12,407 matches
-
de artă care nu s - au mai putut ridica de sub lespedea primului succes. Abstractul în artă înseamnă ori mai multă subtilitate, ori aer rarefiat. Caligula îi obliga pe poeții mediocri să - și înghită versurile. Astăzi o asemenea măsura ar salva omenirea de malnutriție. Poezia se înnoiește prin maltratarea limbajului. Masca mortuară a talentului se simte, în cazul unor poeți, chiar de la primul volum. Se practică tot mai insistent o critică literară promoțională. Critica literară actuală seamănă mai mult a haiducie literară
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
Sufletul escaladează metafizica. Nașterea nu înseamnă, de fapt, decât poarta spre iremediabil. Postmodernisme : Bate vântul ramura / Și - mi incită brambura. Excesul de zel poate compromite și cea mai bună intenție. Utopia rămâne un ingredient esențial în toate marile proiecte ale omenirii. Venim și plecăm din viață scâncind. Mahalaua este tranziția de la sat la oraș. Scriitorii să nu se mai lamenteze ! spun politicienii. Nici Homer nu a trăit, probabil, cu bani de la Fondul literar. Uneori obiectele par mai tandre decât noi. Numai
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
Există picioare care nu acceptă să se bălăcească decât în izvor. Când vine vorba de corupție, nu există demnitar care să nu se considere o fată mare în bordel. Două cauze degradează omul : sărăcia lucie și bogăția în exces. Șansa omenirii e că, în materie de spirit, hienele se mai devorează și între ele. Pământul prea roditor îi lenevește pe țărani. Lumea scoate limba la tine și când învingi și când pierzi. Bârfa - o acuplare de viduri intelectuale. Multe capodopere au
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
șifonier bărbați străini. Toți îi erau prieteni. Homosexualii căsătoriți se înmulțesc probabil prin butași. Greșeala parvenitului : intră prea brusc în pielea păduchelui din ceafa împăratului. Ajungeam toți sfinți. Dacă păcatul ar fi avut gustul chininei. Mă tem că în fața răufăcătorilor, omenirea a devenit un sat de lași. Tăcerea fecundează complicitatea. Nu suntem atât de inumani încât să lăsăm viciile pe drumuri. Când comiți o răutate, crezi că armata e încărcată cu gloanțe oarbe. Unii nu - și pot orna relațiile cu semenii
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
cuvinte pe care i le - a scris mamei sale au fost cele de pe cruce. De obicei, oamenii au voluptatea să scuipe un om înainte de a - i ridica o statuie. Ezitarea este pragul dintre curaj și lașitate. Disoluția familiei ar întineri omenirea cu câteva milioane de ani. După Revoluție, România s - a racordat cam brusc la marile ritmuri ale corupției. Intoleranța subminează dreptul la diferență. Unii nu pot ajunge pe podium decât îmbrânciți. Există, evident, și un sentiment românesc al inerției. Ne
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
cel veșnic ghiftuit. Marile utopii au naufragiat în violență, sexualitate, droguri, incultură. Vom căuta sublimul în angoase? Trăim laolaltă, dar în vremuri diferite. Viitorul speranțelor noastre poate fi asemănat cu cel al bulgărilor de zăpadă în iad. Se pare că omenirea nu mai poate rezista decât cu febră. Vremurile mici premiază zvonul și ecoul. O societate se alterează din interior. Ca și mărul. Exilatul este un străin și acolo unde pleacă. Dar și acasă, după ce se întoarce. Orientul cu lipsa de
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
Vibram toți sub crivățul existențial. De la decolarea unui mister, poezia poate ajunge la explozia unor obtuzități. Socrate a vrut să-i scoată pe ai lui din peșterile gândirii. Și știm ce a pățit. Nu orice cititor ajunge la măduva cărții. Omenirea se rătăcește de câte ori ridică osanale sterilității. Există regizori de teatru care lucrează doar pentru critici. Publicul chiar îi incomodează. Trăim anapoda. Lăsăm neconsumate atât resursele creierului, cât și pe cele ale inimii. Cele mai cumplite închisori nu au ziduri. Bucuria
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
poeților. Epoca noastră aparține psihiatrilor. Căutăm sublimul în angoase. Alienarea alt rug al acestui început de mileniu. Țipăm deseori într-un telefon scos din priză. Nu suntem prea departe de vremurile când vom circula pe străzi numai cu avizul psihiatrilor. Omenire, drepți! Cu viteză maximă spre nicăieri, înainte ... marș! Privite prin gaura cheii, toate biografiile par cenușii. Și-a ales o stea din lac. Totul e să nu votezi pentru condiția de grajd. Nu vom mai putea rezista probabil pe verticală
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
