11,780 matches
-
rege și voievod erau încordate, iar deteriorarea lor în anii următori a dus la un conflict deschis între cele două părți. Despre campania din 1330 a regelui Carol Robert la sud de Carpați avem câteva categorii de izvoare: acte ale cancelariei regești ungare, începând din 1331, contemporane cu evenimentele sau acte de adeverire ale unor capitluri (Alba Iulia, 1331) și opere narative, cronica lui Petru de Duisburg și, mai ales, "Cronica pictată de la Viena", redactată sub Ludovic I. Regele angevin nu
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
împotriva mongolilor și presiunea regatului ungar, au dus la unificarea formațiunilor în jurul celei mai puternice. Mișcările "schismaticilor" din vecinătatea Ungariei, amintite între 1319-1325, se referă la evenimentele petrecute în Moldova (DIR C, sec. XIV, II, p. 159). Un act al cancelariei papale, din 4 octombrie 1332, atestă existența la răsărit de Carpați a unor căpetenii (fruntași) locale, care preluaseră drepturile Episcopiei cumanilor, bunurile și drepturile Episcopiei Milcoviei fuseseră cotropite de "puternicii acelor părți" (DRH D, I, p. 45). În 1325, o
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
forțele locale din zonă. Lupta cu Bogdan a fost purtată de Balc, fiul și urmașul lui Sas. Deși letopisețele interne moldovenești nu-l menționează pe Balc în șirul domnilor țării, unii istorici îl consideră succesorul lui Sas. Nici din documentele cancelariei ungare nu rezultă că Balc ar fi ocupat tronul țării se pare că intervenția (pătrunderea) lui Bogdan și a fiilor săi s-a produs imediat după moartea lui Sas, înainte ca Balc să-și consolideze domnia. În orice caz, acesta
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
încercat de mai multe ori să readucă la ascultare pe "valahii rebeli ce s-au abătut de la calea fidelității", dar tentativele sale s-au frânt de rezistența acestora. Scopul expedițiilor era "in restauratione terre nostrae Moldaune", cf. unui document al cancelariei regelui din 1360 (DRH D, I, p. 75-78). Regele nu a reușit să-l aducă la "ascultare" pe noul domn, care, "spre paguba maiestății noastre" (Ibidem, p. 80-83), continua să domnească în Moldova. Și cronica lui Ioan de Târnave consemna
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
altă cronologie a descălecatului, ei afirmă că venirea lui Bogdan și întemeierea Moldovei s-a produs, de fapt, în 1364, 1363 sau 1362-1365. Pentru fixarea cronologică a "descălecatului" lui Bogdan și a victoriei sale în noua țară sunt utile diplomele cancelariei ungare, din 20 martie 1360 și 2 februarie 1365. Întemeierea statului est-carpatic de Bogdan nu putea avea loc decât între 1360-1365, în 1363 sau 1364; cronicile slavo-române amintesc "descălecatul" lui Dragoș la 1359, dată urmată de alți șase ani (domnia
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
apărării, constituirea ierarhiei bisericești superioare. Sub Petru Mușat (1374-1391), urmașul lui Lațcu, de pildă, s-au construit cetăți și mănăstiri de piatră, s-au emis primele monede ale țării (groșii de argint), s-au închegat primele orașe-târguri, a fost organizată cancelaria domnească, s-a instituit prima mitropolie a Moldovei, la Suceava, noua capitală a statului, devenită reședință domnească și mitropolitană. Mitropolia Moldovei Istoriografia noastră de până acum susținea că, după întemeierea statului Moldova, sub domnii Bogdan și Lațcu, nu a existat
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
deplină, conform practicii medievale, căci noul act bisericesc avea și o semnificație politică. Conform datelor pe care le deținem până în prezent, Mitropolia Moldovei a luat ființă înainte de septembrie 1386, când este atestată documentar pentru prima dată într-un Manual de cancelarie bizantin. Se poate presupune că actul bisericesc al înființarii mitropoliei a avut loc în anii 1381-1386, sub domnia lui Petru Mușat și a patriarhului Nil. Solicitarea venea din partea domnului țării, bun organizator și ctitor de biserici și mănăstiri, precum cea
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Putem aprecia că, la data menționării actului de la Caffa, 2 mai 1386, reunificarea statală a Moldovei, a nord-vestului țării cu sud-estul ei, era un fapt împlinit, Constantin, oricine ar fi fost el, fiind supus lui Petru Mușat. Actele emanate de cancelaria genoveză lasă impresia că Moncastro (Cetatea Albă) și zona acestuia ar fi o entitate politică deosebită de statul Moldova, cu o conducere proprie. De fapt, orașul și teritoriul din jur făceau parte integrantă din componența noului stat, având însă autonomie
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
făceau parte integrantă din componența noului stat, având însă autonomie administrativă. Elucidarea problemei statutului politic al sud-estului Moldovei se află în conexiune cu atribuțiile lui Constantin la Cetatea Albă, aflat în contact cu trimișii genovezi. Pecetea lui Costea atestă influența cancelariei din aria civilizației bizantine, cea de la Cetatea Albă, de unde rezultă legăturile lui Costea cu orașul de la Nistru și identificarea sa cu omonimul său din inscripția grecească (bizantină) din 1399, pe un turn de la Cetatea Albă, și cu Constantin. Datele deținute
