1,663 matches
-
aproape) jurnalul "de interior" pe care îl scrie Radu Ciobanu. Potolite și destul de evazive, însemnările acoperă, discret, o dramă: mutarea (nu de bună voie...) la bloc. Traiul "la etaj" are două, aparent contradictorii, coordonate: graba și zvonurile. Aici, oamenii dau zor din motive foarte clare. De pildă, se răcesc clătitele. Și glosează, cam chițibușar, autorul: "Graba mea e și ea foarte rațională și corectă: mi se împuținează timpul și aș vrea să mai scot la capăt măcar una, două din cărțile
Oameni de prisos by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11837_a_13162]
-
ana, Elena Badea O nouă gafă a celebrului "Dorel" stă mărturie că românul și munca nu sunt întotdeauna două lucruri compatibile. De data aceasta, priceputul muncitor a acționat La Halda de Zgură din Reșița. Aici, oamenii sapă de zor. Compania bulgară ce a cumpărat terenurile pe dealul de zgură de pe valea Țârovei din Reșița și-a pus muncitorii la treabă. Numai că un muncitor și-a dovedit iscusința din pli , dar nu și eficiența, întrucât a rămas suspendat cu
Priceputul "Dorel" s-a mutat la Reșița, pe excavator by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/65059_a_66384]
-
nu Rânzei) că, la revoluție, aia din 1789, tot așa, ședeam aproape de Nôtre Dame, - nu, nu, greșesc, lângă catedrala Saint Germain, distrusă la revoluție, dar refăcută. Eu îmi amintesc că la Revoluție, la ghilotină, - că tocmai se ghilotina -, acolo, de zor, fiul lui Buffon, ar fi zis că să nu-l omoare, pe el, că el... este fiul lui Buffon,... ar fi spus să nu mă ucideți pe mine -, și i se retezase capul cât era el de Buffon; îl decapitaseră
Rânzei redivivus? by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7872_a_9197]
-
peste tejgheaua ghișeului, și să-i ureze o carieră strălucită în viitor. Îl irita vorbăria celor doi și abia se stăpânea să nu plece. Dar casierul încă nu se îndura să-i servească pe cei din spate și trăncănea de zor că vremurile s-au schimbat și că lucrul cel mai important era să oferi unui tânăr educația cea mai bună pe care ți-o pot îngădui fondurile bănești. Domnul Dedalus zăbovea în hol plimbându-și privirile în jur și în
Portret al artistului la tinerețe () [Corola-journal/Journalistic/5190_a_6515]
-
Turcia. Se continuă cu glezne luxate, din cauza pietrei cubice fixate nepotrivit. Se presar cu dărnicie zgomote de bormașină și ciocane. Ca meniul să fie complet, trebuie să se servească împreună cu o priveliște unică: bărbați în bustul gol care lucrează de zor la reabilitarea unor clădiri. Să nu uităm de murmurul permanent, precum al unui râu nesecat, compus din discuții despre ultimul club „marfă”, ultima rochiță pe care „trebuie neapărat să o am” și ultimul băiat „mișto” pe care l-am văzut
Lipscani: Unde Anca simte muzică bună, Dan aude bubuitură by Delcea Arina () [Corola-journal/Journalistic/22616_a_23941]
-
Stephen Koch, dar și nenumărate alte cărti-document, știm - mai cu exactitate - cum anume se consumau lucrurile și viețile, de pildă în cadrul "Cominternului", cu sediul la Moscova, în stradă Maxim Gorki numărul 10, în clădirea spațiosului hotel "Lux": aici activau de zor indivizi aparținînd serviciilor speciale sovietice, KGB/GRU, muncind zi și noapte, trup și suflet, pentru cauză internaționalismului proletar. Fiecare partid comunist (bolșevic) își avea spațiul său locativ rezervat. Cît privește portretul gruzinului internaționalist, fiecare reține exact ceea ce l-a surprins
Pseudodefinitii by Mihai Stoian () [Corola-journal/Journalistic/17511_a_18836]
-
