16,386 matches
-
des cu Herman. Am reușit să depășesc impresia proastă pe care i-am făcut-o la Început și curînd Îi plăteam băutura și mesele, iar el mă tapa de „zdrăngăneală” (mărunțiș) la intervale regulate. La vremea aia Herman nu era dependent. De fapt, nu prea a suferit vreodată de vreo dependență dacă nu se-ntîmpla să-i plătească altcineva pentru ea. Dar era mereu pe ceva - iarbă, benzedrină sau cu mințile duse de la pastile. Apărea la Angle seară de seară cu un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
trei rețete pe zi și pînă la treizeci de tablete pe rețetă. Din cînd În cînd devenea bănuitor, dar vederea banilor Îl liniștea. Există mai multe soiuri de rețetari. Unii dintre ei Îți scriu doar dacă sînt siguri că ești dependent, alții doar dacă sînt siguri că nu ești. Cei mai mulți dependenți vin cu povești obosite, tocite după ani de zile de folosire. Unii pretind că au pietre la vezică sau la rinichi. Asta-i povestea cea mai uzată și deseori doctorul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
pe rețetă. Din cînd În cînd devenea bănuitor, dar vederea banilor Îl liniștea. Există mai multe soiuri de rețetari. Unii dintre ei Îți scriu doar dacă sînt siguri că ești dependent, alții doar dacă sînt siguri că nu ești. Cei mai mulți dependenți vin cu povești obosite, tocite după ani de zile de folosire. Unii pretind că au pietre la vezică sau la rinichi. Asta-i povestea cea mai uzată și deseori doctorul se ridică și deschide ușa de Îndată ce ai pomenit de pietre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
plăcea să vorbească mai cu seamă despre un anume general Gore, care i-a spus o dată: „Doctore, am fost la clinica Mayo și tu știi mai mult decît toată clinica aia la un loc”. Nimic nu-l putea opri și dependentul disperat era nevoit să-l asculte cu răbdare. Adesea soția doctorului dădea năvală În ultima clipă și rupea rețeta sau refuza s-o confirme cînd sunau de la farmacie. În general doctorii bătrîni erau mai disponibili la scris decît cei tineri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
doctorului dădea năvală În ultima clipă și rupea rețeta sau refuza s-o confirme cînd sunau de la farmacie. În general doctorii bătrîni erau mai disponibili la scris decît cei tineri. Doctorii refugiați au fost o vreme un teren bun, dar dependenții au dat iama-n ei și i-au secat. Adesea doctorii Își ieșeau din pepeni cînd auzeau de narcotice și amenințau că o să cheme gaborii. Doctorii nutresc idei atît de exagerate despre poziția lor, Încît În general o abordare directă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
alcoolici. Am Încetat să fac și baie. CÎnd iei marfă, senzația apei pe piele e neplăcută, din cine știe ce motiv, și trăgătorii evită să facă baie. S-au scris o mulțime de aiureli despre schimbările prin care trec oamenii cînd devin dependenți. Dependentul privește deodată-n oglindă și nu se mai recunoaște. În realitate schimbările sînt greu de specificat și nu se văd În oglindă. De fapt, dependentul Însuși are o pată oarbă specială În ceea ce privește evoluția dependenței lui. De obicei nici nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
Am Încetat să fac și baie. CÎnd iei marfă, senzația apei pe piele e neplăcută, din cine știe ce motiv, și trăgătorii evită să facă baie. S-au scris o mulțime de aiureli despre schimbările prin care trec oamenii cînd devin dependenți. Dependentul privește deodată-n oglindă și nu se mai recunoaște. În realitate schimbările sînt greu de specificat și nu se văd În oglindă. De fapt, dependentul Însuși are o pată oarbă specială În ceea ce privește evoluția dependenței lui. De obicei nici nu-și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
au scris o mulțime de aiureli despre schimbările prin care trec oamenii cînd devin dependenți. Dependentul privește deodată-n oglindă și nu se mai recunoaște. În realitate schimbările sînt greu de specificat și nu se văd În oglindă. De fapt, dependentul Însuși are o pată oarbă specială În ceea ce privește evoluția dependenței lui. De obicei nici nu-și dă seama că devine dependent. Zice că nu ai de ce s-ajungi la dependență dacă ai grijă și respecți cîteva reguli, cum ar fi să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
