1,910 matches
-
căci războiul mondial îi întrerupsese tatei studiile încă din clasa a VI-a, în 1914, când Austro-Ungaria intrase în război. Pentru mama, grijile gospodăriei și ale familiei intraseră de timpuriu în priorități. Familia noastră avea o durere în plus, o năzuință neexprimată, un ideal pe care partea masculină îl vâna tacit ca pe o moștenire de onoare, să împlinim idealul intelectual al celui ce depășise pentru prima oară condiția sa socială și să încercăm "să îi călcăm pe urme", pe calea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1498_a_2796]
-
Sovietici în 1940, Elena Alistar locuiește la Iași o scurtă perioadă, apoi se stabilește la Pucioasa, jud. Dâmbovița, unde a murit în 1955. Este înhumată la cimitirul Bellu din București, în parcela Eroilor Patriei. În memoriile sale descrie, în principal, năzuințele Basarabiei de a se desprinde de ocupantul sovietic, acestea fiind o cronică fidelă a unei epoci din istoria zbuciumată a Basarabiei. Amintirea ei a rămas mereu vie în sufletele zecilor de promoții de eleve de la Școala Eparhială. Au trecut peste
PERSONALITĂȚI UNIVERSITARE IEŞENE DIN BASARABIA by VLAD BEJAN IONEL MAFTEI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91488_a_93522]
-
fizice și morale ale unui cămin neglijat. Dar mai este un element care până în prezent nu se bucură la noi de privilegiul unui sistem de propagandă generală. Educația femeilor în ce privește rolul lor important în societate - maternitatea - precum și educația lor în legătură cu năzuințele individuale pe tărâmul muncii. La noi în țară abia acum se formează generația tradițională de femei muncitoare în industrie. Cu atât mai importantă este o acțiune educativă de îndrumare. Ucenicele de astăzi vor fi mâine soții și mame. Cunosc ele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
au creat din femeie o ciudată „purtătoare de drepturi”. ș...ț Codul Napoleon, pe care - în imitatori fideli - l-am copiat în legiuirile noastre, a îngropat prin prestigiul său de marmoră funerară, timp de un veac și un sfert, toate năzuințele femeii care cerea o mai justă și umană înțelegere de la lege. ș...ț Or, în lunga evoluțiune a emancipării femeii, legile n-au făcut decât să concretizeze din etapă în etapă, deșteptarea ideii timide la început și trăind numai în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
am încovoiat, nici nu am ridicat stindardurile pe care nu eram gata a le apăra cu ultima dârzenie. A fi un om, adică un caracter ce nimic nu-l înduplecă decât frica lui Dumnezeu și a poruncilor sale, aceasta este năzuința și lozinca noastră. Domnul să fie cu noi, dându-ne înțelepciune, izbăvind neamul nostru și ocrotind Patria, izvorul veșnic de preamărire a românismului. Graiul femeii, anul IV, nr. 11-12, din noiembrie-dec. 1938. 66TC "66" Raportul Grupării Femeilor Române șla Congresul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
Asociației noastre până la 31 martie 1940. Faptul că această epocă este strâns legată de personalitatea fostei noastre președinte, Simona Lahovary, care se identificase cu „Societatea ei”, că toată dezvoltarea, toată activitatea, toate realizările s-au făcut prin ea, după cum toate năzuințele noastre tot prin ea își căutau înfăptuire, o prezentare închegată, oricât de succintă a activității Asociației Cercurilor de Gospodine, era necesară. Este și un omagiu postum pe care-l aducem fostei noastre președinte Simona Lahovary pentru credința, osteneala și devotamentul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
viitor. Seriozitatea cu care au fost studiate și dezbătute problemele vitale pentru viața țării a dovedit că femeile cu toate că sunt abia la începutul drumului, își reazămă opiniile lor pe o bază solidă, practică, iar entuziasmul manifestat de ele în afirmarea năzuințelor și drepturilor lor mărturisește cu prisosință evoluția femeii din România în sensul unui autentic progres social. Cu o forță de netăgăduit, Congresul a relevat pentru toți nașterea unui tip nou de femeie - femeia cetățean și patriotă conștientă. și a mai
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
răspuns cu toată încrederea apelului Federației, înțelegând rolul ei, nu trebuie să se mai gândească la ceea ce le desparte, ci numai la ceea ce le unește. Nu trebuie să uite că pe deasupra deosebirilor de doctrină și de tactică politică, stau supremele năzuinți care sunt ale tuturor femeilor, „o pace durabilă și un viitor sigur și fericit pentru copiii noștri”. Nici o femeie nu trebuie să uite că pentru a deveni o cetățeană liberă și egală cu bărbatul, în toate domeniile vieții, trebuie să
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
dispensare, leagăne și cămine de zi pentru copii. Doctorițe, moașe, surori de ocrotire și sanitare! Cu bogăția cunoștințelor, a energiei și căldurii inimii, veniți în ajutorul surorilor voastre de la orașe și sate. Prin munca noastră organizată și unită să înfăptuim năzuința fierbinte a omului: asigurarea unui viitor sănătos și fericit copiilor. Mamele, soțiile, logodnicele salută cu bucurie hotărârea Blocului Partidelor Democrate de a reduce serviciul militar la timpul strict necesar instrucției. Muncitoare și gospodine! Pentru ca să intre belșugul în casele noastre, trebuie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
