1,971 matches
-
de memorii: Din viața unui evreu român (1915) și Însemnări din viața mea (1921). Alte pagini de jurnal au rămas în manuscris sau au apărut, fragmentar, în „Sinai”, 1929; ele formează materia celui de-al treilea volum al ediției complete, postume, a memoriilor (Din viața unui evreu român, I-III, 2001). SCRIERI: Din viața unui evreu român, București, 1915; Însemnări din viața mea, București, 1921; Din viața unui evreu român, I-III, îngr.și postfață Țicu Goldstein, București, 2001. Traduceri: Schiller
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289926_a_291255]
-
Samain (transpuneri de Gabriel Sutzu, pseudonim sub care se ascund D. Anghel și Ion Minulescu), Jean Moréas, Émile Verhaeren ș.a. Minulescu îi face un portret romancierului francez Jean Lorrain (Moartea lui Jean Lorrain), sub semnătura Ion Nirvan. Revista publică Gânduri postume de V. Conta, articole de C. Rădulescu-Motru, fragmente din studiul Introducere în psihologia poporului român al lui Dumitru Drăghicescu. De menționat și consemnările de la rubricile de note, bibliografie și revista presei culturale. V. l. și a. a fost una dintre cele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290525_a_291854]
-
deseori patetică, Z. reține în poeziile din Cruci de lemn doar întrebările ce dramatizează conștiința, trăind - nu fără oarecare satisfacție juvenilă - un sentiment de profundă neîmplinire, de prăbușire iminentă. Din perspectiva celui de-al doilea volum, Întoarcerea timpului risipitor, publicat postum (1989), după jumătate de veac de la apariția primului, este limpede că pesimismul arborat cu atâta emfază nu va fi fost o atitudine de viață, ci se născuse din dorința poetului de a se simți viu. „Sufăr, deci exist” este codul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290730_a_292059]
-
carte subintitulată „episoduri tragice și comice din captivitate”. Materia este tratată când grav, când cu umor negru, când cu duioșie, când cu spirit tonifiant. Naturistul din Balade... este și el prezent. Romanul abia început Minunile Sfântului Sisoe (publicat în volumul Postume, 1938), care promitea să aibă o deschidere socială semnificativă, înfățișează Paradisul în viziune parodică. Demnă de menționat este și o conferință din 1931, Cum am devenit ieșean, confesiune autobiografică, una din primele evocări ale cercului de la „Viața românească”. Deși nu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290228_a_291557]
-
1920; ed. 3, București, 1928; Bacilul lui Koch, Iași, 1927; Migdale amare, București, 1928; Jos cortina!, București, 1929; Scrisori fără adresă. Proză umoristică și pesimistă, București, 1930; ed. 2,București, [1934]; Pirin-Planina. Episoduri tragice și comice din captivitate, București, 1936; Postume, îngr. Otilia Cazimir, București, 1938; Opere, I-II, îngr. și pref. Al. Săndulescu, București, 1955; Scrieri alese, I-II, îngr. și pref. Al. Săndulescu, București, 1970-1971; Minunile Sfântului Sisoe, îngr. și pref. George Sanda, Iași, 1972; Balade vesele și triste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290228_a_291557]
-
A. Phillippide, Izabela Sadoveanu, D. I. Suchianu, Profira Sadoveanu, Mihail Sevastos, G. Spina); G. Călinescu, George Topîrceanu, ALA, 1937, 859; [George Topîrceanu], IIȘ, 1937, 12 (număr omagial); Lovinescu, Ist. lit. rom. cont., 140, 263; Ivașcu, Confruntări, II, 225-226; Erasm [Petru Manoliu], „Postume”, „Lumea românească”, 1938, 349, 350; C. Fântâneru, „Postume”, UVR, 1938, 15; Alex. Epure, Contribuție la cunoașterea vieții și a operei poetului Gh. Topîrceanu, „Ritmul vremii”, 1938, 18-20; Munteano, Panorama, 304; Vianu, Opere, V, 249-250; Călinescu, Ist. lit. (1941), 743-747, Ist.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290228_a_291557]
-
