1,655 matches
-
barurile cu miniaturale căderi de apă și trenuri În mișcare, toate astea aparțin unei bătrâne Europe care atrage Într-un mod ciudat, o lume de jucării mecanice și music-hall, cu bărbați puternici Îmbrăcați În costume mulate de dans și cu papagali dresați. Un alt lucru care Îl face neobișnuit e faptul că e singurul bar din Germania care percepe o taxă de intrare. Stahlecker nu a fost deloc fericit de asta: — Am fost nevoit să plătesc de două ori, bombăni el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
și reviste proaspete, trimise de prieteni de peste țări... Proptea peste genunchi o scândură cu picioarele tăiate pieziș și - În aceeași poziție În care dormea, În care mânca - Blecher sprijinea cartea ori caietul”. În 1930, Tudor Arghezi publică În Bilete de papagal primele două Încercări În proză trimise de bolnavul internat la Berck. În vara și toamna anului 1934, Blecher, aflat la tratament la Brașov, publică, În revista locală Frize, aforisme și traduceri din Apollinaire și Richard Arlington. Îi apăruse deja la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
prea mare caz din asta. Îi urmări privirea. Acolo, în zumzăitul de pe coridor, auzi în sfârșit. Cu o precizie animalică pe care auzul ei o pierduse, urechile lui prindeau fragmente răzlețe din conversațiile din jur și le combinau. Până și papagalii dădeau dovadă de mai multă inteligență naturală. Își lipi capul de pieptul lui și începu să plângă. — O să trecem peste asta, spuse el, cu brațele moarte, pe lângă corp. Ea îl împinse puțin și îi cercetă fața. Ochii lui erau mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
nedescris. Se contrazicea la fiecare frază: Mark își revenea văzând cu ochii; era mai rău decât o cauză pierdută. Gândea, identifica obiectele și chiar putea vorbi; era blocat încă în avarie, mergând ca un urs dresat și trăncănind ca un papagal pervers. Daniel o întrebă cum se descurca. Bine, în condițiile date. Zilele erau lungi, dar le putea face față. Cu ajutor, implora vocea ei, fără să vrea. Se gândi să-l roage pe Daniel să se întâlnească undeva cu ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
un hoț de bancă d-ăla cu ciorapi de nailon pe față. Dar ea nu-l aude. Rătăcește pur și simplu dintr-o cameră în alta, în transă, arătând spre lucruri invizibile. Canapeaua verde-vomă, televizorul cu urechi de iepure, colivia papagalului. Știe tot și reînvie tot cu o asemenea durere hipnotică, încât ori e cea mai mare actriță din istorie, ori chiar i s-a transplantat o parte din creierul surorii lui. Trebuie să se lămurească înainte să se țicnească de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
talciocul, hingherii, scafandrii, Palatul Pionierilor, Fabrica de mentosan cu toate mentosanele, pantofii cu cioc, Gagarin, pachete de lame Gillette, blonda grasă și transpirată ca un Saint-Bernard, șareta poștalionului cu locomotivă cu tot, bunicii rătăciți prin America, blide pline cu lapte, papagali extrăgând planete de tânăr, fetița cu lumânare În mână ieșind dintr-o căpiță de fân uscat, colaci strânși pentru Bobotează, vaca Bertha, scutece ude și murdare, Sandu legat de scaun și biciul năpustindu-se asupra lui, spielhosen-ul colorat, ștrandul Floreasca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
făcut o grădină zoologică. Cinci luni am stat acolo, minunându-mă de grația girafei. Nu mai văzusem până atunci o girafă. Pe urmă peștii. Atât de multe forme... Știați că pisica de mare are suplețea unui covor scuturat foarte încet? Papagalii seamănă cu niște bufnițe vesele. Fuga hienelor e subtilă, aproape că nu mișcă șoldurile. Elefantul african e discret, dar nu înțeleg de ce are colții atât de mari. Toate astea m-au tulburat. De atunci, maestrul s-a închis în cămăruța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
pungi de orez, borcane cu murături, condimente și conserve. Nu-mi plăcea deloc apropierea dintre atâtea domenii diferite, ca de pildă dintre igienic și culinar. Ce să caute peria de pantofi lângă cutia de fasole? Sau bolul cu mei al papagalului lângă insecticid? Din acest motiv intram cât se poate de rar în cămara alor mei, și nu mică mi-a fost mirarea când am realizat, pe la 11 ani, că pe pereții cămării taică-meu lipise o grămadă de afișe din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
