11,725 matches
-
mare mareșal; ducele Saxoniei, mare mareșal; markgraful de Brandenburg, camerarius; regele Boemiei, mare paharnic. Marele interregn a marcat nu doar căderea dinastiei Hohenstaufenilor ci, și începutul unei noi perioade pentru Germania. Rudolf I (1273-1291), originar din Elveția, inaugurează urcarea pe tron a familiei de Habsburg 134. În viitor, așezământul material al Imperiului nu va mai fi constituit de posesiunile imperiale, din ce în ce mai reduse, ci de "domeniul personal" al fiecărei dinastii: puterea propriei lor case devine cea dintâi grijă a împăraților. Cu prilejul
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
principi electori, așa cum îl cunoaștem de la Rudolf I de Habsburg. Delimitarea totală a funcțiilor Dietei imperiale față de actul electiv era întărită. După domnia lui Henric al VII-lea de Luxemburg (1308-1313)140, până în 1346 reapare anarhia, pe fondul luptelor pentru tron desfășurate între familia dinastică de Habsburg, conții de Luxemburg și principii Bavariei. În aceste lupte au intervenit Franța și papalitatea, ceea ce a declanșat o mișcare protestatară sub conducerea arhiepiscopului de Mainz. Adunările principilor electori de la Oberlahnstein și Rense (1338) au
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Acordul reprezentanților stărilor privilegiate în Dieta imperială față de propunerile și măsurile luate anterior de principii electori semnifică sporirea puterii principilor teritoriali, subordonarea puterii imperiale și a Adunării reprezentative de către "Marii electori". Rivalitatea familiilor de Habsburg și Luxemburg a adus pe tron dinastia de Luxemburg, care va rămâne în posesia demnității imperiale pentru aproape un secol. Domnia lui Carol al IV-lea (1347-1378) a conferit o dimensiune aparte raporturilor cu stările privilegiate și Adunărilor reprezentative ale acestora. Acesta a dat instituțiilor imperiale
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
fost declanșarea unui "război al orașelor", în alianță cu cavalerii (1388). Situația se va menține în aceste limite, cu mici fluctuații, până la sfârșitul secolului al XV-lea. După anul 1437, Imperiul a rămas constant în mâinile Habsburgilor, care vor ocupa tronul Imperiului pentru patru secole 147. Albert al II-lea (1438-1439)148, căsătorit cu fiica lui Sigismund, reunea drepturile a două dinastii. Ales "rege al Germaniei", el va adăuga la ducatul Austriei coroana Ungariei, unde Sigismund fusese recunoscut rege în 1403
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
fiica lui Sigismund, reunea drepturile a două dinastii. Ales "rege al Germaniei", el va adăuga la ducatul Austriei coroana Ungariei, unde Sigismund fusese recunoscut rege în 1403, și apoi coroana Boemiei. Din 1439 s-a stabilit ereditatea de facto la tronul imperial. Alegerea împăratului va deveni treptat o "licitație" pentru principii electori, care ofereau tronul pretendentului mai bogat (este ilustrativ chiar cazul alegerii lui Carol Quintul). Domnia lui Frederic al III-lea (1440-1493) a accentuat fărâmițarea și anarhia feudală 149, deși
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
adăuga la ducatul Austriei coroana Ungariei, unde Sigismund fusese recunoscut rege în 1403, și apoi coroana Boemiei. Din 1439 s-a stabilit ereditatea de facto la tronul imperial. Alegerea împăratului va deveni treptat o "licitație" pentru principii electori, care ofereau tronul pretendentului mai bogat (este ilustrativ chiar cazul alegerii lui Carol Quintul). Domnia lui Frederic al III-lea (1440-1493) a accentuat fărâmițarea și anarhia feudală 149, deși în timpul lui două Diete succesive au adoptat hotărâri importante în încercarea de organizare a
