8,773 matches
-
îndeamnă și pe alții s-o facă: „Visează, trăiește, iubește!” - nu neapărat în această ordine, dar sunt trei coordonate fundamentale ale drumului omului în viață. Faptul că ea așează visul pe primul loc se datorează firii sale visătoare, romantice, nostalgice, înclinate spre mister și taină, dar calată pe prezentul acerb, plin de surprize neașteptate. Ea mărturisește că ridică altar iubirii din lacrimi curgânde din cer. Și mai deține o rețetă a fericirii: „Speranța-mpletind cu iubire/ Culeg praf de stele și șoapte
O PREOTEASĂ A CUVÂNTULUI ŞI ODISEEA EI SUFLETEASCĂ de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 392 din 27 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Cezarina_adamescu_o_preoteasa_a_cuvantului_si_odiseea_ei_su_none_1327654101.html [Corola-blog/BlogPost/362439_a_363768]
-
sâni, coapse -Eu îi pun nasul și bujorii! strigă Călin ochii lui negri încă pășesc primele pagini ale primăverii paralel cu clinchetul de zurgălăi, liniștea pare resemnată o să fac un pas înapoi pe aleea îngustă, să culeg lăstari să-i înclin în ce parte vreau să arăt nonacțiunii că iarna are suflet, arde și ninge sunt de neoprit colinda pune zilei de mâine masca mimând porții egal între anotimpuri peste reveria ultimei opriri înăuntrul din mine aprinde istovitor poarta liniștii iernii
LINIŞTEA IERNII de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 368 din 03 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/_linistea_iernii_.html [Corola-blog/BlogPost/361569_a_362898]
-
Acasa > Orizont > Ganduri > CU SUFLETUL ÎNCLINAT CĂTRE PRIMĂVARĂ... Autor: Cornelia Vîju Publicat în: Ediția nr. 789 din 27 februarie 2013 Toate Articolele Autorului Ghioceii poposesc deja în casele noastre, deoarece și-au făcut apariția prin grădinițele de flori. Sau poate pe tarabele florăreselor de unde ni-i
CU SUFLETUL ÎNCLINAT CĂTRE PRIMĂVARĂ... de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 789 din 27 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cu_sufletul_inclinat_catre_p_cornelia_viju_1361962575.html [Corola-blog/BlogPost/352077_a_353406]
-
încheia, voiam să vă îndemn și pe dumneavoastră, dragi cititori, să vă amintiți și să vă întrebați: Oare, ce reprezintă Mărțișorul pentru mine? Și... nu uitați să oferiți mărțișoare celor dragi! Cornelia Vîju 26 februarie 2013 Referință Bibliografică: Cu sufletul înclinat către primăvară... Cornelia Vîju : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 789, Anul III, 27 februarie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Cornelia Vîju : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare
CU SUFLETUL ÎNCLINAT CĂTRE PRIMĂVARĂ... de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 789 din 27 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cu_sufletul_inclinat_catre_p_cornelia_viju_1361962575.html [Corola-blog/BlogPost/352077_a_353406]
-
că bunătatea, mila, judecata și îngăduința Sa sunt nemăsurate, iar Binele este opțiunea eliberatoare pentru om. Și atunci, de ce tocmai oamenii cei mai aleși și confirmați calitativ trebuie să se confrunte cu astfel de încercări? Ce concluzie pot trage cei înclinați spre Rău, dintr-o astfel de regulă? Cum este totuși mai plăcut omenește să-ți petreci viața - instinctual, fără griji și eforturi, lăsându-te în voia nenumăratelor tentații sau învățând, muncind, luptând pentru propria împlinire și spre a deveni utili
de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1580 din 29 aprilie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1430339140.html [Corola-blog/BlogPost/348735_a_350064]
