7,411 matches
-
Dar io dau să merg cu dînșii și miliționerul îmi trage una după ceafă. Tu aicea! Numai ei. Am început a răcni. Io ce mă fac fără dînșii, io nu pot merge nicăierea, nici afară, nu văd nimic. Io sînt orb. Aici! Peste cîteva zile a venit răspuns și pentru mine. Mi-au zis: Îți dăm ție două propuneri - la închisoare te duci pe toată viața sau înapoi la Orlova? Io am răspuns: Ura! La închisoare pe toată viața! El îmi
Dan Cristian Turturică by http://balabanesti.net/2012/10/06/dan-cristian-turturica-rusia-si-romanii/ [Corola-blog/BlogPost/340008_a_341337]
-
și tutorilor. Pot fi acuzate vestitele comisii de evaluare a persoanelor cu dizabilități că încalcă însăși Constituția României, Articolul 50, punctul 1, atunci când îi umilesc obligându-i pe aparținători să-i aducă în fiecare an, de parcă o persoană complet paralizată, oarbă sau surdă își poate căpăta abilitățile peste noapte? Pot fi acuzate primăriile- inclusiv cele de sector din București- că nu oferă egalitate la șanse tuturor cetățenilor din cauză că nu amenajează căile de acces pentru persoane cu dizabilități pe trotuare și în
Avocatul întregului popor. Atunci când pistele de biciclete nu sunt de ajuns by https://republica.ro/avocatul-intregului-popor-atunci-cand-pistele-de-biciclete-nu-sunt-de-ajuns [Corola-blog/BlogPost/339230_a_340559]
-
primarului Firea, ori în vreuna din faptele sale, ziditoare ale unei biografii ce-i face cinste și conține în sine puterea exemplului. Nu! De rău despre ea n-ar putea vorbi decât vajnicii apostoli ai contrei, iar de urât, ochii orbi ai subteranului negru. Contra uneltirilor celor ce caută și nu descoperă motive de reprimare, superbitatea feminină, inteligența, eleganța purtării îmbrăcămintei, comportarea, conversația, omenia ei sunt scut și armă! De o vreme se pare că în țara noastră ne aflăm în
UN CALCUL AL SUCCESULUI de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1989 din 11 iunie 2016 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1465663343.html [Corola-blog/BlogPost/364753_a_366082]
-
creație: “Până la tine este noapte, / ca o lacrimă pe cer, / până la mine totu-i șapte / ca un ler dintr-un alt ler. / Și ziua parcă e de iarbă / și pasul tău e ca o rană, / iar mâna mea e încă oarbă / și zidul tău încă e Ană. / Până la tine este zi, / până la mine este iarnă - / iar frigul începe-a înfrunzi / și aerul e parcă marnă. / Până la tine este ieri, / din numele ce crește-afară, / de dincolo de primăveri, / de dincoace de orice vară
LACRIMA UNEI SECUNDE.VOLUM ANIVERSAR: NICOLAE BĂCIUŢ, CINCIZECI ŞI CINCI ; CRONICĂ: CEZARINA ADAMESCU de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 344 din 10 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Dau_lumii_marturie_lacrima_unei_secunde_volum_aniversar_nicolae_baciut_cincizeci_si_cinci_cronica_cezarina_adame.html [Corola-blog/BlogPost/351512_a_352841]
-
Pe când ei se ospăteaza Și nu știu că lumea-i largă, Ceilalți caută și visează La o cale să o spargă. Asta fac cei mulți și basta ! Și scărpinându-se în barbă : -Fiindcă vezi, în lumea asta Lume multă este oarbă. Nu vede că nu miezu-i miezul Care vieții dă valoare Și că prețu-i dat de crezul Ce-l urmezi și de căutare. .................................. Nu mai este, ‘i dus departe. Dar eu ades îl mai visez, Când văd oameni azi cu
VIAŢA de EMIL ŞUŞNEA în ediţia nr. 1570 din 19 aprilie 2015 by http://confluente.ro/emil_susnea_1429463946.html [Corola-blog/BlogPost/353981_a_355310]