și nu se mai recunoaște. În realitate schimbările sînt greu de specificat și nu se văd În oglindă. De fapt, dependentul Însuși are o pată oarbă specială În ceea ce privește evoluția dependenței lui. De obicei nici nu-și dă seama că devine dependent. Zice că nu ai de ce s-ajungi la dependență dacă ai grijă și respecți cîteva reguli, cum ar fi să nu te injectezi decît la două zile. În realitate el nu respectă regulile astea, dar fiecare doză pe lîngă este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
la dependență dacă ai grijă și respecți cîteva reguli, cum ar fi să nu te injectezi decît la două zile. În realitate el nu respectă regulile astea, dar fiecare doză pe lîngă este considerată o excepție. Am vorbit cu mulți dependenți și toți spun că au fost mirați cînd au descoperit prima oară că au ajuns cu adevărat dependenți. Mulți dintre ei au pus simptomele pe seama altor cauze. CÎnd se instalează dependența, orice alte preocupări Își pierd importanța pentru consumator. Viața
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
două zile. În realitate el nu respectă regulile astea, dar fiecare doză pe lîngă este considerată o excepție. Am vorbit cu mulți dependenți și toți spun că au fost mirați cînd au descoperit prima oară că au ajuns cu adevărat dependenți. Mulți dintre ei au pus simptomele pe seama altor cauze. CÎnd se instalează dependența, orice alte preocupări Își pierd importanța pentru consumator. Viața se focalizează pe marfă, o doză și așteptarea celei care urmează, „tainițe”, „rețete”, „ace” și „pipete”. În ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
ei au pus simptomele pe seama altor cauze. CÎnd se instalează dependența, orice alte preocupări Își pierd importanța pentru consumator. Viața se focalizează pe marfă, o doză și așteptarea celei care urmează, „tainițe”, „rețete”, „ace” și „pipete”. În ce-l privește, dependentului i se pare adesea că duce o viață normală și că marfa e ceva marginal. Nu-și dă seama că toate activitățile care n-au legătură cu marfa le face mașinal. Numai atunci cînd rămîne fără provizii Își dă seama
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
dimineața, să mă rad și să iau micul dejun. Am nevoie de ea ca să rămîn În viață”. Firește, de regulă trăgătorii nu mor de la lipsa mărfii. Dar Într-un sens foarte literal, a scăpa de o dependență implică moartea celulelor dependente de marfă și Înlocuirea lor cu celule care nu au nevoie de marfă. Roy și femeia lui s-au mutat În același bloc. Ne Întîlneam În fiecare zi, după micul dejun, În apartamentul meu să punem la cale programul zilei-marfă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
pe dreapta. Roy s-a hotărît să arunce prosopul și să se ducă la Riker’s Island pentru „cura de treizeci de zile”. Nu e o cură progresivă. Nu-ți dau marfă deloc, nici măcar un somnifer. Tot ce-i oferă dependentului e o detenție de treizeci de zile. Locul e mereu plin. Herman a căzut În Bronx cînd căuta un doctor. Fără o acuzație precisă, doi agenți l-au luat pur și simplu la ochi și nu le-a plăcut cum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
deja de două ori tampoanele. Praful se Încălzește cu un pic de apă Într-o lingură și se trage-n pipetă printr-o bucățică de vată, ca să nu lași nimic În lingură. O parte din soluție rămîne În vată și dependenții păstrează tampoanele pentru situații de criză. Am obținut o rețetă pentru codeină de la un doctor bătrîn băgîndu-i o poveste despre dureri de cap apăsătoare. Codeina e mai bună decît nimic și trei sute de miligrame sub piele te scapă de starea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
meu s-a judecat În sesiunile adiționale. Am luat patru luni cu suspendare. După ce m-am lăsat de prăduit drojdieri, m-am decis să vînd marfă. Nu faci cine știe ce bani. Cam tot ce poți să te aștepți ca traficant stradal dependent e să nu duci lipsă. Dar dacă vinzi, măcar ai o rezervă solidă la Îndemînă și asta Îți dă o senzație de siguranță. Sigur, unii fac bani din trafic. Știu un dealer irlandez care-a-nceput cu un plic de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
și nenorocirile altora. „Herman era un băiat frumos cînd a venit prima oară la New York. Necazul e că și-a pierdut aspectul.” Gains era unul dintre puținii trăgători cărora chiar le făcea o plăcere deosebită să vadă neconsumatori care devin dependenți. Mulți dealeri de marfă se bucură să vadă un dependent nou din motive economice. Dacă ai un produs, e firesc să-ți dorești clienți cîtă vreme sînt cum trebuie. Dar lui Gains Îi plăcea să cheme puștani În camera lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
