12,407 matches
-
n-au fost animați de resentimente și de impulsuri punitive la adresa noastră. Și nici nu ne cer recunoștință, iubire și devoțiune! Nu ne cer nimic altceva decât să ne vedem de treabă și să-i ajutăm indirect să edifice o omenire mai bună. E adevărat, pentru Ei, nu pentru noi. Ce-i rău În asta? Ce nu vă convine sau ce vă deranjează aici? Faptul că am fost creați după un model preexistent? Încă o dată vă aduc aminte că nici Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
au ajuns până acum la o concluzie fermă În ce te privește: ești inocent - cum te străduiești să pari, iar ei s-au alertat inutil - sau te-ai apropiat inadmisibil de ceva care, dezvăluit, ar reprezenta un pericol mortal pentru omenire, și atunci... Aproape că am strigat: - Doamnă Eveline, doamnă Elvira... - Ca să nu te mai Încurci, poți să-mi spui Eva. E și mai scurt, și mai frumosdecât... - Eva, te rog ceva, dumnezeiește te rog: nu Începe și tu cu aberațiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Aproape că am strigat: - Doamnă Eveline, doamnă Elvira... - Ca să nu te mai Încurci, poți să-mi spui Eva. E și mai scurt, și mai frumosdecât... - Eva, te rog ceva, dumnezeiește te rog: nu Începe și tu cu aberațiile alea cu omenirea, planeta și siguranța ei, că mă duc și mă spânzur, Înțelegi? M-am săturat de câte ori le-am auzit, ajunge, gata, nu mai suport! Spuneți odată ce-aveți de spus și lăsați-mă-n pace. Faci și tu parte din Consiliu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
intervenții voluntare ale unor forțe sau ale unor ființe care aveau interese majore să deturneze anumite evenimente de la cursul lor natural, să le oprească evoluția. Cu alte cuvinte, să saboteze istoria În manifestările ei favorabile unor țări, unor regiuni sau omenirii În ansamblu. - Or, mi-a explicat Eva, enunțarea publică a unei astfel de concluzii nu trebuia permisă cu nici un preț. Și știi de ce? Pentru că e adevărată! Adevărul ei constituie Însă un secret păzit cu strășnicie de mii de ani, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Oameni foarte puternici sau foarte abili. Ori și una, și alta - sigur nu niște nevolnici de duzină. De ce au făcut-o? Ce urmăreau? Cui bono? - avea dreptate bătrânul Cato. Cui Îi folosea aberația asta sinistră? Oameni Împotriva oamenilor, oameni Împotriva omenirii - absurd! Și totul făcut În profundă cunoștință de cauză, cu metodă și cu asumarea consecințelor... Nu e posibil!- mi-a venit să strig, uitând că eu Însumi cochetasem cu ideea și ignorând unde mă aflam. Uite că avea dreptate Roger
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
fost concepute și Întreținute secole de-a rândul pentru a ascunde manevrele marelui păpușar, acest Centru irațional și funambulesc... - Mă rog, adjectivele Îți aparțin. Întrebarea e Însă alta. Pentru a ascunde, Într-adevăr. Dar de cine? - De cine? De restul omenirii, de neinițiați, de... - Adam, mă decepționezi. Caută să vezi mai În profunzime, nu rămâne la suprafața lucrurilor. - Îmi pare rău, dar asta e: și superficialitatea face parte din viață. Dacă aș fi putut Înțelege de unul singur toată nebunia, asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Iartă-mă că fac cu tine euristică minoră, dar Încearcă să te concentrezi Încă puțin. Și, mai ales, nu uita prima parte a discuției noastre. Deci, cui ar folosi, În primul și În primul rând, aceste nobile intenții și obiective? - Omenirii, oamenilor - cui altcuiva? - Ești foarte aproape... Cărei omeniri și căror oameni? Întrebare cu răspuns inclus aproape. - Vrei să spui... am silabisit,ridicând temător ochii spre tavan. Asta voia să spună: că totul nu era altceva decât o circotecă de proporții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
dar Încearcă să te concentrezi Încă puțin. Și, mai ales, nu uita prima parte a discuției noastre. Deci, cui ar folosi, În primul și În primul rând, aceste nobile intenții și obiective? - Omenirii, oamenilor - cui altcuiva? - Ești foarte aproape... Cărei omeniri și căror oameni? Întrebare cu răspuns inclus aproape. - Vrei să spui... am silabisit,ridicând temător ochii spre tavan. Asta voia să spună: că totul nu era altceva decât o circotecă de proporții cosmice, organizată de Centru și destinată Celorlalți, omologilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Întemeiat dinastia merovingienilor care a condus, timp de mai bine de două secole, Franța? Să admitem că ar fi fost așa, ce se poate Întâmpla? Creștinismul se va nărui? Poate că da, poate că nu. Dar cu sau fără creștinism, omenirea merge Înainte. Ea n-a Început cu Hristos și nu se va sfârși odată cu eventuala risipire a credinței În El. Va arăta altfel, dar nu va Înceta să existe. Credința În zei a egiptenilor, a indienilor, a perșilor, a grecilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
