11,524 matches
-
mă simt ușurată. Îmi zîmbește și dă din umeri. Îi zîmbesc și eu trist, știind că răspunsul e nu. Poate cu altă ocazie, Într-alt loc, Într-o altă viață, dar nu acum, nu aici și nu cu mine. 28 Luni dimineață, la prima oră, primesc un telefon de la Calden. E urgentă nevoie ca planul de marketing să fie expediat prin fax, pînă la sfîrșitul zilei. Nu e gata. Mai am puțin de lucru și-i mulțumesc Domnului că Trish vine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
ani. Și încă sunt chinuit. Eu... Keating începu brusc să râdă. Un râs ciudat și supărător. - Ați prins faza? Am spus „chinuit”. Voiam să spun „hăituit”. Încă mă simt hăituit. Ce ar spune Freud despre asta? O să am ce povesti lunea viitoare la nouă, nu-i așa? Sunt încă hăituit și habar nu am care este concepția lui nenorocită despre viață. Rhyme putu observa cum toată echipa era din ce în ce mai enervată din cauza perorațiilor interlocutorului. Spuse: - Am auzit că soția lui a murit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
depozițiile celui de-al doilea martor. Aprodul: Să poftească în sală martorul Ion Bălțatu (martorul depune jurământulă Procurorul: Spune, moșule, ce știi despre inculpatul Nică a lui Ștefan a Petrei? Martorul: Apoi, domnilor, în ziua de 15 aprilie, într-o luni, căci era zi de târg, m-am dus în obor cu vițica de vânzare. Și, cum am ajuns în iarmaroc, am dat de Nică a lui Ștefan a Petrei, care se purta țanțoș printre oameni cu un cuc armenesc în
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
dar, din câte se pare, îi este foarte greu, ea izbucnește, lui îi este greu? Atunci eu ce să mai spun? A trebuit să mă despart de tot și să vin aici, să mă ascund aici ca o leproasă, torturată luni de zile de sarcina aceasta, el a făcut o greșeală, iar eu trebuie să plătesc prețul, este atât de nedrept. Ce greșeală, întreb eu cu voce joasă, încercând să-mi ascund curiozitatea năvalnică pentru fiecare detaliu, iar ea îmi aruncă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
legați, de politicieni care să îi pună problemele pe agenda politică, nu să o îmbrobodească electoral și să abandoneze până la următorul tur. Ea încă îi mai așteaptă. Revista 22, nr. 182, 18 noiembrie, 2005 (forma integrală) Femeile și liberalismul yoghin Lunea trecută am inițiat un protest. Ceream sancționarea lui Ludovic Orban de către CNCD și retragerea sprijinului politic. Convins că a fost greșit înțeles, Orban s-a întâlnit cu mine să îmi explice că este promotor al implicării politice a femeilor. I-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
fi avut eu grijă să intre la facultate.” Mama s-a înfuriat că n-am ascultat-o și mi-a tăiat fondurile. C.Ș.: Deci așa s-a terminat cu filosofia? A.B.: Da, am rezistat pe cont propriu trei luni. Luni de coșmar. Nu le-am uitat și nici n-am să le uit vreodată. Ajunsesem să trăiesc din tot felul de expediente. Dormeam într-un dulap la Institutul de Petrol și Gaze, de pe Strada Frumoasă. Am descoperit un depozit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
cuvinte din misiunea companiei“; cunosc la perfecție relațiile romantice ale colegei de la biroul din față pentru că nu-și pot da shutdown urechilor de fiecare dată când vorbește la telefon de la serviciu; lucrează într-o companie care are imn; consideră că lunea înseamnă „încă patru zile până vineri“; au impresia că lupta cu sistemul înseamnă să vii în bermude la serviciu; primesc constant emailuri de „la revedere, mi-a făcut plăcere să lucrez cu voi“ de la colegi de care nu au auzit
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2210_a_3535]
-
afla în sală, insinuându-se astfel că ar fi știut că va câștiga. „Am venit aici pentru că am fost obligat moral, pentru nominalizarea la Premiile «Observatorului Culturală, a spus Horia Ursu, mulțumind revistei și Editurii Cartea Românească. Ă Premiul oferit luni seara nu este singurul câștigat de scriitor, care a lucrat la roman aproape 13 ani cu o „discreție laborioasă“, după cum apreciază criticul Paul Cernat. Asediul Vienei a fost votat de mai bine de jumătate dintre cititorii revistei „Observator Cultural“ ca
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2205_a_3530]
-