mai greu victoriile altora, decât eșecurile noastre. Multor oameni le rămâne străină respirația estetică a vieții. Valoarea unui om se măsoară prin capacitatea de a-și asuma propriul eșec. În umbra zilnicelor noastre eșecuri, înfloresc tot atâtea consolări. Până acum , omenirea a ratat aproape toate orele astrale. Eșecul este proba de foc a valorii. Niciodată barbarii din afară nu ne lasă nesancționată decadența din cetate. Ratează creația cei care nu au suficient piper în sânge. Marii învinși transformă suferința în lumină
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
veșnic găinățată de păsările cerului. Înaintăm spre o mâzgă subculturală. Cea mai receptivă la manipulare s-a dovedit a fi întotdeauna intelectualitatea. După un timp, multe idealuri sunt agresate de celulita. Lipsa de comunicare continuă să fie maladia supremă a omenirii. Dacă am avea mai multe vieți, ne-am bate joc de fiecare. Dar în alt mod. Fii amabil cu cei din rândul cărora, pentru că te vei reîntâlni cu ei la coborâre. Excesul poate fi mormântul voluptății. Prea multe cărți semăna
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
a zilei de mâine. Marile bătălii între națiuni ar trebui să se desfășoare numai în laboratoare, fabrici, biblioteci, muzee. Nepusă în brazdă, inteligența generează apatie. Asceții consideră hedonismul o blasfemie. Utopia rămâne un ingredient esențial în toate marile proiecte ale omenirii. Singurătatea poate fi olimpiană, ori cumplit de stresantă. Excesul de zel poate compromite și cea mai bună intenție. Fără perseverență, celelalte calități mor de inaniție. Care este deosebirea dintre călău și fisc? Păi, primul nu-ți ia decât viața. Ajunși
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
ați învins! Dar lăsați-mă să-mi finalizez râsul. Zâmbetul și mângâierea rămân principalele enzime ale vieții. O urgență a condiției umane este reabilitarea zâmbetului. Zâmbetul prefațează integrala iubirii. Ironia, un procedeu care transformă, cu randament maxim prietenii în dușmani. Omenirea se află deja în căutarea râsului pierdut. Zâmbetul ar putea fi mascota izbânzii. Râsul tronează încă în clanul învingătorilor. Românii și-au depozitat geniul în glume. Întotdeauna, umorul este fertilizat de imperfecțiunile epocii. Gluma bună flirtează, nu se dezbracă. Este
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
propriu-zise", sau mai știu eu ce previziuni ale lui Nostradamus... Cine n-a auzit de fatidica dată de 21 decembrie 2012, pe care romancierul o îmbracă în haina colorată mioritic, a credulității românești? Dar de previziunea lui Einstein, care avertiza omenirea că la patru ani de la moartea albinelor, "va dispărea și omul?" Totul este posibil, fiindcă totul este imposibil. Mai ales, cine nu a auzit de sfârșitul sfârșitului ...!? Nici orgoliul internetonauților, nici cel al purtătorilor microcipului "de tip 5D", nici alte
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
regretele de rigoare, trebuia să recunoască că marele geniu al Renașterii Dante Aligeri a zugrăvit cu un asemenea talent și măiestrie Infernul tocmai pentru că nu a fost în el. Dacă ar fi fost în Infern, ar fi tăcut mâlc, însă omenirea ar fi fost lipsită de o capodoperă. În loc de șapte minuni ale literaturii ar fi existat doar șase. Cu gândul la trecut părăsise pe neobservate și gara din Mărășești. Acum se îndrepta cu toată viteza spre Adjud. Era ora unsprezece fără
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
născocirile pline de tâlc ale minții sale, la fel și noi înșirăm în fața lor, în cel puțin tot atâta timp, sfaturile și născocirile noastre. Le demonstrăm cu lux de amănunte că numai și numai iminenta noastră existență a adus beneficii omenirii, iar "Planeta Albastră" s-ar fi întors cu susul în jos sau s-ar fi autodistrus, dacă nu am fi fost noi. Apa pe care o bea, trotuarul pe care pășește fără a-și murdări pantofii de noroi, școala în
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
și ajutându-se reciproc. Activitatea neîntreruptă și permanentă a acestor miliarde de mici ființe fac posibilă existența omului. Îi veni în minte previziunile științific fundamentate ale lui Einstein care, referindu-se la rolul binefăcător al albinelor în polenizarea plantelor, avertiza omenirea că: "La patru ani după dispariția acestora, va dispărea și omul". Dintre toate ființele, ce se bucură de binefacerile ploii, cele mai vizibile sunt melcii și râmele. Ele, după ploaie, mișună peste tot și e destul de dificil pentru un trecător
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
