1,867 matches
-
existenței: „Trec corbii - ah, «Corbii» / Poetului Tradem - / Și curg pe-nnoptat / Pe-un târg înghețat // Se duc pe pustii”, sugerate, toate, prin câteva referințe cât se poate de banale și un „ah” care rușinează orice idee de solemnitate în poezie. Gravitatea, solemnitatea găsesc însă altă cale pentru a ajunge la suprafața versurilor: „Un gol istoric se întinde”; „E toamnă, e foșnet, e somn... Copacii, pe stradă oftează; E tuse, e plânset, e gol... / Și-i frig, și burează...”; „Barbar cânta femeia-aceea”; „O
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285530_a_286859]
-
referință pentru om și existența sa. Căile concrete folosite ca medieri ale acestei relații dialogice, pot fi numite și „situații privilegiate” ale dialogului dintre Dumnezeu și om. Sunt privilegiate pentru că sunt evenimente importante, solemne și trăite într-un mod profund. Solemnitatea este dată de prezența sfântă a lui Dumnezeu, dar este experimentată ajutată de conștiința și privirea pe care omul și le poate exersa în celebrarea unui astfel de moment. Menținerea acestui dialog continuă și astăzi. Nu este vorba de un
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
ordinară de celebrare, Forma B, cu Ritualul reconcilierii mai multor penitenți cu mărturisirea și dezlegarea individuală, exprimă responsabilitatea comunitară față de păcatul unuia și invers. Fiind recomandată în anumite timpuri „forte” ale anului liturgic, așa cum sunt Postul Mare, Adventul sau alte solemnități, această Formă B dorește să favorizeze în sufletul omului amplificarea conștiinței comunitare a păcatului și a chemării la sfințenie. Însă, în toate aceste forme, procesul dialogic, așa cum l-am analizat în subcapitolele anterioare, subliniază, deși diferențiat în anumite momente, în
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
care o consider drept premisă, nu am nevoie de mai mult pentru a începe (1979, p. 337). Epigraful (moto-ul) este, prin excelență, citatul care apare la începutul cărții, chintesența operei: esențialul simbolic, în cîteva cuvinte, în cîteva rînduri. Această solemnitate a epigrafului determină apariția dimensiunii simbolice a citatului, simbolistica lizibilă sau criptată. De fapt, rolul lui este atît de important, încît face adesea obiectul unei "deturnări care îl parodiază sau lasă în ambiguitate nivelul la care trebuie perceput, distanțarea lui
by Philippe Lane [Corola-publishinghouse/Science/1119_a_2627]
-
are nonșalanța dublată ferm de limpezimi caustice, un teribilism dublat de „travaliul atent asupra compoziției interne a poemelor” și un onirism erotico-avangardist bine strunit de cruzimea disecțiilor lirice. Dacă în Cântece de trecut strada, Radu G. Țeposu vedea Orașul „fără solemnitatea prozaică din poemele lui Carl Sandburg”, ca un „hibrid cu îndoită înfățișare, de ființă tentaculară și de monstru încremenit”, iar în La cea mai înaltă ficțiune (1984) sublinia felul în care „predispoziția pentru stilul colocvial, grav și jovial, malițios și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287489_a_288818]
-
celor ce au salutat proclamarea statului xe "Israel"Israel. Demnă de menționat este circulara Organizației Sioniste din România din 16 mai 1948 către toate organizațiile sale componente, În care cheamă la marcarea proclamării statului xe "Israel"Israel. Se cerea ca solemnitățile să aibă loc „numai Înăuntrul sediilor sioniste”2. Festivitățile În cinstea proclamării statului xe "Israel"Israel au fost terenul unor ciocniri Între sioniști și reprezentanții C.D.E. Astfel, la xe "Bârlad"Bârlad, cei dintâi s-au Împotrivit intenției Comitetului Democratic Evreiesc
[Corola-publishinghouse/Science/1969_a_3294]
-
sfârșitul slujbei. După terminarea serviciului Divin, lumea a ieșit în fața Bisericii; era popor mult. Ne-am gândit să le vorbim oamenilor, dar mai pe urmă am renunțat. Credeam mai nimerit să-i adunăm într-o sală închisă prezentând mai multă solemnitate și seriozitate, pe care o cerea mișcarea noastră. Pentru acest lucru aranjasem cu învățătorul local, să ne pună la dispoziție școala satului. Toată propaganda electorală a partidelor și în deosebi a național-țărăniștilor era o lipsă de scrupule. Noi care veneam
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
recompensat cu banii trimiși de Căpitan, pe toți angajații tipografiei și pe vrednicul proprietar și apoi au strâns mâna și i-au felicitat pe legionarii care au dus la bun sfârșit bătălia sub directivele domnului profesor Nicolae Petrașcu. În timpul acelei solemnități s-a citit și ordinul Căpitanului de ridicare în gradul de comandant legionar cu titlul excepțional al Domnului profesor Nicolae Petrașcu. Era în octombrie 1936.” Cităm în continuare capitolul 11 din partea B anul 1936 din Istoria Mișcării Legionare a comandantului
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
