12,709 matches
-
conducerea companiei, Într-o tăcere absolută. Abia după ce a ieșit, izbucnește un vacarm de nedescris. Mă prăbușesc ușurată. Slavă Cerului. Slavă Cerului. Sincer acum, nu pot să cred ce proastă pot să fiu. Să-mi Închipui, chiar și pentru o fracțiune de secundă, că Jack Harper n-are altceva mai bun de făcut decât să-și Încarce memoria cu prostiile mele. Darmite să-l intereseze vreun gram ! Auzi, să-mi Închipui că o să-și piardă timp prețios din programul lui, probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Nu mă mai pot abține. Când Îl văd atât de furios, modul În care spune „Ovare !“ mi se pare pur și simplu cel mai amuzant lucru din lume și, Înainte să-mi dau seama, izbucnesc În râs. Preț de o fracțiune de secundă, Jack pare total bulversat, după care pur și simplu i se Încrețește subit fața și izbucnește Într-un râs nestăvilit. Atunci când râde, i se Încrețește ușor nasul, ca la bebeluși și, cumva, asta face ca totul să pară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
inima, că simt nevoia să-mi consum cumva toată energia asta nervoasă. De ce vrea Jack Harper să mă vadă ? Fiindcă, dacă vrea să-mi spună ca a avut dreptate tot timpul ăsta În legătură cu Connor, atunci poate să... poate să... O fracțiune de secundă, Îmi trece prin minte un flash cu atmosfera aia oribilă din lift și simt că-mi vine să vomit. Dacă situația o să fie la fel de stânjenitoare ca atunci ? Dacă e ofticat pe mine ? Nu trebuie să mă duc, Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
că e cel mai vechi prieten al lui, dar n-am ce face. Tipul ăsta mă bagă pur și simplu În sperieți. — Bună, zic. Ăă... domnul Harper m-a rugat să-i aduc dosarul Leopold. Sven mă privește și, o fracțiune de secundă, simt că Între noi există o comunicare mută. Știe, nu-i așa ? Probabil că folosește și el codul cu dosarul Leopold. Ridică receptorul și, o clipă mai târziu, zice: — Jack, a venit Emma Corrigan cu dosarul Leopold. După
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
ține la fel de mult la mine cât țin și eu la el. — Știu. Lissy pare că se abține cu greu să nu Înceapă și ea să plângă. Știu că așa ai crezut. Se apleacă spre mine și mă Îmbrățișează strâns. O fracțiune de secundă mai târziu, se desprinde brusc din brațele mele. — Sper că chestia asta nu te face să te simți nu știu cum... Vreau să spun că sper că nu... te excită sau știu eu... — Lissy, Îți spun pentru ultima oară, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
el... — ... s-a făcut că-i place jazzul, spune altcineva În clipa În care iese din lift. Vreau să spun, de ce naiba ar face cineva așa ceva ? OK. Deci... n-au uitat de mine. Tot optimismul Îmi moare brusc și, o fracțiune de secundă, mă gândesc să o zbughesc la fugă și să-mi petrec tot restul vieții sub cuvertură. Dar nu pot face asta. În primul rând, pentru că, după maximum o săptămână, m-aș urca pe pereți de plictiseală. În al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
toate temerile mele, tot. Iar tu nu mi-ai spus absolut nimic despre tine. — Nu-i adevărat... Face un pas În față, cu coșul În mână, și câteva legături de iarbă cad pe jos. — Bine atunci, aproape nimic. Închid o fracțiune de secundă ochii, Încercând să-mi pun ordine În gânduri. Jack, relațiile Înseamnă Încredere și echitate. Dacă o persoană vorbește despre sine, atunci și cealaltă persoană trebuie să facă la fel. Vreau să spun că nu mi-ai spus nici măcar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
-i o ... poezie, este grea pentru mata’, măcar primele versuri... Și Începu, chinuinduse: Aniversarea ta cu ani din viață Este-o amiază -n prag de dimineață, Petale-n floarea de zăpadă! Rară Lună de brumar În primăvară. Aniversarea ta cu fracțiuni de timp, Sunt nurii copți de iad și de Olimp; Curată diademă de lacrimă și stele Cu demoni albi și purități rebele! Victor, care lucrând la roata olarului fredona multe cântece, le știa versurile simple, recita poeziile eroice ale clasicilor
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
