13,563 matches
-
În fața ei, brigadierul afișa o mină neînfricată. Simțea din plin nevoia de a-l apuca de fese. Oare nu-i spuse tatăl său să țintească mai sus decât ea, nu mai jos? Spionul se târî mai departe de-a lungul crengilor și sunetul unei furtuni iscate dintr-odată umplu aerul când maimuțele săriră peste gard în pădurea de cercetare a universității, unde vârfurile copacilor se clătinau cuprinse parcă de un vârtej, calea maimuțelor către munți indicată de un tremur argintiu printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
dintr-odată umplu aerul când maimuțele săriră peste gard în pădurea de cercetare a universității, unde vârfurile copacilor se clătinau cuprinse parcă de un vârtej, calea maimuțelor către munți indicată de un tremur argintiu printre pini, de un tremur al crengilor și frunzișului. Păsările din pădure zburară și se împrăștiară alarmate, țipetele lor amestecându-se cu vocile de dedesubt în aerul plin de satin rosu, albastru și negru, de penele aurii și arămii ale fazanilor și păunilor, ale ciocănitorilor și bărbătușilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
totuși, maimuțele își continuau drumul. Mai sus și mai sus. Ca o pală de vânt venită de nicăieri, ce trece printre copaci și se topește în neant, asemeni fantomelor. Mulțimea stătea cu răsuflarea tăiată în livadă. Spionul se târa pe crengi. Sus, urcată într-o magnolie acoperită de mușchi, adunând orhidee, Kulfi fu prinsă preț de o clipă de o furtună puternică, zări o ceață străvezie trecând pe lângă ea. Se ridică pe creanga pe care stătuse, ferindu-și ochii de razele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
răsuflarea tăiată în livadă. Spionul se târa pe crengi. Sus, urcată într-o magnolie acoperită de mușchi, adunând orhidee, Kulfi fu prinsă preț de o clipă de o furtună puternică, zări o ceață străvezie trecând pe lângă ea. Se ridică pe creanga pe care stătuse, ferindu-și ochii de razele soarelui, ca să privească maimuțele cățărându-se. În sălbăticie, până la coama celui mai înalt munte. Acolo, chiar în vârf, copacii se clătinară o clipă, își înclinară capetele parcă în semn de adio și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
ochi mari. Ai auzit sunetul acela? — Ce-a fost asta? întrebară domnul Chawla și Ammaji, militarii și polițiștii, adepții și orășenii. Fără să vrea își luară ochii de la vârful muntelui. Deasupra ceaunului uriaș de gătit al lui Kulfi atârna o creangă ruptă. În ceaun erau condimente și mirodenii, ierburi și fructe, un sos delicios. Și mai era ceva. Încet, se apropiară de ceaunul care bolborosea. Specie de pește oceanic, înrudit cu bibanul. ,3 Specii de pește folosite în bucătăria tradițională indiană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
simți umilită niciodată. Astfel îmi spuneam în timp ce vizitam la Sighișoara distrusa stradă a Clujului și în timp ce vasul-amfibie mă ducea pe deasupra satului înecat Vădeni, de lângă Brăila. Mă aflu pe cheiul portului Galați. Apa este la doi pași. Digul format din nisip, crengi de copaci și saci cu pământ îmi dă sentimentul că totul s-a aranjat. Forfota din gara fluvială este cea obișnuită. Aproape de intrare îmi atrage atenția o femeie cu un copil în brațe. Este bine îmbrăcată, iar copilul arată sănătos
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
G. Călinescu, socotit de admiratorii săi un geniu, se plângea, intuind această realitate, că nu e un scriitor popular. Și nu se înșela. Nici vorbă, Sadoveanu a pătruns adânc în conștiința noastră, și el este un scriitor popular, asemeni lui Creangă, Eminescu și Caragiale. Opera sa însă nu este, pentru cititori, cum este pentru admiratorii săi, pe deplin reușită pe toată întinderea ei. Firește, mi se poate răspunde, nici un scriitor nu îndeplinește această condiție, poți citi în Comedia umană a lui
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
său teritoriu inventat. Acești nori de melancolie pot fi desigur emanația mormintelor strămoșilor noștri, spulberate de vânturile istoriei, care le-au împrăștiat oasele peste tot cuprinsul țării, și scriitorul putea deci imagina, uimindu-se, un om care cu o simplă creangă să descopere în pământ, acolo unde erau duse de lupte și ploi, prezența acestor oase. Pentru popularea, în conștiințe, a trecutului unei colectivități naționale, efortul artistic al lui Mihail Sadoveanu este într-adevăr cel mai mare și mai împlinit din
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