-
al nesiguranței lance de spirale puncte învolburate în sacul cu amăgiri și curba descrisă de aripile păsării de apă când vrea să atingă ținta deja doborâtă sărut mâna pământului - rădăcina ieșită din asfaltul învechit pas în fisura primită de privirea oarbă și tăcerea din spatele gardului de sârmă ghimpată al grădinii în care iubirea ascultă orga lui Bach lăsând în voie calul alb al împlinirilor să zburde tropotul lui e o șoaptă de spusa lui nu se atinge orbul se atinge ochiul
TRAFIC DE GÂNDURI de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1041 din 06 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Trafic_de_ganduri_anne_marie_bejliu_1383763979.html [Corola-blog/BlogPost/346876_a_348205]
-
este deloc. Îmi furi și din gânduri, eu n-am să te iert Iubirea-ți curată cumva e absurdă. Dar ceea ce știu la modul concret ! E-acela că e pentru tine prea crundă. Tu nici nu visezi ce îi dragostea oarbă ! Când n-ai rațiune, dar nici nu ai legi. Atuncea când totul în tine perturbă ! Idei ce acuma nici nu le-nțelegi. Doar lacrima ploii cumva îmi mai stinge Din focul acesta ce arde în mine. De până și inima
HOŢUL DE VISE de FLORIN CEZAR CĂLIN în ediţia nr. 2184 din 23 decembrie 2016 by http://confluente.ro/florin_cezar_calin_1482524518.html [Corola-blog/BlogPost/378403_a_379732]
-
care se nasc pe această temă, știe răspunsul complet numai bunul Dumnezeu. Numai El știe care este calea cea mai bună, căci noi, muritorii de rând, suntem sortiți să rostogolim gândul mereu în jurul acestei întrebări. Există în Univers un mecanism orb care rostogolește toate corpurile cerești, planeta noastră, corpul nostru, sângele, ideile, trăirile. Lumea se învârte ca într-un cerc și cu întreaga lume și noi. E o rostoglire de la care nu ne putem sustrage, suntem cuprinși ca într-un cerc
SENSUL GIRATORIU AL VIEŢII de ELENA BUICĂ în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/elena_buica_1487582317.html [Corola-blog/BlogPost/369550_a_370879]
-
fi/ anafura în stare să ospăteze/ halucinația eliberării” (Ibidem). O poezie eterică, fluidă și încărcată de semnificații de-o ingenuitate aparent controlată de o... experiență, din care dilematic incertitudinea „face legea”: „La început, n-a fost cuvântul/ ci o durere oarbă/ rostogolindu-se de jur împrejur/ până s-a făcut sferă de întuneric/ pulsând sub învelișul tăcerii” („Facerea”, pag. 32). Pentru ca echilibrul, pacea și liniștea să vină tot dinspre copilărie, liman de început, „casa de acasă”, din universul mirific cu „Ozana
RECENZIE: „PASĂREA DE GHEAŢĂ” DE ŞTEFANIA OPROESCU de DUMITRU ANGHEL în ediţia nr. 1935 din 18 aprilie 2016 by http://confluente.ro/dumitru_anghel_1460982912.html [Corola-blog/BlogPost/380708_a_382037]
-
e-un crin pe care-l scapă cerul, Rugându-ne sa i-l întoarcem cânt. Deschideți geamul, a-nflorit Vieru, Frumos ca un poem doinit de vânt (...) De-acum va fi să fie numai cânt Și mâine-n zori, trezind oarbe morminte, La braț mergând, pământ lângă pământ, Ne-om duce-n templul său nins de cuvinte” (Nins de cuvinte, pag. 52-53). Am primit, așadar, cu drag această ”salbă de lirice”, dar bucuria mi-a fost și mai mare după ce am
CA ÎNTR-O RUGĂCIUNE ÎN VECHI ȘI-ASCUNSE SCHITURI de GABRIEL DRAGNEA în ediţia nr. 1570 din 19 aprilie 2015 by http://confluente.ro/gabriel_dragnea_1429401034.html [Corola-blog/BlogPost/353992_a_355321]
-
