11,725 matches
-
s-au mutat pentru totdeauna în Maine. Dar viața acolo nu era ușoară. Yourcenar, care în anii '30 se obișnuise cu ospitalitatea grecească acea unică ospitalitate pe care grecii au practicat-o cu mult înainte ca Hadrian să ajungă la tron s-a pomenit deodată în mijlocul unor bancheri scrobiți și agenți de asigurări din suburbanul Connecticut al clasei mijlocii. În disperare, s-a îndreptat spre Jacques Kayaloff, un om de afaceri evreu din New York pe care îl întâlnise în 1937, în timpul
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
grele încercări militare. Descrierile firii lui Hadrian sunt memorabile, mai ales ale surorii sale blajine Paulina, soacra sa, împărăteasa Plotina care i-a devenit aliat și amantă, și soției sale Sabrina cu care s-a căsătorit după ce a urcat pe tron, la vârsta de 41 de ani în 117. Apoi urmează ani lungi de călătorii prin întregul imperiu și viziunea lui asupra Hărții pământului. Nimic din reconstrucția lui Yourcenar nu rivalizează cu evocarea Geniului pământului pacificat sub înfățișarea unui tânăr culcat
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
sprijinul majoritar al populației; unele republici oligarhice au avut sau mai au încă un caracter asemănător. Acest tip de regim este totuși din ce în ce mai rar, în principal pentru că majoritatea monarhilor vest-europeni au simțit nevoia să abandoneze puterea pentru a rămâne la tron, în timp ce alții au fost răsturnați. Astfel, doar în regiunile relativ închise sau îndepărtate ale lumii (Peninsula Arabică, Himalaya și părți din Africa sudică), regimurile tradiționale inegalitare și-au continuat existența. Normele acestor sisteme sunt "tradiționale" ele păstrează inegalitățile sociale și
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
veritabilă apoteoză senzorială, al cărui principiu de construcție este, undeva, recunoscut drept o ,"Beție de spații/ nici o-ngrădire atotputință". Față în față cu divinitatea, subiectul poetic se definește practic ca o sumă de energii, de stihii transfiguratoare, de "flăcări cu tron". Starea sa cea mai caracteristică este jubilația, exaltarea, ek-staza. Bineînțeles, șuvoaiele sale enegetice se revarsă și asupra elementelor, regnurilor și obiectelor care populează lumea, fie ele din categoria aproapelui ori aceea a departelui: "Așa, orice suflare-a mea și gând
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
care poetul îl aplică figurilor decupate dintr-un transcendent nu-i vorbă, recognoscibil, chiar și atunci când pare ajustat de o imaginație poetică greu de ținut în frâiele dogmei. În poemele sale există, spre exemplu, topoï sacri, de la recuzita biblică obișnuită (tronul, trâmbița, lăuta, spada, pocalul) și simbolurile liturgice bine știute (lumânările, candela, icoanele, împărtășania, crucea) la personajele și scenele decupate din Cartea Sfântă (îngerii și Iisus Hristos, Cina cea de taină, crucificarea și Învierea, iadul și Raiul). Adesea, cele mai semnificative
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Raiul). Adesea, cele mai semnificative dintre ele suportă un subtil proces de metamorfozare po(i)etică grație căruia, deși capătă un plus de semnificanță, devin greu de recunoscut din perspectiva creștin-ortodoxă. Astfel, materializat în mai multe poeme de Dan Laurențiu, tronul lui Dumnezeu invocat în repetate rânduri în Vechiul și în Noul Testament nu mai apare ca un simbol al slavei divine, ci al perfecțiunii creatorului uman: "un cântec înalt de fecioare/ leagănă tronul de aur/ acolo trebuie să te odihnești/ meditând
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
materializat în mai multe poeme de Dan Laurențiu, tronul lui Dumnezeu invocat în repetate rânduri în Vechiul și în Noul Testament nu mai apare ca un simbol al slavei divine, ci al perfecțiunii creatorului uman: "un cântec înalt de fecioare/ leagănă tronul de aur/ acolo trebuie să te odihnești/ meditând la perfecțiune" (Adâncul mării). Un exemplu încă și mai elocvent este oferit de îngerii ce populează întregul univers liric al lui Dan Laurențiu. Foarte rar (îngerul alb este un asemenea exemplu) ei
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
care polarizează ideea unei exteriorități adormite într-o aberantă, grotescă ipostaziere a bâlciului, semn al demenței colective și al morții spiritului: "înspăimântătoare procesiuni: oameni demenți, măști agățate de dosuri de animale/ purtând bonete, pălării cu pene, lumânări./ Sălbatica feerie prin fața tronului trecea: viori, fluiere, acordeoane/ tobe și clopote răsunând absurd,/ iar arca'n care oamenii și animalele se adunaseră/ era căruța de nebuni ce-ardea magnific" (Magia de tine, din Beggarland Poema inițierii (Falii 5), editate în 2004). Pe de altă
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