salubritate ne dau curățenie. Chiar și aici, în fața universității. Pe același sistem, autobuzul vine și curăță stația de oameni, ca să facă loc altora, mai voioși sau mai triști, mai colorați sau mai cenușii. ENȚICLOPEDIA ENCARTA Luiza VASILIU Bob și Pulitzerul Luni, 7 aprilie, au fost anunțati câștigătorii pe 2008 ai premiilor Pulitzer. Amețiți de mulțimea galelor și ceremoniilor de la noi, o privire către americani ne poate da impresia că, cel puțin în ce privește criteriile și listele lor de nominalizări, ne aflăm pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
printr-o bună aprovizionare și o nesilită veselie scutită de canoane aristocratice. Urmau balurile breslașilor și, în fine, balurile prostimii, gorzoviglie, adică „chefuri” sau „băute”. Spre deosebire de celelalte, balurile prostimii, din cauza unei surde și permanente înfruntări cu clerul, se desfășurau și lunea și vinerea. Vom trece peste plimbările pe chei, aceleași aici ca pretutindeni, și vom pomeni de o distracție specifică Veneției: privitul în larg. în fiecare după-amiază senină, cu precădere sâmbăta și duminica, zeci, sute de venețieni stăteau pe chei privind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
nu-mi dai... Și mă opresc, Înspăimântat: s-a răsucit spre mine, cu mâna ridicată. Nu-nțeleg nici azi: de ce? Doar nu apucasem să-i cer ca lumea. Oricum, când s-a dus Într-o sâmbătă În satul ei, iar luni n-a mai venit, eu unul m-am bucurat: cum adică, și nemâncat și bătut? Și uite-o pe Bălana... Nu știu cum o chema cu adevărat, așa-i zicea mama. S-o fi numind Bălan și nu mai știu cum (să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
literatura română?“. Scriitorul a trecut în revistă și „legendele“ care circulă despre sine în România și, fără tabuuri, a făcut referire și la „conspirațiile“ pe care le văd unii în apartenența la iudaism și „avantajele“ ce ar deriva din aceasta. Luni, 14 aprilie, de la ora 17.00, la Muzeul Literaturii Române (MNLR) din capitală, a avut loc prima întâlnire a scriitorului Norman Manea cu publicul românesc din ultimii 22 de ani. Supraviețuitor al Holocaustului, scriitorul a părăsit țara în 1986. A
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
dec. Nimic îmbucurător. Duminică, 16 decembrie. Paginez „Orizontul“. Îl sun pe Józsi Tasi să ne facă ceva haios pentru copertă. E în creierii pustietății, la Socolari și n-are Internet, dar o să se dea de ceasul morții să ne ajute. Luni, 17 dec. Seara, în fața Operei, tinerii din Timișoara care au împlinit 18 ani în luna decembrie, 70 la număr, fac o cruce uriașă, din peste 200 de candele. Marți, 18 dec. Miracol! Primesc pe email de la o adresă necunoscută un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2193_a_3518]
-
grație de felină tropicală - din lumea arhaică în cea postmodernă. Probabil că peste zece ani paradisul neocaledonian va fi doar o amintire. Până atunci, să ne bucurăm alături de scriitorul care, departe de lumea dezlănțuită, a avut norocul să trăiască două luni ca-ntr-un haiku boreal despre scoici, cocotieri, infinite plaje cu nisip alb și-o liniște de început de lume.“ (Mircea Mihăieș) Caius Dobrescu, Teză de doctorat, colecția „Fiction Ltd“, Editura Polirom, 864 de pagini, preț 49.50 lei Romanul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2167_a_3492]
-
de marcat, din aceea la care apeși pe buton și se deschide sertarul. Întrucât era un cartier cu oameni care munceau din greu, știa că situația economică nu era prea bună. Îmi amintesc un incident, cred că era într-o luni, seara de pinade a tatălui meu, când juca cărți cu câțiva vecini - blănarul, proprietarul magazinului de feronerie și farmacistul. Era rândul meu să stau în magazin până la 10 sau 11, când închideam. În această zi, ușa din plasă contra insectelor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
Făcătoare de Minuni a Maicii Domnului va fi scoasă din Mănăstirea Giurgeni și adusă la Vaslui pentru a fi mângâiere și bucurie oamenilor. Icoana va fi sosi la Vaslui duminică, 8 august, la Biserica Sfintei Cuvioase Parascheva, unde va rămâne luni, marți și miercuri. Biserica va fi deschisă tot timpul în aceste zile, pentru credincioșii care vor vrea să o cinstească și să-i adreseze o rugăciune Maicii Domnului de la Giurgeni. Zilnic se vor citi rugăciuni de dezlegare și Paraclisul Maicii
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
