2,422 matches
-
Ocna Șugatag. Site-ul web oficial al orașului menționează că originea numelui orașului este cuvântul traco-dacic "zeget", însemnând "cetate". Numele poate veni însă de la cuvântul maghiar „sziget”, pronunțat identic în românește, care înseamnă „insulă”, (orașul fiind înconjurat de ape-râurile Iza, Tisa și Ronișoara) sau de la numele rutenesc Sihot, cu care era desemnat acest loc de târg în vechime. Pe Dealul Cetății - Solovan, care veghează asupra orașului, există până în zilele noastre o cetate din perioada traco-dacică. Pe întreg teritoriul orașului au fost
Sighetu Marmației () [Corola-website/Science/296975_a_298304]
-
este Nemeș Ovidiu Gheorghe iar viceprimarul este Scubli Horia. Transportul rutier se realizează mai dificil, fiind necesară trecerea Munților Gutâi, Țibles, Rodnei, si Munții Maramureșului. Din Sighet pornesc curse regulate spre toate văile din Maramureș (Valea Izei, Marei, Vișeului si Tisei), si spre orase ca Baia Mare, Cluj, Oradea, Timișoara. Transportul rutier se mai realizează prin punctul de trecere al frontierei Sighetul Marmației - Solotvino (nu mai este nevoie de viză) pe podul peste râul Tisa. Gara Sighetul Marmației este situată pe magistrala
Sighetu Marmației () [Corola-website/Science/296975_a_298304]
-
din Maramureș (Valea Izei, Marei, Vișeului si Tisei), si spre orase ca Baia Mare, Cluj, Oradea, Timișoara. Transportul rutier se mai realizează prin punctul de trecere al frontierei Sighetul Marmației - Solotvino (nu mai este nevoie de viză) pe podul peste râul Tisa. Gara Sighetul Marmației este situată pe magistrala 400 a Căilor Ferate Române. Accesul feroviar se face dinspre județul Bistrița-Năsăud (prin Pasul Șetref), urmând cursul râului Vișeu până la vărsarea acestuia în Tisa, în localitatea Valea Vișeului. De aici calea ferată urmează cursul râului
Sighetu Marmației () [Corola-website/Science/296975_a_298304]
-
Solotvino (nu mai este nevoie de viză) pe podul peste râul Tisa. Gara Sighetul Marmației este situată pe magistrala 400 a Căilor Ferate Române. Accesul feroviar se face dinspre județul Bistrița-Năsăud (prin Pasul Șetref), urmând cursul râului Vișeu până la vărsarea acestuia în Tisa, în localitatea Valea Vișeului. De aici calea ferată urmează cursul râului Tisa până la Sighet. Prin gara Sighetu Marmației trec și trenuri ale căilor ferate ucrainene. Prin urmare, între Câmpulung la Tisa și Valea Vișeului, calea are și ecartament normal, pentru
Sighetu Marmației () [Corola-website/Science/296975_a_298304]
-
Gara Sighetul Marmației este situată pe magistrala 400 a Căilor Ferate Române. Accesul feroviar se face dinspre județul Bistrița-Năsăud (prin Pasul Șetref), urmând cursul râului Vișeu până la vărsarea acestuia în Tisa, în localitatea Valea Vișeului. De aici calea ferată urmează cursul râului Tisa până la Sighet. Prin gara Sighetu Marmației trec și trenuri ale căilor ferate ucrainene. Prin urmare, între Câmpulung la Tisa și Valea Vișeului, calea are și ecartament normal, pentru CFR, și ecartament larg de 1520 mm, pentru trenurile ucrainene. Transportul în
Sighetu Marmației () [Corola-website/Science/296975_a_298304]
-
Șetref), urmând cursul râului Vișeu până la vărsarea acestuia în Tisa, în localitatea Valea Vișeului. De aici calea ferată urmează cursul râului Tisa până la Sighet. Prin gara Sighetu Marmației trec și trenuri ale căilor ferate ucrainene. Prin urmare, între Câmpulung la Tisa și Valea Vișeului, calea are și ecartament normal, pentru CFR, și ecartament larg de 1520 mm, pentru trenurile ucrainene. Transportul în comun este realizat de societatea Transport Mara-Nord, care deservește linii de autobuze bine împărțite în întreg municipiul. Festivalul Antic
