1,237 matches
-
365} {EminescuOpVI 366} {EminescuOpVI 367} 75O vrei și lânoasă și lăptoasă și cu coada groasă, să vie și de vreme acasă? 76O viță-n Gheorghiță și alta-n Ialomiță. 77O vorbă ca o mie. 78Ochii văd, inima cere. 79Ochii se înveselesc și inima rabdă-n sec. 80Ochii, ce nu se văd, lesne se uită. 81Ochiul stăpânului îngrașă pe cal. 82Ochiul de cucuvaie nu-i ca cel de iepure. 83Olariul, unde voiește, acolo pune mănușa. 84Olăcar de cai șchiopi. 85Omenia omenie cere
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
Este foarte frumoasă batista asta. — Se pot lua de la Leron. Comandă specială. Vin ei la Chicago la mama. Lucrează numai cu programare. Să vezi materialele. Minunate. Ce-ar fi să comand și pentru tine data viitoare? Asta te-ar mai Înveseli nițel? Cred că da, i-am răspuns. M-am gândit că era drăguț din partea lui Lauren. Dacă tot Îmi era sortit să Îmi petrec căsătoria În lacrimi, presupuneam că era mult mai plăcut să plângi În dantelă albă decât În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
3. Avea să meargă greu - eram sigură că cei de la Neiman n-or să prea comande ceva din noua colecție. Poate că era un lucru bun că Milton venea pe la mine mai târziu, m-am gândit. Cu siguranță mă va Înveseli după Întâlnirea aceea. Asta nu Însemna că trebuie să-l și angajez. — Ne plac rochiile foarte mult, spuse Bob Bulton, trimisul de la Neiman Marcus, Împăturind comanda și trăgând elasticul În jurul dosarului. Bob Multon era unul dintre cei mai influenți achizitori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
trecea timpul, simțeam cum mă scufund Într-o groaznică depresie duminicală. Nici măcar telefonul voios ca un ciripit din partea lui Milton, prin care mă anunța că găsise cel mai frumos candelabru vechi la Les Puces, nu a avut darul să mă Înveselească. Cui Îi mai păsa de corpuri de iluminat din cristal venețian, când nu era nici un soț care să fie luminat de ele? —Te-ai văzut cu Hunter? am Întrebat. —Ăăă... făcu Milton. —Poftim? Asta ce Înseamnă? — Nici măcar nu l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
albă, cu un șervet din olandă albă aruncat peste brațul stâng exact la 90 de grade. Numai că În seara aceea simțeam că nimic nu ar fi putut să-mi calmeze sentimentul de anxietate crescândă. Singurul lucru care mă mai Înveselea cât de cât În seara aia erau ținutele lui Lauren și Tinsley. În ziua aceea Își făcuseră de cap la Chanel. Tinsley venise cu niște pantaloni de golf și cu o jachetă din tweed, iar Lauren purta o rochie neagră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
el. Verișoara ta le-a trimis ca dar de nuntă. Este uimitor cum uneori nici măcar o lenjerie de 600 $ din olandă țesută În Portugalia, cu fețele de pernă cusute de mână, tivite cu dantelă nu poate face nimic ca să te Înveselească. Mă simțeam mult prea neliniștită ca să mai am chef de ceva romantic În noaptea aia, cu sau fără așternuturi Olatz. Iubito, ce s-a Întâmplat? Întrebă Hunter drăgăstos. —Nimic, i-am răspuns, cu ochii Închiși. Sunt obosită. —Pari tristă, insistă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
furioasă, dar nu știam ce să fac. —Voiam să te Întreb dacă ai putea veni cu mine la Paris pentru o săptămână, când plec data următoare. Am de gând să merg În prima săptămână din noiembrie. Asta te-ar mai Înveseli? Era o propunere minunată, dar eu aveam pata pusă pe Hunter. Nu puteam să-l las să scape atât de ușor. Nu am nevoie să fiu Înveselită, am zis bosumflată, aprinzând lumina și uitându-mă cu severitate la soțul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Sylvie, spuse, când am ajuns la ea. Avea o rochie foarte drăguță din mătase portocalie imprimată cu buchețele de trandafiri roz. — Îmi place foarte mult rochia ta, Marci. Mi-a trimis-o Sophia după ce a plecat Christopher, ca să mă mai Înveselească. Acum, de-abia aștept să fiu divorțată. Sophia zice că o să ne distrăm de minune. Mi-a devenit o prietenă foarte apropiată În ultimele douăsprezece zile. Mă sună din Europa tot timpul. Zice chiar că o să vorbească ea cu Christopher
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
