aspect organului de Îndrumare, acesta a indicat revistelor citate să includă În sumar materiale cu această tematică”, lucru ce s-a și Întâmplat, firește, că altfel...! Cu maximă ipocrizie politicească, Andrei cerea revistelor școlare „...prezentarea fidelă a Întregii activități”, adică și a celor rele, față de care strâmbase rău nasul. d.y. Adormim cu capul pe ziar, tovarăși, și nu e bine pentru creierii noștri... Într-o notă nesecretă intitulată
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
a cincinalelor în patru ani și jumătate. Nici unul dintre noi nu credea în „viitorul luminos al comunismului”. Visam să punem mâna pe societatea românească și s-o transformăm într-una americană cum o visau copiii de acolo: fără republicani, fără ipocrizie mic-burgheză, fără opulența și artificiul hollywoodian, fără magnați manipulatori de destine. Prinsesem jargonul freudian-marxist: revolta marginalilor, respingerea lui one dimensional man, reflecția critică, refuzul manipulării. La atâtea refuzuri adăugam și ceva afirmativ. Ceva care ne marca profund evoluția personală. Voiam
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
ne spune că prima noastră datorie este să ne iubim, să ne respectăm și să ne prețuim și pe noi înșine - altfel nu știm să-i iubim, să-i respectăm și să-i prețuim pe ceilalți. Ar fi o imensă ipocrizie să nu recunoaștem că adesea suntem neajutorați, vulnerabili, victime, că există nenumărate împrejurări de-a lungul vieții noastre când ne lăsăm asimilați, când ne autosacrificăm sau când nu ne prețuim și stimăm, când le aplicăm același tratament și altora, disprețuindu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
face pacte de neagresiune cu acei care vor dislocarea acestei politici". Dacă acestă atitudine înseamnă linie dreaptă, să răspundă domnul Maniu care este definiția liniei în zig-zag și dacă această atitudine înseamnă sinceritate, să răspundă domnul Maniu care este definiția ipocriziei". Rezultatul alegerilor din decembrie 1937, care au avut loc în condiții de o totală corectitudine, au redat numeric curentele din opinia publică. Guvernul a obținut numai 39%, lipsindu-i o mică fracțiune, 1%, ca să aibă prima majoritară. Pentru acei care
by Sergiu Dimitriu [Corola-publishinghouse/Memoirs/1057_a_2565]
-
ca pe afirmații ale unui ego exagerat, iar conștiința mea sănătoasă ca pe o lipsă de umilință. Câtă mândrie se ascundea în numeroasele îndemnuri la umilință care mi-au fost adresate... Însă umilința nu are nimic de a face cu ipocrizia, servilismul sau lașitatea. Umilința nu înseamnă a cădea în genunchi imediat ce suntem contraziși de cineva de sus. Este abnegație, dar nu căință sau renunțare la propria identitate. Umilința presupune curaj, iar curajul înseamnă a nu avea teamă nici chiar de
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
Cursivitatea textului (eu). Trebuie lucrat pentru RITM. Scena cu doamna Trebuie să devenim animale când ne retragem. Trebuie să țipăm când ne ameniță cu pistolul. La moartea Doinei renunțăm la scenele realiste. Grupul trebuie să vină în viteză. Lașitate și ipocrizie - participarea la o moarte, sinucidere. (renunț la telefon) La sfârșit, când cădem ca în vis, să ridicăm mâinile (fețele nu se văd, vom fi proiectați ca umbre), în poziții diferite. Sâmbătă 16 octombrie 1999- sala Pruteanu A fost o repetiție
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
toți deținuții doresc o reeducare, dar că ea trebuie realizată altfel decât împroșcând cu noroi în vechile credințe. După un scurt discurs în care a condamnat crimele antilegionare și acțiunile lui Carol al II-lea, Țurcanu l-a acuzat de ipocrizie, afirmând că din cauza lui stau în închisoare; astfel, s-a năpustit asupra lui, l-a lovit cu o gamelă în cap, iar ceilalți suceveni l-au bătut până la leșin. Cei din grupul lui Pătrășcanu au reacționat declanșând o bătaie generală