și sferturile lor de argumente, fiindcă nimeni nu părea dispus să așeze toate cărțile pe masă. Dar la ce te puteai aștepta de la niște personaje care ba mor, ba Înviază, care se suspectează și se urmăresc reciproc, care uneltesc Împotriva omenirii În numele misiunii nebuloase și paranoide de salvare a ei?! Și apoi, toată povestea asta cu Pământul ca scenă de teatru experimental, cu civilizații stelare care derulează programe de monitorizare ca să-și cunoască viitorul și cu un Centru care umple lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
la verdictul lui Lucrețiu, ex nihilo nihil, iar ca istoric, știți foarte bine că dincolo de inextricabilul aparent al majorității legendelor subzistă un grăunte de adevăr, deformat de malaxorul timpului, dar nu dispărut cu totul. Persistența lui În memoria culturală a omenirii reprezintă, din punctul de vedere al Centrului, un eșec. Pe cât de scuzabil, Într-un fel, pe atât de periculos. - Cum trebuie considerată atunci, din punctul de vedere al omenirii, existența Centrului? Un succes? - Mult mai mult decât atât: o necesitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
dar nu dispărut cu totul. Persistența lui În memoria culturală a omenirii reprezintă, din punctul de vedere al Centrului, un eșec. Pe cât de scuzabil, Într-un fel, pe atât de periculos. - Cum trebuie considerată atunci, din punctul de vedere al omenirii, existența Centrului? Un succes? - Mult mai mult decât atât: o necesitate. Imperioasă, vitală. Salvarea, dacă agreați cuvintele mari. Mister Adam, prețuiesc spiritul dumneavoastră polemic. L-aș prețui și mai mult dacă n-ar avea o componentă, scuzați, deviaționistă. Am impresia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
câțiva vizionari, călugări războinici, au imaginat proiectul grandios de a domina Occidentul și Orientul unite și de a făuri o civilizație mediteraneeană creștină și musulmană totodată, condusă de un colegiu de oameni luminați. A fost una dintre puținele oportunități ca omenirea să fie guvernată de spirit Într-o lume a armoniei universale. Una dintre puținele, dar nu singura. Îți mai amintești, desigur, de visul similar al lui Alexandru cel Mare din urmă cu o mie șase sute de ani, am vorbit despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
consumarea evenimentelor: Centrum-ul. În creierele inflamate ale conducătorilor săi, se aprinseseră și fremătau luminile de avertizare. Dacă marii templieri și șefii politici și religioși musulmani depășeau faza consensului de principiu și treceau la fapte, o eră nouă se deschidea În fața omenirii: vârsta de aur rediviva. Sau, poate, aspirația nebuloasă a pământenilor către o vârstă de aur proiectată nostalgic În trecut abia Începea să-și deseneze conturul de realitate posibilă Într-un viitor născut sub ochii lor: putea fi așezată acum Întâia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
de cumplit? - Încă o dată: nu binele ca atare, ci răspândirea lui pretutindeni, posibilitatea angrenării Întregii umanități Într-un trend general benefic - acesta este riscul care trebuie evitat cu orice preț, pentru că echivalează cu o catastrofă, cu o sinucidere colectivă a omenirii, cu dispariția Pământului Însuși. - E aberant ce spui... - Deloc. Percepția ta este deformată, fiindcă privești lucrurile din perspectivă terestră, ca un locuitor al acestui Pământ, uitând că el nu este unicul și nici cel mai important. Că marile decizii care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
mândru că vă aflați aici și că, Într-un fel sau altul, participați la luarea unor decizii de importanță covârșitoare pentru viitorul lumii. Vă sugerez să aveți În vedere și altceva. Existența Centrului și succesul acțiunilor sale au scos, practic, omenirea din ceea ce dumneavoastră sunteți Înclinat să numiți umilința condiției sale de cobai cosmic. Nu-i adevărat. Nu mai e adevărat, ca să mă exprim exact. Rolurile s-au inversat, cei care conduc jocul nu mai sunt Ceilalți, ci noi, pământenii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Noi nu riscăm mai nimic, dar putem câștiga totul. Gândiți-vă bine, e o șansă, e singura șansă de a absolvi Pământul de blestemul experimentului, singura! Centrul trebuie să se decidă odată dacă vrea sau nu cu adevărat să salveze omenirea, altfel, vă avertizez În modul cel mai serios că... Zoran ridicase glasul, aproape striga, pentru că În rândul celor aflați de față se iscase o rumoare puternică. Cum vocile se Întretăiau, iar frazele erau rupte În bucățele mici, nu mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