-
prin necontenita raportare la sintagma „copil năbădios”, de pildă, va fi ferit de mutilare... Întrucât prima atestare documentară a localității înconjurată de râurile Iza, Tisa și Ronișoara datează în forma Sziget (Máramarossziget în maghiară) din anul 1326, foarte mulți sunt înclinați să admită explicația cu ungurescul sziget=insulă. De parcă până la pătrunderea ungurilor în Ardeal, respectiv în Maramureș, locuitorii din zonă n-ar fi avut harul necesar să perpetueze vechile denumiri dacice și să-și boteze inspirat noile sălașe! Unii, nu prea
TOPNIME MAI MULT SAU MAI PUŢIN DERUTANTE de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 1969 din 22 mai 2016 by http://confluente.ro/george_petrovai_1463909785.html [Corola-blog/BlogPost/379016_a_380345]
-
admită explicația cu ungurescul sziget=insulă. De parcă până la pătrunderea ungurilor în Ardeal, respectiv în Maramureș, locuitorii din zonă n-ar fi avut harul necesar să perpetueze vechile denumiri dacice și să-și boteze inspirat noile sălașe! Unii, nu prea mulți, înclină spre rutenescul „sihot”, termen utilizat în vechime pentru loc de târg. Întrebarea în acest caz este următoarea: Cum cuvântul târg este cu certitudine mai vechi decât „sihot” și cum influența ruteană la vremea respectivă era practic nulă vizavi de cea
TOPNIME MAI MULT SAU MAI PUŢIN DERUTANTE de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 1969 din 22 mai 2016 by http://confluente.ro/george_petrovai_1463909785.html [Corola-blog/BlogPost/379016_a_380345]
-
rafinamente frantuzești. Sunt la modă, au lucruri cu gust, e o plăcere să te uiti la ele. Femeile japoneze par să fie mai puțin asertive decât femeia occidentală. Nu sunt semețe. Au un farmec care e numai al lor, se înclină politicos și lasă ochii în jos. Le vezi supuse. Într-un cuvânt: adorabile. De-a dreptul charming sunt japonezele în chimonouri, care le obligă să facă pași marunței. Când umblă în chimonouri simți că se mișcă în alt ritm decât
MILENA MUNTEANU – AMINTIRI DIN ŢARA SOARELUI RĂSARE (1) by http://revistaderecenzii.ro/milena-munteanu-amintiri-din-tara-soarelui-rasare-1/ [Corola-blog/BlogPost/339443_a_340772]
-
prins pe peliculă, încercam diverse, și numai ce apare o japoneză. Se uită și ea roată, și atunci am folosit prilejul să-i explic unde era marele Fuji. Ea scoate un mic sunet de surpriză, își împreunează mâinile și își înclină capul în fața muntelui. O întreb dacă se roagă la el pentru că e sacru? Ea îmi vorbește de shintoism, cum fiecare lucru sau ființă are Dumnezeire în el, iar muntele Fuji cu atât mai mult!!! Îmi spune și că stă de
MILENA MUNTEANU – AMINTIRI DIN ŢARA SOARELUI RĂSARE (1) by http://revistaderecenzii.ro/milena-munteanu-amintiri-din-tara-soarelui-rasare-1/ [Corola-blog/BlogPost/339443_a_340772]
-
se găsește o lespede de piatră fără nici o inscripție. Slujitorii de la altarul bisericii, ca să evite ca enoriașii să calce cu piciorul locul respectiv, l-au izolat. Niciunul dintre aceștia nu știu să dea o explicație cu privire la proveniența acesteia în biserică. Înclin să cred că este vorba de o piatră de altar provenită de la o altă biserică din sat care a fost demolată. Nu este exclus nici existența unui mormânt. Bătrânii satului și-amintesc de vizite ale unor cercetători ce veneau la
DESPRE PÂRÂIENII VALAHIEI de ILIE FÎRTAT în ediţia nr. 1548 din 28 martie 2015 by http://confluente.ro/ilie_firtat_1427573537.html [Corola-blog/BlogPost/369481_a_370810]
