2,751 matches
-
cruciada contra turcilor și se răscoală. Țăranii, împărțiți în mai multe cete, se răspândesc în câteva direcții. La Țegled (Cegléd) fac popas, se organizează și își finalizează platforma-program. Țăranii își exprimă nemulțumirea împotriva asupririi feudale, Doja cerându-le să distrugă "nobilimea blestemată și necredincioasă". Ei se răscoală împotriva dijmei, a robotei și a tuturor sarcinilor feudale. Programul răscoalei cuprindea ideea recuceririi cu armele a libertăților desființate de nobilime. Oastea țărănească condusă de Laurențiu Meszaroș înaintează în Transilvania de nord, cea condusă
Războiul țărănesc condus de Gheorghe Doja () [Corola-website/Science/326690_a_328019]
-
platforma-program. Țăranii își exprimă nemulțumirea împotriva asupririi feudale, Doja cerându-le să distrugă "nobilimea blestemată și necredincioasă". Ei se răscoală împotriva dijmei, a robotei și a tuturor sarcinilor feudale. Programul răscoalei cuprindea ideea recuceririi cu armele a libertăților desființate de nobilime. Oastea țărănească condusă de Laurențiu Meszaroș înaintează în Transilvania de nord, cea condusă de Grigore Doja în sud, iar grupul principal de oaste, condus de Gheorghe Doja, înaintează pe valea Crișului Alb. În regiunea Aradului i se alătură țărani români
Războiul țărănesc condus de Gheorghe Doja () [Corola-website/Science/326690_a_328019]
-
au fost Timișoara și Cenadul, localitățile de reședință ale episcopului Nicolae Csáki (Nicolaus de Csák), principalul adversar al înarmării țăranilor în vederea cruciadei. Oastea cucerește târguri și cetăți de pe Mureș. Se alătură și lucrătorii de la ocnele de sare, orășenimea și mica nobilime. Răscoala atinge apogeul cuprinzând tot teritoriul. Înăbușirea ei a fost înlesnită însă de dispersarea oștilor răsculaților. Pe toiul răscoalei s-au mai afirmat ca puternici adversari ai răsculaților voievodul transilvan Ioan Zapolya, episcopul romano-catolic al Transilvaniei Francisc Várday (Ferenc Várday
Războiul țărănesc condus de Gheorghe Doja () [Corola-website/Science/326690_a_328019]
-
au ucis. Șpanul (sau ișpanul, jupanul) Báthory a reușit să fugă și să-l cheme în ajutor pe voievodul Transilvaniei, Ioan Zápolya. A urmat atacul nereușit din 15 iulie 1514 al armatei țărănești asupra Cetății Timișoara, unde se refugiase marea nobilime, și apoi, la porunca lui Ioan Zápolya, Gheorghe Doja a fost prins, torturat în mod barbar și executat prin așezare pe un „tron” încins în foc (20 iulie 1514). Un rol important în ultima fază a răscoalei l-a jucat
Războiul țărănesc condus de Gheorghe Doja () [Corola-website/Science/326690_a_328019]
-
Aemilianus s-a asigurat că nu vor mai izbucni alte revolte și a ajuns la o înțelegere cu Senatul, dar trupele sale l-au ucis după trei luni de domnie. Locul său a fost ocupat de ultimul reprezentant al vechii nobilimi republicane, P. Licinius Valerianus, numit censor în timpul lui Decius, fiind proclamat împărat de către trupele sale. Valerian a câștigat încrederea senatului și a reinstaurat disciplina în rândul armatei militare. Frontiera de la Dunăre era invadată de goți și alamani. De asemenea, se
Dominat () [Corola-website/Science/299488_a_300817]
-
aștepta un copil, viitorul Ladislau V Postumul, în speranța că o vor putea domina cu ușurință și, pe această cale, își vor subordona puterea de stat. . Iancu a susținut candidatura regelui polon Vladislav al III-lea (Jagello) la tronul Ungariei. Nobilimea mică și mijlocie, în frunte cu Ioan Huniade, cu palatinul Lőrinc Héderváry și cu episcopul Simon Rozgonyi, dorea în fruntea țării un rege capabil să o conducă în împrejurările dificile generate de expansiunea otomană. Alegerea acestora s-a oprit asupra
Ioan de Hunedoara () [Corola-website/Science/298042_a_299371]
-
desenatorilor. Mihai Apafi I (1632-1690) a emis cel mai mare numar de diplome de înnobilare dintre toți principii Transilvaniei (447 de diplome, dintre care 67 destinate preoților). Acest fapt s-a datorat nevoii principelui de a-și asigura loialitatea micii nobilimi. Diplomele emise de principele Mihai Apafi I începeau de obicei în felul următor: "„Nos Michael Apafi, Dei gratia Princeps Transsilvaniae, partium (regni) Hungariae Dominus, et Siculorum Comes...”" (în ).
