2,340 matches
-
Să spunem, de exemplu - tuși scurt -, că se Întâmplă să fii la ovulație. Atunci temperatura Îți crește. Șase zecimi de grad, În cazul cel mai probabil. Tatăl meu Îi dădea Înainte, Înfierbântându-se, fără să observe că soția lui se Încrunta: ― Acum, dacă ar fi să aplicăm procedura de care vorbeam zilele trecute - doar așa, ca exemplu -, ceea ce trebuie să faci mai Întâi este să Îți stabilești temperatura de bază. Poate că nu e treizeci și șapte. Fiecare cu temperatura lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
avea doar o coloană și un pic. Sourmelina privi chiorâș, căutând ceva potrivit. ― Chelneriță, citi Lina. ― Nu. ― De ce nu? ― Ar flirta bărbații cu mine. ― Nu-ți place să flirtezi? ― Citește, spuse Desdemona. ― Prelucrare și vopsire, spuse Lina. Bunica mea se Încruntă. ― Ce-i aia? ― Nu știu. ― Să vopsești stofă? ― Probabil. ― Zi mai departe, spuse Desdemona. ― Rulat trabucuri, continuă Lina. ― Nu-mi place fumul. ― Servitoare. ― Lina, te rog. Nu pot să fiu servitoarea cuiva. ― Mătăsar. ― Ce? ― Mătăsar. Atâta scrie. Și o adresă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
era aceea de la Tinerii Cercetași, unde era șef de trupă. Destul de des pleca Împreună cu cercetașii În tabere, În nord. După alte cinci minute, Milton tot nu se arătase. Desdemona se scuză și urcă scările. Se opri În fața dormitorului lui Milton, Încruntându-se la auzul muzicii de dinăuntru. Apoi, fără să bată la ușă, intră. În fața ferestrei, ținând clarinetul ridicat, Milton cânta mai departe cu nepăsare. Șoldurile i se legănau indecent, iar buzele Îi străluceau la fel de tare ca părul. Desdemona tropăi până În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
În sufragerie, m-am lăudat eu. ― Ai un Bernd and Hilla Becher? Încetă să mă mai Împingă. ― E o fabrică veche de ciment. ― Bine, fie, spuse Julie, Înduplecându-se. Pozez fabrici. Asta fac. Fabrici. Astea sunt uzinele I.G. Farben. Se Încruntă. ― Mă tem că e chestia tipică pe care ar poza-o un american pe aici. ― Industria Holocaustului adică? ― N-am citit cartea, dar... da. ― Dacă ai pozat Întotdeauna fabrici, cred că e altceva, i-am spus eu. Atunci nu faci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Am făcut o tentativă de reverență. (La urma urmei, asta era intrarea mea În lumea bună.) Dar mama Clementinei nici măcar nu și-a Întors capul. ― De-abia ne-am mutat, am spus. Stăm În casa din spatele casei dumneavoastră. Acum se Încruntă. M-am gândit că spusesem vreo prostie - prima mea greșeală de etichetă În Grosse Pointe. Doamna Stark zise: ― De ce nu vă duceți sus, fetelor? Ne-am dus. În dormitorul ei, Clementine s-a cocoțat pe un cal de lemn. Următoarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
radia. ― Haide, i-am spus. Trebuie să mergem la chestia aia. ― Care chestie? ― Știi tu. Chestia aia. Până la urmă am reușit s-o iau de acolo. Lăsă În urmă zâmbete prelungi și priviri sugestive. De Îndată ce am coborât de pe verandă, se Încruntă la mine. ― Unde mă duci? mă Întrebă furioasă. ― Departe de cretinul ăla. ― Nu poți să mă lași În pace nici un minut? ― Vrei să te las În pace? am spus. Bine, te las În pace. Am rămas nemișcată. ― Nu pot nici măcar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
chiar o să fie acea fată. Exteriorul și interiorul or să coincidă. O să arate ca o fată normală. Nimeni n-o să-și dea seama de nimic. Apoi Callie o să fie liberă să se bucure de viața ei. Milton Încă se mai Încrunta de concentrare, dar din ochii lui Începea să apară lumina, raze de ușurare. Se Întoarse spre Tessie și o bătu pe picior. Dar Tessie cu o voce timidă, stinsă, Întrebă: ― O să poată avea copii? Luce făcu o pauză de o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
cap, Încadrându-i figura congestionată, plină de coșuri. ― Îmi pare rău, am spus. Băiatul se aplecă În față și-și apropie fața de a mea. ― N-ai niște mărunt? Întrebă din nou. Insistența lui m-a deranjat. Așa că m-am Încruntat la el și am spus: ― Și eu ar trebui să te Întreb același lucru. ― Eu nu Înfulec ditamai desertul. ― Ți-am zis că n-am mărunt să-ți dau. Se uită În spatele meu și Întrebă mai amabil: ― Cum de cari
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