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
din ramura vârstnică, iar cel de-al doilea dintr-o ramură tânără, ce primise demnitatea electorală în secolul al XVI-lea. Opoziția religioasă era dublată de o mai veche invidie familială. Maximilian I, care la un moment dat putea revendica tronul imperial, obținuse de la Ferdinand al II-lea, ca preț al sprijinului, între altele, recăpătarea demnității electorale. Războiul de 30 de Ani s-a desfășurat în perioada 1618-1648 pe un mare spațiu european și s-a încheiat prin semnarea Tratatelor din
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
și complica echilibrul european. Epoca echilibrului statelor naționale începe la mijlocul secolului al XVII-lea. Promovarea unei asemenea politici a destabilizat o mare parte a continentului, mărind numărul conflictelor 255: cu Spania (1667-1668)256, unde un rege Bourbon va urca pe tron; cu Olanda (1672-1678) și cu Liga din Augsburg (1688-1697)257; cu Marea Britanie, ca și cu Olanda, Austria, Prusia, Portugalia, pentru a pune capăt tratatelor de la Utrecht și Rastadt (1714)258, care păreau să confirme că Austria devenise din nou putere
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Rastadt (1714)258, care păreau să confirme că Austria devenise din nou putere dominantă în Germania. Păcile de la Karlowitz Rastadt (1714) și Passarowitz (1718) au adus noi posesiuni teritoriale Imperiului, spre profitul Casei de Austria. Astfel, războiul pentru succesiunea la tronul Spaniei (1701-1714) marchează începutul declinului hegemoniei franceze în Europa și ascensiunea Prusiei. Congresul de la Utrecht 259, deschis în februarie 1712, a fost urmat de semnarea, după lungi tratative, a două tratate de pace: Tratatul de la Utrecht (11 aprilie 1713) între
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
de fapt ce nu mai convenea Prusiei 267. Anul 1740 va fi cel al schimbării echilibrului puterii 268, când Frederic al II-lea, profitând de lipsa de experiență a Mariei-Tereza (23 de ani), a lansat un atac neașteptat asupra moștenitoarei tronului austriac, în chiar anul urcării ei pe tron, 1740269, cerând să-i cedeze Silezia în schimbul recunoașterii ei ca împărăteasă. Începea războiul de succesiunea a Austriei 270. Campaniile care s-au succedat (1740-1748) au avut implicații și consecințe din cele mai
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Anul 1740 va fi cel al schimbării echilibrului puterii 268, când Frederic al II-lea, profitând de lipsa de experiență a Mariei-Tereza (23 de ani), a lansat un atac neașteptat asupra moștenitoarei tronului austriac, în chiar anul urcării ei pe tron, 1740269, cerând să-i cedeze Silezia în schimbul recunoașterii ei ca împărăteasă. Începea războiul de succesiunea a Austriei 270. Campaniile care s-au succedat (1740-1748) au avut implicații și consecințe din cele mai variate, actori care au intrat și au ieșit
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
unul din cele mai importante din istoria secolului al XVIII-lea. În anul 1762, Frederic al II-lea era disperat: armatele rusești intraseră în Berlin, iar războiul cu Franța se prelungea. Moartea țarinei Elisabeta (5 ianuarie 1762) și urcarea pe tron a lui Petru al III-lea nu numai că au determinat retrocedarea teritoriilor, dar au dat Prusiei un aliat. În 1763, numai Austria și Prusia mai erau puternic angajate în luptă. Prin Tratatul de la Hubertusburg (15 februarie 1763)276 au
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