Diplomă de înnobilare () [Corola-website/Science/313176_a_314505]
-
avea dreptul să-l aleagă și să-l detroneze. În 1397, în urma Morții Negre și a unor lupte de putere interne, Regina Margareta I a Danemarcei a unit Suedia, Danemarca și Norvegia (care includea Finlanda și Islanda) prin cu aprobarea nobilimii suedeze. Tensiunile continue între cele trei regate au condus la un conflict între suedezi și danezi în secolul al XV-lea. Dizolvarea uniunii la începutul secolului al XVI-lea a condus la o rivalitate îndelungată între Danemarca-Norvegia și Suedia (incluzând
Monarhia în Suedia () [Corola-website/Science/336438_a_337767]
-
acestuia a marcat intrarea Suediei în Războiul Livonian și în Războiul de 7 ani al Nordului. În 1568, Eric a fost detronat și succedat de Ioan al III-lea. Ioan a demonstrat simpatii clare în favoarea Bisericii Catolice creând conflicte între nobilime și clerul suedez. Acesta a reintrodus un număr de tradiții catolice care fuseseră abolite în trecut. Politica sa externă era afectată de legăturile familiale cu Uniunea statală Polono - Lituaniană, unde fiul său devenise regele Sigismund al III-lea Vasa în
Monarhia în Suedia () [Corola-website/Science/336438_a_337767]
-
Prințesa Sibylla de Saxa-Coburg-Gotha. La 15 iunie 1932 a avut loc logodna oficială a prințului cu Sibylla iar la 20 octombrie în același an, la Coburg, a avut loc nunta, o sărbătoare foarte generoasă, care a atras mulți membri ai nobilimii europene. Cuplul a avut cinci copii: patru fete și un băiat. Familia s-a stabilit la Palatul Haga. Deoarece Sibylei îi era greu să învețe suedeza, limba folosită în casă a fost engleza. Gustaf Adolf a studia la o școală
Prințul Gustav Adolf, Duce de Västerbotten () [Corola-website/Science/315631_a_316960]
-
istoric, creatorul uneia dintre cele mai mari opere de istoriografie medievală a Europei, cleric, geograf, diplomat, educatorul fiilor lui Cazimir al IV-lea Jagiellon. S-a născut în 1415 în Stara Brzeźnica, într-o familie din clasa de mijloc a nobilimii poloneze, ca fiu al lui Jan Dlugosz de Niedzielska și al Beatei, fiica lui Martin. Tatăl, Jan Dlugosz din Niedzielska, care s-a distins în Bătălia de la Grunwald, a avut 12 copii cu două soții, dintre care trei fii au
Jan Długosz () [Corola-website/Science/327752_a_329081]
-
Tarpa în timpul răscoalei condusă de Rákóczy. Secolul XVIII a fost caracterizat de o societate multicoloră: au apărut breslele (croitori și pantofari în 1714, blănari în 1733, asociația comercianților greci în 1735), neamul român se înmulțește, neamul maghiar crește prin colonizare, nobilimea și iobăgimea se despart (1740), conducerea podgoriei devine de sine stătătoare. Promotoriumurile noastre au fost recunoscute deja, cultivarea tutunului era vestită prin țară, peștele nostru era servit și la Viena. Așezarea a devenit proprietatea familiei Sternberg după moștenire (1783), iar
Diosig, Bihor () [Corola-website/Science/300853_a_302182]
-
sfârșitul celui de al Doilea Război Mondial. Susținătorii darwinismului social îl foloseau la justificarea inechității sociale, ca fiind de proveniență meritocratică. Câțiva admiratori ai lui Confucius, ca Voltaire și H. G. Creel, au subliniat o idee inovativă a lui Confucius: înlocuirea nobilimii de sânge cu una a virtuții. Un om din popor care își cultivă calitățile poate deveni un om superior, în timp ce un fiu nevolnic de rege poate rămâne un om de nimic. Faptul că a permis oricui sa-i fie discipol
Meritocrație () [Corola-website/Science/310918_a_312247]