-
una dintre cele mai stranii experiențe prin care poate trece o ființă umană materială este să-și părăsească trupul. Gândirea noastră europeană este mult prea puțin pregătită să accepte o asemenea idee. Formați în spiritul materialist și pozitivist modern, suntem înclinați să credem că spiritul este o simplă funcție a organismului și că nu poate supraviețui în afara acestuia. Totuși, de-a lungul istoriei, sunt mult mai numeroase concepțiile religioase și filozofice care susțin că spiritul nu depinde decât temporar și oarecum
GREUTATEA SUFLETULUI DIN TRUP de LIVIU PIRTAC în ediţia nr. 1940 din 23 aprilie 2016 by http://confluente.ro/liviu_pirtac_1461359215.html [Corola-blog/BlogPost/381398_a_382727]
-
Nicoleta ce era în picioare pentru că tocmai atunci servea musafirii se îndreptă spre ușă și deschise. În casă intră Daniel, un tânăr de douăzeci și unu de ani ce era doar de câteva luni liberat din armată, el îi salută pe toți înclinându-se puțin, apoi se așeză pe un scaun la masă. După ce Virgil făcu prezentările, Mihai constată cu surprindere că Daniel locuia la câteva străzi de casa lui însă cum el era mai mereu plecat nu-l cunoștea pe acel tânăr
POVESTEA UNUI ÎNVINS (5) de EUGEN ONISCU în ediţia nr. 2104 din 04 octombrie 2016 by http://confluente.ro/eugen_oniscu_1475608271.html [Corola-blog/BlogPost/352692_a_354021]
-
crează o senzație plăcută de libertate. Chelnerul îmi aduce o tequila mexicană, de la mama ei, adăugând că respectă o rețetă specială, dinaintea sosirii conchistadorilor spanioli. Desigur, nu se deosebește cu nimic de tequila băută la prora, dar mă limitez să înclin din cap și să-i mulțumesc. În timp ce sorb băutura, observ o oarecare agitațe pe punte în rândul echipajului militarizat. Unii ocupă poziții de tragere, alți patrulează prin dreptul cabinelor, încercând dă-și păstreze calmul. Pe Thomson nu-l văd nicăieri
DRUMUL APELOR, 60 ( ROMAN ) de AUREL CONȚU în ediţia nr. 2321 din 09 mai 2017 by http://confluente.ro/aurel_contu_1494332044.html [Corola-blog/BlogPost/376338_a_377667]
-
atunci, că simțim miasme în aer, că nu suntem capabili să ne prețuim valorile?! Tocmai de aceea nu putem. Pentru că raportăm totul la neputința în a înțelege spiritul geniului. Se știe asta, au spus-o înțelepții mult înaintea noastră. Mă înclin în fața profunzimii consemnărilor și rostirii lor întru veșnicie și îmi ating coarda sensibilă a ființei, cerând îngăduire a zice: Cine nu-și prețuiește oamenii de vază riscă să zdrobească globul de cristal prin care se vede lumea. Raportând viața însăși
Artistul, între vocație și predestinare by http://uzp.org.ro/artistul-intre-vocatie-si-predestinare/ [Corola-blog/BlogPost/92804_a_94096]
-
durat mult și s-a inventat și furatul banilor ! Și aici intervine iar,,piatra și bățul,, sub o formă inteligentă de descurcăreală umană și atunci omul a inventat cardul de credit. Invenție care complică și mai rău scopul banului și înclină totul iar spre bățul și piatra originală. Un mijloc de stres, ar spune cineva, a cărui invenție a complicat și mai mult existența umană în loc să o simplifice. Totul costă ceva și este apreciat sub calcule aleatorii din care poți câștiga
INVENŢII LINGVISTICE de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 2236 din 13 februarie 2017 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1487012343.html [Corola-blog/BlogPost/340100_a_341429]
-