toate țările cu care au existat acorduri pentru telecomunicații speciale, pentru anularea tuturor acestor acorduri. "Fostul președinte al României, scrie Nistorescu, are o problemă. Minte sau îl lasă memoria. În realitate s-a întâmplat altceva (...) Adică s-a negociat de zor cu rușii noul acord referitor la legăturile telefonice guvernamentale internaționale criptate". Dar ceva mai jos, și aici atingem unul dintre punctele nevralgice ale afacerii, directorul EVENIMENTULUI spune următoarele: "La puțin timp după izbucnirea scandalului "Zavtra" am fost contactați de o
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17221_a_18546]
-
face cu adevărata literatură, cu scriitorii adevărați, care nu au timp să lupte, nici pentru a-și impune meritele, altfel decât prin slabele mijloace ale operelor. Îl vedeți, spre a lua un mic exemplu, pe Anton Pavlovici Cehov, Ťluptândť de zor cu bătrânii (Tolstoi, Dostoievski etc.) în mijlocul sau în fruntea nerăbdătoarei Ťgenerațiiť din care făcea, totuși, parte? Sau pe Eminescu agitându-se în fruntea unui grup de tinere talente ale epocii sale, plictisite de autoritatea Ťbătrânilorť? Mai curând dimpotrivă; cel puțin
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/12804_a_14129]
-
ucis. Pe final, se aprind artificiile cu care primarul sconta să-și sperie adversarii și să declanșeze conform planului intervenția în forță a trupelor americane. Teatrul de război kosovar s-a mutat în mica localitate, unde localnicii se ciomăgesc de zor precum confrații lor sîrbi, bosnieci, musulmani sau creștini, pe care americanii o părăsesc pentru o scenă ceva mai mare, aureolați de lumina focurilor de artificii, ca niște învingători. Comunicarea reprezintă una dintre temele importante ale filmului și poate chiar miza
Balcania Dream: Un certain regard by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9594_a_10919]
-
a patra dimensiune, foști și viitori consilieri, editorialiști, regretatul Brucan a fost, o vreme, decanul lor - formatori de opinie, asemănătorii acelor maiștri cofetari care construiesc catedrale din frișcă, statui din glazură, cascade din ciocolată. Spre deosebire de bărbații politici pe care de zor îi scarmănă, ei nu greșesc niciodată. în acea politică în care trebuie să mulțumești adversarului că te face hoț, în vocabularul de zdrențe al ușii cortului. Unde șeful executivului aruncă săgeți adversarului din Japonia, Laponia, din naveta spațială, dacă nu
In imago veritas by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9672_a_10997]
-
potolindu-le. * Ofițerii români care își ascuțeau săbiile înaintea campaniei din 1913. Tot Bucureștiul răsuna de zgomotul ce îl scoteau săbiile bătute prin ceardacuri, prin curți... Ofițerii în ținută lejeră, care în cămăși numai, care în izmene... ascuțindu-și de zor săbiile ofițerești de Damasc ori Toledo cu pomponul lor galben. Povestește un moș de 95 de ani. Pisica mîncînd fluturele, mult timp pîndit. Fluturele colorat mișcîndu-și în iarbă aripile splendid croite. Pînda mult prea lungă și prea atentă față de absența
Chinul facerii by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16394_a_17719]
-
ureche, îi țipă: Cerule iubite, fă să se mărite! Da' fata, nimic, lemn. Rița, mai sentimentală, luă pe cont propriu acțiunea. Ea se interesă în toate părțile, până ce ajunse la Palatul împăratului de Verde, unde băiatul acela tot citea de zor cartea de care zicea Amfilofia... Sburând din încăpere în încăpere, ajunse într-una în care o femeie bătrână, îmbrăcată toată în negru lucra la un gherghef. Rița se lăsă să cadă drept pe gherghef făcând gesturi de naufragiată. Bătrâna tare
Poveste 2002 by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15648_a_16973]
-