să ajungă. Ce ghinion! Toată lumea venise să-i vadă. Dan o să Înceapă să vorbească imediat. Apoi i se vor pune Întrebări. Te rog să fii drăguță cu el. Am dat petrecerea asta ca să-l ajut pe bietul om. Kitty se Încruntă ușor. Nu-i plăcea să i se spună ce să zică sau ce să facă. Se uită plină de curiozitate la „bietul om“. Dan Zachary era un bărbat corpolent și insipid, În jur de patruzeci de ani. Era Însoțit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
ați mutat Împreună, ea avea un apartament mai mare, Îți gătea, făceați dragoste, te iubea, dar tu nu ai fost niciodată sigur, nu ai putut, nu ai fost pregătit. Apoi i-ai frânt inima și ai fugit. Sam tresări, se Încruntă, se Întunecă și se Întoarse. Kitty știu că ghicise Întocmai. — Dar asta nu Înseamnă că sunt un om rău... doar că nu eram pregătit, nu am putut niciodată... poate În câțiva ani, când voi fi realizat ce mi-am propus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
strigând disperată la telefon. Trebuie neapărat să răspunzi acum, e În interesul tău! Ridică receptorul, țigăncușă afurisită! Kitty alergă spre măsuța de marmură de lângă fereastră și ridică receptorul. — Bună, scuze, eram ocupată. Ce-i? Kitty Își ascultă prietena și se Încruntă. — Ce? exclamă. Interesant! Ascultă un minut, mijindu-și ochii În Întuneric spre luminile unui avion care tăia văzduhul de la est spre vest. Un zâmbet vag Îi Înflori pe buze. Da, stai o clipă. Acoperi receptorul cu o mână și se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
spuse Desert Rose neluându-și ochii de la pantofii expuși. — Cred că aproape 5000 de kilometri ajung pentru o singură zi, În ce mă privește. Doar nu sunt În campanie prezidențială. — Haide, haide, fii și tu fată de treabă. Kitty se Încruntă. — Era bine să-mi fi spus dinainte. — Charlie e acolo, spuse Desert Rose, iar când rosti numele lui Charlie Își dezlipi, În sfârșit, ochii de pe papuci și Îi zâmbi lui Kitty, convingând-o prin șarmul ei să nu fie supărată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
noaptea lor festivă În doi? Kitty se avântă spre Desert Rose, toată numai zâmbet, să descopere ce se mai Întâmplase. 14 Îngeri certațitc "14 Îngeri certa]i" Îngerii lui Charlie era patru la număr și În seara aceea stăteau toți Încruntați la masă: Desert Rose, Pedro, Patrick și Kitty. Toți se prefăceau a fi drăguți cu Kitty, dar atmosfera era Încărcată, toți erau supărați. Charlie se simțea trădat de Kitty, fiindcă părăsise grupul pe care Îl conducea. O credea o femeie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
au venit la expoziția noastră din parcare. N-am vândut nimic. Pedro era furios, zicea că vrea să plece. Am cheltuit atâția bani din buzunarul meu degeaba! În acel moment Îi sună telefonul. Desert Rose se uită la număr, se Încruntă și nu răspunse. — Și nebuna aia din New York mă sună din cinci În cinci minute pe mobil. I-am spus că sunt În Los Angeles, dar ea sună Încontinuu și mă amenință cu poliția. N-a ieșit prea grozav călătoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
cărora le fierbe sângele În vene, pe ei Îi sperie pasiunea. Poți să-l faci să simtă cât de mult Îl iubești, dar să nu-i spui. Și o să se Întoarcă. Deja i-am spus, zise Kitty rușinată. Giulia se Încruntă. — Niciodată, niciodată nu trebuie să-i spui unui bărbat cât de mult Îl iubești, zise ea supărată. De câte ori am făcut asta, s-a dus naibii tot. — Dar Îl iubesc! M-am rugat În fiecare zi de-atunci... Carmen o Întrerupse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
cred că n-o să-l mai vezi niciodată. Sau poate o să te sune peste vreun an, când o să treacă prin New York. — Probabil... am fost amândouă fermecate de cine nu trebuia... nu? zise Kitty Într-o doară. — De ce spui asta? se Încruntă Desert Rose. Charlie e bărbatul potrivit pentru mine. La cine ai vrea să visez? La un doctor, un comerciant, un contabil? Nu-mi plac. Sunt plictisitori. Așa, amândoi suntem artiști. Știu că am exasperat pe toată lumea cu Charlie, dar eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
pe care intenționat Îl ocolise de câteva zile.Dar,cum de ce ție frică nu scapi, Șeful Șantierului scoase capul pe fereastră anunțându-l. „După ce rezolvi toate amănuntele cu beneficiarii, urcă până la mine. Am unele comunicări de făcut...!” Tony Pavone se Încruntă. Știa ce avea să urmeze...! De data aceasta Însă, avea să-l refuze cu delicatețe, făcându-l să Înțeleagă: sfârșitul lunei e aproape iar lui nu-i mai ajungea timpul să colecteze producția evaluată la peste două milioane lei, care desigur
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
