12,450 matches
-
șefului poliției să meargă la ambasadorul britanic și să dea în vileag toate legăturile pe care le-a avut acesta: mesajele născocite pe care le arăta nemților înainte de a le expedia. El lasă să se înțeleagă că Tripp știa că germanii le citesc. Imediat ce părăsește Ambasada Germaniei, Tripp este arestat. Este însoțit până acasă unde i se permite să-și împacheteze câteva lucruri. Doamna Tripp nu este acasă. Cobb îi arată un mesaj decodificat, sosit de la Londra. „Renunțați la agentul XY
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1859_a_3184]
-
se știe niciodată fiindcă dosarul lui s-a pierdut fără nici o urmă, odată cu dosarul de colaborator a Securității, al unui oarecare căpitan de marină ajuns în mileniul III șef suprem al statului puilor de daci. Cert este că francezii și germanii în special, l-au citit cu sârg pe Herodot și doar fugitiv au luat notițe despre neamul nostru și din scrierile altor antici cum ar fi Hecateu (sec.VI î.Ch.),Tucidide, Ptolemeu, Diodorus Siculus, Trogus Pompeius, Strabon și chiar
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
Partidul se numea simplu, NSDAP (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei) adică pe românește Partidul Național Democrat al Muncitorilor din Germania, un partid care a preluat Germania în 1933 într-o situație dezastruoasă, în care datoria externă a țării ajunsese la sume enorme, germanii nu mai văzuseră unt sau carne pe masa lor de ani întregi, tăiau pâinea în felii așa de subțiri încât se vedea prin ea, sărăcia făcea ravagii printre reprezentanții unui popor atât de mândru de originea lor germanică. Printr-o
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
special amenajate sau în croaziere pe cele trei nave gigant special concepute pentru vacanțele muncitorești și multe alte facilități la care muncitorii din zilele noastre nici măcar nu ar putea visa. Nu sunt întru totul de acord cu excesele rasiste ale germanilor din perioada aceea mai ales cu exterminarea evreilor, dar cred că fiecare popor are câte un popor parazitar care îl trage în jos, cum ar fi de exemplu la noi țiganii. Pentru mine poporul evreu este un popor demn de
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
când mugurii unui copac pe care-l credeai mort încep să plesnească sonor; la naiba, plesnesc (îmi adun și eu ochii din hârtii) floricelele de porumb pe care le pregătește în bucătărie mama, ca să-i treacă de plictiseală. Știi că germanii n-au auzit de astea, de floricele? zic în stilul meu interesant, pătrunzând în bucătărie. Mama râde îmbujorată de lumina pe care a trebuit s-o aprindă în plafon - înseamnă că, de când scriu, ziua a trecut. Eu am aflat că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
n-au auzit de astea, de floricele? zic în stilul meu interesant, pătrunzând în bucătărie. Mama râde îmbujorată de lumina pe care a trebuit s-o aprindă în plafon - înseamnă că, de când scriu, ziua a trecut. Eu am aflat că germanii n-au auzit de popcorns de la o tipă din Hanovra, căreia a trebuit acum vreo câțiva ani să-i servesc de ghid prin București. Am încheiat târziu seara de preumblare în Parcul Tineretului, cu un cornet de floricele amare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
Thomas Mann, numai o exaltare naivă de scriitor din secolul al XIX-lea; de altfel și nuvela e de tinerețe, de pe timpul Imperiului. După primul război mondial, sigur n-ar mai fi putut să stăruie tonul ăsta romantic la un german oricât de civilizat, scriind despre Italia. Pentru bunicu-meu, care ajunsese din Austro-Ungaria pe frontul italian și chiar în nord, unde se duce în vilegiatură A., Italia era o țară de pleșcari, de negustori care știau doar să jumulească... Basta! Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
când în când de câte un croncănit de ciori, de foșnetul frunzelor moarte și de vânt. N-au fost decât cinci unguri, mi-a spus mai târziu un coleg de etnie maghiară care știa istoria lor, doi erau sârbi, trei germani, un croat, un armean și chiar un austriac de-al lor. Aici, sub cetate au fost spânzurați nouă, patru din ei fiind împușcați într-o mină fără să mai poată privi pentru ultima oară soarele... Umbre se tot mișcau peste
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
gata să scoată la lumină ceea ce ar trebui să fie văzut, nu numai ce vor unii să fie văzut. Cum se cheamă asta? Curaj, sensibilitate, caracter, datorie? Toate dictaturile au la început certe trăsături de escroci sentimentali. Ca SS-istul german cu zvatica pe braț, nelipsit la reprezentațiile mamei, cu buchetele lui de trandafiri roșii, care mă dăduseră gata mai mult pe mine decât pe mama. Cum mă dăduseră gata și băieții ăia exaltați și nebuni cu cămășile lor verzi, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