al "eliberării" catastrofale, deasemeni - la limita sărăciei, făcându-și din ce în ce mai des semnul crucii. Doar - doar cerul, barem, să se îndure, dacă nu programele politice neputincioase... Dacă până și un ateu, un comunist de soi, îndărătnic, pe viață, se închină de zor în public, bun ortodox, ca domnul Iliescu... Dacă și această prefăcătorie penibilă nu ajută... Sentimentele creștinești ale populației, vreme îndelungată interzise, se adânciră odată cu sărăcia din ce în ce mai apăsătoare pentru cei mulți și necăjiți, cărora, repet, credinciosul șef de stat le făgăduia
Cine intră în Europa by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16214_a_17539]
-
de fier verzi vopsite, cu crengile groase strânse și ele în vreo cinci-șase chingi zdravene, tot de fier, să nu fie doborâte de vânt. Richard zice: un Dinozaur, închingat. în carnet, notez pe furiș: Balaur! însoțitorul meu udă, șterge de zor cu deștiul praful așternut pe soclul bustului și mă anunță: sculptor I. Mateescu, turnătoria V. Rășcanu. Sub ochii noștri, un strat de Nu-mă-uita și versurile pe care le știu pe de rost, și pe care, ca orice reporter lipsit de
Balaurul în cârje (25, 26, 27 mai a.c.) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/11631_a_12956]
-
la New Jersey. Astfel, după mulți ani, l-am revăzut. Fratele meu Rubén. În seara aceea, la aeroport, așteptându-l, eram parcă zăpăcit de durere. Șoseaua era stricată, taximetriștii păreau nerăbdători și doi paznici murdari de la parcare mă rugau de zor să-i las să-mi spele mașina... Când Rubén a ieșit din vamă, am dat fuga să-l îmbrățișez. Avea pântecul atârnând prematur, o ușoara gușă și dinții mari. Burta îi crescuse și mai tare datorită plăcerilor succesului de care
Alonso Cueto - Ora albastră by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/5993_a_7318]
-
se dă între o societate industrializată, unde tehnologicul a ucis Natura și populația navi trăind desculță în armonie rousseauistă cu Natura de pe planeta Pandora. Dacă vă amintiți, hobiții trăiau din grădinărit într-un fel de paradis-falansterial, iar orcii clădeau de zor o societate protoindustrială, a urgiilor metalurgice, cu coșurile fabricilor scoțând fum negru pe nări în zgomot de ciocane. Același lucru avem și aici, indigenii navi sunt profund legați de Mama Natură, Enwa, și se pot conecta direct la tot ceea ce
Avatarul soldatului Jake by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6582_a_7907]
-
întunericul ori fanatismul religios, operà încă de pe atunci. Și s-au tras clopotele. S-a înghesuit lumea prin biserici. S-a spovedit. S-a împărtășit. Cei bogați și avînd conștiința necurată își împărțiseră averile celor săraci, ori le spălau de zor picioarele zdrențăroșilor, ca regele Spaniei... Natura, dacă, - antropomorfizăm, - privea nedumerită acest spectacol al neamului omenesc, habar neavînd că pe una din poalele ei fluturată de vînt scria mare de tot, să vadă întreaga lume: Sîntem în anul 1000, judecata Domnului
Nedemni de un potop by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17416_a_18741]
-
ani. Am 33 de ani și cel puțin până la 53 vreau să o țin”. Am stat cu el până târziu, după miezul nopții. Eram 15-20 oameni, cu multe întrebări și câteva răspunsuri. În timpul discuțiilor, Elan și Tatulici îl sunau de zor pe Cătălin Striblea, care și-a făcut opțiunea. Pe de altă parte, deja sună oameni de la alte televiziuni care vor să i se alăture lui Sebi Ghiță. Îmi cer scuze pentru colegii pe care i-am uitat să-i menționez
Corina Drăgotescu despre cum a trăit ruptura de la Realitatea TV: M-am dus în cabina pustie şi m-am machiat singură. L-am machiat şi pe Striblea. Regia de emisie din hală s-a golit () [Corola-journal/Journalistic/24847_a_26172]
-
de sticlă spartă. Câțiva se așează pe capul statuii lui Eminescu de la Ateneu. E secetă. După un timp, câțiva nori se adună în fine deasupra Bucureștiului. Parcă ar sta să plouă. Un tip, pe Transilvaniei, unei tipe care încearcă de zor să deschidă o umbrelă veche, defectă: "Tâmpito, închide umbrela, sperii ploaia!" Mitică în piața Amzei. Văzând un Mercedes negru care turtește botul unei Dacii verzi, exclamă vesel: Hai că l-a-ndreptat!" Ticul unui profesor bătrân de franceză care din când în
