1,535 matches
-
margini, verificată la încheieturi, supusă unor controale repetate, o lume examinată, inspectată și investigată de două conștiințe curioase. Semnficativă mi se pare, în acest sens, o replică a intervievatorului. Îndemnat de Miron să fumeze dacă simte nevoia, acesta răspunde, cu vervă: „Ce să mai fumez, am fumat totul!” (p. 338) Înregistrate în preajma lui 2004 pe patruzeci de casete transcrise ulterior cu acribie (după cum aflăm dintr-o notă preliminară semnată de Elsa Lüder), dialogurile dintre Ovidiu Nimigean și Paul Miron reprezintă o
Și ca dânsa suntem noi by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5808_a_7133]
-
dramatice ale culorilor, așternute în straturi groase, începând cu anii 1908/09 - sub influența celorlalți artiși din gruparea "Die Brücke" - în pictura lui Heckel se constată o transformare substanțială în modul de tratare a culorilor. Paleta lui Heckel își pierde verva și prospețimea, devine mai indiferentă, aproape înăbușită, atmosfera pânzelor artistului este din ce în ce mai reținută. După 1920, culorile sunt mai armonizate și mai luminoase, se observă o tendință spre clasicitate și o preferință pentru peisagistică, artistul fiind apropiat de natură. În lucrările
Erich Heckel () [Corola-website/Science/321915_a_323244]
-
Al. Săndulescu Așa se intitulează cartea, ingenioasa carte a Ioanei Pârvulescu, oferindu-ne o lectură pe cât de antrenantă, pe atât de instructivă. Scrisă cu talent, cu o vervă a comentariului care ne ține mereu în priză, cu o reală înzestrare de psiholog, de portretist și evocator, cu o informație uneori uluitoare, cvasicompletă, ea reconstituie nu numai imaginea complexă a Bucureștiului dintre războaie, dar, în mare, însăși viața normală
Călătorie în timp by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/13383_a_14708]
-
O asemenea "reperare", care mai curînd întregește decît schimbă, e cea publicată, în '86, la editura Dacia (care și-a făcut, într-o vreme, din recuperări un program): I. L. Caragiale. Restituiri, ediție îngrijită de Marin Bucur. Un Caragiale risipitor, consumîndu-și verva în pastile, pișcînd lumea nouă, onorabilă prin imitație (nereușită), cu știința cu care un gourmet și-ar înfige furculița într-o delicatesă. Cel pe care-l știm, veți zice. Nu tocmai, spune Marin Bucur în prefața care ni-l dă
Întreg Caragiale by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/9367_a_10692]
-
viitori, cărora un pasionat agent cultural le-a montat, aici, întreaga tablă de materii. E ușor a scrie cronici? În general, citim cu plăcere articolele tânărului critic Bogdan Crețu, premiat pe merit, acum câțiva ani, de Uniunea Scriitorilor. Pline de vervă, contrastează cu stilul cenușiu, mereu previzibil al comentatorilor de ocazie din presa noastră culturală. Dăm însă în ultima vreme, din păcate, și peste texte ale lui Bogdan Crețu care dezamăgesc. în cronica recentă din VIA}A ROMÂNEASC| la cartea lui
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/7535_a_8860]
-
De atîta senin/ mi-a crescut/ uriaș destinul”. Mai în glumă trebuie să fie după tonul general, dar astfel de ambiguități nu sunt chiar puține. Sunt, să zicem, riscurile ironiei prea subtile. Altminteri, lui Iulian îi convine joaca, are o vervă lexicografică și parodică pe care abia mai poate s-o strunească odată pornită: „călătoresc și eu pe limba pantofului/ seara mă-ntorc cu funicularul/ vizionez cu mîța televizorul/ și crivăț ruinînd icoanele varului// davaite rusul marș țvaite prusul/ parol franțuzul
stolul 2012 de al. cistelecan: Un fel de experimente () [Corola-journal/Journalistic/2794_a_4119]
-