cel puțin senil. Hotărî ca de acum încolo să tacă și să asculte! Am citit ieri, interveni profesorul Bărbuță dezinvolt, prefăcându-se că nu a observat semnele discrete ale soției, într-un articol bine documentat despre ultima consfătuire de la Academie. Omenirea se confruntă cu probleme nemaiîntâlnite. Au loc unele fenomene imprevizibile ce se amplifică de la o zi la alta și a căror natură necunoscută face imposibilă orice încercare de a le ține sub control. Semnalele vin din adâncul mărilor și a
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
bătrânii, nu vom afla alinarea morții. Așa-i, măi... de când lumea e lume!... încheie moșierul oftând. ...Mă gândesc, măi Fanachi la miliardele de oameni dinaintea noastră... și miliardele de după noi, în curgerea lor... Oare, cât timp va curge fluviul denumit „omenire“, și cu ce noimă?!... Mai firavi decât iarba, sântem... și, atât de nebuni; oare, numai pentru că știm că existăm?! Mă gândesc așa, măi Fanachi... mă gândesc copleșit de frumusețea acestei amiezi înflăcărate de lumină, și, dintr-o dată, frumusețea lumii, simt
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
huhurezi, bufnițe... stau îmbufnate în vârfuri de copaci înalți și-și iau zborul alene, doar când te apropii. Stai și te întrebi... Există ceva mai minunat decât voința puterii?!.. Voința constrângerii, chiar a cruzimii, la nevoie?!.. Poate că tot drumul omenirii nu-i decât acela al forței și al vicleniei, căci omul a putut să devină om numai pentru că nu s-a ferit din calea animalului de pradă... și a vrut să-l întreacă... * ...Zăpada ajunge până la genunchi. Fiecare pas e
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
stereotipul în care se vede basculat zi de zi, ceas de ceas. Durăm atâta timp cât durează ficțiunile noastre (zice Emil Cioran, parcă.), miturile ca literatură. Numai așa nu vom călca pe nimic. Numai așa vom călca pe ceva. Cum va arăta omenirea fără poezie, fără metaforă? Simplu: omul va descoperi un alt mit, cel al exageratei demitizări și o nouă religie, cea a omului fără imaginație. Deci literatura viitorului să fie oare, atunci o literatură a imposibilității omului de a mai scrie
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
lui Cioran care te-a plictisit, probabil, pentru că ți-l aduc aminte foarte des care zice că lumea aceasta trebuia să fie oricum, numai așa cum e nu. Am, din această cauză, momente când mi-aș da și eu demisia din omenire. Dar cine poate avea o iubire atât de mare, încât să-și dea demisia din viața de om? Nu vorbesc despre sinucidere, ci despre demisie. Și cum ar arăta o asemenea demisie?... Doamne, Dumnezeul meu, subsemnata, profund nemulțumită de faptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
uneori. Ucenicii mei privesc aproape uluiți, dacă nu înspăimântați, către sfinții mei. M-am trezit pe pereți c-un Hristos conturat mai mult aluziv cu un personaj care duce în spate nu o cruce de răstignit, ci întreaga povară a omenirii. Și e singur, singur, singur, revoltător de singur... Durerea de pe chipul Său este însă îngemănată cu bucuria și speranța. Unul dintre ucenici mi-a spus că este atât de frumos și de "nu știu cum să mai zic, lady", încât nu L-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
Te-ai uitat atent? Am cătușe cu cifru; cătușe de cătușe. Sunt un sfânt postmodernist. Te lăudai mereu spunând că tatăl tău era specialist în sfinți. Tatăl tău, da, tatăl tău, care înjura, invocând sfinți, de credeai că toată istoria omenirii aparține doar sfinților. Da, tatăl tău, iubitul care le spunea, angelic de drăgălaș, securiștilor: Știți, copilul ăsta are oroare de cărți și caiete. Când le vede, le-ar da foc. Noi ne rugăm la Dumnezeu să termine câteva clase, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
drumul alarmei, și drăcia țiuia de te scotea din papuci. Chiuia cât chiuia, până ce vecina înțelegea că iubitul ei polițist era gata de ceea ce și lui Dumezeu îi place, atât de mult, noaptea, dacă-i frumos... Faptul, deși pentru întreaga omenire, de nebăgat în seamă, pentru acel petic de loc, era, totuși , de o importanță deosebită. Cel puțin, așa devenise, de câtva timp încoace. și iată pentru care motiv. În vecinătatea postului de poliție se afla o casă, în care trăiau
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
acum, din gura mea: atâta timp cât va exista vama păzită, și vor fi stipulate prin legi, controale, la vamă, va coexista și șpaga. Tu trebuie să fii nebun. Ba nu sunt. Eu exprim un adevăr continuu valabil, de-a lungul istoriei omenirii. Fă un test. și-ai să te convingi. Desființează, pe o porțiune de spațiu, dintre tine și oricare alt vecin de-al tău, granița și grănicerii, vama și vameșii. și lasă libertatea în largul ei, fără nici o opreliște. Să vezi
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]