2,199 matches
-
speranță (27); realitate (26); iluzie (17); imaginație (17); împlinit (15); urît (14); ideal (8); ireal (8); scop (7); țel (7); dulce (6); împlinire (6); cosmos (5); odihnă (5); plăcut (5); reverie (5); adînc (4); amintire (4); aspirație (4); fericire (4); închipuire (4); basm (3); ciudat (3); erotic (3); fantastic (3); gînd (3); imagine (3); irealitate (3); revenire (3); visător (3); aievea (2); colorat (2); în culori (2); déjà-vu (2); dor (2); dormit (2); evadare (2); fantezie (2); idee (2); iluzii (2
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
general mai presus de orice minte și de orice ființă le cuprinde și le ține legate și adunate pe toate și le precede pe toate, ea însăși este cu totul de necuprins și nu e nici simțire a ei, nici închipuire, nici părere, nici nume, nici cuvânt, nici atingere, nici știință.. .”. Iar în alt loc: „Căci, cu cât urcăm mai sus, cu atât sunt mai concentrate rațiunile celor văzute în cele inteligibile. De aceea și acum, pătrunzând în întunericul mai presus
Dan CHIŢOIU by Repere în filosofia bizantină () [Corola-publishinghouse/Science/91598_a_92852]
-
of Crime, citată, din nou, de enciclopedia sus-menționată, opune teribilul grotescului, scriind că "[î]n nimic altceva nu este fantezia individuală atât de variată și de capricioasă precum în percepția oribilului. Pentru o persoană, o povestire este terifiantă dincolo de orice închipuire, pentru alta, aceasta este doar grotescă" (1986: 443). Exegetul fenomenului trebuie deci să acționeze cu maximă precauție și să precizeze, din capul locului, că selecția textelor primare asupra cărora va fi centrată analiza literară nu poate emite pretenții de obiectivitate
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
dintre Lăpușneanu și armaș, după plecare doamnei, îl edifică pe lector în privința intențiilor tiranului: "Ei! pus-ai toate la cale?", întreabă primul. "Tot este gata", răspunde ultimul. "Dar oare vor veni?". Slujbașul este sigur: "Vor veni". Ceea ce urmează depășește orice închipuire rațională, proiectând unul dintre cele mai înfricoșătoare scenarii din literatura română. Ziua debutează senin, chiar festiv, cu un Alexandru înveșmântat în regalia, pacific în atitudine, asistând la slujba mitropolitană alături de conclavul boieresc, ce fusese convocat din ajun. Discursul care urmează
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
vis, atunci când succesiunea de idei din ce în ce mai vagi pune stăpânire pe psihic: "o moliciune plăcută cuprinse nervii omului, și gândul începu să depene pe fusul conștiinței bolnave (subl. mea) mai rar și tot mai rar și înmuind treptat formele și colorile închipuirilor... Gheorghe... Noaptea Paștelui... Talhar... Ieșii... O crâșmă în miezul târgului... O dugheană veselă, care merge bine... Sănătatea... Și ațipi...". Ochiul închis afară însă trebuie să se deștepte înlăuntru. Universul oniric, explorat cu atentă curiozitate de cel adormit, deschide priveliștea unui
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
ochii cârpiți, rânjind dinții galbeni într-un râs grotesc și strâmbându-se tâmp". În sfârșit, cadrul se lărgește suficient cât să permită înregistrarea pe retină a castelului bântuit, descoperit, într-o simultaneitate teatral-gotică, de narator și de lector: "Răspundea exact închipuirii: cu cele două rânduri de ferestre înguste și opace, cu turnurile laterale, cu ușile inexpugnabile de stejar ferecat în ținte, cu mușchiul ruginiu, crescut între blocurile de piatră". Aici urmează eroul să petreacă trei zile în cvasi-solitudine, studiind în liniște
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