pe care un interpret original își pune propria-i amprentă. Și așa au "sunat" Mahler, Haydn sau Schubert, cu surprinzătoare linii, nuanțe și accente muzicale pe care parcă le descopereai acum pentru prima dată; cu o susținere interioară impresionantă, cu verva ritmică și apetitul de a sublinia momentele "folclorice"; cu îngroșări de caractere muzicale - care nu cădeau nicidecum în grotesc. în plus, un critic muzical nota în Berliner Zeitung alte beneficii ale venirii lui Rattle la Filarmonică: garderoba gratis, programul de
Jurnal berlinez (1): Operă în piscină by Valentina Sandu-Dediu () [Corola-journal/Journalistic/14732_a_16057]
-
fost, pe deasupra, și om de spirit, de umor subțire, spre deosebire de urmașul său senator, care cultivă alt fel de umor. Mi-l amintesc pe Ion Voicu de la o emisiune televizată, probabil ultima la care a participat, pe la mijlocul anilor ’90, vorbind cu vervă, cu bonomie și inteligență, cu mare farmec. Atunci? Atunci vreau să spun că nu Ion Voicu este în discuție, ci ștergerea din toponimia bucureșteană a „Parcului Ioanid”. Să i se fi dat numele lui Ion Voicu altui parc, sau vreunei
Mai există Parcul Ioanid? by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/13142_a_14467]
-
spate Guvernul Tăriceanu într-o "Săniuță" construită la uzinele "Văcăroiu". 6.Televiziunile ne aduc știrea declanșării procedurilor parlamentare pentru schimbarea celor doi președinți de Camere. Ar fi o măsură adecvată momentului premergător posibilelor alegeri anticipate, fiindcă electoratul se află în vervă, iar vreo 80 de miliarde de lei, oricum nu ar ajuta cine știe ce la săltarea peste pragul subzistenței al celor 60 de familii din Călărași (plus alte - câteva sute de mii ?), care-și duc viața în deplină armonie insalubră cu șobolani
Prefecți, șampanie și priviri chiorâșe by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/12122_a_13447]
-
părăsită, în schimbul vampei de la Geologie, - ce se dovedi a nu fi bună de nimic, - tot nevasta pedeseristă fusese mai de nădejde că făcea mâncare, săraca, cârpea, cosea, mătura, nu lăsa să se aștearnă praful pe mobilă de-un deșt... O vervă de zile mari. De Meleșcanu, fiul vitreg al lui Iliescu, de la Externe, care fuma trabuc și-și dădea cu odicolon, având succes la cucoane, se mai spusese că, la început, umbla cu fasoane de salon... Până ce, în timpul din urmă, procentajul
Mărunțișuri electorale by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16671_a_17996]
-
formale ce au încetat a mai ține la "puritatea lor"? E. Lovinescu a militat pentru autonomia esteticului, dar nu și pentru autonomia expresiei critice, de-o înaltă, sub pana sa, calificare beletristică, tangentă la epica "pe viu" din Memorii, la verva corosivă din polemici. Îl vedem pe Tudorel Urian apropiat și de alți critici cu o sarcină moralistă nedezmințită, de la G. Ibrăileanu la Lucian Raicu, confesîndu-se la un mod dezarmant de "sincer" ("sinceritatea" fiind aci, evident, un procedeu literar, o manieră
Fondul existențial by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8048_a_9373]
-
a cui aprobare?) suportul reclamelor unei bănci. Să nu se creadă totuși, din ce am spus până acum, că numai dimensiunea indignării, a revoltei este de urmărit în textele lui Andrei Pippidi, niște manifeste. Atrăgătoare, ba aș spune captivantă, este verva lor epică. Andrei Pippidi este un narator plin de farmec, un portretist, reconstituind biografii ale unor oameni de odinioară și ale caselor în care au trăit. Trecem nepăsători adesea pe lângă ele pentru că nu le știm istoria, nu știm cine și
Solidar cu Andrei Pippidi by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/4294_a_5619]
-