fapt, adevărul e că... nu mă simt prea bine, am răspuns eu, cu ochii lăsati În jos. „Trebuie să fac asta acum“, mă tot Întrebam. „Sau ar trebui să comandăm mai Întâi? Of, Dumnezele mare“. — Cred că pot să te Înveselesc eu... Nu cred asta, am spus cu tristețe. Am respirat adânc și am Început —Hunter, eu... Exact atunci, Hunter puse pe farfuria mea o cutiuță roșie din piele de căprioară. Pe capac era inscripționat cu litere aurii: S.J. Phillips. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
cel mai potrivit loc pentru un priveghi. Totuși, Sanford Berman luase masa aici de trei ori pe săptămână și hotărâse prin testament ca priveghiul lui să aibă loc acolo, deoarece s-a gândit că la Swifty’s caviarul Îi va Înveseli pe cei Îndoliați. În timp ce Lauren Își revenea la toaletă din leșinul ei din dragoste, Marci, Alixe, Salome și cu mine promiseserăm să Îi ținem sub observație, În locul lui Lauren, pe Bărbatul-care-nu-putea-fi-găsit-pe-Google și pe Sophia D’Arlan. Era convinsă că Sophia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
lovitură adevărată. Mai adevărată decât vă puteți imagina oricare dintre voi. Pauză de-o țigară La vremea respectivă, nu am luat nimic din toate acestea în serios. Tom trecea printr-o perioadă proastă - atâta tot - și Harry încerca să-l înveselească, să-i sufle un pic de vânt în pânze și să-l scoată din melancolie. Trebuie să recunosc că mi-a fost drag Harry pentru că îi cânta în strună lui Tom, acceptându-i fantezia lipsită de spirit practic, dar ideea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
când se crede neobservat. Apoi m-a văzut și mi-a aruncat o privire ciudată. Am început cina cam bulversați pentru că dragul de Jacques nu se simte grozav. Era trist și că n a venit Nicu. Am încercat să-l înveselesc și, fiindcă-i copil bun, s-a prefăcut că am reușit. N-a vrut să șadă cu noi la masă, i-am dat în pat ceasul cu figurine, să-l învârtă cât poftește. Îi place menuetul dulce și nespus de
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
mi-am îngăduit nici măcar o lacrimă, lucru care m-a umplut de mândrie. Am trecut pe la Jacques. Era la curent cu încercarea de vizită neizbutită și m-a strâns de mână cu mânuța lui rece, fără o vorbă. Ca să ne înveselim i-am spus că am aranjat să mă duc cu verișoara noastră după cadouri și ne-am sfătuit ce să-i mai luăm lui papa și celorlalți care vor veni de Crăciun la noi. — Darr n-arr fi mai bine să
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
în gând, pe căpșor, pe fata ei, iar când o săruta pe Iulia, venită pe lume imediat apoi, pe părul ei negru, spera să ajungă sărutul și la părul blond al celeilalte. Copiii simțiseră ceva, simțeau că n-o pot înveseli cu totul pe mama lor, simțeau că nu mă pot înveseli, rămânea întotdeauna un colțișor nemulțumit și trist în ea, și trist în mine. Pentru mine moartea asta a fost ca graviditatea, dar în sens opus. Număram zilele, vorbeam cu
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
pe Iulia, venită pe lume imediat apoi, pe părul ei negru, spera să ajungă sărutul și la părul blond al celeilalte. Copiii simțiseră ceva, simțeau că n-o pot înveseli cu totul pe mama lor, simțeau că nu mă pot înveseli, rămânea întotdeauna un colțișor nemulțumit și trist în ea, și trist în mine. Pentru mine moartea asta a fost ca graviditatea, dar în sens opus. Număram zilele, vorbeam cu copilul plecat, așa cum atunci vorbisem cu copilul neajuns încă, îi explicam
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
nevasta lui care murise iarna trecută, în curând avea să se împlinească anul, dar durerea sufletească era la fel de mare ca la început. Băiatul, stabilit la Craiova, îi scria des, cele două fiice, măritate la casele lor, încercau să-l mai înveselească invitându-l pe la ele, dar el prefera să stea singur cuc, prizând tabac printre amintirile lui, în locul care încă era umplut de toate micile ei gesturi. La început nu suferea nici un om în preajmă, cărțile de vizită rămâneau fără răspuns
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
pe mormântul doamnei Algiu, Dumnezeu s-o odihnească! Părerea ordonanței era că doamna n-are nevoie de asemenea lucruri, unde-o fi ea acum, în loc cu verdeață și răcoare, în schimb lor le-ar fi prins tare bine, ar fi înveselit salonul, fiindcă de-un an trăiau ca niște pustnici și lui i se urâse cu viața asta! Când s-au întors, tot la galop, după ce s-a opintit să-i scoată cizmele înalte, care ieșeau greu fiindcă erau lungi și