Sighetu Marmației () [Corola-website/Science/296975_a_298304]
-
ambele. Dembiński s-a retras de la Szeged și a lăsat o legiune cu doar patru tunuri la Újszeged. Armata maghiară și-a părăsit pozițiile deoarece comandanții ei credeau că ar putea împinge armata austriacă, care trecea prin Újszeged, înspre râul Tisa, dar acest lucru nu s-a întâmplat. Chiar dacă ungurii și-au apărat pozițiile, Haynau a traversat Tisa către Újszeged fără a întâmpina vreo rezistență. Dembiński și-a poziționat armata între Mureș și Szőreg, iar Haynau a început să se îndrepte
Bătălia de la Timișoara () [Corola-website/Science/334805_a_336134]
-
Újszeged. Armata maghiară și-a părăsit pozițiile deoarece comandanții ei credeau că ar putea împinge armata austriacă, care trecea prin Újszeged, înspre râul Tisa, dar acest lucru nu s-a întâmplat. Chiar dacă ungurii și-au apărat pozițiile, Haynau a traversat Tisa către Újszeged fără a întâmpina vreo rezistență. Dembiński și-a poziționat armata între Mureș și Szőreg, iar Haynau a început să se îndrepte înspre armata maghiară. Armata maghiară ar fi avut o mică șansă de a câștiga dacă armata austriacă
Bătălia de la Timișoara () [Corola-website/Science/334805_a_336134]
-
cele trei Principate locuite de români ca „Țări Românești”. Termenul de „România” în accepțiunea sa modernă este atestat documentar în al doilea deceniu al secolului al XIX-lea. Până în secolul al XIX-lea au coexistat pentru spațiul dintre Nistru și Tisa denumirile de „Rumânia” și „România”, precum și endonimul „rumâni” alături de „români”, forma scrisă cu „u” fiind predominantă. Din termenul „rumân” s-a format la finele secolului XVIII exonimul modern a poporului român și a statului român în cazul principalelor limbi europene
România () [Corola-website/Science/296520_a_297849]
-
și hidrocentrala electrică de pe Valea Bistriței. Un aspect specific al hidronimiei Munților Bîrgău îl constituie faptul că unele ape curgătoare poartă nume determinate de anumite caractere fizico-geografice. Circa 12 rîuri au denumiri cu semnificație fitogeografică (Valea Teiulul, Făgețelul, Siminicul, Flnațe, Tisa) sau care amintesc că își adună izvoarele din regiuni despădurite (Runcu, Izvorul Arsului, Arșița, Ciotina etc. = pîraile zonelor despădurite). Multe din apele curgătoare poartă numele masivelor din care izvorăsc (Chicera, Muntelui, Măgura, Tomnaticul etc.) sau au semnificație zoo-geografică (Ursoaia, Lupului
Munții Bârgău () [Corola-website/Science/306309_a_307638]
-
Valea Vișeului (în , în ) este un sat în comuna Bistra din județul Maramureș, Transilvania, România. Satul este situat la sud de granița cu Ucraina. În partea de nord-vest a satului Valea Vișeului, râul Vișeu se varsă în Tisa. În sat există o biserică ortodoxă și una catolică. Valea Vișeului este un important nod feroviar în județul Maramureș, satul având legături directe cu unele dintre principalele orașe din România, cum ar fi București, Timișoara, Cluj sau Mangalia (doar vara
Valea Vișeului, Maramureș () [Corola-website/Science/301597_a_302926]
-
orașe din România, cum ar fi București, Timișoara, Cluj sau Mangalia (doar vara). În trecut, exista și un tren care lega satul de localitatea ucraineană Rakhiv, însă, de câțiva ani, acesta nu mai circulă. Numele vechi a localității este "Gura Tisei". După alte surse este atestat din 1913 (Visóvölgy). Etimologia numelui localității provine din substantivul „vale” = „depresiune” (<lat. vallis) + Vișeu (la genitiv) (<n. pers. Vișa, diminutivul lui Vičeslav = Visalv = Vitoslav). La recensământul din 2011, populația era de 1.491 locuitori. Populația