Da' tac-tău de ce nu-ți dă bani de cărți, că nu e om sărac? ― Mă mir că mă lasă să viu și așa, darmite să-mi mai cumpere și cărți. ― Așa e, a zis învățătorul senin și a dat creanga de măr pe sub care venise la mine la o parte și s-a întors la masă să-și continue jocul întrerupt. În iarna aceea hotărârea tatălui meu de a nu mă mai lăsa să mă duc la școală a devenit
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
ar ține seama de prejudecățile curente, ar ajunge să nu mai scrie nimic. Fiindcă n-a mai rămas categorie sau clasă socială despre care să nu se fi scris la fel de mult ca și despre țărani. E drept că existența unui Creangă, Slavici, Sadoveanu și Re-breanu într-o literatură poate da cititorului senzația de sațietate. În fața unor noi creații, însă, senzația aceasta nu mai are importanță. Asupra scepticismului lui Lovinescu și Camil Petrescu merită însă să ne oprim. Fiindcă în ciuda literaturii despre
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
Să ne întoarcem la literatura noastră. Pentru ca un scriitor român să poată fi tradus și să circule peste hotare, literatura lui nu trebuie să ridice obstacole de neîntrecut din punctul de vedere al limbii. Ni se dau asigurări că Ion Creangă a avut mare succes în Anglia, dar este evident faptul că nu putem fi convinși că operațiunea de traducere nu s-a produs fără o sărăcire a expresiei, care atât la Creanga, cât și la alți scriitori români este atât
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
al limbii. Ni se dau asigurări că Ion Creangă a avut mare succes în Anglia, dar este evident faptul că nu putem fi convinși că operațiunea de traducere nu s-a produs fără o sărăcire a expresiei, care atât la Creanga, cât și la alți scriitori români este atât de tare încorporată în conținut. Ia, de pildă, pe Dostoievski și dă-l pe mâna unui traducător care să-l masacreze, tot rîmîne suficient ca să-ți dai seama că te afli în fața
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
încorporată în conținut. Ia, de pildă, pe Dostoievski și dă-l pe mâna unui traducător care să-l masacreze, tot rîmîne suficient ca să-ți dai seama că te afli în fața unui scriitor neobișnuit. La un scriitor de tipul Rabelais sau Creangă se produce fenomenul invers: dă-l pe mâna celui mai bun traducător și tot e aproape cu neputință să-ți dai seama cât de mare e. Problema nu este însă insolubilă, și părerea mea este că soluționarea ei de către scriitorul
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
urmă este tot una de conținut. Rămâne deci să traduci ceea ce se spune și mai puțin felul cum se spune. Care dintre noi nu va simți imediat în ce constă, de pildă, farmecul "de conținut" al acestei fraze din Ion Creangă? "...tă-vă Dumnezeu să vă bată, privighetori". Urmează însă să traducem într-o limbă străină această expresie. Și dacă mi se va răspunde că este intraductibilă (ceea ce este cazul) mai rămâne să adăugăm că o mare parte din opera lui Creangă
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
Creangă? "...tă-vă Dumnezeu să vă bată, privighetori". Urmează însă să traducem într-o limbă străină această expresie. Și dacă mi se va răspunde că este intraductibilă (ceea ce este cazul) mai rămâne să adăugăm că o mare parte din opera lui Creangă este compusă din expresii cum e cea de mai sus. Problema traducerii literaturii române în limbi străine, mă refer la proză, ridică aproape aceleași probleme pe care le ridică traducerea poeziei în general, pentru că proza noastră, când nu încalcă domeniul
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
e cea de mai sus. Problema traducerii literaturii române în limbi străine, mă refer la proză, ridică aproape aceleași probleme pe care le ridică traducerea poeziei în general, pentru că proza noastră, când nu încalcă domeniul poeziei, cum ar fi la Creangă și Sadoveanu, atunci se bizuie nu o dată pe ideea inautenticității limbajului, a comediei cuvântului, cum este la Caragiale, și la alți scriitori contemporani. Este necesară traducerea-creație, care însă, practic vorbind, nu poate fi decât un accident fericit. Noi însă trebuie
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
slabă, strivită de marile structuri în criză, în care trăiește și pe care nu le poate înfrunta (Pădurea spînzuraților) sau la care se adaptează, mîntuindu-se de greșeli printr-o credință (Ion, viața preotului și a învățătorului). Nu am îndoieli: de la Creangă la Matei Caragiale găsim un răspuns la eterna întrebare, în literatura noastră. Nu avem o literatură mică, chiar dacă scriem într-un limbaj greu traductibil, care ne împiedică încă să fim, și pe planul difuziunii, universali. SCRIITORUL Șl CUVÎNTUL Poate că