Mihail Sevastos, G. Spina); G. Călinescu, George Topîrceanu, ALA, 1937, 859; [George Topîrceanu], IIȘ, 1937, 12 (număr omagial); Lovinescu, Ist. lit. rom. cont., 140, 263; Ivașcu, Confruntări, II, 225-226; Erasm [Petru Manoliu], „Postume”, „Lumea românească”, 1938, 349, 350; C. Fântâneru, „Postume”, UVR, 1938, 15; Alex. Epure, Contribuție la cunoașterea vieții și a operei poetului Gh. Topîrceanu, „Ritmul vremii”, 1938, 18-20; Munteano, Panorama, 304; Vianu, Opere, V, 249-250; Călinescu, Ist. lit. (1941), 743-747, Ist. lit. (1982), 826-831; Octav Sargețiu, „Balade vesele și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290228_a_291557]
-
R. se retrage la proprietatea sa de la Valea Mare, unde moare de cancer pulmonar. A lăsat în manuscris proiectele a două romane, Păcală și Tândală și Minunea minunilor (o utopie neagră pe tema sterilizării), precum și un foarte interesant Jurnal, editat postum (I-II, 1984), care aduce prețioase informații despre laboratorul său de creație. R. a început prin a scrie schițe și nuvele, adunate și tipărite ulterior, cu adaosuri de sumar, sub titlurile Frământări, Golanii, Mărturisire, Răfuiala. Câteva culegeri sunt tipărite după
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289159_a_290488]
-
un loc antumele și postumele, reconstituind ordinea cronologică a acestora din urmă și întrețesându-le, la locul potrivit, cu antumele. Cititorul are astfel posibilitatea de a cunoaște evoluția operei poetice în întregul ei, caracterul său organic, comunicarea între antume și postume, fenomenele de „butășire”, cum le va numi Alain Guillermou ș.a.m.d. Fără a concura ediția lui Perpessicius, M. aduce importante corectări și precizări de structură și lecțiune (de exemplu, la antume ca Împărat și proletar, Pe lângă plopii fără soț
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288304_a_289633]
-
de Vasile Cârlova și O noapte pe ruinele Târgoviștii de Ion Heliade Rădulescu (n. trad.). 6 1802-1872. 7 1819-1872. A scris în franceză Les Chants du Bosphore. 8 1821-1890. 9 Ovidiu, Despot Vodă. 10 Recent i s-au publicat Operele postume, în care cântă nota populară. 11 1849-1889 (de citit Scrisorile, Luceafărul, Epigonii, Veneția). * Martha Bibescu (n. trad.). 12 Balade și idile (1893), Versuri și proză (1897), Povestea unei coroane de oțel (1899), Blăstăm de mamă, Pe pământul turcului, Din țara
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
patriotiques publiés à Jassy en 1821 par un hétairiste, Bucarest, 1966; Athanasios Christopoulos. Sa vie, son oeuvre littéraire et ses rapports avec la culture roumaine, Salonic, 1981; Rhigas Velestinlis, I-II, București, 1981-1982. Ediții: D. Russo, Studii istorice greco-române. Opere postume, I-II, București, 1939 (în colaborare cu Const. C. Giurescu și Ariadna Camariano); Cronica Ghiculeștilor. Istoria Moldovei între anii 1695-1754, tr. și introd. edit., București, 1965 (în colaborare cu Ariadna Camariano-Cioran). Repere bibliografice: Bucur, Istoriografia, 223-225; Encicl. istoriografiei rom., 78
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286049_a_287378]
-
, Vasile (17.VIII.1892, Pitești - 24.II.1968, Sibiu), prozator. Este fiul postum și nelegitim al lui Vasile Vasilescu, proprietar al unui mic teatru piteștean, crescut de bunicii din partea mamei, Gheorghe și Voica Brezeanu. După ce a absolvit clasa a IV-a gimnazială, pleacă la București, ajungând în cele din urmă figurant sub oblăduirea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285880_a_287209]
-
limba franceză) și Figuri din cinquecento. Principese, curteni, curtezane (1939). Acest ciclu istorico-biografic se încheie cu volumul Les ambassadeurs de Venise au XVI-ème siècle, lucrare redactată simultan în limbile română și franceză, care va fi publicată (versiunea franceză, singura încheiată) postum la Madrid, în 1984, de fiul său George Antoniade. A. este și autorul articolelor Machiavelli și Guicciardini, din tomul al cincilea al unui Dictionnaire diplomatique, editat de Academia Diplomatică Internațională, în care el însuși figurează. Se pare că s-au