mamei și a copilului, întreprinse în cadrul F.D.F.R. Astăzi, după doi ani de la reînființare, Uniunea Femeilor Muncitoare din România este mai necesară și mai puternică decât oricând, dovedindu-se a fi cel mai potrivit instrument de luptă pentru afirmarea drepturilor și năzuințelor femeilor muncitoare din această țară. Fie că sunt muncitoare de fabrică, intelectuale, sătence sau gospodine, toate femeile, găsesc în cadrele organizațiilor U.F.M. - exprimarea dreptelor lor revendicări. Conștiente că rezolvarea tuturor problemelor feminine se încadrează în rezolvarea problemelor sociale, femeile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1936_a_3261]
-
și protest și rezistență la condițiile nedreptății curente. Este un aspect cu care reprezentanții dictaturii comuniste, cu toate armele lor, în 1989, nu se așteptau la o revoluție pașnică, făcută doar cu lumânări! În acest sens, religia este expresia unei năzuințele neîncetate către o lume mai bună, spre ceva cu totul altfel. Totuși această religie nu este, în ciuda a toate, departe de rațiune, nu reprezintă bastionul iraționalității? Nu, chiar deloc. Spiritualitatea rațională Spiritualitatea mea a fost mereu legată mai mult de
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
din perioada anterioară anului 1914 prezintă un interes chiar mai mare. Dar istoriografia noastră suferă serios din lipsa unor surse memorialistice care să surprindă lumea rurală românească de la finele veacului al XIXlea și începutul celui al XX-lea, cu realitățile, năzuințele ei dar și problemele și dificultățile cu care s-a confruntat. Având în vedere penuria de izvoare scrise de contemporani despre societatea tradițională românească de la cumpăna celor două veacuri, cu excepția celor literare, considerăm aducerea la lumina tiparului a manuscrisului memorialistic
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1519_a_2817]
-
-lea se confrunta cu numeroase frământări economice, politice și, mai ales, sociale. În acest context socio-politic filosoful român P. P. Negulescu aprecia în lucrarea "Destinul omenirii" apărută la București în 1939, că fenomenul cooperatist este un mijloc de rezolvare a năzuințelor de viitor ale omenirii și îi atribuia acestuia un rol determinant în căutarea unor "formule de viață mai bună". Fenomenul cooperatist în forma sa actuală este un rezultat al culturii europene de la începutul secolului al XIX-lea. Realizarea practică a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1488_a_2786]
-
NĂZUINȚA, revistă apărută la Călărași, bilunar, între 1 decembrie 1935 și 15 mai 1939, cu subtitlul „Socială, științifică, artistică, culturală”. Redactor-șef este Const. V. G. Grigorescu. Publicație de interes local, N. apelează la „cărturarii satelor și orașelor” pentru „o luminare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288378_a_289707]
-
din volum și din periodice) au mai mult valoarea unui document despre om și vremea sa. Atunci când reușește să se sustragă imperativelor sociale, H. reiterează modest teme și atitudini comune ale liricii - natura ca mediu al regenerării și tonificării sufletești, năzuința spre săvârșirea binelui, spre lumină și spre înălțimi etc. Cu timpul, poetul devine mai puțin optimist, are sentimentul zădărniciei luptei sale, al imposibilității de a salva „gloata bolnavă, bezmetică și oarbă”, își percepe propria viață ca fiind „crudă și pustie
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287402_a_288731]
-
la Sfântul Grigorie al Nissei, Editura Sitech, Craiova. footnote>. Tinzând să-L cunoască, omul nu va reuși aceasta pe deplin, pentru că Dumnezeu e nemărginit. Însă, omul fiind creat după chipul lui Dumnezeu, în care Creatorul a sădit încă de la creație năzuința spre cele de sus, el va tinde fără încetare să-L cunoască pe Dumnezeu și să se unească cu El încă din viața aceasta, continuând și în veșnicie. Deci, dorul omului spre unirea cu Dumnezeu este fără de margini. În legătură cu aceasta
CONCEPTUL DE EPECTAZĂ. INFLUENŢA SFÂNTULUI GRIGORIE DE NYSSA ASUPRA GÂNDIRII TEOLOGICE A SFÂNTULUI MAXIM MĂRTURISITORUL by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/127_a_437]
-
cruzime ale misteriosului și ale magicului, lucrurile care se află într-o perfectă corelație. Printre "previziunile romantice" care nu rezistă unei călătorii în "Palestina" făcând excursia la fel de redutabilă ca un foraj în adâncurile scoarței sau ca o ascesiune spre slăvile năzuințelor omului sunt și câteva foarte contemporane, fiecare epocă umflând bășica după stilul și puterile sale. În acest moment, am dori să asistăm la o coabitare a zeilor, pentru o liberă și sănătoasă concurență. Barajele de sârmă ghimpată ne readuc la
