3,245 matches
-
Aceasta este viziunea colonială reprodusă de către genealogia liberală a intelectualității. În Estul Europei, poziția delocalizată a acestui tip de producător de cunoaștere a înlesnit și legitimat intervenția nediferențiată a capitalismului și transformarea regiunii într-o zonă de experiment, hărăzită unei perpetue stări de provizorat. Același liberalism este cel care, docil, a știut să codifice experiențele radicale ale anilor 1989-1990 în Europa de Est ca evenimente politice incomplete, ca răzmerițe întârziate și violente ce doar dovedesc caracterul inferior al formelor politice de gândire și
De aici, de la margine: pentru o metodă decolonială în discursurile culturale din România () [Corola-website/Science/296077_a_297406]
-
ostrogoților. În plus, longobarzii cunoșteau poziția slabă în Italia a guvernării bizantine, care a avut probleme după recucerirea Italiei de la ostrogoți. În special așa-numita "ciumă a lui Iustinian" făcuse ravagii în Italia, iar conflictele confesionale creștine mențineau o stare perpetuă de instabilitate, mai ales după rechemarea generalului Narses, care fusese un guvernator abil al Italiei. Longobarzii vedeau Italia ca pe un teritoriu bogat, cu posibilități de pradă, făcându-l pe Alboin să creadă în aducerea laolaltă, alături de longobarzi, multe alte
Alboin al longobarzilor () [Corola-website/Science/324990_a_326319]
-
viziune că prima mănăstire, primul locaș al acestei noi comunități religioase. În ianuarie 1936 Faustina merge să îl vadă pe Arhiepiscopul Jałbrzykowski pentru a discuta despre această nouă comunitate închinata Milei Divine. Dar arhiepiscopul îi amintește că a depus jurămintele perpetue ordinului monahal în care deja se află. În martie 1936 Faustina le transmite superiorilor că se gândește să părăsească ordinul pentru a înființa acest nou ordin dedicate Milei Divine, dar este transferată la , sud-vestul Varșoviei. În vara anului 1926 părintele
Faustina Kowalska () [Corola-website/Science/327667_a_328996]
-
permit ascultarea a mii de conversații purtate în diferite limbi, din care unii inițiați pot afla răspunsuri la propriile întrebări. Povestirea prezintă evenimentele care se petrec în punctul în care se întâlnesc două lumi paralele. Povestirea-interviu prezintă raportul unui război perpetuu, a cărui stare este conturată de două tabere: Seniorii Victoriei (cei care culeg toți laurii) și Cavalerii Înfrângerii (cei care își desfășoară munca în anonimat). Jurnalul este o scriere aparținând unui corp expediționar care vrea să demonstreze teoria cosmologică cum
Aporisticon () [Corola-website/Science/324179_a_325508]
-
cănd musulmanii se aflau în dezavantaj. În texte fie se specifică un anumit număr de ani, fie erau valabile pe timpul vietii celor doi suverani ( acestea erau încheiate cu tributarii sau cu puterile europene cu care erau întreținute relații comerciale). Tratate perpetue au apărut în a doua jumătate a sec. XVIII și erau încheiat pe timpul vietii sultanului, însă de data aceasta textul devine valabil și pentru succesorii acestuia. Pax Ottomanica - este o noțiune ce este îmăpărțită în 2: „pace confesionala” ( adică toleranță
Imperiul Otoman () [Corola-website/Science/297279_a_298608]
-
de pe Valea Rebrei care la acea dată avea în frunte pe voievodul Pașcu din Rebra și de care ascultau cnezii din Salva, Rebrișoara, Zagra, Mocod și Telciu. În 1453 satele văii Rodnei au fost acordate lui Iancu de Hunedoara, comite perpetuu al districtului Bistrița. După desființarea comitatului, Matei Corvin include Valea Rodnei la orașul Bistrița. În registrele asupra contribuției strânse de orașul Bistrița din satele Văii Rodnei figurează "Rebre minor" însemnând „Rebrișoara” sau „Klain - Rebre” (1577). Într-o scrisoare a șoltuzului
Rebrișoara, Bistrița-Năsăud () [Corola-website/Science/300888_a_302217]
-
Versailles sau barocul Elisabetan și științele confirmate prin Academia de la Berlin; nicidecum către asiatismul respirat între zidurile Kremlinului. E vorba de aspirații consecvent păstrate în suflet, care s-au direcționat mereu spre vestul ce însemna democrație, ajungând pentru noi până la perpetua speranță cu „vin americanii”. Din acest motiv, marele semn de întrebare pe care îl pun prin titlul de mai sus, pe măsură ce privesc „pozele de familie” ale summiturilor europene așteptând să se înalțe din ele, așa cum se înălța odată,intransigentă și
Editura Destine Literare by Corneliu Leu () [Corola-journal/Journalistic/95_a_382]
-
lume, si este, de asemenea, al șaptelea munte că înălțime din emisfera vestică. El este cel mai înalt vulcan latent din lume. urmează modelul tipic de Vulcan din Pună de Atacama: este înconjurat de câmpuri mari de moloz, si este perpetuu limitat de zăpadă și ghețarii mici, în ciuda condițiilor extrem de uscate din regiune. Numele său vine din denumirea în limba Aymara pentru "apă tulbure": "llulla" = murdară și "yacu" = apă. Alte surse susțin că numele provine din limba Quechua: "Lullac" = minciună, "Yacu
