12,709 matches
-
dori să beți, domnule? a Întrebat stewardesa În turcă, aplecându-se pe jumătate spre el. Avea niște ochi de un albastru de safir și purta o vestă de aceeași culoare, pe spatele căreia erau imprimați nori albi și pufoși. O fracțiune de secundă Mustafa a ezitat, nu pentru că nu știa ce voia să bea, ci pentru că nu știa În ce limbă să răspundă. După atâția ani se simțea mult mai În largul lui vorbind În engleză decât În turcă. Și totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
era muritor. În orice caz, imam-ul schilod nu avea nevoie de degete ca să Întoarcă paginile Sfântului Coran din mintea sa. Păstrase În memorie fiecare verset al său. La capătul versetelor respective, imam-ul s-a oprit preț de o fracțiune sau două de secundă, savurând gustul pe care i-l lăsaseră În gură toate acele cuvinte sfinte. Apoi a Început din nou să recite. Tocmai ritmul acesta ondulatoriu mișca sufletele femeilor Îndoliate; nici una nu pricepea o boabă de arabă. Chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
lider unic încearcă să profite de frământările intestine pentru a acredita ideea că era mai bine pe vremea lui. Și nici corupții nu erau efectiv deranjați, cel mult le mai arăta obrazul. Dar nimic nu indică faptul că vreuna din fracțiuni și-ar mai juca viitorul pe mâna legendarului Pesedeu. „Totul se întâmplă pe lângă mine“, cum o spune Iliescu însuși cu amărăciune. În sfârșit, nu chiar totul. Ancheta privind mineriada din ’90 eu sper să nu treacă. Va merge Geoană până la
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
că intrați în atelierul maestrului Ilie Boca și vedeți cum dintr-o pânză se desprinde o Umbră încadrată de raze aurii, un Bătrân mai bătrân ca timpul, și vă întreabă, așa, pur și simplu, omenește, cum se întreabă într-o fracțiune de secundă milioane și milioane de oamenii de pe această planetă: ce mai faci, Carmen Mihalache? Ce i-ați răspunde Umbrei? C.M.: Pentru că ați amintit de Ilie Boca, am să reproduc una dintre cele mai frumoase ziceri ale sale, consemnată undeva
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
linii și contururi pentru o posibilă metafizică a iubirii, definită nu doar de Eros, ci, mai curând, de înțelegerea existenței ca identificare cu tot ceea ce poate fi transformat în gând și cuvânt, pentru a dobândi, fie și numai pentru o fracțiune de timp, ideea de perenitate a ființei. Sunt elocvente versurile din secțiunea Ipostaze - o metaforă „repetitivă” a prezenței în lume, modalitate discretă de „pozare” a eului pe un fundal cosmic. Risipirea în lucruri, scufundarea în peisaj ori zborul spre înălțimi
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
linii și contururi pentru o posibilă metafizică a iubirii, definită nu doar de Eros, ci, mai curând, de înțelegerea existenței ca identificare cu tot ceea ce poate fi transformat în gând și cuvânt, pentru a dobândi, fie și numai pentru o fracțiune de timp, ideea de perenitate a ființei. Sunt elocvente versurile din secțiunea Ipostaze - o metaforă „repetitivă” a prezenței în lume, modalitate discretă de „pozare” a eului pe un fundal cosmic. Risipirea în lucruri, scufundarea în peisaj ori zborul spre înălțimi
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
Victor își activa în creier toate imaginile legate de acest actor și de personajele incarnate de el. Imaginile erau oricum acolo, mii, sute de mii, milioane, sub formă de pixeli cerebrali. trezirea lor, înviorarea lor se făcea într-o singură fracțiune de secundă : brusc, toată ființa lui Victor era invadată de stilul Johnny Depp, de metabolismul psihosomatic Johnny Depp, de maniera acestuia de a se mișca, de a privi, de a gîndi, de a vorbi, de a ezita, și așa mai
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
data de 23 martie 1918, I. Inculeț, D. Ciugureanu și C. Stere, dezbat la Iași, la Palatul Sturza, cu reprezentanții Guvernului Român peoblematica unirii Basatabiei cu România. În scurt timp, reprezentanții guvernului român discută la Chișinău cu guvernul basarabean, cu fracțiunile politice ale Sfatului Țării, cu reprezentanți ai clerului, ai marilor proprietari, ai multor grupări sociale spre a se edifica asupra opțiunilor acestor reprezentanți privitor la Unirea Basarabiei la Patria Română. La 27 martie 1918 Sfatul Țării votează Actul Unirii Basarabiei
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