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
oficiul stării civile și am hotărât să-mi completez și eu studiile. m-am înscris la facultatea de drept, la secția fără frecvență. Visam să mi realizez marele vis, dorința numită și exprimată în dese rânduri de tatăl meu. Această năzuință, de a deveni diplomat în științe juridice și administrative era și impulsul, îndemnul și sprijinul care au venit permanent de la soția mea care într-un fel mi-o luase înainte, dar mi-a rămas un mare sprijin în viață. Mama
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
care l-a încurajat, spunându-i că noul stat are nevoie de intelectuali ca el, pentru a-l consolida. Hotărârea de a intra în viața politică se datorează, în mare măsură cuvintelor marelui om politic. La acestea, se adaugă și năzuința sa, considerată de altfel, o necesitate de a ridica poporul român de peste munți din situația de inferioritate în care se găsea, în toate privințele, politică, economică, culturală și socială. Dacă Ion I. C. Brătianu l-a încurajat să intre în viața
Alexandru Lapedatu - Omul politic by Mitrofan Dana () [Corola-publishinghouse/Science/1628_a_3063]
-
concomitent la cea de Drept din cadrul Universității din București, pe care le-ar fi absolvit cu succes; numele nu i se regăsește totuși în listele licențiaților din anuarele instituției. După câteva articole publicate în 1928-1929 în gazetele nemțene „Avântul” și „Năzuința”, dă scurte proze în „Bilete de papagal” și „Radical”. Mai colaborează la „Omul liber”, „Excelsior”, „Viața literară”, „Viața românească” și „România literară” (la ultimele trei în 1933, cu fragmente de roman), apoi la „Azi”, „Convorbiri literare”, „Vitrina literară”, „Credința”, „Reporter
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289855_a_291184]
-
de lumea lui Charles Dickens decât de cea a lui Honoré de Balzac, sugerează starea de extremă mizerie a unei întregi societăți. Formă elementară de subzistență, grupul „siamezilor” devine pe neobservate club de dezbatere a problemelor ce frământă tânăra generație. Năzuința spre o cuprindere largă e rezolvată de autor întrucâtva prea schematic, membrii grupului diferențiindu-se după locul de origine și mediul din care provin, după tipul de activitate intelectuală, prin temperament și printr-o sumă de incidente biografice. Exponent este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289855_a_291184]
-
Romanescu, între 1914 și 1916). Până la încetarea primului război, e regăsit colaborând la „România viitoare”, „Gazeta Transilvaniei”, „Foaia interesantă”, „Crai nou”, „Florile dalbe”, „Dacia”, „Sfatul țării” (curent și sub iscălitura Șt. Ionescu-Bălcești), iar din 1920 la „Știrea”, „Românul”, „Gândirea”, „Flamura”, „Năzuința”, „Țara noastră”, „Universul literar”, „Convorbiri literare”, „Cuget clar”, „Arhivele Olteniei”, „Provincia literară”, „Secolul” ș.a. Poetul (căpitan în preajma anilor ’30) se atașa în timp grupării literare de la „Ramuri”; ca secretar de redacție al publicației (din 1928), rămâne un modest factotum și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285582_a_286911]
-
trăită pătimaș, cu frenezia vitalistă proprie prozei americane. Fundamental realiste, trecând însă dincolo de limitele înregistrării imediatului, într-o zonă de zbucium sufletesc neobișnuit de intens, nuvelele, povestirile și romanul lui conțin relatarea tribulațiilor unui erou însuflețit de idealuri generoase, de năzuința purității, pe care societatea nu îl poate accepta. E un destin ce depășește particularul, aspirând să exprime condiția ființei umane. SCRIERI: Gări cardinale, București, 1974; Om în mers, I, București, 1979; Fereastră la stradă, București, 1982; Fotolii și birouașe, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287121_a_288450]
-
nașterea unei iluzii de un cu totul alt gen. Oare relansând dimensiunea „ființei” sau a spiritualității, neoconsumatorul va avea un parcurs mai lesnicios decât predecesorii săi pe calea fericirii? Civilizația consumeristă se definește prin locul central pe care îl ocupă năzuința către bunăstare și căutarea unei vieți mai bune pentru sine și pentru ai săi. Există indicii că, în acest domeniu, societatea de hiperconsum deține un anumit număr de atuuri. În prelungirea unei tendințe seculare, speranța de viață crește permanent: ea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
a cheltui, publicitatea are ambiția de a reorganiza integral modurile de viață tradiționale: ea a creat o nouă cultură cotidiană, fondată pe o viziune mercantilizată a vieții 14. Astfel, publicitatea se prezintă ca un dispozitiv de esență modernistă izomorfă în raport cu năzuințele revoluționare ale politicii care afirmă deplina putere a societății asupra ei înseși și dreptul ei de se defini, de a se organiza fără a recurge la vreun principiu exterior. Așa cum statul modern și-a arogat dreptul de a reexamina societatea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]