înalt și solid și tare glumeț. Pe drum, Gică tocmai îmi spunea un banc. Îl țin minte. Cică un evreu trebuia să plece în Israel. La plecare, un prieten îl roagă ca la întoarcere, să-i aducă de acolo un papagal. Omul plecă în Israel, își vizită rudele, își rezolvă treburile pentru care venise și se întoarse în țară. Dar nu găsi un papagal frumos, așa că-i aduse prietenului o... bufniță. Io dădu zicându-i că e un papagal special, o
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
în Israel. La plecare, un prieten îl roagă ca la întoarcere, să-i aducă de acolo un papagal. Omul plecă în Israel, își vizită rudele, își rezolvă treburile pentru care venise și se întoarse în țară. Dar nu găsi un papagal frumos, așa că-i aduse prietenului o... bufniță. Io dădu zicându-i că e un papagal special, o specie rară, acela mulțumi și se despărțiră. La o săptămână, cel care se întorsese din Israel îi dădu un telefon amicului și-l
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
acolo un papagal. Omul plecă în Israel, își vizită rudele, își rezolvă treburile pentru care venise și se întoarse în țară. Dar nu găsi un papagal frumos, așa că-i aduse prietenului o... bufniță. Io dădu zicându-i că e un papagal special, o specie rară, acela mulțumi și se despărțiră. La o săptămână, cel care se întorsese din Israel îi dădu un telefon amicului și-l întrebă ce-i mai face... papagalul. Prietenul îi răspunse: „Face bine, nu vorbește încă, dar
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
o... bufniță. Io dădu zicându-i că e un papagal special, o specie rară, acela mulțumi și se despărțiră. La o săptămână, cel care se întorsese din Israel îi dădu un telefon amicului și-l întrebă ce-i mai face... papagalul. Prietenul îi răspunse: „Face bine, nu vorbește încă, dar știi ce atent mă urmărește când îi vorbesc?” Am râs cu poftă și am intrat în gară. Acolo ne așteptau cei doi tovarăși, care luaseră biletele și tocmai se delectau cu
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
mele când am rămas singure. Ce căuta maimuțoiul ăsta pe-aici ? — Nu te grăbi să vorbești așa despre el fără să-l cunoști. E băiat bun. — O să-mi spui că a avut o copilărie grea, nu ? E cel mai mare papagal pe care l-am văzut vreodată. — Tu nu știi cum stau lucrurile. E foarte greu să faci numai teatru. Nu-ți dă nici naiba fonduri să pui un spectacol dacă n-ai relații. Așa că, decât să cerșești din poartă-n
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
soră întru... iar eu ți-am degustat, elegiac, licoarea menstruală... Și era o bucurie acută, dureroasă, o fericire înăbușitoare, când înțelegeam că o să revii, măcar pentru a-ți lua o bluză înflorindu-ți buricul abrupt, o fustă pictată absurd, cu papagali la poale, o pereche de blugi strâmți-mănușă, o șosetă albă, deraiată la franj, cu călcâiul puțin murdar, ruptă în dreptul degetului mare, un chițibuș de atârnat la gât, un glonț, o lamă de ras, o punguliță aparent inutilă, de păstrat smirnă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
Înainte de a urca - acum foarte Încet - În podul unde locuiau bunicii mei. Încălțat cu bascheți, a trecut pe sub cele douăsprezece colivii așternute cu ziare umede, care stăteau atârnate de grinzi. Cu o mutră hotărâtă, a pătruns În mirosul acru al papagalilor și În aroma specială a bunicilor mei, un amestec de naftalină și hașiș. Și-a croit drum pe lângă biroul ticsit cu cărți al bunicului și pe lângă colecția lui de discuri cu rebetika. În cele din urmă, ciocnindu-se de sofaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
-o. Înăuntru erau două coronițe de nuntă făcute din frânghie și, Încolăcite ca șerpii, două șuvițe lungi de păr, legate fiecare cu câte o panglică neagră, sfărâmicioasă. A Împuns una dintre șuvițe cu degetul arătător. Chiar În acel moment un papagal a țipat, iar fratele meu a sărit, a Închis cutia, și-a vârât-o sub braț și a coborât cu ea la parter, la Desdemona. Ea era Încă În prag. Aștepta. A luat cutia pentru viermi de mătase din mâinile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ușa tapetată. În spațiul acela piramidal au adus patul dezasamblat al bunicilor mei, divanul de piele, măsuța de cafea din alamă și discurile rebetika ale lui Lefty. Încercând să se Împace cu soția sa, bătrânul aduse acasă primul dintre mulții papagali pe care aveau să-i aibă bunicii mei de-a lungul anilor și, Încetul cu Încetul, deasupra noastră, a tuturor, Desdemona și Lefty Își Încropiră penultima lor locuință Împreună. În următorii nouă ani de zile Desdemona se plânse de locuința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