chiar pe spațiul basarabean al Înstrăinării și morții”. Cu puțin timp Înainte de sfârșitul său În străinătate, a poposit la Iași, Înviorat de Întâlnirea cu foștii elevi din Bălți și cu regretul că ”nu poate trece Prutul măcar și pentru o fracțiune de zi. ” Nostalgia și drama spațiului basarabean le vedem sintetizate În: ”la nord de cercul polar rătăcesc moldovenii prin noapte/ În căutare de sălașuri de iarnă/ Se potihnesc și cad În troiene/ Lupii miloși din Carelia/ Le sfâșie pieptul cu
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
Așa mi se pare, cel puțin acum așa mi se pare. Dar noi doi am învățat ceva, nu?" Era momentul greu al întrevederii. Nu știa mai nimic și trebuia să arate că știe foarte mult. Lucruri comune amîndurora. Într-o fracțiune de secundă i s-a luminat mintea. De parcă l-ar fi străbătut un fulger. "Împreună" nu era decît "afacerea Cocoș". Turcul Ali Mehmet. Atunci îi spusese Mihail ceva asemănător. "Sigur, domnule director, o poveste inventată poate fi la fel de reală cît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
molfăit ceva ininteligibil și ar fi tras o rafală de hămăituri, singura cale care-l scotea din orice situație. Reușise să prindă de două ori privirea lui Balbo, a simțit că italianul a reacționat, o scînteie s-a aprins o fracțiune de secundă în ochii lui umezi și întunecați, ai putea crede că e adevărat ce se spune încă din vremea războiului, că doi zburători adevărați se recunosc dintr-o singură privire. Mai avea doar doi-trei pași pînă la grupul în mijlocul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Bîlbîie a crezut că va leșina, nici nu era de mirare, din cauza aerului închis, măcar să fi dat ferestrele în lături, ieșea așa și fumul și mirosul de parfumuri și transpirație, s-a făcut palid, a închis ochii, stînd așa cîteva fracțiuni de secundă, apoi, cu buzele albite, abia descleștîndu-și dinții, a spus ceva ce numai inginerul Corvino a putut auzi și înțelege. Prințul Pangratty, care era alături, va fi priceput și ei ceva, pentru că l-a privit foarte ciudat pe Corvino
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
lui, ochii galbeni se făcuseră ca două lentile strălucitoare în lumină, ei, parcă așa aduce din nou cu Mihail de altădată, cu Mihail din poveștile care circulau din birou în birou, avea ceva de linx, de mîță sălbatică. Într-o fracțiune de secundă și-a dat seama că răspunsul său este hotărîtor. Hotărîtor pentru cariera, pentru viața sa în Serviciu. Cu siguranță juca o carte mare, chiar dacă pînă atunci nu știuse, în acea fracțiune de secundă și-a dat seama. Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
de linx, de mîță sălbatică. Într-o fracțiune de secundă și-a dat seama că răspunsul său este hotărîtor. Hotărîtor pentru cariera, pentru viața sa în Serviciu. Cu siguranță juca o carte mare, chiar dacă pînă atunci nu știuse, în acea fracțiune de secundă și-a dat seama. Îi venea să răsufle ușurat, oricum e altceva cînd știi! Simți cum i se înroșesc urechile, n-avea ce să le facă, totdeauna pățea așa cînd bea vin și cînd se emoționa. Abia reuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Graseia ușor și rîrîitul te putea deruta, să crezi că ai de a face cu un mototol de salon, dar pe Radul Popianu nu-l putea înșela nimeni. Sertarul servantei rămăsese întredeschis, ar fi putut întinde mîna și într-o fracțiune de secundă ar fi avut în mînă arma. Se așezase în așa fel la masă, încît să-i fie la îndemînă o asemenea mișcare iute de braț. "Deoarece prima condiție este îndeplinită, realitatea ne obligă să mergem mai departe, domnule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
care se înfiorau și care nu mai încercau și a doua oară să răsucească butonul declanșator de impuls electric, care nu se distrau repetînd acel gest fundamental de a da viață tocmai pentru că înțelegeau că dau viață măcar pentru o fracțiune de secundă la ceva ce trecuse de acum în stăpînirea morții. Doar acei care erau conștienți, care înțelegeau măreția experienței domnului Schmeltzer puteau înțelege și întrebarea care stătea în privirea de un albastru paralizant. Dar răspunsul la acea întrebare nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
transpirate, subțiri, încordate, dureros de încordate, răsuceau butonul negru al pilei galvanice și ceea ce era pînă atunci o jumătate de broască,. o jumătate mai moartă decît tot ce era mort pe lume, în acea clipă căpăta viață. O secundă, o fracțiune de secundă, dar îndeajuns să zvîcnească și să dărîme o ordine a lumii care părea de neclintit. Asemenea mușchilor de broască secționați i se părea că zvîcnește și caraghioasa organizație subversivă a militarilor de la Arsenal și Aeronautică. Undeva, cineva răsucea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