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
mintea, și somnul să-i fie fără vise. Zaharia, care-l văzuse numai de câteva ori în viață în starea asta, umbla pe vârful picioarelor, ceva mai înviorat. În restul zilelor, când ordonanța era posacă, Costache îl îmbărbăta și-l înveselea. Dar când stăpânul era ca bolnav, mult mai supărat decât ar fi putut fi vreodată ordonanța, pentru că, bănuia Zaharia, adâncimea supărării e pe măsura înălțimii deșteptăciunii, el încerca să țină cumpăna casei în echilibru și să-l îmbărbăteze. Liza, care
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
de așteptat până o să știu precis dacă nu cumva cânt și pe dinăuntru. Știu eu ce vreau să spun, nu dau aici mai multe explicații. Aseară, când eram cu toții în salon, iar mama și papa păreau supărați, și Jacques îi înveselea citindu-le dintr-o carte cu glume - Jacques citește foarte frumos, până și glumele - a apărut Safta și mi-a făcut un semn cu capul, arătând spre ușă, fără nici un respect. Își permite tot mai multe, de sâmbătă încoace, blackmail
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Munca presupune constrângere. Liberă cu adevărat nu este decât lenea. I se mai întâmplă și talentului să curgă paralel cu morala. Lingușirea marchează dorința de a deveni sclavul cuiva. Cel mai surd este cel care nu vrea să audă. Ne înveselim eul, caricaturizându-i pe cei din jur. Crima apare în punctul de fierbere a urii. Omul contemporan este marcat tot mai mult de sindromul indiferenței dobândite. Toate frustrările duc spre ură. Nu ne deranjează că veleitarii scriu. Dar ne somează
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
rar... Am crezut că....", răspunsul va trebui să fie pe măsură: Proaspăt ca un castravecior. Curat ca după o baie în clăbuci de săpun. Înviorat ca după un duș rece". Un fel de glume care nu spun nimic, dar îi înveselesc pe ascultătorii curioși și totodată îi vor îndepărta în mod elegant de o realitate pe care, sub nici o formă, nu ar putea să o înțeleagă. Dacă ar împărtăși și altora purul adevăr în totalitatea lui, adică ar relata ceva în legătură cu
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
Îți va vorbi el cu un glas dulce? 4. Va face el un legămînt cu tine, ca să-ți fie rob pe vecie? 5. Te vei juca tu cu el ca și cu o pasăre? Îl vei lega tu, ca să-ți înveselești fetele? 6. Fac pescarii negoț cu el? Îl împart ei între negustori? 7. Îi vei acoperi pielea cu țepușe, și capul cu căngi? 8. Ridică-ți numai mîna împotriva lui, pentru el și nu-ți va mai veni gust să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]
-
purtau cele mai alese podoabe, ghirlande de flori la gât și pene colorate în păr, bubuitul surd al tobelor și sunetele ascuțite ale instrumentului numit vivó - flautul nazal la care lui Tapú Tetuanúi îi plăcea să cânte - nu reușeau să înveselească atmosferă, ci, dimpotrivă, îi deprimau și mai mult pe cei prezenți. Pe de o parte, pentru că urma să aibă loc un sacrificiu sângeros, care le făcea sila tuturor, si pe de alta, pentru că majoritatea celor prezenți erau conștienți că, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
prizonierii propriilor prizonieri, însă acum se aflau într-un spațiu atât de limitat, ca deseori se surprindeau învârtindu-se de colo colo, ca niște animale în cușcă. Zilele deveniseră insuportabile. Nopțile, infinite. Nici macar dansurile și glumele femeilor nu-i mai înveseleau, căci le repetaseră de atâtea ori încât deveniseră insuportabile, mai ales că, după moartea uneia dintre ele, părea să le fi dispărut și lor cheful de cântat sau de râs. Le lipseau povestirile Omului-Memorie, iar inactivitatea forțată a făcut ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
dar Doamne, Vreau o ciocolată! Scrie de la Început Straiele pământului! Și ne dă suflare, din Soarele Cuvântului! Doamne, eu ades te văd Prin lumină, zău Hai, dă-mi mâna! Te rog, eu, Pruncul Tău! cineva s-o ajute, să-i înveselească zilele, iar tu ești cel mai potrivit! Te duc eu la ea! Să asculți ce-ți voi șopti! A doua zi, de dimineață, o porniră. Auzea în ureche: - Mergi în satul cutare, apoi în cutare, o iei la dreapta, apoi
Cartea binelui : poezie şi proză : antologie by Sanda Sfichi () [Corola-publishinghouse/Imaginative/544_a_723]