După războiul ruso-turc declanșat în 1768, Prusia a participat la împărțirea Poloniei (1772), alături de Austria și Rusia 278. În 1778 Frederic al II-lea anexează de la Austria markgrafatele Ansbach și Bayreuth, învingându-i pe Habsburgi în pretenția de succesiune la tronul Bavariei 279. Seria de războaie victorioase îmbinată cu abilitatea diplomatică, au avut ca rezultat o expansiune fără precedent a Prusiei. Creșterea teritorială a fost însoțită de dublarea populației. Sfârșitul secolului al XVIII-lea a fost dominat de o politică expansivă
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Alianță -, pentru a analiza și rezolva problemele continentului 325. Castlereagh a susținut formarea Cvadruplei Alianțe (20 noiembrie 1815), întărind ceea ce fusese stabilit prin Tratatele de la Chaumont și Viena excluzându-l pe Napoleon și pe oricare membru al familiei sale de la tronul Franței 326. Considerând că Revoluția franceză a creat un mare pericol pentru statele europene, semnatarii se angajau să se consulte și să adopte orice măsură s-ar fi dovedit necesară "pentru liniștea Europei"327. Cvadrupla Alianță a constituit mai mult
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
să devină popular. Edmond About (La Grèce contemporaine, 1854)), membru al Institutului, scria: "Regele și regina au rămas germani; ei iubesc Grecia la fel cum este iubită o proprietate". În 1862, o revoltă a garnizoanei îl alunga pe Othon de pe tron. Acesta va reveni în Bavaria, refuzând să abdice, și va muri la Bamberg, cinci ani mai târziu. Cu totul altul a fost destinul lui Carol de Hohenzollern-Sigmaringen în România, tânărul ofițer de artilerie care în 1866 urca, adus de I. C
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
reveni în Bavaria, refuzând să abdice, și va muri la Bamberg, cinci ani mai târziu. Cu totul altul a fost destinul lui Carol de Hohenzollern-Sigmaringen în România, tânărul ofițer de artilerie care în 1866 urca, adus de I. C. Brătianu, pe tronul princiar, netezind drumul spre independență (1878) și viitorul regatului României. Ordinea internațională creată în 1814-1815 este supusă controverselor. Chiar artizanii acesteia nu au acceptat în totalitate conturul noii Europe. Condominiul marilor puteri a constituit un instrument principal pentru a elimina
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
provoca și a-l face să declare război Prusiei în iulie 1870. În acest fel va înlătura și ultimele ezitări ale statelor Germaniei de Sud. A înfrânt rezistența Franței în războiul din 1870-1871, susținut de o dispută diplomatică în legătură cu problema tronului Spaniei 423. Declanșat la cel dintâi pretext care s-a ivit o scrisoare trimisă de Bismarck, intenționat injurioasă (Emser Depesche), ca răspuns la dorința franceză de a constrânge regele Prusiei să renunțe în viitor să pună un Hohenzollern pe tronul
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
tronului Spaniei 423. Declanșat la cel dintâi pretext care s-a ivit o scrisoare trimisă de Bismarck, intenționat injurioasă (Emser Depesche), ca răspuns la dorința franceză de a constrânge regele Prusiei să renunțe în viitor să pună un Hohenzollern pe tronul Spaniei -, războiul a sfârșit printr-o serie de înfrângeri ale Franței. Acestea au culminat cu capitularea lui Napoleon al III-lea, încercuit la Sedan la 1 septembrie 1870, după o bătălie remarcabilă prin rapiditatea cu care von Moltke a surprins
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
Europa devenea tot mai instabilă. Pentru "reglarea conturilor" era nevoie de un pretext. Acesta s-a ivit la 15/28 iunie 1914, când, aflați în Bosnia la manevrele militare desfășurate cu prilejul aniversării bătăliei de la Kosovopolje (1389), arhiducele Franz-Ferdinand, moștenitorul tronului Austriei, și soția sa, ducesa de Hohenburg, au fost asasinați la Sarajevo 467. Autor a fost studentul Gavrilo Princip, membru al unei societăți secrete legate de mișcarea naționalistă iugoslavă. Guvernul de la Belgrad nu avea, cu siguranță, nici un amestec, dar câțiva