să trîntească aparatul a intervenit cu un ton de scuză mincinoasă "Excelență, vă rog să mă scuzați, dar tocmai vorbeam cu ministrul la celălalt aparat". A urmat un moment de pauză reciprocă, "acum o să mă întrebe ce doresc" și în fracțiunea de secundă cînd în membrana sensibilă începuse să vibreze respirația greoaie, strangulată a prințului, îl vedea aievea înroșindu-se, cu ochii placizi, ieșiți din orbite împăienjenindu-se, în acea clipă interveni "Excelență, aș dori să vă fac o vizită cît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
ceva, să ne agităm, să dăm din colț în colț ori, și mai rău, să ne îngrijorăm că s-ar putea să se petreacă vreo defecțiune, vreo amînare. Cînd e să fie o să fie. Vă asigur, domnule director (ezită cîteva fracțiuni de secundă., atît cît să-și umezească buzele uscate de o febră internă, poate nu dormise bine din cauza emoției, a așteptării a ceea ce trebuia oricum să vină) pe onoarea mea de, hm, de prinț, domnule Mihail." Directorul se simți pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
aviator nu se poate băga în prostii din astea, conspirații, lovituri militare, el are altfel de adversari, nu ca toți oamenii." Mai mult ca să-i facă plăcere, Mihail l-a întrebat " Cum adică nu ca toți oamenii?" Pangratty roși o fracțiune de secundă, își dădea bine seama că făcuse o prostie, foarte, foarte rar i se întîmpla să spună cuiva un astfel de adevăr, care pare în mintea oricui nu l-a trăit o fanfaronadă de prost gust, o glumă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
jur, care încercau să-i atragă atenția. Pentru Stevie, zarva din redacția de știri avea un efect mai relaxant decât masajele de aromaterapie. — Ce mai faci, Stevie? Ralph o sărută pe obraz și îi ținu mâna într-a lui o fracțiune de secundă mai mult decât s-ar fi cuvenit. Stevie cea sobră, care obișnuia să poarte o gamă de fuste identice și bluze din materiale sintetice nu prea apetisante, arătând toate de parcă ar fi fost lăsate mult timp într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
cafetiera și cu o carafă cu lapte în mâini. Laurence Westcott ridică privirea spre ea, de parcă ar fi observat momentul exact în care ieșise din cameră și momentul în care revenea. Ochii lui verzi îi întâlniră pe ai ei o fracțiune de secundă și Fran simți un fior neliniștitor pe șira spinării. Se agăță de cafetieră de parcă ar fi fost o pernă de salvare și se îndreptă spre colțul opus al camerei. Mai târziu în aceeași noapte, după ce spălase vasele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
receptorul telefonului de pe birou. — Bună, nu știu dacă îți amintești de mine? sunt Laurence Westcott, ne-am cunoscut aseară. Îi aprecie modestia. Jack Allen ar fi presupus automat că e o figură greu de uitat. — De faptă se opri o fracțiune de secundă în timp ce pulsul lui Fran se accelera, mă întrebam dacă te-ar interesa să vizitezi secția. — Aș fi de-a dreptul încântată, răspunse Fran, încercând din greu să-și ascundă emoția. — Ei bine, comentă Stevie închizând ușa, bănuiesc că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
spre binele acestui oraș să aibă în continuare Citizen-ul și Express-ul. Ne motivăm reciproc. Fără Citizen, Express-ul ar putea să scoată - scuză-mi expresia - orice porcărie de la naftalină. — Nu contramandez prânzul ăsta, să știi. Jack se întrebă o fracțiune de secundă dacă n-ar trebui totuși să se ducă, dacă Nelson n-avea să facă mai mult lipsit de influența plină de înțelepciune a redactorului său, dar nu voia să aibă nimic de-a face cu toată povestea. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
reporterii lui. Din câte auzise, avea talentul să-i facă să asiste la o întâlnire a consiliului parohial după alta convinși că, asemenea lui Clark Kent, avea să vină și momentul lor de glorie. După ce plecă, se întrebă pentru o fracțiune de secundă cum ar arăta copilul lui. Apoi ridică receptorul și dădu un telefon. Norman Jones, avocatul familiei Tyler, nu era una din persoanele care împărtășeau sentimentul general de venerație pentru fondatorul ziarului Woodbury Citizen. Deși n-ar fi suflat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]