Războinicul ciung by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/14040_a_15365]
-
prin intermediu, prin domnișoara, doamna aceea deșteaptă și încruntată, supranumită în guvern Găinușa, și căreia premierul îi făcuse cadou, cu o ocazie, harnicei purtătoare de cuvînt, chiar așa, o găină, cu un umor seniorial. Altfel, cîinii latră, inamicii înjură de zor, dar caravana prim-ministrului, cu figura sa blajină de funcționar cu părul alb și cinstit și cu ochelari, merge mai departe. Le mai zice el, așa, cîte una, dar într-o limbă fină de tot, care azi nu se mai
Și totuși se mișcă by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16633_a_17958]
-
a-l stîrni, a-l îmblînzi, a-l milui, // cu ultimul cent ..." (Afurisită ispită). În direcția unei asemenea ontologizări, cuvîntul își proclamă absolutul, se confruntă exultant cu peisajul: "Cuvîntul ilot n-a îmbrăcat, / n-a purtat, nicicînd, ghilimele, // poți intra, zor, în pămînt, / poți zbura, șchiopătînd, în stele" (Din atîtea mere). Oare nu-i datorăm limbajului alchimia poetică, acea transmutație a unei ființe într-alta? "eu vorbesc, tu vorbești, / închipuim, pitac pleoștit, / eul nostru-n alt eu" (ibidem). Ca și relația
Un Stan Pățitul liric by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7953_a_9278]
-
de îndată. Dar bătrînul Galaction făcea semne că nu s-a isprăvit totuși. Arăta spre gît, înfășurat cu un fular de casă neașteptat de lung. Această operație de eliberare din arcanele fularului era de tot hazul. Geo Bogza, descolăcea de zor fularul lung și lat cît un șal, și operația nu se mai termina. Cînd totul luase, totuși, sfîrșit, Geo Bogza l-a ridicat în brațe, aproape pe sus, și l-a instalat la una dintre mesele nemuritorilor. Scena, uluitoare, mi-
Ediția Galaction by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15712_a_17037]
-
ce dorește să se facă în viitor, o fetiță a răspuns pe loc: Scafandrul!... Și a motiva de ce. Fiindcă ei, practic (spunea la fiece frază practic) îi place să vadă și alte lumi... Paznicul taberei nu se arată. Fumează de zor în ghereta lui. Seara se lasă, marea se umflă, țărmul este pustiu, departe de Mamaia clipește inundată de lumini... Tarzan, câinele taberei a rămas singur pe plajă. Tarzan și un caterpilar. Mașina netezește ceasurile solare, castelele, toate zidirile copilărești... Plaja
La mare, vara… by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6154_a_7479]
-
efectul șampaniei Pim’s? Timiditatea mea s-a topit. I-am explicat ce vrea să-nsemne „primele pante“, expresia asta pe care-o deprinsesem, ca toți copiii de școală, din cartier. De la scuarul Trinite încep „primele pante“, căci urci de zor până la castelul Des Brouillards și cimitirul Saint-Vincent, ca apoi să cobori din nou către tărâmul secret din Clignancourt, mult către nord. - Tu știi o mulțime de lucruri, mi-a spus. Și zâmbetul i-a devenit ironic. Dintr-odată m-a
PATRICK MODIANO - În cafeneaua tinereții pierdute () [Corola-journal/Journalistic/4425_a_5750]
-
cântecului învecinat cu balada și zdrăngăneala trivială a manelelor, - încât ai senzația că trăiești în două țări. De fapt, și trăim. Nefiind vorba de etnii... Pentru că și noi, românii, - etnia de bază, - avem antropoizii noștri autohtoni; unul chiar împins de zor de la spate să ajungă, Doamne ferește, starostele Capitalei... Dintre aceia, nași la nunți ori botezuri, ce le lipesc de frunte cu un scuipat, lăutarilor, suta de dolari, pe când ei cântă: Mânca-ți-aș ochii, of, pă unde ești, pă la Chitila
Pe cărare sub un brad... by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/11841_a_13166]