de față, vom constata că proporția între articolele pe teme literare și cele pe teme politice le avantajează în mod evident pe cele din urmă. Încă de când scria la Facla lui N.D. Cocea, Ion Vinea se vroia un pamfletar acerb, verva sa combativă cheltuindu-se cu precădere în direcția liberalilor, „în tot ce se chemă atât de impropriu culise politice, adică prin toate atenansele și latrinele trăsnind a putregai și amoniac pe unde se pregătește și se mașinează spectacolul fotografic al
Publicistul Vinea by Adina-Ștefania Ciurea () [Corola-journal/Journalistic/13524_a_14849]
-
În cea de-a doua mișcare, Adagio cantabile, au fost evidențiate cu mult rafinament și sensibilitate, conținutul poetic al muzicii și noblețea sentimentelor compozitorului. Pe parcursul celei de- a treia mișcări, Scherzo (Allegro), am apreciat caracterul ritmic pregnant, elanul, strălucirea și verva interpretării. La un moment dat, din cauza vântului puternic, partitura viorii a căzut de pe pupitru. A fost un moment de surpriză pentru artiștii de pe scenă, dar și pentru public. Cu prezența de spirit caracteristică, Gabriel Croitoru a continuat să cânte pe
Recital ?n Pia?a Ateneului by Carmen MANEA [Corola-journal/Journalistic/83856_a_85181]
-
Andreea Deciu Henry Troyat cel pe care îl cunoaștem din românele sale istorice este un scriitor plin de verva, cu un umor fin și un simț precis al ironiei vieții, un autor capabil să discearnă comicul de situație în marile drame ale unor personaje celebre din istoria omenirii, fără a altera cîtuși de puțin grandoarea evenimentelor relatate, precum și fără
Banale tragedii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17632_a_18957]
-
vreun fel sau altul splendoarea unor mituri de eroi fondatori. Însă Troyat cel din românele sale de ficțiune, ori cel puțin din acestă tradus de Virginia Carianopol pentru Editură Polirom, este atît de altfel decît cel pe care il știam. Verva devine calculată monotonie, ironia devine discret cinism, comicul se retrage lăsînd tragicul cumva descoperit, înecat parcă în tristețea iremediabilului sau. Motivul pentru care am început să citesc această carte a fost mai curînd superficial și ocazional: titlul mi s-a
Banale tragedii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17632_a_18957]
-
cățel de usturoi, o statuetă reprezintă un popă (ardelenesc) ținând în mână o sintaxă și...20 de bani bacșiș..." Farsa conține, pe de o parte, infratragedii ale cotidianului plasate regresiv ca semn al degradării decisive, iar pe de altă parte vervă inteligentă și persiflaj vesel. Printr-o trapă, se ajunge într-o "încăpere subpmământă", sală de recepție, "o încăpere scundă cu pământ pe jos, în mijlocul căreia se află bătut un țăruș de care se află legată întreaga famile Stamate"... Sau iată
Înainte-mergătorul fără voie by C. Trandafir () [Corola-journal/Journalistic/7550_a_8875]
-
Gabriel Dimisianu Istoric, om politic, autor de spirituale rememorări ale propriului trecut, jurnalist dintre cei mai activi și mai plini de vervă, strecurând un grăunte de umor chiar și atunci când comentează dezastrele din Orientul Mijlociu, zona pe care o cercetează cu predilecție, Adrian Cioroianu ni se înfățișează, iată, și ca romancier. Acest Adulter cu smochine și pescăruși (Ed.Curtea veche, 2012) este un
Noul romancier by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/3732_a_5057]
-
de cuvinte, asocierile paradoxale de imagini, sentimente și semnificații pe care declanșează în mintea noastră și apoi, doar, conținutul lor propriu-zis. Din acest punct de vedere, romanul lui Florin Toma seamănă cu un lung poem în proză de factură suprarealistă. Verva autorului, luciditatea sa lingvistică, spiritul ludic, modul în care acesta reușește să domine cuvintele taie respirația cititorului. S-a făcut, pe bună dreptate, comparație între scrisul lui Florin Toma și cel al lui Urmuz. Totul, în Moștenirea Familiei Bildungsroman concură