ci nerăbdarea trupului lui întreg, mistuirea lui delirantă în așteptarea marii dezmierdări. Carnea lui se risipea înnebunită, căci voluptatea îl sugruma, îl umilea. Gura Christinei avea gustul fructelor din vis, gustul tuturor bețiilor neîngăduite, blestemate. Nici în cele mai drăcești închipuiri de dragoste nu picurase atâta otravă, atâta rouă". La un moment dat, mâna amantului descoperă cu teroare rana strigoiului, "singurul loc cald (subl. în text) pe trupul nefiresc al Christinei". Doina Ruști are dreptate: "Vederea sângelui înspăimântă, căci rostul său
Deimografia : scenarii ale terorii în proza românească by Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Science/1392_a_2634]
-
las / Tu-l luminezi acum și-ntotdeauna". Ultima piesă a ciclului nu face decât să adauge câteva elemente sugestive pentru o aceeași stare de așteptare în penumbră a deplinei expresii de sine, fără mari speranțe dar și fără lamentații inutile: Închipuire. Nu-i luceafăr, nici Zi luminoasă-n blidul tău de linte. Acestea. Muzici sau miresme-n gând înghețe-n iarnă vorbele sau fiarbă în vară. Toate se vor spune când? (Sufletul florii). Oricât de surprinzător ar fi, la prima vedere
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
timpului Intervenția 52. Durerea dată unui animal prietenos Intervenția 53. Regresia psihosomatică pozitivă Intervenția 54. Intervenție generală pentru o problemă dermatologică Intervenția 55. Pregătirea pentru intervenții chirugicale și alte proceduri medicale Intervenția 56. Îmbunătățirea funcționării sistemului imunitar Intervenția 57. Jocul închipuirii Intrevenția 58. Privitul la televizor (adaptat după Davies și Morgan, 1997, p. 89Ă Intervenția 59. Covorul magic Intervenția 60. Tehnica monezii: o abordare prin fixarea privirii Intervenția 61. Enurezisul nocturn Intervenția 63. Probleme de somn la copii: mașina din norul
[Corola-publishinghouse/Science/2003_a_3328]
-
oameni reali și să le respecte; b) Că avem sentimentul cosmic al unității noosferei și al comunității prinosului (superrogatoriu) de mizerii dintre oameni; c) Că a fost un om de treabă și un creștin pentru că a renunțat (fie și în închipuire) la a-și disprețui aproapele și n-a înțeles să-și bată joc de o făptură omenească adică de ceea ce i se impunea ca o făptură omenească atunci când aceasta trecea prin suferințe și dovedea că-i pare rău de ce făcuse
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
Înmormântările devin, tot mai des, evenimente prielnice pentru etalarea puterii financiare a familiei îndurerate, mai ales în breasla romilor. Nu puține au fost ocaziile în care fastul unor cortegii funerare sau locurile de veci au depășit cu mult orice închipuire. Este și cazul unei înmormântări de la Timișoara, unde sicriul ”din colecția Da Vinci” și covorul roșu au făcut parte din spectacol. Clanul Cârpaci din Timișoara, cunoscut drept cel mai bogat din urbe, a pierdut un membru al familiei. Femeia decedată
Fiță la înmormântare: covor roșu și sicriu ”Da Vinci” () [Corola-journal/Journalistic/66862_a_68187]
-
cu care lovea, erau frumos-vânjoase. Alături fratele ei, cu nasul mic și nările umflate pe fața osoasă aducând cu un craniu, perfect prin proporții și prospețime, gol până la brâu, cu pectorali de atlet, lovea metodic, dur... era un rod al închipuirii mele sau într-adevăr ochii-i scăpărau de ură? Îmi închipuiam că era conștient de puterea pe care o avea. Se înfrâna pentru a nu ucide. Clar-obscurul părea să emane din trupul prințului, zebrat de șuvițe întunecate. Loviturile cădeau des
Prințul spălător de geamuri by Ion Vianu () [Corola-journal/Journalistic/10744_a_12069]
-