în furcă și mă duc la toaletă să mă privesc în oglindă. Mă uit la bărbia mea, la obrajii mei, la grăsimea mea, și cât stau acolo, iau o decizie. Una serioasă. Una atât de importantă, încât știu chiar în fracțiunea asta de secundă că-mi va schimba viață. Dau fuga la biroul meu, mă rog, mai mult mă târăsc, îmi iau geanta și fug în jos pe scări. Nu mă duc departe. Merg, aproape alergând, pe Kilburn High Road, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
mai poate rămâne secret, nu? zice Sophie, și-și trece afectuos mâna prin părul lui. ― Dar...bolborosește Ben, dar ne-am văzut o singură dată. Ești colega de apartament a Jemimei, nu-i așa? Sophie ezită, însă doar pentru o fracțiune de secundă. ― Ai chef să te joci un pic, dragule? Vrei să mă joc și eu? Bine atunci, ne-am văzut o singură dată. Se întoarce către Diana și-și dă ochii peste cap, în timp ce Ben stă și-o privește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
început de chelie. ― Nu vorbi așa! o cert eu, pentru că sunt și așa destul de emoționată. Ar fi oribil, spun eu, după care îmi amintesc că deși n-am fost niciodată scundă și cu chelie, am fost odinioară grasă. Într-o fracțiune de secundă îmi amintesc cum mă judeca lumea, sau mai bine zis cât de greșit mă judecau ei. ― Dar ar fi bine și dacă ar fi doar o persoană de treabă, adaug eu, deși îmi încrucișez degetele și mă rog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
ai făcut-o perfectă - și cu asta se duce la baie să facă un duș. Capitolul nouăsprezece ―’Neața, somnoroaso. Reușesc să îmi desprind pleoapele, ceea ce presupune un efort al naibii de mare, mare de nici nu vă pot spune, iar pentru o fracțiune de secundă sunt complet dezorientată. Unde sunt, cine vorbește cu mine? Apoi îmi amintesc: în timp ce-mi feresc ochii de lumina soarelui care pătrunde prin jaluzele, mi-amintesc că acest bărbat frumos care stă pe marginea patului este Brad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
eu, după care și-a fixat din nou privirea în ochii mei. O vreme, ne-am uitat unul la celălalt în tăcere. Nu știam ce să spun. Apoi, din senin, am simțit cum dorința a explodat în mine. într-o fracțiune de secundă, Luke a încetat să mai fie un personaj amuzant. Nu-mi mai păsa de tunsoarea lui demodată sau de hainele lui caraghioase. Totul, inclusiv pantalonii ăia strâmți, și, mult mai important, conținutul lor, a devenit inexplicabil și insuportabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nouă. Cinci uriași veneau către mine: Cinci uriași îmbrăcați în blugi, pletoși, înzorzonați și înzestrați cu mai multe cutii de bere. Noii sosiți erau Bărbații Adevărați. Cine-i invitase? De unde știuseră? Eram terminată. Paralizată de groază m-am gândit o fracțiune de secundă să trântesc ușa și să neg că știu ceva de vreo petrecere, dar Joey îmi surprinsese deja privirea. Sări la înaintare, fetițo, da, da! m-a întâmpinat el. Ce mama naibii, m-am gândit. Mă simțeam invincibilă. Puternică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să sufăr! Nu era oare bărbatul care, în fiecare lună, în perioada ciclului, îmi pregătise sticle cu apă caldă, bărbatul căruia nu-i fusese teamă să-mi cumpere „produse de igienă feminină“, cum le numeam noi? încă o dată, pentru o fracțiune de secundă, mi-am imaginat că Luke și cu mine vom fi din nou împreună. C-o să ne întoarcem împreună la New York și c-o să lăsăm în urmă episodul ăsta oribil. Apoi mi-am amintit cât de îngrozitoare fusese ședința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
propunerea de a face sex, fără a fi sub influența drogurilor, și cu cineva care nu era Luke. Mă simțeam răvășită de un vânt înghețat la gândul că n-aveam să mai ajung niciodată în pat cu Luke. Pentru o fracțiune de secundă am uitat că-l uram. înviorată, m-am forțat să mă concentrez pe aici și acum și asupra lui Chris. Am mers la Temple Bar, în zona simandicoasă a Dublinului. Unde am fost martora felului în care orașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
la maximum eliberarea de orice restricții. Problema era că, de fiecare dată când mă gândeam să mă culc cu cineva, persoana la care îmi fugea mintea instantaneu era Luke. Luke cel superb și sexy! Dar n-am petrecut decât o fracțiune de secundă reflectând la cât de superb și de sexy era Luke. Imediat m-am grăbit să-mi amintesc cât de îngrozitor îl tratasem. M-am simțit foarte rușinată și tristă. Ca să nu mai spun că mi-era o frică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