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
putea astfel să integreze, în limitele ei de competențe, datoria de a fi un bun angajator, un bun cetățean, un bun vecin. Milton Friedman (1912-2006), fost președinte al Asociației Economice Americane și premiat Nobel, este unul din "indignații" care denunță "ipocrizia de fațadă" a acelora care agreează ideea de responsabilitate socială pentru corporații. El susține că "responsabilitatea socială a afacerii vizează creșterea profitului"8 și că este o contradicție asocierea "responsabilității sociale" cu "afacerea". Aceasta deoarece: (i) corporația este o noțiune
by AURICA BRIŞCARU [Corola-publishinghouse/Science/951_a_2459]
-
literară românească, să fie un periodic al exilului care manifestă o atitudine protestatară față de regimul din România și apără permanent demnitatea scriitorului român, a culturii române în general. În editoriale sau în rubrici speciale - „Aspecte literare din țară”, „Sub zodia ipocriziei”, „Insectar”, „Curtenii de stil vechi” - sunt denunțate, sub semnătura Monicăi Lovinescu și a lui Virgil Ierunca, a lui Horia Stamatu, Paul Goma, Dorin Tudoran ș.a., tot mai vizibilele „vicii” ale vieții literare românești, de la lașitate la „evazionism” și duplicitate, de la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287817_a_289146]
-
îmbrățișăm la Folleville!* Fotografie pe pagina întâi! O nouă mediere! Un nou proces de pace! O nouă speranță! Mișcare! Isus nu înțelegea nimic din viața socială, căreia viața internațională îi este o prelungire printre atâtea altele. De aceea el condamna ipocrizia, acest ulei indispensabil funcționării amândurora. "Statul palestinian viabil și independent" face parte din aceste simulacre de politețe a căror repetare mecanică ne scutește să mai gândim, să privim și să ascultăm, și mai ales ne permite să lăsăm să se
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
biserică armenească, una grecească, una latină, una coptă. Și toate acestea înjuriindu-se, blestemându-se din adâncul sufletului una pe alta, acuzându-și vecinul de uzurpare a dreptului de a se folosi de sfeșnic, de covoare și de icoane, ce scene!... Ipocrizie, cupiditate, falsificare și nerușinare da, dar nicio urmă de cucernicie..." La întoarcere, pe Nablus Road, îi impărtășesc nedumeririle mele fratelui Eeckhout. Ca cititor al Sfântului Toma, îmi poate el explica ce-i cu suk-ul acesta babelian? Și asta acum, în
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
dezvoltării presei independente. Rezultatul a fost un "război cultural" cu generația în vârstă care era mult mai legată de tradiție. Împotriva acestor "părinți" s-au ridicat "fiii", copii ce nu mai credeau în idealurile celor în vârstă, erau deziluzionați de ipocrizia care îi înconjura și se îndoiau că vor putea schimba ceva. În cele din urmă, Nihilismul rus nu a realizat ceea ce și-a propus cu siguranță nu a produs schimbările culturale și politice pe care le-au realizat mișcările studențești
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
echipajul navei era la cheremul său în permanență și până la aceea de președinte al României, unde marea navă era țara și populația ei. Dacă am face un profil moral al celui din fruntea României, am trage următoarele concluzii: - Are multă ipocrizie - Întotdeauna pus pe învrăjbire între oameni - Dușmănos - șiret, mai ales când este vorba de a-și atinge scopurile sale. Despre acest lucru, relatează cu lux de amănunte Marius Oprea, în cartea sa intitulată ” Adevărata față a lui Traian Băsescu”. În
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