sută, parcă, nu-i așa? - dacă au renunțat să mai sară Într-un picior În timpul programului?! Dar Îmi Închipui că nu miracolul chinezesc vă preocupă pe dumneavoastră cel mai tare la ora acestui Început de mileniu atât de promițător pentru omenire... Adevăr grăia doamna Sonia Anderson: nu numai cel chinezesc, ci oricare alt miracol mă lăsa complet rece. - Spuneți-mi, vă rog, după ce informațiile pe care le adunați pleacă din departamentul dumneavoastră spre laboratorul de analize, se pierde orice legătură cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
mare ce era cu Centrul, Îmi era ușor să presupun vânzoleala teribilă care trebuie să fi cuprins subterana În momentul când În cartea unui filozof se formulează teza privind sfârșitul istoriei ca scenă de conflict planetar și se anunță intrarea omenirii În era ferice a democrației liberale atotbiruitoare. Pentru că, În esență, Francis Fukuyama - În descendența lui Hegel, care afirmase că, odată cu Napoleon, procesul de impunere În Europa a ideilor revoluției de la 1789 se Încheiase definitiv și iremediabil - postula, la rândul său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
În scurt timp, să se generalizeze pe Întreg mapamondul ca formulă ideală de organizare socială. Capabile să asigure oamenilor satisfacerea nevoilor fundamentale, panliberalismul și globalizarea deschideau, În viziunea de un optimism debordant a lui Fukuyama, epoca benefică a edificării unei omeniri lipsite de griji și de conflicte perturbatoare, a unei omeniri care, după milenii de căutări, descoperise, În fine, formula imbatabilă de stăpânire a Pământului, de acum nemairămânându-i altceva de făcut decât să mărșăluiască În triumfală cadență unică spre prosperitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
formulă ideală de organizare socială. Capabile să asigure oamenilor satisfacerea nevoilor fundamentale, panliberalismul și globalizarea deschideau, În viziunea de un optimism debordant a lui Fukuyama, epoca benefică a edificării unei omeniri lipsite de griji și de conflicte perturbatoare, a unei omeniri care, după milenii de căutări, descoperise, În fine, formula imbatabilă de stăpânire a Pământului, de acum nemairămânându-i altceva de făcut decât să mărșăluiască În triumfală cadență unică spre prosperitate și fericire. Ura!... Trebuie să spun că, de la bun Început
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
ei viitor. Desigur, era un punct de vedere, o idee, dar subteranii știau foarte bine că o idee poate să miște lumea. Iar direcția În care ar fi mișcat-o În cazul de față echivala cu sfârșitul. Nu al istoriei omenirii, ci al omenirii În sine, al planetei Pământ II, căci dacă Celorlalți li se servea pe tavă calea spre o lume desăvârșită, nimic nu-i mai oprea să consemneze reușita experimentului și să tragă obloanele laboratorului: adio și n-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
era un punct de vedere, o idee, dar subteranii știau foarte bine că o idee poate să miște lumea. Iar direcția În care ar fi mișcat-o În cazul de față echivala cu sfârșitul. Nu al istoriei omenirii, ci al omenirii În sine, al planetei Pământ II, căci dacă Celorlalți li se servea pe tavă calea spre o lume desăvârșită, nimic nu-i mai oprea să consemneze reușita experimentului și să tragă obloanele laboratorului: adio și n-am cuvinte... Ce tulburare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
surprins deseori În ultimele zile asumându-mi din proprie inițiativă o Împovărătoare răspundere pentru ce va să se Întâmple cu Pământul, cu oamenii, cu lumea În care trăim... Mă suspectez chiar de pusee paranoide: am Început să cred că soarta omenirii depinde În mod direct de mine. Mă rog, și de mine, ca să n-o iau razna cu totul. Înțelegi ce vreau să spun? - Mai mult sau mai puțin. Continuă... - Nu m-am imaginat niciodată pe post de salvatorul umanității, n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
În suficiența mea doctă. Mai mult, mi-am dat seama că hazardul, În cosmica lui parșivenie, a făcut din comentatorul detașat care fusesem un martor și un participant implicat la consumarea acestui moment grav, Încărcat de amenințări, prin care trece omenirea. Nu omenirea abstractă, conceptuală, cu a cărei reprezentare foarte vagă și aproximativă ne mulțumim atunci când vorbim sau scriem despre ea, când o anvizajăm ca obiect de studiu; una extrem de concretă, de fragilă și de vulnerabilă, alcătuită din milioane de ființe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]