până sus". Și am înțeles atunci pericolul de necrezut că Oona neîntorcându-se când am fi vrut noi, prin ușa lăsată deschisă s-ar fi putut oricine/ orice strecura, nelăsând să-i scape vreunui duh rău din realitate și din închipuire prilejul de a ne deruta și a ne speria cu o sperietură care ne-ar face să uităm definitiv chiar ce așteptam ca sub jurământ: "ne-a spus că nu avea nevoie de nimic a tușit/ și-apoi ne-a
Actualitatea by Daniel D. Marian () [Corola-journal/Journalistic/8522_a_9847]
-
parcă ideea, îi vorbește despre origini: Tornerò - mă voi întoarce, cântă el grav, în Liguria natală: acolo am venit pe lume, într-acolo mă duc într-un final... Iubire și carne spuneam că se numește nonconformistul spectacol. Dragostea, în câte închipuiri ni se arată într-o viață de om? Dragoste tăioasă, ca lama de pumnal, care desparte; iubire crudă, care ucide. Iubire de mamă, posesivă, dar lașă. Pippo Delbono vorbește degajat despre moarte. Și-o asumă - fie că-i vorba despre
Un vers și o vioară pentru împăcarea cu viața by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/2460_a_3785]
-
doi tâlhari, răstignit, numai ca, prin Jertfa lui Iisus, să ni se ierte păcatele și să revenim la comuniunea cu tatăl, noi, răzvrătiții, pătimașii, noi care bem fărădelegea ca apa. Ceea ce noi n-am îndrăzni să pretindem nici unui om în închipuire, Stăpânul Cerului a făcut în-tr-adevăr. Împăratul îngerilor primește, iar noi suntem liberi! Baraba este scos din temniță, iar Iisus este condamnat! Totul a izvorât din iubirea nemărginită a Părintelui: „Dumnezeu era în Hristos, împăcând lumea cu Sine, neținând socoteala de
Agenda2005-14-05-stiri () [Corola-journal/Journalistic/283568_a_284897]
-
zânei e făcut din stânci, coloanele din munți), a comparației ("O vale cât o țară e grădina/ Castelului Miradoniz", "florile/ Ca arborii-s de mari"), a metaforei ("păduri/ De flori") într-o revărsare impetuoasă, tropicală. Repetițiile la distanță depășesc orice închipuire. Nicăieri nu vom mai întâlni ceva asemănător. "Miradoniz avea palat de stânci./ Drept streșină era un codru vechi/ Și colonadele erau de munți în șir,/ Ce negri de bazalt se înșirau,/ Pe când deasupra, streșina antică,/ Codrul cel vechi fremea îmflat
EMINESCU. CÂTEVA NOTE by Dan Grădinaru () [Corola-journal/Journalistic/6714_a_8039]
-
făcut de Constructor, anume, după El, ca o oglindă a Lui, în care se reflectă El însuși... E o balivernă! Dar o spui, nu cu supunerea, nu cu laudele cuvenite; gândești lucrul ca pe o ipoteză necesară, deși absurdă, o închipuire doar în Pustiul Galactic Universal... În față, creasta dealului se înroșește în amurg. Chit că nu contează, trebuie să înfrunți Zădărnicia... Să spui ceva, să te rogi, mă rog, dacă obișnuința logicii nu-ți dă pace... Cei doi plopi frați
Rugăciunea by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13438_a_14763]
-
dictate tiranic de imaginația mea. Ei, sigur, mai e și un mic diavol critic la mijloc. Mai e și cineva care vrea să ajungă într-un loc anume. Dar cred că am în primul rând capacitatea de a stăpâni cu închipuirea ce se întâmplă în scenă. Când m-am apucat din nou să scriu teatru, a fost ca și cum, după ce ești țintuit șapte ani în căruciorul cu rotile, înveți din nou să mergi. Nu rămăsese intactă decât reacția la castraveți. - Ai "reînvățat
Vlad Zografi: "Nu mă interesează módele, nu mă conformez lor" by Ioana Pârvulescu () [Corola-journal/Journalistic/9498_a_10823]
-
Atît am visat că nu mai știu/ dacă moartea mea e înger sau drac/ dacă în cer s'au ivit stele sau ghimpi,/ Dacă luna e lună sau vultur sau rac?" (Balançoir). Mai mult decît simple vedenii, vădind, în lumea închipuirilor insomniacilor, o nebunie cu metodă. Descîntece distrugătoare, de om care se face că-i mai pasă, leagă duhuri și viețuitoare: "Voi, pescărușilor/ Ungeți cu smoală pragul și clanța ușilor/ Crima cînd o lua-o la sănătoasa/ tîrască după ea lucrurile
