1,290 matches
-
ei. ― Și mai voiam să-ți mulțumesc și pentru că te-ai uitat peste chestia aia cu slujba. Chiar aveam nevoie să vorbesc cu cineva despre asta și știu că pot avea încredere în tine. ― Absolut, spun eu. Buzele mele sunt pecetluite. Cu un sărut din dragoste, poate? În visele mele. ― Trebuie s-o repetăm altă dată, spune Ben distrat, uitându-se spre masa de știri. ― Ar fi grozav! Calmează-te, Jemima, calmează-te. ― Ce zici de săptămâna viitoare? ― Sigur, îmi răspunde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
datele, voi veni la lucru. ― Uh, a spus atunci Diana Macpherson, care zâmbea. M-ai speriat al naibii de tare, mai ales că nici măcar n-aveam vreo a doua nenorocită de variantă! Și doar cu un telefon, soarta lui Ben a fost pecetluită. Poate că nu era slujba pe care și-o dorise el dintotdeauna, dar în mod sigur era un început, și chiar unul foarte bun. Înaintea unui nou început trebuie să apară însă un sfârșit, iar mâine este ultima lui seară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
prea repede ca să pot face semn cuiva. Oricum, străzile erau pustii. Irezistibil atrasă de oglinda retrovizoare, am observat că șoferul continua să se holbeze la mine. Mi-am dat seama, cu o stare de calmă resemnare, că soarta mi-era pecetluită. Câteva secunde mai târziu, frica a explodat pur și simplu înlăuntrul meu. Incapabilă să mai suport, am început să scotocesc prin geantă în căutarea Valiumului. Asigurându-mă că taximetristul nu știa ce fac, am ridicat pe furiș capacul și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
n-a mai rămas nimic de pus în cutie pe post de fațadă. Frica și rușinea au revenit, dar într-o formă mult mai gravă, mult mai puternice decât înainte. Prea târziu. Mi-am dat seama că soarta îmi fusese pecetluită. Inima îmi bubuia în piept de frică. Știam că nu pot să pun pe dulap cutia goală. în timp ce-mi doream să nu mă fi născut niciodată, am privit prin cameră în căutarea unui loc în care să ascund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
departe de intrare, galeria era blocată. Tavanul se năruise și nu se putea trece mai departe. Tata mi-a arătat prăbușirea, spunându-mi că, dincolo de bolovanii îngrămădiți până în tavan, se află închis ucigașul lui Fritz. Nu era mort, ci numai pecetluit acolo, în bezna din adâncuri. Așa am aflat pentru prima dată despre vâlvă, continuă Calistrat trăgând adânc aer în piept. La fel ca și tine, la început am crezut că tata glumește și vrea să mă sperie. După o vreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
ați mai avut probleme cu ea? Asta înseamnă că Moș Calistrat și-a făcut bine treaba, a fost un paznic bun. Dacă vrei tu, se poate spune și așa. Cum adică, dacă vreau eu? Evidența se impune. Dragul meu, odată pecetluită în peștera ei, vâlva nu-și poate croi singură drum în afară. Ea poate ieși numai dacă îi dă drumul cineva. Exact asta trebuie să facă paznicul. Să vegheze ca nimeni să nu se apropie de bârlog și, mai ales
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
-i va lua mult până să ajungă la ei. Pe bătrân probabil că îl va mistui în mai puțin de un minut, după care se va repezi la vale. Dacă îi găsea acolo unde se aflau acum, soarta lor era pecetluită. Nu-i păsa de Pohoață, el n-avea decât să rămână afară, ba chiar ar fi fost ideal să stea acolo, însă el trebuia neapărat să se pună la adăpost. Auzi, spuse Boris cu o voce chinuită, mi-au amorțit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
se poată elibera. El, înspăimântat de situația în care se afla, venise lângă ieșire, încercând să scape din capcană. Clinchetul sec al lacătului închis de Godunov îi mai răsuna încă în urechi. În clipa aceea știuse că soarta îi fusese pecetluită. Câteva minute mai târziu, rămăsese fără aer. Își amintea arsura din piept și sfârșeala ce începea să îl cuprindă. Apoi, nimic. Nu mai știa ce se întâmplase cu el. Se trezise plutind deasupra muntelui în starea aceea de indiferență și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
altfel decât îl știa el. Era cooperant și făcea tot ce îi cerea ginerele său. Aruncase în aer nu numai intrarea în peșteră ci și o bucată bună din versant. Mii de tone de stâncă se prăbușiseră peste gura peșterii, pecetluind-o pentru totdeauna, cel puțin așa spera el. Nimeni nu mai putea nici măcar bănui că acolo fusese cândva o mină. Până ce dăduse zăpada, desfăcuse și șinele de cale ferată, și le dusese la fier vechi. Cum se îndreptase vremea în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