PREDA Autor: Ion Ionescu Bucovu Publicat în: Ediția nr. 947 din 04 august 2013 Toate Articolele Autorului DIN IUBIRILE LUI MARIN PREDA „Îl iubesc pe MARIN PREDA viu, mort și până la sfârșitul vieții mele” ( Aurora Cornu) ...Iar de-aș răspunde, oarbă, la chemare, M-ai mistui-n văpaia trecătoare... Aștept, iubite,flacăra albastră Ciudata flacără care nu moare... (Aurora Cornu-Flacăra albastră) Eugen Simion spunea undeva că voia să scrie „o viață” a lui Marin Preda pentru că omul e tot atât de interesant ca
DIN IUBIRILE LUI MARIN PREDA de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 947 din 04 august 2013 by http://confluente.ro/Din_iubirile_lui_marin_preda_ion_ionescu_bucovu_1375599438.html [Corola-blog/BlogPost/364192_a_365521]
-
-nece. Bolnavă-s de vise. Au gustul amar. Dă-mi somnul uitării-n-a nopților plasă Și lasă și farul aprins din amnar Calea iubirii s-o văd, de îți pasă. Focul ce arde-n poartă nemuririi, Privirea ce-i oarbă în ochiul păgân Cer dreptul la viață-n sămânță iubirii, Dar sunt muritor și toate le-ngân. Sunt noaptea din vis și visul din tine, Las aripi să-mi crească să fiu călător, Pe spate port trena din stele virgine
FIORUL IUBIRII de NASTASICA POPA în ediţia nr. 2069 din 30 august 2016 by http://confluente.ro/nastasica_popa_1472559301.html [Corola-blog/BlogPost/375540_a_376869]
-
Articolele Autorului a venit iarna iubite iarna asta nouă mi-am uitat mănușile într-un tei acolo înflorise cândva dragostea noastră se zăresc de departe ai zice că-s lebedele gerului dar sunt bănuți de nisip pierduți de soldații gloanțelor oarbe ne-am învățat rolurile pentru licitația din piața mare eu voi cumpăra o după-amiază cuminte tu vei vinde un zgârie-nori la preț vulcanic în fiecare seară vom aprinde focul focul nostru încăpățânat să deseneze fericirea pe ziduri mai târziu ne
NOPȚI SĂRATE de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 2171 din 10 decembrie 2016 by http://confluente.ro/gina_zaharia_1481361623.html [Corola-blog/BlogPost/371606_a_372935]
-
cu niste muncitori. Unul dintre ei, care m-a prezentat altora, le-a spus că sunt poet. Îi arătasem ALBINA. Când am dat mâna cu ei, m-am recomandat țanțoș: poet George Filip. Am ajuns, din întâmplare, în casa scriitorului orb Marin Iancu Nicolae. Mi-a spus că-mi citise deja poezia și că sunt talentat. Doamna Dr. Octavia Dimancescu, verișoară cu Antonescu, m-a dus acasă la Arghezi. Mosul cel șugubăț mi-a dat cireșe și mi-a zis: „Gheorghiță
DIALOG CU GEORGE FILIP DIN MONTREAL, CANADA, POETUL CARE PRIN CREATIA SA, SFIDEAZA TIMPUL de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 272 din 29 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Dialog_cu_george_filip_din_montreal_canada_poetul_care_prin_creatia_sa_sfideaza_timpul_.html [Corola-blog/BlogPost/355918_a_357247]
-
Homer și l-ați încheiat cu un raport al misiunii îndeplinite, adresate tot marelui poet. Vorbiti-ne despre “Odisseea” dvs. că poet, despre ceea ce s-a întamplat între ruga și darea de seamă finală. - Am dorit să fiu aed, adică orb, ca marele HOMER, ca să văd și eu ca el, ceea ce nu văd muritorii de rând. De fapt, părintele înțelepciunii m-a făcut un biet reporter - am cutreierat lumea și am scris despre văzute și nevăzute. Tot tărâmul terrian cutreierat de
DIALOG CU GEORGE FILIP DIN MONTREAL, CANADA, POETUL CARE PRIN CREATIA SA, SFIDEAZA TIMPUL de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 272 din 29 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Dialog_cu_george_filip_din_montreal_canada_poetul_care_prin_creatia_sa_sfideaza_timpul_.html [Corola-blog/BlogPost/355918_a_357247]