Bârsan în str. Naum Râmniceanu. unde locuia de obicei Comandantul. Acolo multă lume aștepta să-i vorbească. Așteptând și eu la rând, văd că intră Bidianu în uniforma Frontului Renașterii Naționale, uniformă născocită de Armand Călinescu. A luat parte la solemnitatea oficială de comemorare a morții reginei Maria și de acolo a venit direct la noi. Băieții. care așteptau în sufrageria casei lui Bârsan, au rămas foarte contrariați de această apariție, s-au dat la o parte și, fără să spună
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
scape, către ființarea care, în întregul ei, este prinsă într-o lentă scufundare"40. Astfel, similaritatea tehnică rămâne la nivelul simplei întregiri, cu mențiunea că reflexivitatea o preia în uzul unui ritual obișnuit, a cărui frecvență potențială îl îndepărtează de solemnitatea înaltei investiri conceptuale care se desprinde din descrierea heideggeriană și îl ridică din nebuloasa unui context colorat emoțional la cota impunătoare a transparenței intelectuale reci pe care o poate atinge individualitatea repliată pe sine. Diferența metodologică ce separă manierele suprastructurante
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
revelează structura acestei personalități de tip estet, creator de stil în integralitatea manifestărilor sale. Aici contează înainte de toate modul rostirii, iar acesta este singular în epocă: o scriitură dezinhibată, unde se trece cu eleganță de la registrul grav la badinerie, de la solemnitate la familiaritate, unde, în locul unei severități profesorale, sunt preferate tonul bonom, gluma, persiflarea și autopersiflarea. Valorificând modele livrești și populare în ingenioase alternări lexicale, O. realizează, prin cizelarea relației dintre cuvinte (arhaice, populare, neologice), efecte neașteptate, de un pitoresc aristocratic
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288509_a_289838]
-
locurile istorice pentru a-i determina pe elevi „să prețuiască evenimentele mari ale istoriei noastre” și să se convingă că „strămoșii lor au fost eroii ce au luptat și și-au vărsat sângele ca să conserve țara care Îi adăpostește astăzi” . Solemnitatea momentului și necesitatea evidențierii sale ca zi națională fuseseră subliniate anterior și de Dimitrie Sturdza, care Într-o cuvântare susținută la Academie (8 mai 1878) afirma „Întreită Înălțare și Întreită Întărire! Aceasta este serbarea zilei de 10 Mai... În adevăru
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by ALINA ŞTEFANIA BRUJA () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1284]
-
și festivitățile organizate cu ocazia marcării lui au fost deseori surprinse În revistele de specialitate ale cadrelor didactice, fie sub forma prezentării unor programe artistice la nivel de oraș sau sat, fie sub forma publicării unor cuvântări deosebite care subliniau solemnitatea evenimentului. Astfel, pe lângă consacratele reviste Albina, Convorbiri didactice și Revista generală a Învățământului, cele locale sau naționale, cum ar fi: Propășirea - Revista Societății Corpului didactic din județul Neamț, Școala și Biserica (București), Școala modernă (București), Școala poporană a Olteniei, Noua
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by ALINA ŞTEFANIA BRUJA () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1284]
-
Asta până când la orizont își face apariția un elicopter de mici dimensiuni, un fel de insectă neagră de metal cu două locuri, care începe să se rotească pe deasupra mulțimii. O dată, de două ori, de trei ori, de zeci de ori. Solemnitatea ceremoniei, atenția oamenilor sunt rupte în mii de bucăți sonore, elicopterul cu pricina devine o prezență insuportabilă. Lipsa de respect a celor din elicopter față de mulțimea de jos este totală. Oamenii sunt cumplit de enervați, unii chiar ridică pumnul strâns
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
ei arăta lumii niște mănuși imense de intervenție, din piele galbenă, înnodate savant în jurul centurii. Exhibarea însemnelor de autoritate, ca o frică față de puterea maselor, care ar fi putut deveni la un moment dat distrugătoare ? Sau doar un moment de solemnitate în existența lor cotidiană ? Discuție cu un alt jandarm, bucuros de vorbă. Îl întreb scurt, „ca de la jandarm la jandarm”, cum se face că la această oră sunt atât de mulți rromi în rând. Răspunsul mi s-a părut a
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
Furie împotriva evreilor și furie împotriva lui Dumnezeu. Prin acest poem, Bialik pledează cauza sionismului în fața tineretului evreu din Zona de Rezidențăllll din Rusia. Dar, printr-o ironie a sorții, același poem este astăzi adăugat martirologiei din liturghia de Kippur, solemnitate a ispășirii religioase prin excelență. De fapt, Bialik însuși fusese influențat de clișeele tradiționale despre pasivitatea poporului evreu, neluând în considerare actele de rezistență din timpul pogromurilor. Cât despre literatura ebraică produsă de imigranți în America sau de poeții care
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