Semnul lunii by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6747_a_8072]
-
deală turi, domnul de la masa vecină e foarte preocupat să-și deschidă venele...” Probabil că domnul de-alături e chiar poetul, care a trăit, prin intermediul privirii, o voluptate vecină cu nebunia și moartea. Nu e de mirare, deci, că, în închipuirea lui, lumina se transformă într-o ghilotină, aneantizînd obiectul adorației. E vorba aici, desigur, de o lumină neagră, luciferică, izvorîtă din dorința posesiunii. În aceasta lumină formele se metamorfozează, trecînd din planul existenței, în cel al nonexisteneței. Din negrul viu
Negru pe negru și negru pe alb by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/4299_a_5624]
-
Doamne ferește, habar nu am dacă a fost Bănicioiu cu vreunul, nu cu Popescu. Totul este fabulație, sau pamflet. Este pamfletul lui Dragomir, cu «bre», cu «lovele». E jargonul lui. O astfel de întâlnire nu a avut loc, totul e în închipuirea domnului Dragomir. Nu s-a verificat nimic din toate astea. În ceea ce privește partea politică, habar nu am, nu a avut loc această întâlnire, nu există niciun document. Totul este ceea ce vrea Mitică, să vândă", a declarat fostul președinte al FRF, citat
Cum reacționează Sandu față de stenograma lui Dragomir by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/74325_a_75650]
-
el, că am fost plecat din țară, dar puteți să vorbiți cu el să vă dea stenograma. Păi noi eram nebuni, dacă vorbeam asta să facem stenogramă? Dacă ne întâlneam acolo unde știm că erau aparate prin pereți... E o închipuire a lui Mitică Dragomir", a continuat oficialul FRF. Președintele de onoare al FRF a precizat că va încerca să vorbească cu fostul președinte al LPF pe această temă, dar nu crede că va avea succes în a-l determina să
Cum reacționează Sandu față de stenograma lui Dragomir by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/74325_a_75650]
-
un derby, prin grija arbitrului / arbitrilor / observatorului de joc / observatorului de arbitri / supervizorului, care, cu toții, par să își fi dat mâna împotriva Rapidului. Am văzut în viața mea multe greșeli de arbitraj. Cu toate acestea, ceea ce am văzut aseară întrece închipuirea mea. Nu a fost o greșeală de arbitraj, a fost un complot anti Rapid. Să fim serioși și să nu ne facem că nu înțelegem mecanismul: arbitrii nu creează astfel de situații nici din prostie, nici din ignoranță în ale
Copos explodează după derbyul cu Dinamo. Scrisoare deschisă adresată Fotbalului românesc () [Corola-journal/Journalistic/76160_a_77485]
-
părea că descoperă în ochii ei, timp de doar o secundă, o sclipire incitantă sau o străfulgerare răutăcioasă. Trăia într-un zbucium continuu. Într-o seară, după mai multe săptămâni de incertitudine în care nu știuse dacă suferea halucinațiile unei închipuiri exaltate, sau alterarea nervoasă a unor simțuri răscolite, ori pur și simplu bătaia de joc a unei fete provocatoare, nu mai putu suporta și se ridică din pat hotărât să termine odată pentru totdeauna cu supliciul acela fără sfârșit. Trecuseră
JULIÁN RÍOS - Cortegiul umbrelor () [Corola-journal/Journalistic/4411_a_5736]
-
sînt și cu cîtă grijă vopsite cocioabele, căsuțele cu mușcate. Păpuși mari așezate în picioare între geamuri, așteptînd cheferiștii care se dau jos din gări, mohorîți... Actorul Bog, mare fumător, murind de congestie cerebrală, - fuma pe patul morții. Fuma în închipuire scuturînd scrumul, apoi stingînd îndelung mucul într-o scrumieră imaginară. Un cal, o iapă, la Cheia, în plină libertate, nechezînd după mînzul ei dispărut într-o curea de pădurea... Saltă nechezînd peste gardurile de sîrmă ghimpată ale proprietarilor de locuri
Țărani în lift by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16969_a_18294]