1,621 matches
-
șuturi“ și după ce toți gură-cască ăia s-au risipit am ieșit și am cercetat locul unde sărise animalul speriat peste tufiș. Am pus mâna în urma lăsată și am rămas uluit de cât de adânc fusese apăsată potcoava în pământul moale, îmbibat de apa formată de pe urma topirii zăpezii. Tatăl unui coleg de școală, care se îngrijea de grădină, umplea golurile cu pământ, însămânța peluzele cu iarbă, ca verdele să se facă din nou neted și uniform. Totuși impresiile și-au păstrat un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
după ce trecuse de nouăzeci de ani. Pe vremuri fusese o femeie brunetă, foarte atrăgătoare, a cărei înfățișare trebuie să-i fi amintit lui Curt, fratele mamei, de o româncă, atunci când o cunoscuse în B. —Se întorcea cu un parfum persistent îmbibat în haine, un iz ciudat, puțin vulgar, care o irita pe soacră-mea: ea își ura bărbatul, nu a putut să-i ierte niciodată declinul social. Pentru ea era un ratat, un „idiot“ care picta, dispărea în fiecare după-amiază, probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
guler apretat și cravată. Am intrat Încetișor pe ușă și am privit cadavrul cu o curiozitate profesională. Mergând mai aproape, am Încercat să Îmi dau seama care fusese cauza morții. Era evident că trupul stătuse În apă, căci pielea era Îmbibată de apă, și se lua de pe palme și de pe tălpi, precum mănușile și șosetele. Altfel, era Într-o stare relativ bună de conservare, cu excepția capului. Acesta era negru la culoare și lipsit complet de trăsături faciale, ca o minge de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
enormă care era pumnul său, țigara părea un dinte de copilaș. — E prima mea descoperire adevărată În acest caz. Ce-ar fi să Începi să vorbești? M-am ridicat, mi-am Îndreptat cravata și am Încercat să-mi aranjez gulerul Îmbibat cu apă. I-am zis: — Stai un pic ca să-mi clarific povestea asta. Am un amic la Alex care mi-a spus că poliția nu știe de locul ăsta, și când colo tu ești aici, la pândă. Ceea ce mă conduce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
noapte cruntă de februarie, mașini cu prea mulți cai-putere, bărbați tineri, de douăzeci de ani, într-o țară sătulă de distracții, sport, război și numeroasele combinații dintre ele. Ce fel de jocuri de societate? Se uită în jos la asfaltul îmbibat de ulei, de parcă ar fi meditat. Din profil, cu fața încadrată de părul nisipiu lung până la umeri, semăna și mai mult cu un arcaș elf scăpat dintr-un joc cu cavaleri și dragoni. Cum reușise să crească în Nebraska rurală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
locul. —Conscience Bay arăta superb, Bărbate. Ca sticla. Ca timpul încremenit. Îmi închipui, spuse el. Acul ar fi țâșnit în sus. Lucră până târziu, revizuindu-și notițele. O răcoare umedă de iunie, care sfida tot ceea ce știa el despre prerie, îmbiba încăperea. Nu găsi nici o metodă de a închide aerul condiționat sau de a deschide fereastra. Zăcea în pat, la lumina chihlimbarie a ceasului, făcându-și autoevaluarea. Miezul nopții sosi și trecu, iar ochii lui nu se închideau. Într-adevăr, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
casă Îl faceți tot pe jos și tot prin livezile de duzi și de zarzări. Deși e sufocant de cald, praful aspru este acum și fierbinte, pui paltonul pe tine și mergi așa cu el În arșița nesmintită, până Îl Îmbibi de transpirație. Dar nu mai contează, ai palton, și așa, cu el În cârcă, simulând iarna, tu și tatăl tău, două stafii fericite, Încercați să biruiți drumul spre Bariera Vergului, două stafii fericite bântuind prin câmpia aceea plină de iarbă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
se apere de câini, atunci câinii Îmbrăcați cu piele nu vor fi răniți de călăreți sau de scutieri, sau de pedestrași. De știut că amintitele vase de aramă, unse pe dinăuntru cu terebentină și care poartă Înăuntrul lor un burete Îmbibat În alcool, ard cu repeziciune; și caii sunt speriați de foc și de mușcătura câinilor; și se pun pe fugă și rup frontul; și acesta este războiul câinilor Împotriva călăreților.” Un astfel de câine feroce aștepți să iasă din burta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
nouă cu o altă folie de aluminiu. Era noiembrie, frig crâncen, respirația mea scotea aburi eleganți în aer. Fațada casei era acoperită de o pânză încâlcită de crengi, ca un șal aruncat lejer peste umeri. Frunzele moarte de pe jos erau îmbibate de ploaie, întunecate și triste, fără pic de roșu în ele. Nu m-am gândit niciodată că toamna putea fi atât de cuminte și palidă. Mi-am spus cu hotărâre că dacă m-aș duce acasă, probabil m-aș îmbăta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