Donald Bisset și tot ce i-a mai arătat I-ma-gi-nația lui (adică IMGN). Pe ultima filă, Rrrr a ținut morțiș să scrie un răvaș de rămas-bun: „Le doresc noapte bună tuturor copiilor care au citit această carte. Așteptăm scrisorile voastre. Luni și vineri. Cu dragoste și sincer devotament, tigrul Rrrr și Donald Bisset“. Donald Bisset, O zi de naștere uitată. De vorbă cu un tigru. Povești, Editura Hyperion, Chișinău, 1991. Tălmăcire din limba rusă de Elena Gheorghiu. Ilustrații: I. Pivcenko. CIRCUL
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
cel mai sincer individ pe care l-am întâlnit în viața mea, a replicat el. A luat apoi nota de plată de pe masă și a plătit și consumația mea. Midori Kobayashi nu și-a făcut apariția nici la cursul din lunea următoare. După ce am aruncat o privire prin clasă și m-am asigurat că nu este, m-am așezat, ca de obicei, în rândul întâi și, în așteptarea profesorului, am început să-i scriu lui Naoko. I-am scris despre călătoriile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
adică să bag în rucsac niște schimburi și câteva articole de toaletă. Am pus mâna apoi pe Muntele vrăjit și pe paharul cu coniac, așteptând să mi se facă somn. N-am adormit decât după ora unu. Capitolul al [aselea Luni dimineața m-am trezit la șapte, m-am spălat repede pe față, m-am bărbierit și, fără să iau micul dejun, m-am dus direct la șeful de cămin să-i spun că voi pleca la munte pentru vreo două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
nu-mi răsucesc arcul duminicile și de aceea e atât de lungă scrisoarea aceasta. Mă opresc aici și mă duc să mănânc de prânz. La revedere. Capitolul al nou\lea Midori nu și-a făcut apariția nici la cursul din lunea următoare. Oare ce se întâmpla? Au trecut zece zile de când vorbisem cu ea la telefon. M-am gândit să o sun, dar m-am abținut, pentru că a spus că mă va suna ea pe mine. M-am întâlnit cu Nagasawa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
pe Midori când am coborât din tren la stația Kichijoji, dar n-a răspuns nimeni. Neavând altceva mai bun de făcut, am hoinărit prin zonă c\utându-ne de lucru. Eram liber sâmbăta și duminica, puteam să lucrez după ora cinci lunea, miercurea și joia, dar era greu să găsesc un serviciu temporar care să se potrivească cu programul meu. Am renunțat și m-am dus acasă. Când am ieșit să-mi cumpăr de mâncare pentru cină, am încercat iar la Midori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
lângă stația Kichijoji: serveam la mese într-un restaurant mic, italian, sâmbăta și duminica. Nu mă plăteau grozav, dar transportul și masa de prânz erau incluse, iar dacă avea cineva liber într-una din serile când puteam eu munci, adică luni, miercuri, joi (ceea ce se întâmpla deseori), îi țineam eu locul. Mi-au convenit condițiile și proprietarul a spus că-mi va mări leafa după trei luni și că dorea să încep chiar din sâmbăta aceea. Avea cu mai mult bun-simț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
la noi îi pare depășită. Asta nu-l împiedică, odată Ceaușescu lichidat, să sară în barca lui Iliescu, pe care n-o va mai părăsi niciodată. Devine „tânărul nostru ministru de externe“, calitate în care parafează Tratatul cu URSS, câteva luni înainte ca acesta să sucombe. Când lupii tineri conduși de Roman se rup de Iliescu, are intuiția moștenirii politice. Rămâne lîngă vechiul activist, deși prin generație și formație și-ar fi avut locul firesc în tabăra opusă. Decantarea se mai
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
Philippe Claudel, câștigător al premiului „Renaudot“ cu romanul Suflete cenușii (tradus deja în colecția „Biblioteca Polirom“) și al premiului „Goncourt des lycéens“ cu romanul Le Rapport de Brodeck (în curs de traducere în aceeași colecție). Întâlnirea cu publicul a început luni, 26 noiembrie, la Librăria Cărturești, cu o ședință de autografe. Care s-a transformat rapid într-o discuție despre ce rol mai are azi scriitorul într-o lume cu o incredibilă dinamică a memoriei. Încă de la început, autorul a afirmat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]
-
degrabă o convenție. Întorcându-mă la întrebare, aș zice că n-am simțit să se împiedice una de cealaltă, dimpotrivă. Ați scris și piese de teatru. Cu cuțitul la os, în regia lui Bogdan Tudor, s-a jucat la Teatrul Luni, Green Hours, în 2002, iar Nuntă la parter, în regia lui Peter Kerek, un an mai târziu, la Teatrul Odeon. A trecut ceva timp de atunci. Nu vă mai tentează teatrul? Ba mă tentează, însă nu mă mai încape timpul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2189_a_3514]