-
orkneyezilor) scrisă de Snorri Sturluson, tatăl lui Rollo a fost Rognvald Eysteinsson, Jarl de Møre, o regiune din vestul Norvegiei, dintre orașele de astăzi Trondheim și Bergen. În anul 860, regiunea a fost cucerită de regele Norvegiei Harald Hårfagre. Numeroasa nobilime locală care nu a recunoscut o singură conducere sub Harald, s-a grăbit spre vest și sud, unde făcea raiduri pe coastele Marii Britanii, Irlandei, Europei Vestice și colonizând noi teritorii, de unde ataca apoi coasta scoțiană, irlandeză și norvegiană. Rongvald a
Rollo () [Corola-website/Science/325966_a_327295]
-
până în 1919) și pentru femei după 1949. Principalele partide politice din secolul al XIX-lea au fost Partidul Catolic și Partidul Liberal, Partidul Belgian al Muncii apărând către sfârșitul veacului. Franceza a fost la început singura limbă oficială adoptată de nobilime și de burghezie. Treptat, ea și-a pierdut importanța, neerlandeza fiind și ea recunoscută. Recunoașterea a devenit oficială în 1898, iar în 1967 a fost acceptată versiunea Constituției în limba neerlandeză. Conferința de la Berlin din 1885 a cedat controlul asupra
Belgia () [Corola-website/Science/297190_a_298519]
-
agricultură, de litere și de arte, iar ca lucru inedit, la învestirea sa ca locotenent își declară profesia de "proprietar-cultivator". Sedus în prima perioadă de ideile noi ale Revoluției franceze, el se lansează în cariera politică și devine membru al nobilimii aparținând „Baillage”-ului din Melun în 1789. El a fost ales secretar al acestei instituții, președinte fiind Louis-Marthe de Gouy d'Arsy, marele „bailli” din Melun, și din care făcea parte și celebrul navigator și explorator Louis Antoine de Bougainville
Vincent-Marie de Vaublanc () [Corola-website/Science/309814_a_311143]
-
Antoine de Bougainville. Acest comitet avea misiunea de a prezenta Regelui lista doleanțelor, pentru a desemna un deputat în cadrul "Stărilor Generale". "Vincent-Marie Viénot" a sprijinit candidatura lui Emmanuel Marie Michel Philippe Fréteau de Saint Just, care a fost ales din partea nobilimii în „Baillage”-ul din Melun, iar mai târziu a devenit membru al Adunării Constituante în 1789. În 1790, Vaublanc este numit președinte al Consiliului Departamental și Consilier General de Seine-et-Marne, funcții care-i dădeau dreptul de a prezida directoratul administrativ
Vincent-Marie de Vaublanc () [Corola-website/Science/309814_a_311143]
-
erau de origine etrusca. Se desfășurau la un "saeculum" (100 sau 110 ani), marcând sfârșitul unui ciclu istoric și debutul altuia), dar nu a fost atașat în mod regulat unui festival religios special . Participarea era un privilegiu pentru băieții din nobilime ("nobiles"). Era o prezentare a însușirilor personale, nu un concurs. O descriere completă a exercițiilor este dată de Publius Vergilius Maro în "Eneida" 5.545-603, ca eveniment final organizat în jocurile de comemorare a morții tatălui lui Aeneas, Anchises. Evenimentul
Lusus Troiae () [Corola-website/Science/320623_a_321952]
-
a format o prietenie cu Adam Kazanowski și fratele său, Stanisław. Tânărul Vladislav era interesat de arte (mai târziu avea să devină un important susținător al artelor) și vorbea și scria în limba germană, italiană și latină. Era plăcut de nobilimea poloneză, însă planurile tatălui său de a-i securiza tronul nu erau agreate iar în cele din urmă a dus la rebeliunea Zebrzydowski. Odată cu intensificarea intervenției poloneze în Moscova în 1609, familia regală s-a mutat la reședința lor din