pentru activitatea premeditată de distrugere și băgarea în faliment a C.N. Poșta Română, o companie ce a fost întotdeauna pe profit? Într-un proiect legislativ al Parlamentului scrie că la Muzeu se va preda un exemplar din fiecare timbru tipărit (???). Înclin să cred că deputații sunt ușor iresponsabili (sic!). Mă întreb de ce mai au oare consilieri? La Muzeu s-a predat în buna tradiție, coala de tipar pe care s-a dat BT (bunul de tipar), ea însăși fiind o valoare
TABLETA DE WEEKEND (40): PARA POŞTALO-FILATELICĂ de SERGIU GĂBUREAC în ediţia nr. 927 din 15 iulie 2013 by http://confluente.ro/Sergiu_gabureac_tableta_de_sergiu_gabureac_1373885427.html [Corola-blog/BlogPost/364252_a_365581]
-
Când în oglindă ochii-ți privești În ei tu fericirea-ți regăsești? În încăpere singur te trezești Mai știi măcar tu cine ești? Dacă tu ești o insulă-n depărtare Și ea o oază în care sigur crezi De ce te înclini? de ce nu vezi? Că ce iubești nu vrei să pierzi Autor: Chiricea Ciprian Ionuț ( CCI Poezii ) Referință Bibliografică: Lună plutitoare / Chiricea Ciprian Ionuț : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 2237, Anul VII, 14 februarie 2017. Drepturi de Autor: Copyright © 2017
LUNĂ PLUTITOARE de CHIRICEA CIPRIAN IONUȚ în ediţia nr. 2237 din 14 februarie 2017 by http://confluente.ro/chiricea_ciprian_ionut_1487062910.html [Corola-blog/BlogPost/376904_a_378233]
-
duci și până la Horezu, dar cum te văd tare bleg, și spui că nu-ți inspir încredere, o să-l iau pe căruțașul din spatele tău. Văzându-l pe Năică cu geamantanele cucoanei Elvira, se grăbi să-i iese în cale și, înclinându-se ca un lacheu versat, o rugă să poftească în căruța următoare. Vizitiul neîncrezător în el, că n-o să aibă de unde-i plăti, holbă ochii cât felinarul de la postul de jandarmi, și îi venea să-și dea pumni în cap
PARTEA A X-A PARIUL BLESTEMAT de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 769 din 07 februarie 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_x_a_pariul_blestemat_marin_voican_ghioroiu_1360225579.html [Corola-blog/BlogPost/341400_a_342729]
-
un înger printre celelalte persoane din jurul său. Discuta cu o femeie tânără, mai înaltă și brunetă, la fel de frumoasă și cu aceeași ochi fascinanți. Se îndreptă spre ele și o invită pe blonduță la vals. - Îmi acordați acest vals? întrebă Nicolae, înclinându-și politicos capul. - Ich bin schön, ich bin gebildet, ich bin wunderbar! sări în sus tânăra brunetă, accentuând puternic cuvântul „ich”. De ce nu vreți să dansați cu mine? Eu nu am acum partener de dans! - Mie-mi place domnișoara, spuse
DRAGOSTE DE CERNĂUȚI de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 1596 din 15 mai 2015 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1431672608.html [Corola-blog/BlogPost/370394_a_371723]
-
de valori pozitive, de natură să conducă la progresul moral și intelectual. Criteriul moral și cel estetic țin și în această parte a romanului, am putea spune, capul de afiș. Pe de altă parte, dacă un observator grăbit ar putea înclina să creadă că autorul Virgil Stan, « punând reflectorul » cu accent pe conflictele generate la nivelul comportamentului feminin, sancționează punitiv femeia, se înșeală categoric. Autorul, conștient de importanța și poziția socială a femeii în societatea contemporană, dimpotrivă, reconsideră demnitatea feminină,precum și
UN SCRIITOR AL TAINICELOR IUBIRI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 2046 din 07 august 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1470564818.html [Corola-blog/BlogPost/343103_a_344432]
-