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285393_a_286722]
-
evlavia românească arătată Sfintei Fecioare), dar și ca loc de veșnică odihnă pentru Voievod - (Și-au domnit cu bună pace, până au murit în domnie. Și l-au îngropat în sfânta și minunata mănăstirea lui, în Argeș” - Letopisețul Cantacuzinesc), - „reședință postumă definitivă”, spun autorii Dicționarului tematic al Evului Mediu occidental - și pentru membrii familiei sale. în acest sens, a fost adoptată situația pronaosului supradimensionat în lărgime. Utilizat în țara Românească, la Glavacioc, și în Moldova, în mai multe ctitorii ale lui Ștefan
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
plat, este înfățișat Voievodul, călare și cu buzdugan în mână. Dacă presupunerea potrivit căreia acest „hronic” condensat a fost incizat în timpul vieții lui Radu, la porunca lui, este corectă, atunci întreaga „compunere” devine un pseudo reprezentant al categoriei de „exprimări postume”. Dacă însă toate cele trei părți ale pisaniei - „anunțul” inițial („Răposat-a robul lui Dumnezeu și mult milostivul Io[an] Radul, mare voievod [...]”), ce poartă și o dată (în anul 7037 [1529], luna ianuarie, ziua 4 [...]), „enumerarea luptelor” (povestire cadențată, cu
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
o etopee adică, expresivă și convingătoare formă literară ce viza „nemurirea numelui”). Ruxandra, soția îndurerată, nu poate fi, cred, desprinsă de apariția acestui text, datorat - probabil - unui cărturar de la Curtea lui Radu de la Afumați 98. Războaiele - mereu războaiele (deși „vorbirile postume” puteau comunica și lucruri din lumea civilă 99), puncte incontestabile de control pe un traseu al cutezanței, al vitejiei, al fidelității și al patriotismului - multe din ele purtându-se cu „păgânii” - sunt evocate și în inscripția pusă pe mormântul lui
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
Ceaușescu, în Crestomație de literatură română veche, vol. I, Editura Dacia, Cluj-Napoca, 1984, pp. 139-142. 618. După Crestomație..., vol. I, pp. 142-143; 619. Vezi „Un vechi monument de limbă literară românească”, în Convorbiri literare. 620. în Studii istorice greco-române. Opere postume, vol. II, Fundația pentru literatură și artă „Regele Carol II”, București, 1939, p. 510. 621. Crestomație..., vol, I, p. 141. 622. Vezi Gh. Ceaușescu, în Crestomație..., vol. I, p. 143. 623. După Crestomație..., vol. I, p. 142. Pentru priviri mai
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
1972, Critica în prima instanță, 1974), abordează cu preponderență domeniul prozei literare. Chiar și volumul Eminescu (1984) este dedicat prozei poetului, investigând „structurile fantasticului narativ”. S-ar putea afirma că C. s-a specializat pe problemele prozei scurte românești. Volumul postum, Între imaginar și fantastic în proza românească (1987), vine să întărească această afirmație. E de apreciat efortul de a-și moderniza mijloacele de abordare a fenomenului literar în alte câteva apariții: Însemne ale modernității (I-II, 1977-1979) și Întâlnire cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286237_a_287566]
-
versuri, la ziarul „Viața nouă” din Galați. Figurează cu un grupaj de poeme în antologia Poezia ieșeană contemporană (1968). Cele trei volume antume ale poetei - Fructul apei (1969), Ziua dragostei (1972), În așteptarea zăpezilor (1978) -, precum și culegerea Crinul (1984), apărută postum, dezvăluie o sensibilitate ce își găsește modalitatea optimă de expresie prin întoarcerea la tiparele clasice ale poeziei. M. nu experimentează, nu încearcă să mascheze emoția pură prin anumite formule lirice, restrictive din punctul ei de vedere. Din acest motiv, este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288054_a_289383]