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Duroselle și Pierre Renouvin. Acesta din urmă era convins că tradiționala istorie a diplomației era depășită, pentru că acorda prioritate relațiilor dintre guverne, capriciilor și accidentelor care le însoțeau, atribuia personalităților un rol determinant, aruncându-l pe istoric în prizonieratul opticii cancelariilor. Or, accentul trebuie să cadă pe raporturile între popoare și nu pe cele între guverne, studiul să fie aplicat societăților umane sub aspect material și spiritual, „proiecția” să prindă mediul geografic, structurile economice și evoluția lor, caracteristicile civilizațiilor etc. Nimic
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
să nu uităm, partida aristocratică în general, Michal Czajkowski în particular, își făcuseră o dogmă din loialitatea față de Poarta Otomană, ca pârghie a unui front antițarist. Pe această linie s-a mers până acolo, încât într-o notă ieșită din cancelaria Hotelului Lambert stă scris, printre alte obiective, și „protejarea suveranității [s-n.] Porții” asupra Principatelor Române. Menținerea raporturilor cu Poarta Otomană, în forma în care se exercitau ele atunci, constituia un motiv de reticență pentru români în relațiile lor cu
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
să prezideze și să impună un curs prudent mișcării de emancipare națională a popoarelor, atunci când nu era posibil apelul la ultima ratio regis. În această ordine de idei, proiectele de compensații teritoriale, inclusiv cele vizând Principatele, circulă nedeghizate între marile cancelarii, inițiatorul aflându-se acum, de regulă, la Paris. J. L. Mothley, trimisul S.U.A. la Roma, îi scria, în februarie 1859, lui Bismarck că Rusia este, în toate privințele, tot atât de îndepărtată ca și America. Diplomatul se înșela amarnic, încât e de
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
de conflictul franco-italo-austriac, în rest, lasă să se înțeleagă că totul e accesoriu. Se va folosi însă de situația creată prin iscusința și în țelurile tradiționale. Poarta otomană - observa un diplomat - „inspiră milă”. Ea va uza de toate artificiile de cancelarie, va face apel la drepturi și obligații în termeni feudali, la litera tratatelor. Spiritul veacului pare să nu fi adiat la Poartă; voința poporului român este exclusă, exprimarea ei ar fi fost falsă... Acum - nota Joseph Jooris, la 16 februarie
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
nu mai întreabă Europa: ce trebuie să facem ? ei fac singuri, fără să consulte Europa ceea ce trebuie să facă; în ce mă privește, eu nu simt curajul să-i blamez pentru acest act de spontaneitate și independență”; dacă în unele cancelarii europene se vorbește de un act de indocilitate, eu întreb la ce le-a servit românilor docilitatea lor de până acum? ce au câștigat ?. Sper ca cititorul să nu ne învinovățească de neștiința evaluării diferenței între declarațiile (mărturiile) unui împuternicit
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
flagrant aspirațiilor românești, exprimate după 1856 în determinări și forme (Adunările ad-hoc) stabilite chiar de garanți. S-a agravat astfel contrarietatea între dictatul internațional formal (debilitat însă prin aranjamente de suprafață aleatorii) și cursul evenimentelor scăpate de sub controlul coercitiv al Cancelariilor. În această dispunere a înclinațiilor și presiunilor, românii au intuit (fără să ignore consiliile binefăcătoare de peste granițe „ale puternicilor amici”) conduita politică pe care astăzi, de-abia astăzi, dispunem de argumente pentru a o numi nu doar oportună, ci optimă
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
legendă cu diverse variante, pe de altă parte o tradiție și o cercetare științifică care îndreaptă modificările în interpretare pe care le-ar putea provoca fidelitatea față de legendă. Legenda privind întemeierea principatelor este fixată ca tradiție în documentele princiare de cancelarie din secolele XIV-XVII. Noțiunea de întemeiere a țării apare într-un document din 1517. În acel moment, povestirile privind întemeierea sînt confirmate în mod oficial. Dar care este legenda originii Moldovei și Țării Românești? Pentru Moldova, cronicarul Dimitrie Cantemir, în
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
de expansiune demografică a elementului românesc și dezvoltarea unei rețele economice care conduc spre formațiuni unitare. Tot aici se află, adaugă el, rezultatul inițiativelor coroanei ungare în expresia puterii sale față de vecinătatea tătară. Unitatea moldo-valahă este consemnată în documente de cancelarie papală care, în 1370, arată că Moldova reprezintă o parte a națiunii valahe. Și mai înainte de aceasta, împăratul bizantin Constantin VII Porphyrogenetul (912-956) întrebuințează numele de romani pentru a desemna pe protoromâni, pe care îi distinge de bizantinii romei. Legenda