ar fi o ceașcă de rachiu, îndulcit cu mere, suspină uncheșul. Toate ar fi bune, fraților, dar știți că satul nostru a fost blestemat! Stămoșii noștri au nesocotit regulile naturii și au alungat-o pe Baba Iarna în Peștera Uitării, pecetluind intrarea în peșteră cu doi bolovani, desprinși din Piatra Neagră. Noi ne socotim vrednici să încercăm a aduce Iarna înapoi pe meleagurile noastre! se sumețiră tustrei călătorii. Apăi, eu o să vă dau binecuvântarea bunului Dumnezeu și mă voi ruga să
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
în mâinile mele! porunci domnitorul, trântind ușa ce ducea la coridorul dinaintea salonului. „Dacă era o copilă sau soție a vreunui boiernaș moldovean, uita Măria Sa să trimită ștafete!” se gândea hatmanul Barnovschi, căutându-l pe diacul Radu pentru a-și pecetlui făgăduiala. Dar diacul se feri de privirea pătrunzătoare a hatmanului, îndemnându-se la post și ascultare Domnului. Zilele trecură netulburate de puținele întâmplări petrecute la Curtea din Hîrlău: domnița Catrina se hotărî să nu părăsească iatacul decât pentru a petrece
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
putea proteja. Mai mult nu-mi trebuia. De atunci am fost omul dumitale. Ești mulțumit de răspuns? Efectiv. Și Gosseyn întinse mâna. - Un vechi obicei de pe planeta mea, zise, sub forma ei cea mai elevată, este un mod de a pecetlui o prietenie. Își strânseră mâinile. Gosseyn se întoarse degrabă spre Leej. - Ce vezi? întrebă. - Nimic. - Fără bruiaj? - Deloc. Actele de la bord indică faptul că îndeplinim o misiune specială, indicată vag, ceea ce îi dă căpitanului Free o autoritate considerabilă. - Asta înseamnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
spre Friern Barnet, unde se afla apartamentul său semi-utilat. Nu prea aveau timp să se deranjeze unul pe altul. Ajunseseră niște simpli trecători prin baie, îmbrăcați în halate, asemenea lui Rock Hudson și Doris Day, doar că buzele le erau pecetluite. Aș putea chiar să spun că biata Carol nu mai avea timp să-și examineze grăunciorul. Aș putea - și în ciuda afurisitei tale de curiozități, ți-ai dori să-ți spun asta, n’est-ce pas? Numai că ți-ai da seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
sunt trenul. Eu sunt trenul. * — Povestește-mi totul despre țâțe, moșule. Prezintă-mi-le cu toate detaliile incredibile. — Nici vorbă. Las-o moartă, amice. E vorba de ceva foarte personal între Caduta și mine. Nu spun nimic. Buzele mele sunt pecetluite. — Știi, are un apartament similar la Roma și la Paris, și o căsuță pentru orfani, unde se poate duce o dată pe an s-o facă pe regina. Pentru familii e o afacere bună. Nu trebuie decât să le țină pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
cu al meu; pe când eram eu elev, aici, în America, lecțiile de caligrafie începeau cu foaia de hârtie înclinată la patruzeci și cinci de grade spre stânga, pentru a-ți forma acest scris ondulat, rostogolit. „Frankie și Johnny se iubeau“, pecetluit cu un sărut, amprenta plină a unei buze de cel mai dulce roz. Una peste alta, nu mi-e deloc clar ce vrea să spună tipul ăsta cu motivația. * Video-interfonul nou-nouț de pe biroul din oțel a emis un semnal gâtuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
și Sfântul Cuvios Ierarh Ioan de la Râșca și Secu. Tot în această zi sfântă, plină de binecuvântări, unul dintre fii mănăstirii a primit darul hirotoniei în 39 treapta de ierodiacon, dar săvârșit de către Înaltpreasfințitul Părinte Teofan, Mitropolitul Moldovei și Bucovinei, pecetluind astfel cu har bucuria acelei zile. Așadar cele două evenimente istorice din viața Mănăstirii Secu, vrednice de consemnat reprezintă o mare bucurie duhovnicească atât pentru viețuitorii mănăstirii cât mai ales pentru credincioșii de pretutindeni ce și-au mai câștigat noi
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
la acest eveniment istoric. Asemenea fecioarelor celor înțelepte care și-au gătit candelele lor și au intrat cu Mirele în cămară la nuntă, așa și noi fiecare ne-am primenit repede candelele, felinarele și lumânările și am pornit la drum pecetluiți de o cruce sfântă și o smerită rugăciune. Până la Fălticeni am fost ajutați de o mașină a Poliției cu girofarurile aprinse, ce ne-a ușurat mult circulația pentru a ajunge la timp la locurile noastre și a împărți Sfânta Lumină
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