albe, atunci ea însăși unde era până la urmă? Pe tâmpla ei se vedea o vânătaie imensă, întunecată și adâncă, din care cursese puțin sânge. Hainele ei, odată impecabile, erau pătate cu iarbă verde, cu noroi maro, iar părul ei era îmbibat de rouă. Arăta ca propria ei stafie. 4tc "4" Nu era nevoie să mă uit peste meniu. Știam deja ce voiam. Aș dori o porție de ciuperci pane cu garnitură de orez și sos tartar, i-am spus chelneriței, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
rabinachele. Liderul meu spiritual, umflat și îngâmfat! El trebuie să fie, după enunțul atât de pompos și după duhoarea de Pall Mall pe care o răspîndește! Rabbi Ve-ne-ra-tî! Cu ocazia bar-mițva-ului meu, stau plin de sfială lângă el, mă las îmbibat de eveniment ca de un sos de friptură, consacrarea mea chiar îmi face plăcere, pe bune. Alexander Portnoy încoace, Alexander Portnoy încolo și, ca să fiu absolut cinstit, nu pare să mă deranjeze la fel de tare ca de obicei faptul că vorbește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
la aterizarea în Ereț Isroel 2: să mă uit la bărbați! Fiindcă îi iubesc pe bărbații ăia! Vreau să cresc mare, să fiu și eu ca ei! Să mă duc acasă la prânzul de duminică la ora unu, cu șosetele îmbibate de sudoare și împuțite după douăzeci și una de runde de softball, cu lenjeria de corp mirosind a transpirație de sportiv, cu mușchii brațului zvâcnindu-mi discret de-atâtea aruncări superbe și razante cu care toată dimineața am ținut în frâu alergătorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Le vedea, le auzea, le simțea aproape, se lăsa dus, se abandona în vorbăria și chicotelile lor încercate de vibrații erotice. Se buluceau în jurul lui, îl întrebau, câtă curiozitate și ignoranță dezinvoltă, lasă-mă să te-ating și să te îmbib, să te umezesc, și buzele tremurând imperceptibil aruncându-te și amestecându-te în hăul de coapse, fese, țâțe care vor să absoarbă și să știe, pentru că el, ca bărbat, s-ar fi cuvenit să știe și să le spună și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
de nesomnul nopții. Ușile vagoanelor se deschid cu zgomot și o adevărată maree de militari anonimi se revarsă peste peronul deja ticsit. Țipete, strigăte de bucurie, vocile scâncite ale unor copii, " De ce plânge mămica, tăticule?", se topesc în vacarmul asurzitor îmbibat cu mirosul înecăcios de locomotivă pe cărbuni. Din depărtare se aude chemarea poruncitoare a unei sirene de la o fabrică. Croindu-și cu greu drum, Marius iese în mulțimea trotuarului îngust. Culorile hainelor civile, ritmul pașilor grăbiți pe caldarâm, conversația feminină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
apăsat și puternic palmele peste față, ca și cum ar încerca cu acest gest să șteargă orice urmă a imaginilor terifiante. Respiră adânc și regulat de câteva ori apoi își croiește cu un pieptene de os o cărare dreaptă în părul lins, îmbibat cu apă. Trece în dormitor, deschide dulapul și aruncă o privire nehotărâtă cămășilor, frumos împăturite, curate și bine călcate. Un miros puternic de levănțică înțeapă în mod plăcut nările lui Marius. Optează pentru un costum gris închis, cămașă albă, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Ocolesc reflex un individ negricios care se interesează dacă nu vând dolari. Merg și lirele englezești. "Fără mărci, te ștergi la cur cu ele." Pătrund în gangul care duce către curtea din spate. Un iz puternic de vomă și mortar îmbibat cu urină le izbește violent nările. Printre tomberoanele pline, emanând mirosul unei degradări avansate, câteva pisici își dispută cu miorlăituri agresive diferite resturi alimentare. Tăcuți, escaladează gardul și aproape în pas alergător, traversează curtea scrutând fațada întunecată a clădirii, oprindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
uimitoare. Mai mică totuși decât a celor doua gloanțe bine țintite trase din pistolul lui Marius care se opresc în spatele lui. Manfred se sfârșește iute. Marius își scoate haina, aranjând-o comod sub ceafa rănitului. Remarcă imediat sângele întunecat ce îmbibă aproape complet cămașa albă în zona abdomenului. Mai văzuse astfel de răni pe front. Nu ofereau deloc șanse de supraviețuire. Scapi cu viață, nu e chiar așa de grav, spune el cu glas ce se dorește optimist. Hai, fii serios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