pe măsură ce vorbea, parcă tot mai îngreunate de povara nădufului pe care-l purtau, se rostogoleau într-o interminabilă avalanșă. Apoi, la fel de neașteptat, tăcu. Tăceau amândouă, parcă așteptând să se risipească ecoul ultimelor cuvinte. - Totuși, spuse Ana într-un târziu, dacă înclin să-ți dau dreptate și să fiu de acord că fiii lui Damian procedează așa cum au învățat încă din copilărie de la tatăl lor, ei devenind în timp o reflexie clară a ceea ce era în adâncul sufletului său, pentru că el a
CASTELE DE NISIP de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 755 din 24 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Castele_de_nisip_tania_nicolescu_1359063347.html [Corola-blog/BlogPost/342244_a_343573]
-
calculatorul în față, dar la primul contact pe care l-am avut am știut cât de puternică unealtă de lucru este. Așa ne raportăm și astăzi la el, indiferent că acum folosim tablete sau telefoane inteligente. Balanța muncă - familie fost înclinată în mod evident în defavoarea familiei, unii dintre noi amânând foarte mult momentul - chiar renunțând - să întemeieze una. Suntem individualiști. Îți recomandăm Spune-mi ce șef ai, ca să-ți spun cum ești ca angajat și cum e atmosfera la tine la
Suntem o generație înfrântă definitiv? Decrețeilor români li s-a pus eronat un X by https://republica.ro/suntem-o-generatie-infranta-definitiv-decreteilor-romani-li-s-a-pus-eronat-un-x [Corola-blog/BlogPost/338031_a_339360]
-
propriei conștiințe, care-i șoptea, adeseori: „Singurătate, ochiul tău privește înghețat în ochiul gândului neîmpărtășit”. Foarte posibil, precum un Publius Ovidius Naso, exilat în propriul turn-cuib, își va fi șoptit, doar pentru sine (n-avem a ști vreodată, dar mă-nclin - a crede): „Ipse mihi - quid enim faciam? - scriboque legoque...”/ „Scriu și-mi citesc mie însumi...” (Tristele, Cartea IV, Elegia I), despre propriile propriile împliniri - și - multele neîmpliniri, pe care le-a înecat în vers... sau în cupa lui Bachus...Sau
Uniunea Ziariştilor Profesionişti by http://uzp.org.ro/candva-un-nume/ [Corola-blog/BlogPost/92512_a_93804]
-
culcam în iarba parfumată Și ore-n șir priveam furnici dragi mie... Urmându-le, eram de somn furată. În magic vis, zburam pe o secantă, Spre centrul Pământesc, într-un Palat. Reginei lor în Curtea impozantă, Aripile, adeseori mi-am înclinat... Se deschideau copacii câteodată Ca un Portal, spre-o lume de visare Să le dezleg din taina nesperată, Mă atrăgeau în miezul lor c-o floare... De multe ori, în mugetul furtunii, Din zilele de vară nesfârșite Când fulger despica
TE RETRĂIESC CONSTANT, COPILĂRIE de ANTONELA STOICA în ediţia nr. 2344 din 01 iunie 2017 by http://confluente.ro/antonela_stoica_1496303672.html [Corola-blog/BlogPost/340464_a_341793]
-
de indiferența, nesimțirea și surditatea urechilor astupate cu arginții trădării. Solidară cu protestatarii, lupt alături de ei cu armele gazetarului. Durerea și revolta sunt aceleași. Citeam, în urmă cu ceva vreme un text, din care voi voi oferi un fragment, deoarece înclin să cred că, în sfârșit, începem să ne maturizăm și să ne comportăm responsabil, revenind la respectul de sine, implicit prin această ieșire din sine a miilor de români. „Adevărul - dur, dar important - este că nu te poți vindeca, până
EDITORIAL, DE MARIANA CRISTESCU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 1006 din 02 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Editorial_de_mariana_cristesc_al_florin_tene_1380689119.html [Corola-blog/BlogPost/345661_a_346990]