capătă adesea străluciri îmbietoare, ca în această Rugă unde inplozia de candoare și ludic echilibrează încărcătura de solemnitate inerentă acestui tip de comunicare poetică: "Dulce Domn/ copil din somn/ gând deschis,/ copil din vis,/ gând curat,/ copil de-mpărat,/ pe tron de aur,/ pe frunte cu laur;/ rugă stelară,/ la pragul de seară,/ de mamă, de tată,/ de ochii de fată,/ de ziua de mâine,/ de abur de pâine,/ de stropul de soare,/ de-alin și iertare..." Stanțe-le deturnează spectaculos
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
obțină informații dacă această dansatoare are rude la Paris... În ce-i privește pe cei doi care, în liniștea unei locuințe pariziene modeste hotărăsc astfel viața și dispun astfel de bunurile contemporanilor lor, care grăbesc deciziile guvernamentale și succesiunile la tron, care-și extind supravegherea de la Pacific pînă în bătrîna Europă, cititorul lui Eugène Sue află ce este la originea extraordinarei lor puteri: este puterea Societății lui Isus; numeroasele cruciulițe roșii de pe meridianele și paralelele acelui glob aflat în locul lor de
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
i-a încredințat misiunea glorioasă de a face să izbucnească "incendiu salvator" care trebuie să lumineze lumea. Flacăra trebuie purtată în Franța, explică el: Un rege bătrîn, amenințat, corupt, mai puțin disperat decît monarhia pe care o reprezintă stă pe tronul Franței. I-au mai rămas doar cîțiva ani să trăiască. În ceea ce privește ziua morții sale, viitorul trebuie să ne fie nouă prielnic. Franța este cheia de boltă a edificiului, fie ca cele șase milioane de brațe care se vor ridica la
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
milioane de brațe care se vor ridica la semnul cercului suprem să dizloce această piatră și edificiul monarhiei se va prăbuși; și în ziua în care se va afla că Franța nu mai are rege, suveranii Europei, din ce în ce mai izolați pe tronurile lor, vor fi cuprinși de amețeală și vor cădea în prăpastia pe care a deschis-o Sfîntul Ludovic. Scena capătă acum un înțeles deplin. Bărbații purtînd măști, adunați sub bolțile subterane ale vechiului burg au venit din toate țările occidentale
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
de rang înalt, nu ezită să-și dezvăluie trufia, "extraordinara bucurie" pe care o resimte pentru că aparține acestei "poliții negre și tăcute", care, la un semn, se răspîndește pe tot globul: Ne strecurăm în intimitatea familiei prin mărturisirile muribunzilor, pe tron, prin conștiința neliniștită a unui rege prea credul...". Spiritul polițienesc și delator", acesta este însă, potrivit lui Michelet, principiul în baza căruia acționează redutabila putere a Companiei: "Trădarea din familie, soția își spionează soțul, copilul își spionează mama... E tăcere, se
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
imediată." În al doilea rînd, trebuie acaparate toate piețele și mai ales toate împrumuturile de stat, împrumuturi pe care "toți împărații, regii și principii regenți", înglodați în datorii din ce în ce mai mari, se văd constrînși să le sporească "pentru a-si susține tronurile șubrede". Acapararea progresivă a proprietății funciare și a patrimoniului imobiliar trebuie să completeze acest dispozitiv: "Agricultura va rămîne marea bogăție a fiecărei țări... În consecință, trebuie făcute eforturi, trebuie urmărită și luarea în proprietate, de către frații noștri întru Israel, a
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
și v-au călăuzit". E de la sine înțeles că această dorință de a întoarce cursul istoriei, de revenire la izvoarele medievale ale culturii și civilizației noastre este și ea însoțită de un plan relativ precis de restaurare politică și socială: tronul și altarul unite din nou, regele și sfetnicii săi, popoarele și statele lor, libertățile vechi restabilite prin vechile obiceiuri, credințele tradiționale recîștigîndu-și locul în vechile comunități reconstruite. Dincolo de viziunea acestui fericit echilibru, în sfîrșit regăsit, între realitățile și nevoile poporului
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
trebuie să cunoască doar truda și mizeria. Ah, ce lesne ar fi ca prin satisfacții necostisitoare, dar protejate de inteligență, să-i facem pe oameni să fie interesați de propășirea nației. În fiecare sat, izbînda, pacea glorioasă, nașterea urmașului la tron ar trebui să fie celebrate prin sărbători vesele și emoționante care să unească dansul, spectacolul, o stare de spirit armonioasă cu serbarea cîmpenească. În entuziasmul unei bucurii curate sufletul tuturor țăranilor s-ar deschide spre patriotism... Dincolo de un conținut convențional
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
putere divină, străină de ceea ce face omul, asigurînd durabilitatea tuturor instituțiilor". Aceste cuvinte, care contrazic în mod clar aforismul lui Condorcet, aparțin lui Félicité de Lamennais, acel Lamennais al Restaurației, luptător îndîrjit pentru cauza ultramontanismului catolic, apărător intransigent al unirii tronului cu altarul 73. Indiscutabil, lucrurile se schimbă, e însă o schimbare care, în realitate, e mai puțin paradoxală decît pare a fi: nu trebuie să ne mire faptul că după Revoluție și Imperiu atacurile cele mai violente la adresa Statului au