Valea Vișeului, Maramureș () [Corola-website/Science/301597_a_302926]
-
națională DN15, care leagă Piatra Neamț de Toplița. Prin comună trece și calea ferată Bacău-Bicaz, care este deservită de stația Pângărați și de halta de călători Stejaru. Pe teritoriul comunei se află rezervația forestieră Pângărați, unde sunt protejate unele specii de tisă. Conform recensământului efectuat în 2011, populația comunei Pângărați se ridică la de locuitori, în scădere față de recensământul anterior din 2002, când se înregistraseră de locuitori. Majoritatea locuitorilor sunt români (96,17%). Pentru 3,77% din populație, apartenența etnică nu este
Comuna Pângărați, Neamț () [Corola-website/Science/301658_a_302987]
-
la vest cu Comitatul Nógrád, la nord cu comitatele Gömör-Kishont și Borsod, la est cu Comitatul Hajdú, la sud cu Comitatul Jász-Nagykun-Szolnok și la sud-vest cu Comitatul Pest-Pilis-Solt-Kiskun. Teritoriul său se întindea de la Munții Mátra și Bükk până peste râul Tisa ("Tisza"). Suprafața comitatului în 1910 era de 3.761 km², incluzând suprafețele de apă. În 1948, suprafața sa ajunsese la 3.864 km². Comitatul Heves este unul dintre cele mai vechi comitate din Regatul Ungariei, el fiind format încă din
Comitatul Heves () [Corola-website/Science/299755_a_301084]
-
El a fost stăpânit de Imperiul Otoman între anii 1596-1687. În anul 1950, după cel de-al doilea război mondial, teritoriul comitatului a fost modificat: regiunea din jurul orașului Pásztó se află actualmente în județul Nógrád, teritoriul de pe malul stâng al Tisei (Tiszafüred) este azi în județul Jász-Nagykun-Szolnok și teritoriul de la nord de Eger a trecut la județul Borsod-Abaúj-Zemplén. Astfel, comitatul Heves a fost desființat și majoritatea teritoriului său a format județul Heves din cadrul noului stat Ungaria. În 1910, populația comitatului era
Comitatul Heves () [Corola-website/Science/299755_a_301084]
-
cristalizarea primelor formațiuni politice în zona Țării Făgărașului și Țării Bârsei. Astfel, la 1003, ducatul lui Kean, care se întindea și asupra acestor teritorii, este cucerit de către regele ungar Ștefan. Ducatul lui Kean (strămoșul lui Salanus) era între Dunăre și Tisa. El trebuie raportat, desigur, la dominația Primului Țarat Bulgar în zonă, dominație care, fără să aibă amploarea susținută de unii istorici, a fost, totuși, o realitate. Se pare totuși că, vreme de două secole, regalitatea maghiară nu și-a putut
Județul Brașov () [Corola-website/Science/296651_a_297980]
-
Câmpulung la Tisa (în maghiară: "Hosszúmező", în germană: "Langenfeld") este o comună în județul Maramureș, Transilvania, România, formată numai din satul de reședință cu același nume. Conform recensământului efectuat în 2011, populația comunei Câmpulung la Tisa se ridică la de locuitori, în creștere
Comuna Câmpulung la Tisa, Maramureș () [Corola-website/Science/310636_a_311965]
-
Câmpulung la Tisa (în maghiară: "Hosszúmező", în germană: "Langenfeld") este o comună în județul Maramureș, Transilvania, România, formată numai din satul de reședință cu același nume. Conform recensământului efectuat în 2011, populația comunei Câmpulung la Tisa se ridică la de locuitori, în creștere față de recensământul anterior din 2002, când se înregistraseră de locuitori. Majoritatea locuitorilor sunt maghiari (68,17%). Principalele minorități sunt cele de români (23,7%) și romi (3,62%). Pentru 3,7% din populație
Comuna Câmpulung la Tisa, Maramureș () [Corola-website/Science/310636_a_311965]
-