mă calmez repetând, dar în fundul minții, slab, întunecos, se aude un râs care vine dintr-un mormânt și e șuierător, acuzator. Gol, înhățând un prosop, trec încet prin dormitorul în care Jamie și Bobby dorm adânc, binecuvântați, pe un cearșaf îmbibat cu sudoarea noastră, chiar dacă în cameră e frig. camera e o capcană. Întrebarea despre pălărie nu va fi pusă niciodată. Întrebarea despre pălărie e un munte negru și camera e o capcană. O fotografie cu fața ta fără expresie se
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
În 1974, viața Își dădea toată silința să o facă. Iată-l din nou: mirosul de clor. Sub mireasma imposibil de ignorat a fetei care stă la el În brațe, diferit chiar de mirosul untos de floricele, care a rămas Îmbibat În scaunele vechi de cinematograf, domnul Go detectează un iz inconfundabil de piscină. Aici? În Clubul 69? Adulmecă aerul. Flora, fata din brațele lui, spune: ― Îți place parfumul meu? Dar domnul Go nu răspunde. Domnul Go are obiceiul să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
ai lui Gabriel Garcia Márquez. La fel ca dictatorul lui Márquez din Toamna patriarhului, Polikarp Feofanovici joacă domino cu ceilalți veterani, ajunge dintr-un „general“ respectat, un bătrân ramolit și impotent, și moare în cea mai hidoasă singurătate. Căminele suprapopulate, îmbibate de „mirosul penetrant, pestilențial de ceapă fiartă-clor-urină-borș“, fără balcoane, cu bucătării mizerabile și camere sufocante, cu băi comune neiluminate, alcătuiesc un peisaj dezolant în care viața pare imposibilă. În acest univers sumbru, Ionel Pantaleevici Pâslari visează la blocul nou al
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2187_a_3512]
-
lucru care, nu se știe cum, nu se Întâmpla. Se lăsa Întunericul și se făcea și mai frig, ploua din ce În ce mai tare, iar vântul bătea cu putere. Părul lor proaspăt coafat atârna acum ud, fără nici o formă, iar hainele le erau Îmbibate de apă. Așteptară aproape o oră, plimbându-se dintr-un colț al intersecției În celălalt, ca să nu Înghețe de frig. Kitty era furioasă. Ba chiar mai mult de-atât. Spumega de furie gândindu-se la capriciile lui Charlie, la felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Încă În holul mare și călduros al hotelului, gândul că trebuia să se Întoarcă În rulota friguroasă Îi dădea fiori reci. Trebuia să-și găsească alt adăpost În seara asta. De ce n-ar fi rămas la Matthew? Își simțea capul Îmbibat de Mojito, de dorința pe care o simțea pentru el, de dorința de-a nu mai fi niciodată, dar niciodată nevoită să degere Într-o rulotă Înghețată, de dorința de-a lăsa În urmă grupul plictisitor și de-a pleca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
și curtenitor cu femeile de grotă“, de a se strecura (ca o pisică, ca un linx) până în baia apartamentului 40 din aleea Băiuț, de unde mâna lui expertă în furtișaguri dibuia întotdeauna o pilă de unghii aflată pe policioară, ca apoi, îmbibat de o ferocitate vecină cu senilitatea, să se întoarcă în camera de unde s-a întrupat, singur, amenințător, trufaș, să dea glas strigătului acela care anunță mereu o mare confruntare (Rahaaaaan!) și, cu o ură monstruoasă, insuportabilă la privit pentru orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
era conservată cu rămășițe de mâncare de la dejunul precedent, Îngâlbenită de fumatul excesiv. În ce privește Îmbrăcămintea? Arăta jalnic...! Haina mototolită, atârna În dezordine pe umerii lui fiind pătată cu unsoare de la bucatele care i se prelingea din gură, În timp ce cravată era Îmbibată cu toate categoriile de grăsimi plus vinul negru care atunci când se Îmbăta individul nu mai nimerea gura...! În timp ce vocabularul...? Se exprima haotic, iar greșelile de formare a propozițiilor erau de-a dreptul jenante. Acest clown nu era altul decât Lct
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
poate ști cu precizie unde Începe. Să cauți Începutul e ca și cum ai Încerca să descoperi izvorul unui fluviu. Dai la vîsle În susul apei luni de zile sub un soare arzător, printre zidurile verzi, mustind de apă, ale junglei, iar hărțile Îmbibate de umezeală ți se fac fărîmițe În mîini. Ești pe jumătate Înnebunit de speranțe deșarte, roiuri de insecte Înțepătoare și periculoase și feste ale memoriei și, la sfîrșit, nu reușești să ajungi decît - punctul final al Întregii tale căutări penibile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]