Llullaillaco () [Corola-website/Science/321920_a_323249]
-
ordonator a Tot ce mișcă, fie cugetător, fie necugetător. Frica este criza de fond a inteligenței ubicue. Ea vine din condiționarea ancestrală a memoriei, ca prudența vitală, de rerum naturae. * Fiindul (ființa) se autoreciclează, creația se sacrifică în operă, regenerează perpetuu. Conceptul suicidar e un simplu sofism. * Toate stările feericeale fericirii ca stare, sunt orgas mice. Capcane ale spiritului parager în zoon politicon. Cădere întru reînălțare, travaliu fluctuant al afectelor, înnăscător, în organicul entropic și etern resurect. * Oare Dumnezeu îl ratează
Editura Destine Literare by Eugen Evu () [Corola-journal/Journalistic/97_a_210]
-
fragede să se descurce singuri în războiul pentru supraviețuire. Nici un element pitoresc nu tulbură acest peisaj sumbru, nici o rază de lumină nu străbate dincolo de cenușiul sepia al unei realități menite să împovăreze și mai tare sufletele. România este țara nefericirii perpetue și coșmarul început în anii '50 continuă, în alte forme și în postmodernitatea noastră bezmetică. În viața publică, terorarea fizică a fost înlocuită cu teroarea economică, în vreme ce în cultură lipsa de susbtanță a realismului socialist a lăsat locul pustiitelor de
Discover Romania by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9648_a_10973]
-
intoxicarea considerată fatală cu Romergan, înecul în Siret evitat în ultima clipă, meningita, TBC-ul renal, hepatita cronică, litiaza renală cu insuportabilele ei crize, pleurezia pulmonară, boli de ochi care reclamau intervenția chirurgicală, toate acestea m-au transformat într-un perpetuu pacient al multor spitale din Brăila, Galați, Iași, București. Cu asemenea anamneză, un posibil adenom de prostată era o boală oarecare în plus, neplăcută, dar ușor de învins. Cine să se gândească la cancer? Ultimul care ar fi făcut-o
Diagnostic by Mirel Cană () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1368_a_2725]
-
de bază, de recunoașterea reciprocă a limbilor, latinității etc. În Moldova există o problemă: promovăm integrarea europeană cu un partid aflat la putere care nu își reneagă de fapt ereditatea sovietică. Ca urmare, promovează moldovenismul drept concept al resentimentului istoric perpetuu manifestat. E o contradicție gravă: integrarea înseamnă deschidere, acceptarea celuilalt, iar ceea ce avem în materie de ideologie oficială este cu totul altceva. Ce șanse are atunci discursul european în Moldova? Mihai-Răzvan Ungureanu: Nu voi putea răspunde la întrebările de politică
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
nu e-n drept a rezolva cestiunea, ea totuși stă la un loc primindu-și consistența de la un ce necunoscut, cu toate că sânt o mulțime de cuvinte constituționale contra ei. Ce să fie acel ce necunoscut? Ministeriul e cuprins de friguri perpetue și criza nu e rezolvată. Se ivește când o constelațiune, când alta, și roșii în special au făcut deja apel la membrii tuturor nuanțelor politice, dar fără succes până acuma. Lupta între roza roșie și roza albă nu mai e
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
de care sub regimul legilor vechi desigur că și-ar fi făcut vrun creștin pomană de a-l duce și interna la balamuc, e de o mulțime de ani conservator al pinacotecei din Iași, deși e recunoscut ca pătimaș de perpetuă alienațiune mentală. Dar în cazul de față nu ne interesează pe atâta nepotismul său pe cât uneltirile sale politice. Se știe că-n totdauna își punea candidatura între bulgarii din Basarabia, cărora, în schimb cu alegerea, le mijlocea concesiunile cele mai
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
e tovarășa oamenilor, a tuturor oamenilor, deși în alte proporții și în altă măsură. Numai unul e în stare să judece daca cutare sau cutare schimbare i-ar putea-o alina, iar alții nu sânt în stare. Afară de aceea nevoia perpetuă mai are și o cauză obiectivă, în natură chiar, pe care-a formulat-o Malthus: populația se-mulțește în pătrat, iar mijloacele de existență se-ndoiesc numai. Când o populație găsește mijloace de existență ea se sporește foarte repede, dar, sporită
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
peste 315 locuitori, precum a declarat ministrul de justiție (eodem l[oco]). Raportorul Rydzowski afirmă că, prin procedările enunțate mai sus, toți locuitorii din comunele unor districte au fost espropriați, "reduși a fi arendași ai pământurilor ce avusese și sclavi perpetui ai uzurarilor înșelători" (Kaserer, p. 24). În asemenea condiții nu e mirare a vedea producîndu-se un fenomen neașteptat pentru o țară curat agricolă cu pământ destul, precum e Galiția. Locuitorul, în desperarea sa, părăsește "statul care l-a făcut cetățean