comoditate operațională“. Marți dimineața devreme, trupele Înaintau deja pentru a Înăbuși revolta. Nu mai era nimeni treaz ca să vadă cum trece tancul huruind. Bunicii mei moțăiau În pat. Tessie și Capitolul Unsprezece stăteau ghemuiți jos, pe saltele gonflabile. Până și papagalii erau tăcuți. Îmi amintesc că mă uitasem la chipul fratelui, meu care ieșea din sacul de dormit. Pe Învelișul de flanelă vânătorii trăgeau cu pușca În rațe. Acest fundal masculin nu făcea decât să scoată În evidență lipsa de calități
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
dar pentru a mea soartă nu-i lacrimă să cadă, nici... nici...“ ― „Nici prieten să jelească.“ ― „Nici prieten să jelească.“ Eram din nou la Obiect acasă, repetând replicile. Eram pe terasă, Întinse pe canapelele viu colorate. Pe un fundal cu papagali se profila capul Obiectului, cu ochii strâns Închiși, recitând. Făceam deja asta de două ore. Obiectul aproape parcursese un set complet. Beulah, servitoarea, ne-a adus sandvișuri pe o tavă și două sticle mari de Tab. Sandvișurile erau albe, fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de la televizor, care era dat extrem de tare. Când am intrat, am dat cu ochii de vechiul portret al patriarhului Athenagoras, pe care Desdemona Îl salvase din talciocul din curte cu mulți ani În urmă. Într-o colivie de lângă fereastră, un papagal verde, ultimul supraviețuitor al fostei crescătorii de păsări a bunicilor mei, se mișca de colo colo pe stinghia din lemn de balsa. Se mai vedeau și alte obiecte și piese de mobilier familiare: discurile rebetika ale lui Lefty, măsuța de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
urmă presiunii prietenilor noștri și, într-o după-amiază de toamnă târzie, am mers să vedem și "Artis". M-ar apuca un căscat teribil dacă aș începe să descriu parcul și animalele. 53 Toate erau așa cum trebuiau să fie. Girafele înalte, papagalii zgomotoși, panterele mlădioase. Ioana a mers mai tot timpul cu ochii strânși, ca să nu vadă din greșeală vreun liliac. Eu am făcut poze. Cristina a făcut poze. A făcut coadă la bazinul cu crocodili ca să-i vadă cum mănâncă șobolani
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
făcut ca lucrarea dumneavoastră de literatură beletristică să conțină informații bogate din câteva domenii de cultură generală. Sunt câteva scene memorabile, precum pățania terifiantă a surorii dumneavoastră Paraschiva (care, curajoasă și demnă, i-a Învins pe barbarii soldați bolșevici); scena papagalilor schimbați În chip ingenios; nesimțirea ofițerilor bolșevici, care n-au catadicsit să iasă din mașina Împotmolită ca s-o Împingă și ei; Iliescu „fardat ca o domnișoară la vârsta a treia”. De asemenea, Îmi plăcură sintagma „copil de tranziție” (la
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
de plăcere, ca apoi să lase totul în plata Domnului, fără să zică nici măcar un mic „adio!“. Fiefel nu putea uita niciodată cum fusese când Sașa, polonezul evreu, venise prima dată la ei. Era îmbrăcat pur și simplu ca un papagal: pantaloni de culoarea mării și veston roșu. Sașa era roșcovan și fuma tot timpul trabuc, scoțând pe gură inele de fum în direcția lui Feifel. Era în asta o sfidare, pentru că (așa tălmăcise Feifel) îi era frică de soțul Ritei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
vopsea pe carapace. Dar unde fusese broasca țestoasă atâția ani și ce făcuse între timp, asta nu va putea s-o afle niciodată domnul Malcolm. Notița despre întoarcerea broaștei țestoase m-a făcut melancolică. Am început să mă gândesc la papagalul meu care fugise acum zece ani. Mi se mai întâmplă să citesc cărțile pe care le citeam atunci și să găsesc în ele, între paginile palpitante, dar îngălbenite de timp, chiar penele iubitului meu papagal - pene albastre, verzi și galbene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
început să mă gândesc la papagalul meu care fugise acum zece ani. Mi se mai întâmplă să citesc cărțile pe care le citeam atunci și să găsesc în ele, între paginile palpitante, dar îngălbenite de timp, chiar penele iubitului meu papagal - pene albastre, verzi și galbene, cu reflexe aurii, pline de mister. Iau toate penele și-mi mângâi fața cu ele, mai ales buzele și nările, în care simt miros de pasăre. Ca și cum esența de pasăre s-ar fi păstrat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]