-
generații post-maioresciene. Într-un fel s-a făcut critică literară înainte, în alt fel se face după. În acest concert al valorilor, locul lui Vladimir Streinu este unul de frunte. Autorul Paginilor de critică literară nu se bucură de audiența postumă călinesciană și credem că nici n-ar trebui făcută o asemenea comparație. În planul valorilor spirituale orice comparație șchioapătă. Vladimir Streinu este și rămâne un critic important al literaturii noastre prin valoarea de exemplaritate a operei, prin viziunea cuprinzătoare și
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
contemporani Ca și în cazul lui Eminescu, Vladimir Streinu ar fi putut cristaliza o carte despre cel mai mare poet român al secolului XX, Tudor Arghezi, dacă ar fi avut prilejul să-și strângă laolaltă studiile, articolele și eseurile. Volumul postum Eminescu. Arghezi, îngrijit de George Muntean, probează același interes statornic pentru marele poet, urmărit îndeaproape în toate manifestările sale literare definitorii: poezie, proză, publicistică. Sunt reunite aici recenzii, articole, eseuri: Cuvinte potrivite, Cărticică de seară, Tudor Arghezi (IĂ, Ce-ai
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
Aproape toți criticii noștri de prestigiu precum și o serie de scriitori valoroși s-au pronunțat pentru Arghezi: E. Lovinescu, Paul Zarifopol, Perpessicius, Șerban Cioculescu, G. Călinescu, Pompiliu Constantinescu, Vladimir Streinu, Mihai Ralea, Tudor Vianu, G. Ibrăileanu (în două articole publicate postumă, B. Fundoianu, Felix Aderca, Ion Pillat, Al. A. Philippide, F. Brunea-Fox, Ilarie Voronca, Mihail Sebastian, Camil Petrescu. De cealaltă parte a baricadei s-au aflat Mihail Dragomirescu, N. Iorga, G. Bogdan-Duică, Ion Barbu, N. Crainic, Const. D. Ionescu, Agatha Grigorescu-Bacovia
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
de încheiere: " Omul avea un cap de veche statuie și gesticulația decisă și demnă a unui tribun. În figura și în răcoarea marmoreeană a stilului său sentențios mi s-a părut că romanitatea noastră se exprimă deplin." Comentând volumul apărut postum, Studii de literatură universală, ", ediție și prefață de George Muntean, Gabriel Dimisianu vorbește cu legimitate despre vocația universalistă a lui Vladimir Streinu, despre "spiritul de echilibru care priveghează disocierile criticului." Încheierea este probantă din perspectiva unei evaluări comprehensive: "Raționalismul consecvent
Un senior al spiritului VLADIMIR STREINU Eseu critic by TEODOR PRACSIU, DANIELA OATU () [Corola-publishinghouse/Science/91676_a_92912]
-
valoarea unui factor dintr-o combinație a altor factori. De asemenea, se mai arată că prețul factorilor reproductibili tinde să fie constant, deci partea reziduală a valorii unui produs e mai degrabă rezultatul factorilor non-reproduc tibili. Într-un tratat publicat postum, Bohm-Bawerk a analizat pe larg condițiile liberei concurențe și ale monopo lului, căutînd metode de creștere a salariilor, pe care crede a le fi găsit în economisirea anterioară într-un așa-zis fond de subzistență, care ar juca un rol
[Corola-publishinghouse/Science/1563_a_2861]
-
1974). Țara căreia i se închină poetul e un loc cu munți și mănăstiri, populată de figuri precum cea a lui Ștefan cel Mare și a Meșterului Manole. Tonalitatea imnică este însoțită uneori de sugestii de sorginte folclorică. În scrierile postume (Versuri, 1975) tema erotică există, dar femeia devine senzuală și agresivă, „o lupoaică”, iar scrisul este văzut ca o stavilă în fața acestei furtuni erotice („dragostea năvalnică” din Abia îndrăzneai...). Filonul legendar se extinde, înglobând și figurile eposului antic grec (Homer
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287456_a_288785]