Un alt fel de roman by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/11065_a_12390]
-
trec prin Jurnalul unei ființe greu de mulțumit, închiși, ca sărurile marine, într-o sticluță. Unii se topesc, ca Mircea Berindei - ,e incontestabil cam găgăuță, săracul", alții cristalizează, precum Eugen Ionescu - ,un tip al dracului de inteligent și pe deasupra cu vervă și tupeu". Și-ntre ei, tineri, îndrăzneți, încercînd, cu mai multe sau mai puține mijloace, să țină pasul, cu ea, în societatea jocurilor de oglinzi: ,Am observat că Sșorana }opaț mă fixa cu ochii ei de teatru. După o pauză
Femeia la malul mării by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11091_a_12416]
-
a urmat i-a dat întru totul dreptate. încât ultimele luni ale anului 1931 și le-a petrecut îndărătul gratiilor, iar după eliberare, scriind Celula Nr. 13 (Șaptezeci și cinci de nopți la închisoarea Văcărești), a făcut-o cu mereu aceeași nedezmințită vervă, vădită încă din prologul cărții, din care reproduc acest scurt pasaj: "Văcărești" Am ajuns la orele 13,30, după al doilea fus Greenwich... Niciun gând, nicio emoție, nicio impresie. - Pentru faptul? - se interesează grefierul. - Articolul 77, Lése Majesté. - A-ha
Un scriitor uitat: Mircea Damian - Cum a scris Celula Nr. 13 și Rogojina by Dumitru HîNCU () [Corola-journal/Journalistic/8965_a_10290]
-
barbariei ce era, că, "faptul că sîntem în sfîrșit în stare să urîm (...) ar putea da chezășie pentru viitorul nostru". Artiști talentați de mai tîrziu, un Céline înveșmîntîndu-și clocotul urii sale demonice în purpura regală a unui stil de o vervă inepuizabilă, un Knut Hamsun sau Ezra Pound, bardul american adorat de generațiile tinere din prima jumătate a secolului XX, dar care, după cel de-al Doilea Război Mondial și-a încheiat viața în azilul de nebuni pentru a scăpa de
Între dragoste și ură by Gina Sebastian Alcalay () [Corola-journal/Journalistic/9599_a_10924]
-
tectonica, scriitura și felul de a fi al poeziei lui Mircea Dinescu, o poezie care își trage sevele din relieful contorsionat și policrom al spațiului balcanic, în care contrariile se împacă molcom, iar exuberanța vorbei nu este concurată decât de verva unei gândiri în continuă ebuliție. Nicolae Manolescu sesizează, în Istoria critică a literaturii române, două vârste ale poeziei lui Dinescu, una provenind dintr-un amestec de „vitalitate a simțurilor și de predispoziție elegiacă”, cealaltă caracterizată prin „negativism, revoltă și, în
Calitatea de martor by Iulian Bol () [Corola-journal/Journalistic/4096_a_5421]
-
Sunt numai câteva din acele pete care pun o umbră pe anumite pagini din volumul pe care-l comentez. Sigur, I. Peltz este un portretist înzestrat, el îmbogățind galeria celor mai semnificativi scriitori contemporani cu el, uneori e plin de vervă și de un umor subiacent, însă cred că prefațatorul ediției exagerează când îl consideră "unul dintre memorialiștii de frunte ai literaturii române." I. Peltz merge nu o dată, am spus-o, pe urmele lui Lovinescu din Memorii, e un condeier pasionat
I. Peltz memorialist by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/12541_a_13866]
-
sau fragmente din piese de teatru. Nu au lipsit, desigur, recitările mecanice inevitabile în astfel de cazuri, dar au fost și câteva interpretări care au vădit un talent remarcabil; parcă am întrezărit la doi băieței și la o fetiță o vervă și o ironie cu adevărat soresciene. Marin Sorescu are, se pare, continuatori de valoare în propria sa comună. Cât despre învățătorii care i-au pregătit, îmi scot pălăria în fața lor. în primele patru clase sunt cu totul vreo 16 elevi
Zile Marin Sorescu by Solomon Marcus () [Corola-journal/Journalistic/9860_a_11185]