că știința lui îl înșelase, dacă-i dăduse vreodată nădejdea că va muri pașnic în patul său, de bătrâneți adânci; soarta sa era să sfârșeascxă năpraznic. Cloridan i-a străpuns inima cu sabia. i-a urmat un grec și un german care jucaseră zaruri până noaptea târziu; norocul lor ar fi fost dacă ar mai fi continuat puțin jocul, dar vedeți că ei nu se așteptaseră la o asemenea lovitură printre tovarășii lor. Cloridan a intrat apoi la nefericitul Grillon al
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
1941. Cu arma la umăr Sărata este una din localitățile înființate de coloniștii germani din Wurrtenberg și Bavaria, în jurul anilor 1820, ca și Leipzig, Friedenstall, Tarutino din apropiere, localități care și-au păstrat denumirile și spiritul gospodăresc până în 1940, când germanii au fost repatriați. Dar Sărata a intrat în istorie și prin miile de legionari internați aici după Ianuarie 1941 și unde, din 8 Mai 1942, Generalul Ion Antonescu a înființat vestitul centru de instrucție a legionarilor pentru front, pentru linia
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
În zile de nefericire toate calitățile închipuite se prefac în tot atâtea defecte. Esemplu concret: francezii. - Ilaritatea e ușurință, limpezimea frivolitate, bunomia lor firească este lipsă de caracter, ascuțimea lor critică este doctrinarism, spiritul pozitiv este lipsă de profunditate. Dacă germanii ar fi bătuți, iată cam cum s-ar schimba numirile pentru aceleași lucruri: ceea ce numesc profunditate ar numi pedanterie, stricteța statului nelibertate, idealismul nerozie, religiozitatea bigotism, armata militarism. În faptă nu esistă decât vicii, însă starea de măgulire în care
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
preventive care apără o nație de influența străină absolută. Știut este, de pildă, că-n nici o țară din Europa omul care a făcut studiile umanistice în străinătate nu este admis în viața publică a poporului decât cu mari restricțiuni. Un german care ar studia în Franța, un francez care ar studia în Germania ori în Anglia va juca un rol foarte secundar în viața țării sale, căci nu va putea încheia acel compromis cu elementul istoric al țării, încît dezvoltarea pe
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
de-a râde de-o națiune mică, cu mijloace mai mici, care se zbate pentru viață între trei imperii cari-i sunt inamice naturale! Cu cât e mai mare însemnătatea meritelor la o națiune saracă! Pe când jurnalistica de es. la germani ori francezi este o întreprindere ce aduce venit, la națiuni mici este un sacrificiu al individelor, cere bani, inteligență, timp, sănătatea, adesea chiar libertatea, pentru ca, cu mijloace mici, să urmărească scopuri tot atât de mari. Pe când la alte națiuni arta adevărată, producțiunea
Opere 15 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295593_a_296922]
-
cei de la Roma ce spun? — Nimic, răspunse scurt curierul și se îndepărtă, dezgustat de amintirea lașității colective. Micuțul înțelese că în insula pierdută în Marea Africii și în orașul acela îndepărtat se întâmplase ceva mai grav decât un atac al germanilor - angrivari sau cherusci - la graniță. Numele celor doi oameni uciși nu-i spuneau însă nimic. Ofițerul de gardă se întoarse, dar nu observă că - poate din vrerea zeilor atât de des pomeniți de vechii scriitori - ușa comandamentului era întredeschisă. Astfel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
avea să fie interpretat de istorici drept începutul unei povești fatale. Înconjurat de oamenii săi, tatăl râse, îl ridică pe copil în brațe ca să poată fi văzut de departe, pipăi micile încălțări și declară că, pentru soldații care luptau împotriva germanului Arminius, sutor-ul nu făcuse niciodată caligae comparabile cu acelea. — O să fie pedepsit, râse el, pentru că a arătat că știe să lucreze mult mai bine decât o face de obicei. Râdea și copilul, lovind aerul cu picioarele; și, deși fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
să lucreze mult mai bine decât o face de obicei. Râdea și copilul, lovind aerul cu picioarele; și, deși fusese numit Gajus Caesar - istoricul nume de familie care, în vechea pronunție latină, Kaésar, fusese purtat de învingătorul galilor și al germanilor, Julius Caesar -, din acel vacarm răzbătu limpede glasul unui militar: — A intrat în forță în legiune. Eu zic să-i spunem Caligula. Fata din Rhetia Din ziua în care armata îl adoptă cu numele Caligula, „Cizmuliță“, soldații și ofițerii începură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