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
după ce și-a probat talentul și valoarea, e luată la bătaie de milițieni (care acum pozează în pensionari amabili), închisă pentru vagabondaj și prostituție, împinsă la exil. La fel ca ea au pățit și celelalte componente ale formației Catena: Lidia Creangă, Elvira Iancu și Ortansa Păun. Istoria lor se poate afla, povestită chiar de ele, clickuind pe Internet câteva minute... Am avut noroc să le văd la Polivalentă și-n Z-Club, când erau în forma lor... cea mai expresivă. Nu fac
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
strofele. „Dacă preferi să fii un nor din nori Ridică-ți pleoapele spre zări Vor picura din tine stropi de jar Gândul te va purta hoinar...“ Ce herme-năuc ar putea refuza acestui catren simplu aluzia curativă a cântecului protestatar? Lidia Creangă spune că ele n-au vrut să facă nici protest, nici opoziție. Dar ce vor artiștii e una, ce spune arta lor - altceva... Muzica zeițelor deborda de libertate. Nu-i de mirare că zbirii moralei comuniste (& moștenitorii lor) n-o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2199_a_3524]
-
din spate, pe o potecă pavată cu piatră de Ierusalim. Acum, iarna, poteca era acoperită cu ace de pin ude de ploaie și alunecoase. Fima era absorbit cu totul de Întrebarea dacă pasărea Înghețată pe care o zărise pe o creangă joasă auzea sau nu zgomotul tunetelor care se rostogoleau de la vest spre est; capul păsării și ciocul erau Îngropate adânc sub puful aripii. Cuprins de Îndoială, se uită În urmă, ca să se asigure că era Într-adevăr o pasăre și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Cu degetele uscate vru să-și scoată ochelarii negri. Îngrozit, Fima se Întoarse. Și se trezi. 13 Sursa tuturor relelor După ce termină de notat În carnet se sculă, se duse la geam și văzu o dimineață limpede, strălucitoare. Pe o creangă se ghemuise o pisică, ce se urcase acolo ca să asculte mai de-aproape ciripitul păsărelelor. „Să nu cazi, drăguțo“, spuse Fima cu tandrețe. Până și dealurile Betleemului i se păreau aproape. Clădirile și curțile din Împrejurimi păreau ude În lumina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
săi albinoși Începură din nou să clipească repede, semn că Îl preocupa ceva. Întrebă: —Spune, Fima, nu-i așa că ai nevoie de un copil? N-ai vrea să plecăm Împreună În insulele Galápagos, să ne construim acolo o cabană din crengi? Să pescuim pește și scoici? Să creștem legume? Să urmărim broaștele țestoase care trăiesc acolo câte o mie de ani? Cum mi-ai povestit tu odată? Fima Își zise: Uite că o luăm de la capăt, cu dorul de partea ariană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
minte. Nu, nu puteam să o fac. Nu ar fi fost corect. Ne-am oprit la un colț ca să așteptăm să se schimbe culoarea semaforului. Un alt brad de Crăciun ieșea dintr-un alt tomberon. Beteala argintie se ținea de crengi de parcă s-ar fi agățat cu disperare de viață. Pe de altă parte, nu aș fi făcut rău nimănui. I-aș fi făcut un serviciu lui Harry. Și aș fi venit și în ajutorul justiției. Și al evreilor. Sau al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
și în prima după-amiază s-a plimbat cu mine prin casa de pe Prinsengracht 263. După aceea, ne-am așezat pe o bancă, de partea cealaltă a canalului. Castanul crescuse mai aproape de cer, de la ultima mea vizită. Frunze prăfuite atârnau pe crengi, deși era de abia sfârșitul lui august. Un val de căldură, ca o pedeapsă, încinsese Europa de Vest, uscată ca un clei, și un scandal uman străbătea Franța care începuse să se trezească. Nedorind să își piardă vacanțele de vară, familiile au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
emoția și clarviziunea lor, bibliotecile lumii!” Nina Cassian 551. „Dar cartea îți aduce și oarecare mângâiere. Eu să nu fi știut a ceti, de mult aș fi înnebunit, câte am avut pe capul meu... Din cărți culegi multă înțelepciune...” Ion Creangă 552. „Învățând să iubim și să respectăm cartea, învățăm totodată respectul și dragostea pentru cultură și implicit, pentru Om - creatorul tuturor valorilor materiale și spirituale.” Nicolae Georgescu - Tistu 553. „Cu câtă bucurie și pricepere privim la biblioteca noastră. Avem impresia
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]