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
îl vor sluji pe domnitorul Alexandru Lăpușneanul, respectiv Petru Șchiopul, primul fiind numit țar în cronica lui Eftimie. Studiul izvoarelor amestecate cronici hagiografice și hărți ale prinților, spre exemplu ajută la perceperea intenționalității politice și ideologice a dinastiilor și a cancelariilor acestora și la luarea unor măsuri într-o conjunctură geopolitică ce impune realitatea unei puteri mult mai modeste. Cazul lui Petru Rareș este interesant: el revendică faptul că ar fi fiul lui Ștefan cel Mare. Cronicarul său, Macarie, șterge înfrîngerile
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
dincolo de religios, căci Ludovic de Anjou instaurează o ordine globală. În 1366, el merge în Transilvania, unde adoptă o serie de măsuri cu efect pe termen lung; regele decide asupra raportului între starea nobiliară și religia catolică. Dreptul scris al cancelariei regale devine unica sursă ce conferă autorizația de a stăpîni pămîntul, drepturile tradiționale fiind abolite. Stabilirea unui raport obligatoriu între condiția nobiliară, apartenența la catolicism și măsurile adoptate împotriva clerului ortodox exprimă voința politică de eliminare a ortodoxiei din viața
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
este acuzat că ar fi dispus de destinele țării ca un adevărat dictator. De aceea, el găsește o justificare: convenția semnată cu rușii în aprilie 1877 garantează integritatea teritoriului național. Brătianu este trimis în misiune pentru a încerca să convingă cancelariile europene. Kogălniceanu declară: "Tratatul de la San Stefano ne lipsește de toate garanțiile dreptului public european de care țara noastră s-a bucurat pînă astăzi. Majoritatea articolelor sale ne violează drepturile și ne lezează cele mai scumpe interese. Acest tratat dispune
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
României relevă doar simpla folosire a "armei" financiare. România n-are capacitatea economică pentru o politică internă autonomă și trebuie să plătească prețul voinței sale de a se alinia la normele europene... Situația evreilor din România justifică, în 1878, dezaprobarea cancelariilor europene: comunitatea este puternică și, după recensămîntul din 1859, ea este de 118.922 de persoane în Moldova la 1.325.096 locuitori, și, după o statistică din 1860, este de 9.234 persoane în Muntenia, la 2.400.921
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Această recrudescentă a antisemitismului s-a manifestat cu prilejul crizei agrare și financiare din 1899-1900. Marile valuri de emigrație evreiască de la începutul secolului XX au dat naștere unei mobilizări importante. Washington-ul face cunoscut că emigrarea trebuie să fie voluntară. Cancelariile străine sînt preocupate de renașterea dezbaterilor din 1878. Alianța Israelită Universală din Paris a luat asupra sa dosarul și l-a delegat pe Astruc în România. Bernard Lazare a venit și el aici, iar vizitele lui la lași și București
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
săi legionari de la Cuvîntul salarii foarte mari. Fie că este vorba de afacerism internațional evreiesc sau de bani nemțești, tema afilierii la străinătate este omniprezentă ca și cum, din toate părțile, țării i-ar lipsi hotărîrea. Carol II, care face să tremure cancelariile occidentale, pretinde să-și însușească această decizie. Biserica ortodoxă se alătură inițiativelor regelui. Dedicată cruciadei anticomuniste, Biserica se felicită în 1936 pentru inițiativa ierarhiei din Ardeal care, întrunită la Sibiu, a hotărît trimiterea unei scrisori pastorale pentru a pune poporul
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
de stabilizare? Îndoiala planează. Gafencu se străduiește să mențină un echilibru balcanic, ceea ce este în conformitate cu perspectivele Parisului și Londrei, în vreme ce Bulgaria se ocupă de cererea retrocedării Cadrilaterului Dobrogei. În fața pactului germano-sovietic din august 1939 care face fără rost continuarea eforturilor cancelariilor occidentale față de Moscova și față de război, diplomația de la București se agață de păstrarea neutralității. La 25 august 1939, Gafencu face cunoscut că, în conflictul polono-german, România ar rămîne neutră. Consilierii regelui, regele însuși iau poziție. Această poziție evoluează în funcție de raporturile
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Marof de cuerpo entero, La Paz, 1987; Singur în Singapur, Honolulu, 1988; Poemele poetului singur, București, 1991; Peste o mie de catrene. Sub Tâmpa din... Honolulu, Brașov, 1994; Un brașovean în arhipelagul Sandwich Hawaii, București, 1994; Însemnările unui om fără cancelarie, București, 1996; Radiografia cuvântului „dor”, îngr. Ioana Baciu Mărgineanu, Brașov, 1998; [Scrisori], în Lucian Boz, Scrisori din exil, îngr. Mircea Popa, tr. Doru Burlacu, Călin Teutișan și Rozalia Groza, Cluj-Napoca, 2001, 6-70. Traduceri: Georg Trakl, 25 de poeme, Iași, 1938
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285525_a_286854]