-
sub pietrele albe ucise din nou țâșnirea albastră de vis a cântării în pâsle dospite s-așează cu greu, frumoaso, pe marginea neagră a zării se sfâșie ora iubirii mereu sub roiul aprins de străpunse tăceri dorul mă duce cu oarba lui mână spre-un ieri prăfuit, spre un alt nicăieri clădit pe-o visare atât de nebună în despletita iarbă neagră a nopții strigătele mele nu mai au nici ecou grele de dor își tânguie sorții sub pietrele albe ucise
ÎN IARBA NOPŢII de LEONID IACOB în ediţia nr. 457 din 01 aprilie 2012 by http://confluente.ro/In_iarba_noptii_leonid_iacob_1333287806.html [Corola-blog/BlogPost/358765_a_360094]
-
cărare de viață, uitând că nimic nu-i veșnic. Și-au pus chipuri în lăcașuri de rugăciune, înlocuind stejarii neamului, rușine. Umblă pe trotuare cu fiare ucigașe, stingănd vlăstari de viață. In robe negre cu întuneric îmbrăcate, stau balanțe șchioape, oarbe și rupte, numai cu un braț lăsat în jos, cu greutatea nedreptății. In acea pădure sunt poeni, dar fără de lumină, căci brațul puterii confiscate ca o aripă neagră, taie soarele și fură raze luate vieții, drept mită. Sunt cei urâți
PĂDUREA VORBEŞTE CU MINE! de VIOREL MUHA în ediţia nr. 485 din 29 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Padurea_vorbeste_cu_mine_viorel_muha_1335714654.html [Corola-blog/BlogPost/362037_a_363366]
-
Alensis De Nobilis, - determină stări conflictuale, neputință și, de multe ori, revoltă... atunci când „un profet la colț de stradă”, profitând de starea de angoasă, insecuritate a insului trecător, întrezărește o cale de îmbogățire fără prea mult efort, vânzând iluzii deșarte ( orbilor și credulilor) - drept „o salvare pentru omenire”... Indiferent de tema abordată, de îndoielile și neliniștile ce-l curtează “în amurgiri”, dincolo de “dureri și rugăciuni”, poetul se lasă sedus de fiorul cosmic al elementelor. “Îmi e ființa / o minune/ și-așa
„SĂ-MI FIE PÂINEA, CA ŞI TRUPUL, /ACEEAŞI ZILNICĂ POVARĂ,” ... AXIS MUNDI , AUTOR ALENSIS DE NOBILIS. CRONICA ( VALENTINA BECART) de VALENTINA BECART în ediţia nr. 1295 din 18 iulie 2014 by http://confluente.ro/Valentina_becart_1405635397.html [Corola-blog/BlogPost/349341_a_350670]
-
Cum Dumnezeu poți fi un Dumnezeu de sloiuri? Ne ningi cu închisori din ziduri de la poluri, Ne congelezi de vii femeile și pruncii, Blestemul preoțesc l-arunci pe semnul crucii... Iar jaful de moșie, cu acte-n tribunal Sub ochii orbi ai legii ce vinde munte, deal, Pădure, lacuri, râuri, fabrici, zăcăminte, Vor îngheța în ghețuri de ochi și oseminte... Cum Dumnezeu, ne-ngropi bătrânii la lopată În case de pitici sub munți înalți de vată Și ne degeri în chin
BLESTEM DE SIBERII (MANIFEST, ROMEO TARHON) de ROMEO TARHON în ediţia nr. 408 din 12 februarie 2012 by http://confluente.ro/Blestem_de_siberii_manifest_romeo_tar_romeo_tarhon_1329102198.html [Corola-blog/BlogPost/346755_a_348084]
-
ei, câinele traversase drumul la izvorul lui Chivulescu să bea apă și când a ieșit din nou în drum, un camion venind cu viteză dinspre Câineni, l-a luat în plin, bietul de el era, așa cum am spus, surd și orb... După ce a ieșit de sub mașină, s-a ridicat repede, s-a scuturat de praf și a scos un urlet prelung... Hobzoaica l-a cercetat cu luare-aminte, nu părea să fi pățit ceva, dar era tare speriat, săracul. De altfel, a
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (V) de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2097 din 27 septembrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1474996424.html [Corola-blog/BlogPost/366260_a_367589]