spuneau adevărul. — Tu comanzi cele mai puternice legiuni ale imperiului, strigau, nu-i poți lăsa să ți le ia așa... Erau acolo, în primul rând, tribunii temutelor legiuni a Treisprezecea, a Douăzeci și doua, a Unsprezecea. — Am îngenuncheat mii de germani. Crezi că n-o să putem băga spaima în șase sute de senatori bătrâni? Se auzi, mai puternic decât celelalte, glasul unui tribunus: — Împăratul e ales de cei care-și pun viața-n joc ca să apere granițele, nu de senatorii tolăniți prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
ce trebuiau sculptate în marmură. Singurul lucru ascuns care putea fi ghicit era mândria calmă, puternică, conștientă. În câteva decenii, puterea Romei se întinsese pe un teritoriu imens, zeci de limbi diferite, mii de granițe, deosebiri radicale între supuși, de la germani la blemii din Nubia. Aceasta genera zi de zi probleme neașteptate, impunea noi modalități de guvernare, maleabile și rapide. Structurile vechii Republici libere apăruseră într-o porțiune restrânsă a Mediteranei; mândrul Senatus, divizat acum în diferite curente, nu mai era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
ani în urmă. Într-o iarnă geroasă, pe când noi luptam, cheruscii lui Arminius au atacat podul de pe Rhenus. Ai noștri, care apărau podul, se retrăgeau, strigau că e pierdut, voiau să-i dea foc. Atunci, sub ploaia de săgeți a germanilor, a venit mama ta. Eram acolo, am văzut-o. I-a oprit pe cei care fugeau, i-a îndemnat să reziste, iar ei s-au rușinat; podul a fost salvat. Într-adevăr, și istoricii romani, atât de zgârciți cu laudele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
zise că nu putea deschide ușa aceea. Puse cupa la locul ei. Deodată îl fulgeră gândul: „Germanii! Cavaleri germani aleși din auxilia care patrulează pe Rhenus. Germani... Dezrădăcinați din ținuturile lor, unde știu că nu se vor putea întoarce niciodată, germani care să nu înțeleagă o boabă de latină, care să nu cunoască pe nimeni în întreaga Romă. Credincioși din instinct și din nevoie. Germani Corporis Custodes“. Gărzi de corp germane. Auzi în minte vocea răgușită a Enniei purtată de vântul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
surâsul teribil al lui Callistus. Nu era adevărat că răzbunarea era cea mai mare plăcere. Nu spuse nimic. Se ridică, încercă să-i îndepărteze pe cei care îi apucau marginea togii, chemă cu un gest escorta germană. Într-o clipă, germanii îl înconjurară, făcându-i pe senatori să se retragă în dezordine; el părăsi sala, protejat de zidul acela uman. Ieși din Roma pe Via Appia și, după ce călări mult timp la lumina torțelor, fără să schimbe caii și fără să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
întâmplat dacă asemenea documente ar fi căzut în mâna lui Augustus sau a lui Tiberius; își spuse: „N-aș fi văzut ce am văzut azi. Împăratul e singur și are niște consilieri nepricepuți sau răi“. Se gândi apoi că, în ciuda germanilor și a legiunilor, tânărul Împărat era foarte vulnerabil. Își aminti că salvase viața și îndulcise exilul unui peyrates, un hoț ca Arvilius Flaccus, care, în plus, fusese unul dintre judecătorii ce o condamnaseră pe mama sa. Începu să zâmbească și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
văzuse plângând o singură dată, blânda Antonia, cea cu părul alb, care îl alinta cu mângâieri învățate de la sclavele Cleopatrei, și sora sa Drusilla, care îl vizita în vis. În dimineața următoare, pe când trecea cu pasul lui iute, înconjurat de germani, prin cryptoporticus, galeria din spatele sălii isiace, o zări printre curteni pe sora tribunului Domitius Corbulo, Milonia. Îi revăzu părul, și liniștea, și ochii, și mâinile. Își încetini pasul, se opri, se întoarse ca atunci, în tribuna din Circus Maximus. Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
dădură ascultare. El plecă, însoțit de escorta falnicilor Augustinieni; nimeni nu observă însă că, în timpul nopții, porniseră la drum și mulți dintre puternicii lui cavaleri germani. Astfel, luându-l pe Lepidus - care se neliniști la început, văzându-i pe temuții germani, iar apoi fu din ce în ce mai obosit și mai terorizat, pe măsură ce își dădea seama că se îndreptau nu spre dulcea Umbrie, ci spre nord, dincolo de munții înghețați și înfricoșători, Alpes infames frigoribus, că, practic, era prizonier, fără să poată lua legătura cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]