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
op. cit., p. 130. 232 H. Schulze, op. cit., p. 49. N. Ciachir, op. cit., p. 194. 233 J. Streisand, op. cit., p. 87. 234 Istoria diplomației, vol. I, Edit. Științifică, București, 1962, p. 239. 235 Rivalitatea familiilor de Habsburg și Luxemburg aduce pe tron dinastia de Luxemburg, care va rămâne în posesia demnității imperiale pentru aproape un secol. Domnia lui Carol al IV-lea (1347-1378) va conferi o dimensiune aparte raporturilor cu stările privilegiate și Adunărilor reprezentative ale acestora. El a dat instituțiilor imperiale
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
p. 287. 265 W. Oppenheim, op. cit., p. 36. 266 Istoria diplomației, I, p. 282. 267 W. Oppenheim, op. cit., pp. 6-7. 268 Mary Fulbrook, op. cit., pp. 104-105. W. Oppenheim, op. cit., pp. 59-60. Kalevi J. Holsti, op. cit., pp. 109-110. 269 Moștenitoare a tronului imperial după ce tatăl său, împăratul Carol al VI-lea, a impus ratificarea actului Pragmatica sanctio în întreg Imperiul. Hotărârea astfel stabilită în anul 1713 asigura succesiunea la tronul imperial și pe linie feminină. A fost supusă și aprobării Dietei transilvane
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
op. cit., pp. 59-60. Kalevi J. Holsti, op. cit., pp. 109-110. 269 Moștenitoare a tronului imperial după ce tatăl său, împăratul Carol al VI-lea, a impus ratificarea actului Pragmatica sanctio în întreg Imperiul. Hotărârea astfel stabilită în anul 1713 asigura succesiunea la tronul imperial și pe linie feminină. A fost supusă și aprobării Dietei transilvane, în anul 1722 (de successione Foemini Sexus in Principatum in casu defectus Stirpis masculine in Augustissima Domo Austriaca concluserant). Direcția Națională a Arhivelor Statului, Filiala Sibiu, Fond Magistratul
by GHEORGHE BICHICEAN [Corola-publishinghouse/Science/948_a_2456]
-
de la Imperiul otoman cesionarea unei părți din nordul Moldovei, care a căpătat numele de Bucovina (pădure de fag). Protestul domnitorului Grigore III Ghica în contra acestui rapt către Înalta Poartă îl va costa capul. Gheorghe Ștefan, urmașul lui Vasile Lupu la tronul Moldovei primește solie de la împăratul Rusiei Alexei Mihailovici, printr-un călugăr rus, care, cum citim în Istoria relațiilor ruso-române a lui Nicolae Iorga, "aducea scrisori de la Țar, cuprinzînd propuneri politice - o "cerere de ajutor" sub formă "de a vă afla
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
logofătul Grigore Neniul, care au dus cu ei și "un mic dar al artei noastre". În misiunea lor au fost ajutați de Patriarhul Antioh". Răspunzînd la inițiativa Țarului, domnitorul Moldovei - unul nu dintre cei mai importanți ce au stat pe Tronul Țării, dictează la 16/26 martie 1656 instrucțiunile ce să cuprindă tratatul de alianță. Cum spune marele istoric N. Iorga, tratatul a fost într-adevăr semnat și pecetluit prin jurămînt în Biserica "Adormirea Maicii Domnului", în luna iunie. Primul articol
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
Domnului, după nevoie, de ale Măriei noastre țarul"" (apud Mușat și Ardeleanu). Știm cum s-a sfîrșit și această încercare de obținere a independenței față de otomani. Victoria de la Stănilești, din 1711, în contra oștilor Rusiei și Moldovei au avut drept urmare preluarea Tronului de către fanarioții fideli Porții. Între războaiele care continuă între cele două mari imperii, Rus și Turc, cel dintre anii 1768-1774 s-a încheiat prin pacea de la Kuciuk Kainargi din 10 iulie 1774. Articolul XVI din Tratat prevedea: ""Imperiul Rusiei restituie
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]