mediu, contemporani sau istorie. Încă mă tem de hazard, de zeul hazardului cu care maestrul meu Nietzsche a făcut un pact orgolios, dominându-l. Dar e adevărat că el, acest zeu căruia i se Închină toți - pe ascuns, se’nțelege, ipocrizia nu a murit Încă În glorioasa eră a tehnicii! - a scăzut; În ochii mei, este aproape... de Înălțimea mea, dar, În adolescența și În tinerețea mea, oho, El lua forme fantastice, precum giganții În operele homerice. 3 Dar... pentru că tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
cuvânt... Tinereții tale, printre altele, Îi lipsește... cum să-i spun!... Ah, da - candoarea! Tinerețea ta, a voastră, este una Îngâmfată, plină de sine și de „marele vostru rol”. Da, asta e, vă lipsește „purtarea nobilă”, acea frumoasă reticență sau ipocrizie decentă, cum vrei să-i spui, a adevăraților aristocrați, cei care, din eleganță măcar, sunt capabili să emită lucruri negative despre propria persoană! Ha, te-ai gândit vreodată la acest aspect al lucrurilor, o, zeule măreț și atoatedistrugător, deși, uneori
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
dacă nu gloria, marea, absoluta glorie, cel puțin un drum onest, o „acceptare” a calităților, a hărniciei și bunei lor pregătiri profesionale, trebuie să se ascundă, da, pur și simplu să se ascundă, să Învețe arta obositoare și neonestă a ipocriziei. Să se prefacă zi și noapte, să declare cui vrei și cui nu vrei că „nu-l interesează succesul, „gloria”, că scrie doar pentru „unica sa satisfacție privată” etc. Ba, ai să Întâlnești nu puțini tinerei - chiar și mai puțin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
mai impunător decât un Emil Zola, care descoperă și duce „reflectarea” mediilor și a fiziologiilor umane joase până la o formă a cinismului - cinism văzut și el ca o formă de respingere a tot ce atinge naturalul uman, un protest contra ipocriziei civilizației. Nu numai „autenticul” nu ne-a preocupat În primul rând, dar, stupoare, nici „adevărul”! În urma unui Dostoievski, maestru absolut, m-a „interesat” În compozițiile mele romanești mai ales expresivitatea și, dacă era vorba de adevăr, atunci m-a atras
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
culci cu maxilarele încleștate, să fii locuit, neîncetat, de proiectul demolării, să cauți mereu, hămesit, strategia optimă a linșa jului trebuie să fie cumplit. Evident, cei loviți de această patimă mă irită și, adesea, mă dezgustă. Dar - o spun fără ipocrizie - mi se întâmplă, nu o dată, să îi compătimesc. Încerc, de pildă, să mă pun în pielea celor care îl urăsc pe Traian Băsescu. Nu în pielea celor 90% dintre români care și-au pierdut încrederea în el, ci în pielea
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
de a găsi tonul și lim bajul potrivit, în funcție de interlocutori și circumstanțe. E ceea ce se numea cândva „darul limbilor“, înzestrarea (și preocuparea) de a vorbi fiecăruia pe limba lui. S-ar zice, la prima vedere, că propun un exercițiu de ipocrizie. Dar nu despre o retorică șmecher-cameleonică e vorba, ci despre respectul pentru cel cu care vorbești și despre talentul comunicării eficiente. Pe scurt, nu e recomandabil să te porți la o reuniune diplomatică așa cum te porți la bodegă, sau la
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
se cere, pur și simplu, să fim bine crescuți, să ne controlăm impulsivitățile, excesul de autoritate, comportamentul necivilizat. Asta ar fi perfect legitim. Ni se cere să ștergem diferența dintre da și nu, dintre acceptare și refuz, dintre autenticitate și ipocrizie. Pedagogia e barbară. O vom înlocui cu psihiatria. Omul e, prin definiție, bolnav. Îl vom trece pe respirație artificială, la secția de reanimare. Vom construi un univers aseptic, protector, fără provocări, eșecuri și constrângeri. Ne vom surâde pios unii altora
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]