care curge din vaginul scroafei. După cum se spune în culegerea ebraică de vrăji Sepher ha-Razim, trebuie să omori un cățel negru nenăscut. Apoi să-ți scrii blestemul pe o tăbliță și s-o pui în căpățâna câinelui. Apoi să-i pecetluiești botul cu ceară și să ascunzi căpățâna în spatele casei cuiva, iar omul acela nu-și va mai găsi în veci somnul. După cum spune Teofrast, citește Mona, bulbul de bujor trebuie să-l scoți din pământ doar noaptea, pentru că, dacă te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
am privit pentru încă o clipă, izbutind să deslușesc mesajul șters al șoaptelor sale: „Visele mele... Visele mele... Se duc departe! Văd, nu mai văd întuneric... Mama m-a nenorocit... Visele-mi plutesc... O, mamă!” În cele din urmă, își pecetlui suflul glasului, obturat cu un aparent urlet disperat, inutil remedierii situației de față. Ca la un semn, se prăbuși într-un grandios impact cu asfaltul reavăn, rezemându-și capul palid de bordura trotuarului prăfuit de exitus și viață. Am cutezat
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
este un recipient complex al Universului, o bucată policromă din pulberea de stele ce călătorește rătăcită prin cosmos, umplând zadarnic inertul bloc de vid cu care a fost blestemată închisoarea astrală în ceasul zidirii sale. Defila în fața miliardelor de suflete pecetluite cu stindardul pierzării, vindecând rănile reci pe care vacarmul surd, venit de nicăieri, le lăsa îngreunând existența a tot ceea ce voia a se numi viață în inima Universului. Eșuată acum pe o nouă planetă, forma sa divină este prea bine
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
Timpul era prizonier al Metaforei. Vara s-a sfărâmat și ca un puzzle piesele ei s-au împrăștiat. Deasupra întinderii domnea liniștea acelei clipe. Fulgi de cristal au început a perdelui văzduhul, frunze de aramă acopereau pământul, iar florile parfumate pecetluiau poteca ce ducea către un univers greu de mister, universul lui „A fost odată...”. Cum pășeam stingheră pe pământul umed m-au îmbrățișat întrebări neînțelese și ajungând la poarta „celui dintâi vis al anului” am zărit-o pe Metafora care
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
care o Înlocuia pe Jeanne era o adevărată comoară; În ciuda evenimentelor, Arthus coborîse la dejun, Juliette strălucea de bucurie, Ronan o sorbea din ochi, iar Armelle Îl convinsese pe Philippe să li se alăture. Această primă masă Împreună, menită să pecetluiască alianța Între cele două familii dușmane, Începuse totuși bine. Debutase printr-un toast rostit de Pierre-Marie, care era extrem de bine dispus. - Juliette... Ronan... Beau În sănătatea voastră, copii. Și În sănătatea dumitale, Philippe. În sănătatea familiilor noastre care sporesc. Armelle
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
-o, și l-am urmat în Pădurea de Argint. Iar el a fost fericit de alegerea mea. Apoi i-am dăruit Licornul, pe care el îl căuta fără succes de multă vreme, crezând că prin asta legătura noastră va fi pecetluită. Dar tu de ce ai așteptat atâta în spatele acestor bare, când ți-a fost, de fapt, atât de ușor să... Nici eu nu știu. Nu sunt întotdeauna conștient de puterile mele, nu m-am gândit. De exemplu, cândva am creat un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
pășirea, era constituită dintr-un material roșiatic nemetalic, probabil din teracotă. În mai multe locuri ale figurii, anumite grupuri de piese fuseseră Înlăturate, ca și când artistul s-ar fi răzgândit. — Așadar, aceasta era opera la care lucra maestrul Ambrogio, În timp ce era pecetluit de suflarea morții, zis Dante gânditor. Dar de ce... — Ce Înseamnă asta? Îl Întrerupse Bargello. Se uita În sus, intimidat, ca și când enormitatea figurii ar fi alungat din mintea lui mărginită prezența cadavrului. Dante azvârli o privire spre dânsul, În sfârșit binevoitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
familia Sprague. Madeleine era scoasă din sala de judecată de către gardience, în timp ce Emmett plângea la masa apărării. Ramona, cu obrajii supți de boală, se sprijinea de Martha, care părea înfloritoare și era îmbrăcată într-un costum elegant. Fotografia asta îmi pecetlui buzele pentru totdeauna. CAPITOLUL TREIZECI ȘI ȘASE Peste o lună am primit o scrisoare de la Kay. Sioux Falls, South Dakota 17 august 1949 Dragă Dwight, Nu știu dacă te-ai mutat înapoi acasă, așa că nu știu sigur nici dacă scrisoarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1945_a_3270]