venit prima oară la New York. Necazul e că și-a pierdut aspectul.” Gains era unul dintre puținii trăgători cărora chiar le făcea o plăcere deosebită să vadă neconsumatori care devin dependenți. Mulți dealeri de marfă se bucură să vadă un dependent nou din motive economice. Dacă ai un produs, e firesc să-ți dorești clienți cîtă vreme sînt cum trebuie. Dar lui Gains Îi plăcea să cheme puștani În camera lui și să le facă o doză, scoasă de obicei din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
pielea-ntinsă pe față și cu o pată roșie pe fiecare pomete. Alt prieten de-al lui Izzy era un fost parașutist pe nume Matty, un flăcău vînjos, chipeș, cu o față de dur, care nu purta nici una dintre urmele unui dependent de droguri. Mai erau două tîrfe de care se ocupa Bill. În general tîrfele nu sînt o combinație bună. Atrag garda și cele mai multe vorbesc. Dar Bill insista că tîrfele astea două sînt OK. Alt client de-al nostru era Bart
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
a suflecat mînecile. I-am adus două capsule și un pahar cu apă. Avea ustensilele lui, lucru pentru care i-am fost recunoscător. L-am urmărit cum Își găsește vena, apasă și Își trage mîneca la loc. CÎnd ești deja dependent, efectele unei doze nu sînt spectaculoase. Dar spectatorul care știe la ce să se uite poate observa acțiunea imediată a mărfii În sîngele și celulele altui consumator. Însă la Doolie n-am putut detecta nici un fel de schimbare. Și-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
am auzit niciodată de vreo cură din asta de reducere autoadministrată care să fi reușit. Găsești motive să faci din fiecare doză o excepție care cere puțină marfă pe lîngă. La urmă marfa s-a dus și ești În continuare dependent. Am lăsat mașina la păstrare Într-un garaj și am luat trenul spre Lexington. Nu aveam hîrtiile care se cer ca să fii admis, dar mă bazam pe certificatul de lăsare la vatră de la armată. CÎnd am ajuns În Lexington, am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
de la armată. CÎnd am ajuns În Lexington, am luat un taxi pînă la spital, care era la cîțiva kilometri distanță de oraș. În ghereta de la poartă stătea un paznic irlandez bătrîn. S-a uitat la hîrtia mea de la armată. - SÎnteți dependent de substanțe care provoacă dependență? Am răspuns că da. - Bine, luați loc. A arătat spre o bancă. A sunat apoi În clădirea principală. - Nu, fără documente... Are un certificat de lăsare la vatră. S-a Întors spre mine, Încă ținînd
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
pantaloni ca la balamuc. Mamă, și cînd am mușcat din portocala aia, era amară ca dracu’! Cre’ că erau undeva la un gram, un gram jumate, băgate cu o seringă. Nu știu cum a dus-o capu’ la așa ceva. - Gardianul Îmi zice „Dependent de droguri! Ticălos nenorocit, adică ești narcoman din ăla! Ei bine, aici n-o să primești nici un medicament!” - Ulei aromat și tinctură. Uleiul se ridică la suprafață și poți să-l scoți cu o pipetă. Iese negru, de zici că-i
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
buzunarul. - De ce nu l-ați Înghesuit la perete să-i luați banii? a Întrebat Riordan pe tonul lui binevoitor condescendent. Matty avea un tupeu fără limite și nu ascundea nici un pic de nesiguranță. Nu arăta cîtuși de puțin ca un dependent de droguri. Dacă la farmacie refuzau să-i vîndă un ac, zicea: „De ce nu-mi vindeți ? Arăt a narcoman?”. Un doctor Îl făcuse pe Matty s-o ia pe marfă. „Nenorocitul de jidan”, spunea Matty, „Îmi zicea: «Matty, ai nevoie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]
-
factorii de risc pentru dealer. De obicei au bani. CÎnd nu au, se așteaptă să le dai pe datorie. Dacă refuzi, Își arată mușchii. Nu admit un refuz cînd vor marfă. Cura la Lexington nu e concepută să le asigure dependenților confortul. Începe cu cinșpe miligrame de morfină de trei ori pe zi și ține opt zile. Preparatul folosit acum este o morfină sintetică numită metadonă. După opt zile ți se face o injecție Înainte de plecare și ești trimis iar cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2031_a_3356]