componență specii vegetale (arbori, arbuști și ierburi) distribuite etajat, în concordanță cu structura geologică și geomorfologica, caracteristicile solului, climei, sau altitudinii unde acestea sunt întâlnite. Arbori și arbuști cu specii de: brad ("Abies albă"), larice ("Larix decidua"), zâmbru ("Pinus cembra"), tisa ("Taxus baccata"), pin de pădure ("Pinus sylvestris"), jneapăn ("Pinus mugo"), fag ("Fagus sylvatica"), gorun ("Quercus petraea"), stejar ("Quercus robur"), carpen ("Carpinus betulus"), paltin de munte ("Acer pseudoplatanus"), arțar ("Acer platanoides"), tei ("Tilia cordata"), frasin ("Fraxinus excelsior"), jugastru ("Acer campestre"), mesteacăn
Cușma (sit SCI) () [Corola-website/Science/331203_a_332532]
-
500 km pe direcție nord-sud, între bazinele asociate al Vienei și al Transilvaniei. Este delimitat la nord și est de Carpați, la sud de Carpații sudici și Alpii Dinarici, iar la vest de către limita estică a munților Alpi. Dunărea și Tisa divid bazinul aproape în jumătăți. Spre limitele sale se află orașele Viena - la nord-est, Zagreb - la sud-vest, Belgrad - la sud-est și Satu-Mare - la nord-vest) Geografic este situat în cea mai mare parte pe teritorile Ungariei, dar și în Croația de
Bazinul Panonic () [Corola-website/Science/321806_a_323135]
-
cultivării cerealelor și al ierburilor, cresc păduri de foioase, predominând fagul, mesteacănul, carpenul și mai rar stejarul, la înalțimi de 350-400 m, iar ca arbust alunul. Începând de la cota 800-1650 predomină rășinoasele ca molid și brad, iar ca o raritate tisa în special în muntele și mutarea oilor Baicu-munte al poienarilor în granița cu Maramureșul. Și fauna este bogată predominând ca animale sălbatice ursul brun, cerbul, cita, mistrețul, vulpea, lupul, jderul și râsul, iar ca păsări coccoșul de munte, cocoșul de
Poienile Zagrei, Bistrița-Năsăud () [Corola-website/Science/300887_a_302216]
-
parțial din cauza lipsei de locuri de muncă din Cehoslovacia. În 1938 familia Dubček s-a întors în Cehoslovacia. În timpul celui de-al Doilea Război Mondial, s-a alăturat mișcării de rezistență împotriva statului slovac războinic și progerman condus de Jozef Tiso. În august 1944 Dubček a luptat în Revolta Națională Slovacă și a fost rănit. Fratele său, Július, a fost ucis. În timpul războiului, Alexander Dubček a aderat la Partidul Comunist din Slovacia (KSS), care a fost creat după formarea statului slovac
Alexander Dubček () [Corola-website/Science/302947_a_304276]
-
Tisa "()" este un arbore puțin înalt (cca. 12 m). Pe teritoriul României, tisa era considerabil mai răspândită în trecut, acesteia fiindu-i acordat însă, în prezent, statutul de specie ocrotită, fiind declarată, de asemenea, un monument al naturii, numărul actualmente scăzut
Taxus baccata () [Corola-website/Science/311958_a_313287]
-
Tisa "()" este un arbore puțin înalt (cca. 12 m). Pe teritoriul României, tisa era considerabil mai răspândită în trecut, acesteia fiindu-i acordat însă, în prezent, statutul de specie ocrotită, fiind declarată, de asemenea, un monument al naturii, numărul actualmente scăzut de indivizi fiind datorat tăierii lemnului valoros. Adeseori, tisa este plantată în
Taxus baccata () [Corola-website/Science/311958_a_313287]
-
Pe teritoriul României, tisa era considerabil mai răspândită în trecut, acesteia fiindu-i acordat însă, în prezent, statutul de specie ocrotită, fiind declarată, de asemenea, un monument al naturii, numărul actualmente scăzut de indivizi fiind datorat tăierii lemnului valoros. Adeseori, tisa este plantată în parcuri și grădini din motive ornamentale. Tisa este un arbore care poate ajunge până la 6-15 m în înălțime și 1,5-6 m în diametru, arealul acesteia întinzându-se din Eurasia, Marea Britanie până în Caucaz, nordul Iranului, Africa de
Taxus baccata () [Corola-website/Science/311958_a_313287]