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
că Revoluția franceză, celebrată nu ca o ruptură, ci ca o apoteoză, își va însuși glorioasa operă începută de primii noștri regi, dar în mod rușinos neîmplinită de ultimii lor succesori. După modelul unor spectacole imaginate de organizatorii serbărilor revoluționare, tronul cade, atributele regalității dispar, pentru a lăsa să apară chipul ce nu mai poate fi schimbat al Franței o Franță ce se confundă cu Libertatea, care, în sfîrșit, după o lungă istorie, și-a realizat propria împlinire. După ce a fost
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
știință nu mai poate avea rolul de îndrumător, rol pe care societatea acelor vremuri și-1 dorea în secret. "Clerul roman, scrie, de pildă, Saint-Simon încă prin 181379, a fost ortodox pînă la urcarea lui Leon al X-lea pe tronul papal, a fost pentru că a fost superior laicilor în toate domeniile științelor care prin progresele lor au contribuit la creșterea bunăstării clasei celei mai nevoiașe." De atunci, susține același Saint-Simon, clerul trebuie considerat "eretic": el nu a cultivat decît teologia
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
fragmentare. Narațiunea începe cu venirea în Macedonia a ultimului rege egiptean, Nehtinav, învins de Darie, împăratul perșilor. Aici, Nehtinav se îngrijește, împreună cu filosoful Aristotel, de educația lui Alexandru, moștenitorul regelui macedonean Filip. După moartea lui Filip, tânărul Alexandru urcă pe tron. În prima parte a cărții sunt povestite expedițiile lui Alexandru, dornic să cucerească lumea, în Solun, Antina, Râm, Țara Leșească, Eghipet, Persida și India. Victoria asupra trufașului Darie, cucerirea Persidei, războiul cu Por, împăratul Indiei, sunt cele mai însemnate isprăvi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285243_a_286572]
-
este o finalizare, ci o etapă a evoluției care, odată cu Revoluția Franceză, va aduce pe lume statul-națiune. De fapt, monarhia absolută a fost relativă. Administrația sa constituia o rețea destul de laxă în teritoriu. Bogăția sa era la mîna bancherilor, iar tronul atîrna de loialitatea oamenilor de încredere. Astfel, statul a avut, din secolul al XVII-lea pînă la începutul secolului XX, posibilitatea să modeleze o societate astfel încît să pună capăt luptei tuturor împotriva tuturor sau opresiunii nemăsurate a cîtorva, iar
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
poartă războaie aproape neîntrerupte unele împotriva celorlalte. Europa războaielor Aceste războaie destabilizatoare, aleatorii, incerte izbucnesc din motive cum nu se poate mai diverse, sînt declanșate de o moarte neașteptată sau de o succesiune întîmplătoare. Carol Quintul, de pildă, moștenise atît tronul Spaniei, cît și pe cel al Habsburgilor. Testamentul lui Carol al II-lea a declanșat războiul pentru succesiune din Spania (1701), care a fost urmat de războiul pentru succesiune din Polonia (1733), iar mai tîrziu, de războiul pentru succesiune din
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
succesiune din Spania (1701), care a fost urmat de războiul pentru succesiune din Polonia (1733), iar mai tîrziu, de războiul pentru succesiune din Austria (1740). Însă în aceste împrejurări se stabilesc coaliții, ligi între statele amenințate de posibila hegemonie a tronului aflat în avantaj. Astfel, din secolul al XVI-lea pînă la sfîrșitul secolului al XVIII-lea, statele naționale ocupă scena europeană în mod "politeist", nu numai prin desființarea definitivă a oricărei speranțe privind o restaurație imperială sau teocratică, ci și
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
și limitarea mandatului primit de alesul națiunii. Căci limitat a fost din capul locului prin exigența unei dinastii străine, capabile să asigure un sistem de legături utile în afară, potrivit cu spiritul epocii, și să curme totodată vechea, pernicioasa competiție la tron. În plus, programul întreg avea să țină cont de ceea ce Kogălniceanu însuși a numit "bursa diplomaților". Integrarea noastră europeană se făcea în condițiile unui experiment fără analogie, acela al consultării voinței poporului, dar și al presiunilor externe legate de interesele
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
Vlahuță; 2. legendele în versuri „Daniel Sihastru” și „Mama lui Ștefan cel Mare” de D.Bolintineanu; 3. legenda în proză „Stejarul din Borzești” de E.Camilar; 4. poezia - cântec „Ștefan, Domn!”; 5. documentare prin internet: Suceava (Cetatea de Scaun , Sala tronului) - Putna (Mănăstirea, mormântul lui Ștefan), Muzeul de Istorie Botoșani (sala „Ștefan cel Mare și Sfânt” ); 6. vizită la biblioteca școlii, biblioteca municipală (consultarea volumelor ce vizează tema dată); 7. desene colective(ilustrarea unor lecturi din cele date suport, benzi desenate
Interdisciplinaritatea - Necesitate obiectivă a învăţământului primar by Rodica Ardeleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1234_a_1897]