-
314 din 10 noiembrie 2011 Toate Articolele Autorului Fiecare copac e un copil pentru pădure, norii negri trec peste muntele alb, stelele adună suflete de oameni, ele sosesc pe aripi de îngeri. luna-i căzută într-un lac cu nuferi, oarbă de iubire. Fără nici o teamă, o pasăre cu ciocul de metal trece prin norii de plumb. Timpul îi va anchiloza aripile, rugina îi va mânca aerul, și nu ne va mai privi de sus. Moartea e și pentru ea o
VOI DEVENI CUVÂNTUL de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 314 din 10 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Voi_deveni_cuvantul.html [Corola-blog/BlogPost/341774_a_343103]
-
clădite îmi cască-n sânge vastele-mi orbite ARLECHINADĂ AUTUMNALĂ în valuri de noroi se-neacă noaptea cât de uscați sunt sfinții din copaci se-oprește rugăciunea ca și soartea și vrei să mori și nu mai vrei să faci orbii vampiri vomită peste gânduri podoabele de beznă se alintă chiar demonul s-a plictisit să mintă ceasul din urmă a căzut pe scânduri pe cruce Crist tresare printre clisme cerșește răni și picotește sânge istoria vicleană nu se frânge rugini
TOAMNA APOCALIPTICĂ (STIHURI) de ADRIAN BOTEZ în ediţia nr. 2183 din 22 decembrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_botez_1482382474.html [Corola-blog/BlogPost/377303_a_378632]
-
stau la îndemâna oricui și oricând. De nefolos ne este a ne visa făptuitori de vitejii și jertfe fără pereche; util și izbăvitor ne este a da atenție mărunțișurilor și a ne purta constant în mod nobil, liniștit și răbduriu.( 14) Orb, neghiob și strâmt la minte ce am fost. Și ferecat în chingile bunului simț celui mai lamentabil. Cum de nu mi-am putut închipui că Hristos - Dumnezeu care a primit să Se întrupeze și să moară pe cruce aidoma celui
O SCURTĂ INCURSIUNE ÎN GÂNDIREA CREŞTINĂ A LUI NICOLAE STEINHARDT de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 89 din 30 martie 2011 by http://confluente.ro/O_scurta_incursiune_in_gandirea_crestina_a_lui_nicolae_steinhardt.html [Corola-blog/BlogPost/349628_a_350957]
-
descoperită dumnezeirea Să. În acest sens, Sfinții Părinți afirmă că „Hristos Se schimbă la Fața, nu luând ceea ce nu era, nici preschimbandu-Se în ce nu era, ci arătând ucenicilor ceea ce era, deschizandu-le lor ochii și făcându-i din orbi văzători”. Pe muntele Taborului, trupul Său a fost străbătut de lumină propriei dumnezeiri. Astfel, aproape toți comentatorii Evangheliei sunt de acord că Schimbarea la Fața a Domnului anticipează învierea Lui, iar învierea Să o prefigurează pe a noastră. Faptul că
Schimbarea la Fata a Domnului (dezlegare la peste) by http://uzp.org.ro/schimbarea-la-fata-a-domnului-dezlegare-la-peste/ [Corola-blog/BlogPost/94039_a_95331]
-
te-am rezidit în cuvinte, Iar tu m-ai apărat cu sabia, Ca un vrednic cavaler medieval... Eram o cetate, Ai fost apoi un mormânt celebru... Nu mai știu după aceea ce am mai fost, Dar știu că această lume oarbă, Cum sunt toate lumile vii, În uitarea de sine, Nu a mai făcut diferența: „ Cine ce este...?” A așteptat apoi gânditoare, Privind în gol grădina, curtea, castelul, Dar mai ales zidul care le împrejmuia, Dincolo de care, în ciuda aparențelor, Noi am
PETALE DIN FLOAREA DE LOTUS (1) de DOMNIŢA NEAGA în ediţia nr. 1840 din 14 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/domnita_neaga_1452765060.html [Corola-blog/BlogPost/380603_a_381932]