otravă, după ce spun o ultimă rugăciune, pentru "sfințirea Numelui lui Dumnezeu prin moartea și prin viața lor". Sacrificiul lor a fost imortalizat de poetul ebraic Hillel Bavli într-un poem care face parte în zilele noastre din liturghia de Kippur, solemnitate de penitență, într-un spirit apropiat de obiceiul medieval al liturgizării catastrofelor și martiriilor pentru întărirea generațiilor viitoare 7. A muri pentru a sfinți Numele lui Dumnezeu este considerat un act altruist: mori pentru Dumnezeu, din iubire de Dumnezeu, nu
Suferinţa ca identitate by Esther Benbassa [Corola-publishinghouse/Science/1430_a_2672]
-
de virtuozitate: reflectând cultura întemeiată pe Biblie, Viețile Sfinților ș.a., limbajul dobândește - transpus însă cu vervă în cheie comică, dar fără a avea nimic blasfematoriu, pastișând cu finețe și efecte pitorești - o haină perifrastică proprie, cu patină de arhaicitate și solemnitate, cu dese inserții de referințe religioase și citate bisericești. Pe lângă această calitate și pe lângă abilitatea dialogului, reține atenția capacitatea de a reconstitui, ca într-o frescă, amuzant, colorat, o lume specifică, făcând observații substanțiale asupra ei. Sunt, de asemenea, surprinse
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289882_a_291211]
-
Iran, Indochina etc.). Ca și confrații săi, iacobinismul a transformat genealogia sa mediatică în ordin moral și cult civic. Republica este o idee a literelor, masculină adică, urbană, intelectualistă, elitistă, egocentristă, învrăjbită cu corpul și cu Erosul, gustînd ceremoniile și solemnitățile publice, dar respingînd din instinct teatrul și dansul. O idee de biblioman, concepută de cititori pentru cititori. "Comuniunea republicană" imaginată sub Directorat de un iacobin, Leclerc, nu are oare drept cămin "cartea de familie", în același timp depozit de virtuți
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
astea îmi plăceau. Avea vorbe memorabile. Că să nu alergi după tramvai, bani și femei. C-or să vină toate la timpul lor. Chiar chestiile mai vulgăruțe aveau, așa, o fantezie irepetabilă, nu știu cum io n-am avut niciodată organ pentru solemnitate, am reținut doar chestii marginale, micuțisme sau nimicuțisme, dar astea spuneau mult mai multe despre toată lumea asta. Bunicul meu nu era chiar ușă de biserică. De pildă, din ce mai țin io minte din partidele alea de table, când se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
să mă comport și eu cum se cuvine, nu ca un copil fără minte, vreau să fiu la înălțimea momentului. Îngerul Lazarus scoate de sub sutana ce pare croită din aur lichid cărticica mult visată și mi-o întinde fără cine știe ce solemnitate, cu un aer firesc, de parcă mi-ar da ceva ce mi se cuvine negreșit, iar nu cartea tuturor secretelor. Mă pregătesc s-o deschid. Mi-e teamă, mi-e o teamă grozavă să nu pățesc ca data trecută, să încerc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
senior grav, care nu-și permite reacții isterice, mărginindu-se parcă la câteva comentarii morocănoase); Se aude răsuflatul mătăsos al vântului, care curge ușor, la vale, spre oraș, de pe Rarău; undeva, un motor se târâie, domol, grijuliu să nu tulbure solemnitatea repaosului. Deasupra mesei la care scriu, ronțăitul mărunt al unui ceas de perete, meticulos și rece contabil al trecerii timpului. Toate, topite în tăcerea solemnă, liniștită și plăcută sufletului meu, iritat de fapte cotidiene. În spațiosul cabinet unde am fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
notarea acestor sumare idei, constat că, aici, la munte, primăvara se manifestă ca în "Anotimpurile" lui Vivaldi, "sonor", apele devin zgomotoase, chiar munții mi se par înfiorați de ecourile unor melodii pline de bucurie; dar de o bucurie solemnă, aceeași solemnitate pe care o sugerează și Grieg. Primăvara, aici, la munte, este un spectacol total, luminos și melodic, o punere în scenă magnifică. Nu-mi amintesc să fi petrecut o primăvară la munte, poate din acest motiv îmi este mai apropiată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
o răceală care mă îngheață, este potrivită numai "Biblia". Și îmi dăruiește o biblie, editată de un "Centru" care se ocupă cu racolarea de prozeliți pentru nu știu ce sectă. "Copilului i se dăruiește ceea ce vine pe apă", spune donatorul cu o solemnitate rigidă. De fapt, declamă ceva. Plecăm, eu cu o carte, tovarășul meu cu o lădiță în care, pe lângă o biblie, mai sunt trei cărți filozofice, mistico-orientale, cu nu știu ce amestec și din alte doctrine. Pe drum, Costi îmi spune că sunt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
reținuseră de la divinul Întemeietor o deosebită și unică eficiență; și în această credință prindea forță și viață supranaturală doctrina transmisă, care lăsa urme de neșters în suflet; totul concura spre a o face operativă, blîndețea elocvenței, sfințenia vieții, alcătuirea și solemnitatea manierelor, persuasiunea adîncă a marelui om care o administra. "Eu îmi aduc aminte" spune Irineu, vorbind despre prima sa instituție pregătitoare sub marele Policarp, "eu îmi aduc aminte cîte s-au întîmplat atunci, mai bine decît ce s-a întîmplat
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]