urile (blițurile)" Flash-urile (blițurile) sau luminile tip fulger electronic reprezintă surse de lumină artificială folosite atunci când subiectul de fotografiat este slab luminat. O caracteristică principală a lor este aceea că sunt descărcări luminoase de foarte scurtă durată (de ordinul fracțiunilor de miimi de secundă, deci mult mai reduse decât timpii uzuali folosiți în fotografiere). Primele tipuri de flash foloseau pulberi explozive, care, odată aprinse, produceau o „explozie luminoasă” ce oferea lumina adițională necesară unei expuneri corecte a peliculei fotografice. Astăzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2019_a_3344]
-
fie atât de neatent? Se făcuse frig, cumplit de frig. Dinții începuseră să-i clănțănească în gură. Știa ce înseamnă asta, vâlva era aproape, poate chiar în momentul acela se apleca peste el, pregă tindu-se să-l înghită. Pentru o fracțiune de secundă își dori să o rupă la fugă, să plece cât mai departe de locul acela blestemat. Își dădu seama că era zadarnic, oricât de repede ar fi alergat, bestia tot l-ar fi ajuns din urmă. Renunță și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
arteră privilegiată, datorită numeroșilor tehnocrați ce dețineau palate pe fundul Golfului Mexic. Iată de ce sistemul autorut, primind o comandă nelogică, a încercat în prima clipă să satisfacă dorința clientului. Apoi a urmat un al doilea ordin fără sens... Câteva infime fracțiuni de secundă, creierii electronici de pe sute de kilometri de auto rută dădură semne de nebunie. Încercară din răsputeri să înțeleagă stupidele manevre, să li se împotrivească, să le atenueze efectele, să localizeze catastrofa... Pe sute de kilometri tablourile de bord
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
mai sunt pe-afară, cu câinele în lesă. Prietenul meu nu mai are nici câinele, de anul trecut când a dat o mașină peste el. Pe șosea, întorcându-se de la Filipești, se oprise la vorbă cu niște cunoscuți și în fracțiunea de secundă cât a rămas deschisă portiera câinele, înnebunit se vede de cădura din mașină, a sărit de pe bancheta din spate drept sub roțile bolidului care venea pe banda cealaltă... Inutil să-i spun că exact la sfârșitul ăsta mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
nu voiam să mă las păcălită. În timp ce meditam la asta nici măcar nu m-am uitat la el, ci am privit În gol. Nu am fost pregătită pentru ce s-a Întâmplat apoi. Mâinile lui mi-au cuprins capul Într-o fracțiune de secundă și, Înainte să apuc să respir măcar, buzele lui le-au atins delicat pe ale mele. Apoi m-a privit În ochi ca și când ar fi căutat un acord și m-a sărutat din nou, de data asta mai
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
zâmbească și el, dar nu-și duse surâsul până la capăt. Din contră, Își Întoarse capul brutal Într-o parte, uitându-se la ceva sau cineva ascuns de privirea mea. N-am mai apucat să fac niciun pas căci, Într-o fracțiune de secundă, locul În care stătuse rămăsese gol. M-am uitat prostește la reflexia mea vagă În sticla geamului. Încercam fără succes să procesez ceea ce tocmai se Întâmplase. Pentru o clipă am crezut că Îmi imaginasem totul. Apoi chipul lui
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
sau suferință, ci pur și simplu de furie. Ciudat, dar asta mă Întărea oarecum. ― Am făcut o greșeală! repetă el uitânduse fix la mine. Dar... ― Uită-te la drum! am țipat. Și du-mă acasă! ― Nu! Am văzut Într-o fracțiune de secundă cum o mână i s-a desprins de pe volan pentru a mă trage forțat spre el, În ideea de a obține un sărut. Și asta a fost suficient. Am văzut cealaltă mașină venind cu viteză pe contrasens, În timp ce
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]
-
În ochii lui. Dumnezeule, erau atât de frumoși! ― Dar am fost un prost, continuă el. Un prost furios. Când am spus că nu mai vreau să vorbim niciodată...Doamne, nu am vorbit serios, Alisia. Am surâs ușor, numai pentru o fracțiune de secundă. ― Știi, când am realizat că nu-ți dădusem nici cea mai mică șansă să-mi explici, te-am sunat eu. Dar...Se Încruntă. Dar mi-ai spus că nu poți vorbi și apoi nu ai mai răspuns niciodată
Ștefana Paraschiv by Dansul regăsirii () [Corola-publishinghouse/Imaginative/784_a_1490]