propietate numai la sesizarea verbală a oricărui informator...!! Motivând posesia unor arme de foc, ori valută Occidentală, Îți scotocesc casa Într’o așa manieră Încât după plecarea lor stricăciunile te va costa multe parale să le remediezi...!! Tony Pavone se Încruntă. „Proaste legi...! Nu-mi aduc aminte să fi votat o asemenea aberație...!! Adică cum? Omul nu mai este stăpân În propia lui casă in timp ce siguranța zilei de mâine e călcată in picioare de către cei puternici...?” „Vezi dacă nu
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
un individ Îmbrăcat dezordonat. În mână ține un fel de mapă ce imita pielea și din care unele hârtii erau agățate gata să se Împrăștie În toate direcțiile. Dădu mâna cu Șeful Șantierului și privind pieziși la Tony Pavone, se Încruntă. „Îți ordon Imediat, părăsește Încăperea,a-i Înțeles...!?” Felul disgrațios În care individul Îl dăduse afară din birou Îl indignă și numai rațiunea Înțeleaptă Îl opri să nu se Întoarcă Înapoi să-i administreze o lecție de bună cuviință. Nu
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
să i-o Înmâneze semnată, precizând. „Urmărește să nu avem probleme cu plata materialului...!” De nerecunoscut sărmananul petec de hârtie, saturat cu semnături contra ștampilate mai avea de trecut un singur opstacol, serviciul desfacere. După cum se aștepta, Șeful acestui serviciu Încruntă sprâncenele. „Zece mii de metri patrați...? Imposibil domnule...! Nu am Înebunit să las magazia fabricei goală... Totuși, uite, să nu te refuz, poți ridica cinci sute de metri pătrați!” Tony Pavone văzu negru În fața ochilor fiind la un pas să explodeze
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
dela dosar, reparând greșeala instanței de fond. Mulțumesc...!” Întreaga asistență din sala de recurs aproape,nu mai respira, Însă unele femei au fost auzite suflându-și nasul și plângând Înfundat. Judecătorul de recurs, ce se potrivi să fie femeie, se Încruntă aspru la Tony Pavone, rostind. „Mai ai ceva de zis...?” imediat Însă retractă. „Consider, pierdere de timp...! Avocații apărării au spus tot ce aveau de spus. S-a irosit mult timp, iar noi am depășit minutele acordate audierii unei singure
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Horezu, Enache și În mod special de Niculescu ce cheltuie sume imortante prin cârciumi nu mai puțini cu femeile...! Îmi trebuesc probe...Probe palpabile, Înțelegi...? Dacă ești de acord, numele ți-l voi spune imediat. Hai, bate palma...!” Tony Pavone Încruntă privirea. „Îmi propuneți un târg suficient de murdar. Să trimet În pușcărie, colegii mei de muncă...? Să devin informatorul miliției...?” Oferta era destul de tentantă. Desigur un ageamiu ar fi căzut repede În capcană Însă el, care pătimise atâtea de pe urma lor
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Iorgu îi veniră în minte cuvintele bunicului său, învățătorul: Atâta timp cât n-ai auzit acest sunet, nu crezi că cineva a murit. Dar, odată ce l-ai auzit, nu există pe lume un sunet mai înfricoșător...” Peste cimitir, dintr-o dată vremea se încruntă, nori fumurii începură să se rostogolească în straturi subțiri dinspre miazănoapte. Erau nori aducători de ploaie. După încă o bătaie, parcă de adio, clopotul tăcu. Mulțimea de oameni care a venit să o conducă pe ultimul ei drum, copleșiți de
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
crimă în circumstanțele adecvate - sau, ca să fiu mai precis, inadecvate. Dr. Pittman își înăbuși impulsul de-a spune câtă dreptate avea Wilt. în schimb, emise un zâmbet prognastic. — Henry, ai spune despre dumneata că ești un om rațional? Wilt se încruntă. — Haideți să rămânem la „domnule Wilt”, dacă nu vă supărați. Poate că nu suntem la o consultație plătită, dar prefer un pic mai mult formalism. Zâmbetul doctorului Pittman se risipi. — Nu mi-ați răspuns la întrebare. Nu, n-aș spune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]
-
legătură mentală cu cineva care arată exact ca mine și care, în acest moment, se află la depărtare de aproximativ optsprezece mii de ani-lumină de aici... Femeia dădea aprobator din cap. Avea o atitudine și o expresie serioasă și spuse, încruntându-se puțin: - Tot ce s-a întâmplat, inclusiv modul cum ai ajuns aici, este foarte neobișnuit. Gosseyn continuă cu sinceritate: - Este o poveste lungă. Dar nimeni nu este amenințat în nici un fel. Totuși, acea comunicare cu alter-ego-ul meu a avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85127_a_85914]