Vladislav al IV-lea Vasa () [Corola-website/Science/322775_a_324104]
-
tronul polonez, iar ca și tatăl său, succesiunea tronului polonez nu avea loc prin moștenire, ci prin procesul de alegeri regale. În timp ce Vladislav și Sigismund au încercat să asigure alegerile, acest lucru nu a fost privit cu ochi buni de nobilime, eșuând în mod repetat, până a fost inclus în Seim în anul 1631. Atacul de cord brusc a lui Sigismund de pe 23 aprilie 1632 cât și moartea sa în dimineața zilei de 30 aprilie, au forțat lucrurile pentru a fi
Vladislav al IV-lea Vasa () [Corola-website/Science/322775_a_324104]
-
acordul Seimului, să-i convinga pe frații săi să depună jurământul pentru Republică, și să transfere profiturile de la Monetăria Roaială la Trezoreria Roială, și nu la tezaurul privat. Când rezultatele alegerilor au fost făcute publice de către Marele Mareșal Łukasz Opaliński, nobilimea care luase parte la alegeri a început festivitățile în cinstea noului rege. Vladislav a fost încoronat pe 6 februarie în anul următor. Într-o încercare de a profita de confuzia după moartea regelui polonez, țarul Mihail I al Rusiei a
Vladislav al IV-lea Vasa () [Corola-website/Science/322775_a_324104]
-
în mod tradițional la orice ar fi putut duce la reducerea puterii lor externe. Votul popular și opoziția, de asemenea, au dus la eșecul planului său de a colecta taxe de la comercianți. La această problemă, nu a fost împotrivă numai nobilimea, ci și negustorii și burghezia , care au fost capabili să adune suficient sprijin (inclusiv de la puteri străine) pentru a opri reformele regelui. La începutul domniei sale, au existat planuri în ceea ce privea căsătoria lui Vladislav cu prințesa Elisabeta de Boemia, Prințesa
Vladislav al IV-lea Vasa () [Corola-website/Science/322775_a_324104]
-
contingent de hughenoți. Armata iacobinilor era formată din aproximativ 23500 de soldați. În jur de 6000 erau francezi trimiși de regele Ludovic al XIV-lea, dar cea mai mare parte o constituiau irlandezii catolici. Cavaleria irlandeză recrutată din rândurile micii nobilimi s-a dovedit la înălțime în timpul luptei. Cu toate acestea infanteria era formată în mare parte din țărani fără experiență, instruiți în grabă și puțini dintre ei dispuneau de muschete funcționale. Mare parte erau înarmați cu unelte agricole cum ar
Bătălia de la Boyne () [Corola-website/Science/331848_a_333177]
-
nepotul ei Carol Robert de Anjou. La preluarea controlului după o perioadă internă haotică, el a fost în cele din urmă încoronat ca rege Carol I al Ungariei. El a pus în aplicare reforme economice importante, și a micșorat puterea nobilimii maghiare. Regatul Ungariei a ajuns la o eră de prosperitate și stabilitate sub conducerea regelui, care a învățat limba maghiară de la bunica lui, și, de asemenea, a cunoscut italiana, latina, . Minele de aur din Regat au fost pe larg exploatate
Regatul Ungariei () [Corola-website/Science/303245_a_304574]
-
lui Ludovic, regina văduvă a depus eforturi ca Sigismund să nu fie încoronat ca rege al Ungariei. Acest lucru a generat o perioadă de haos în cazul în care Maria a devenit regină mic al Ungariei, dar mama ei și nobilimea a decis pentru el. Sigismund și Maria s-au căsătorit în 1385, dar în curând a fost trimis departe. Sigismund a devenit un rege puternic care a efectuat o mulțime de îmbunătățiri în sistemul de drept maghiar și a reconstruit
Regatul Ungariei () [Corola-website/Science/303245_a_304574]