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
o necesitate despre care s-ar fi convins însăși unitatea în două fețe Rosetti-Brătianu. În interesul țării ar fi într-adevăr un guvern serios cu principii sigure, concrete și constitutive, în locul partidului a cărui listă de fraze coprinde discompunerea, agitația perpetuă și tirania elementelor ignorante și ambițioase din țară. [7 februarie 1880 ] ["DIMITRIE CANTEMIR... "] Dimitrie Cantemir, Domn Moldovei, unul din oameni cei mai învățați ai secolului său, în prefața latinească a Cronicei românilor povestește - cititorul ne va ierta parțiala incertitudine a
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
fenomen simplu în natură, numai oamenii îl fac înspăimîntător. Vorbesc de moartea naturală, care adesea e o dulce ispită. Înainte de a fi depus aici în această celulă, din care nu voi mai ieși decât pentru a intra într-o captivitate perpetuă, în plimbările mele solitare pe la marginea orașului, pe poteci, uitîndu-mă în jos și privind pământul, un sentiment senin se insinua în sufletul meu, la început de dragoste pentru el, pământul negru, tăcut, liniștit, apoi de atracție, de dorință, un fel
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
nimic despre oameni și despre Matilda și că surprizele abia mă așteaptă. "Să vie, gândii, nu putem pretinde ca tot ce se întîmplă în jurul nostru să fie doar un reflex, o confirmare a gândirii și simțirii noastre. Viața e o perpetuă surpriză." Și mă destinsei, uitai toate șocurile din ziua aceea, încetai s-o mai urmăresc pe Matilda și rămăsei doar cu o vie curiozitate să-i văd apărând pe cei doi. Întâi intră el pe ușă, mă așteptam să văd
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
continuă marele poet în timp ce ne așezam în fotolii, sânt mult mai bine pregătiți, pe ei nu i-a exaltat această viață pe care au scuipat de-atîtea ori în toiul petrecerilor lor deșănțate, încît apariția celei cu coasa și cu rânjet perpetuu le provoacă cel mult un nou hohot de râs descreierat și un ultim scuipat aruncat Aceleia drept în figură..." Chipul marelui poet nu exprima însă nici regret, nici amărăciune și mi se păru că niciodată nu-l văzusem atât de
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
viața deruta... N-aveam însă de ce să mă plâng, fiindcă avusesem totuși la timp revelația disarmoniei vieții în care eram atras. Putea fi și mai rău, ba chiar răul total, adică să nu am nici o revelație, să trăiesc într-o perpetuă nedumerire și suferință și să mă trezesc prea târziu, când n-ași mai fi avut douăzeci și șapte de ani, ci patruzeci sau șaizeci. Se poate oare muri cu gândul că viața ta a fost un lung șir de eșecuri
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
vrut să te jignească." " Dar nu mă simt jignită", răspunse ea atât de jignită încît se făcu palidă și o mare tristețe i se așternu pe chipul ei care exprima o atât de vie sensibilitate încît cerea parcă o protecție perpetuă pe care într-un mod la fel de perpetuu o respingea, lucru care îi imprimase nu numai în privire, ci și în mișcări o veșnică suferință și timiditate. Mai curios era că părinții rămaseră indiferenți când ca drept orice răspuns la șoaptele
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
simt jignită", răspunse ea atât de jignită încît se făcu palidă și o mare tristețe i se așternu pe chipul ei care exprima o atât de vie sensibilitate încît cerea parcă o protecție perpetuă pe care într-un mod la fel de perpetuu o respingea, lucru care îi imprimase nu numai în privire, ci și în mișcări o veșnică suferință și timiditate. Mai curios era că părinții rămaseră indiferenți când ca drept orice răspuns la șoaptele soțului (un tânăr domn cu un chip
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
au fost fericiți în același fel. Mitul acesta al fericirii prin iubire, ai acestei iubiri descrise aici și nu al iubirii aproapelui, n-a încetat și nu va înceta să existe pe pământul nostru, să moară adică și să renască perpetuu. Și atâta timp cât aceste trepte urcate și coborâte de mine vor mai fi urcate și coborâte de nenumărați alții, această carte va mărturisi oricînd: ...dacă dragoste nu e, nimic nu e!... FINE
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
literatură (tradiție, precedență literară). Reflectând, întro primă fază, asupra „poeziei realului” la reprezentanții generației ’80, am constatat că marea contradicție a poeticii optzeciste, opoziția între latura ei ludic-textualistă și cea (micro)realistă, biografistă, este doar una dintre actualizările unui balans perpetuu, simptomatic pentru mai toate epocile literaturii, între mistica actului scriiturii și tendința adecvării la real (a lui adecvatio rei). De aceea, dintr-un unghi adecvat de percepție, asemenea tendințe nu mai apar ca termeni ai unei opoziții ireconciliabile, ci pot
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]