1,901 matches
-
fapt, acesta nu este un dezavantaj serios. De multe ori este la fel de dificil să apreciem viteza de prag, din punctul de frângere al curbei lactatviteză. Un alt dezavantaj este acela că, devine foarte dificil să înregistreze schimbări la nivelul capacității aerobe, spre finalul perioadei de pregătire. Rata progresului tinde să scadă, după mijlocul perioadei de pregătire, iar o a doua diferență de timp pe 100 m, este prea mare pentru a putea determina creșterile sau scăderile capacității aerobe. Testul de repetări
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
la nivelul capacității aerobe, spre finalul perioadei de pregătire. Rata progresului tinde să scadă, după mijlocul perioadei de pregătire, iar o a doua diferență de timp pe 100 m, este prea mare pentru a putea determina creșterile sau scăderile capacității aerobe. Testul de repetări progresive este încă în stadiul de dezvoltare. Cu toate acestea, el este exact, în forma lui prezentă, dar ar mai putea fi îmbunătățit, pentru obținerea unor rezultate mai bune. Trebuie testate și alte diferențe de repetări, număr
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
interval. El poate să înoate mai încet de 1:05 pe 100 m, dar nu mai încet de 1:10. Înotătorilor trebuie să li se ceară să înoate mai încet - de exemplu 1:06 până la 1:08 - în vederea stimulării adaptărilor aerobe, fără să apară supraantrenamentul. Intervalele de croazieră pot fi folosite pentru a determina timpii de plecare pentru alte distanțe. Distanțe mai lungi de repetări sunt simplii multipli ai timpilor de croazieră, pe distanța de 100 m. De exemplu, intervalul de
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
de prag, ci doar o limită de timp, care cuprinde și această viteză. De asemenea, nu există nici o garanție că, repetările mai lungi, care sunt un multiplu al vitezei intervalului de croazieră, pentru distanța de 1000 m, vor supraîncărca metabolismul aerob, în aceeași măsură în care a fost supraîncărcat, în cazul repetărilor pe distanțe mai scurte. Din această cauză este posibil ca unii sportivi să se antreneze sub intensitatea optimă, iar alții să se antreneze prea tare, folosind intervalele de croazieră
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
rapid, pornind de la începutul seriei, și continuând spre sfârșitul ei. Cu toate că, această metodă nu este de fapt un test de determinare a pragului anaerob, ea poate fi o formă foarte eficientă de antrenament, pentru că, sportivii pot înota la diferite nivele aerobe și anaerobe, de-a lungul unui singur test. Acest tip de antrenament are avantajul că, îi reține pe sportivi de a înota repede, la repetările de început, astfel încât se poate realiza un volum rezonabil de înot de rezistență, înainte de apariția
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
antrena, atunci când pragul anaerob al sportivului nu este cunoscut. Cei mai mulți înotători motivați înoată majoritatea repetărilor aproape de pragul lor anaerob, atunci când fac serii progresive. Dezavantajul seriilor progresive constă în lipsa de precizie. Sportivii pot înota un volum prea mare la un nivel aerob și prea puțin la altul. Și invers, atunci când seria este scurtă (mai puțin de 2.000 m), înotătorii motivați pot fi încurajați să înoate în zona de rezistență cu supraîncărcare. Dacă seria este prea lungă, sportivii vor înota probabil prea
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
trebui să aibă o lungime de 2.000 m sau mai mult. La seriile de rezistență cu supraîncărcare, diferența dintre repetări ar trebui să fie probabil doar de 1-2 secunde. Teste ale capacității anaerobe Există multe teste pentru înregistrarea capacității aerobe, dar foarte puține pentru cea anaerobă. Testele anaerobe sunt foarte necesare, deoarece scăderi ale capacității anaerobe pot devastatoare pentru înotători ai probelor de 400 m și mai scurte. Câteva teste de care dispunem, vor fi descrise în cel ce urmează
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
sportivii bine antrenați. De aceea, este necesar ca ATP să se formeze continuu, prin una din cele trei căi metabolice responsabile de refacerea sa la nivel muscular. Aceste căi sunt reprezentate de: sistemul fosfagen, sistemul anaerob glicogen-acid lactic și sistemul aerob de degradare a glucozei, acizilor grași și unor aminoacizi. I. Sistemul energetic fostfagen este reprezentat de ATP și fosfocreatină. ATP reprezintă sursa energetică de bază, a cărui descompunere în ADP și apoi în AMP pune în libertate mari cantități de
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
de oboseală. În general, sistemul glicogen-acid lactic realizează sinteza ATP de 2,5 ori mai repede decât mecanismul oxidativ mitocondrial. El servește ca sursă rapidă de energie, asigurând necesarul energetic pentru 30-40 de secunde de activitate musculară maximală. III. Sistemul aerob realizează degradarea glucozei, a acizilor grași și a unor aminoacizi la nivel mitocondrial, cu participarea obligatorie a O2. Intrate prin intermediul acidului piruvic și acetilcoenzimei A, în ciclul acizilor tricarboxilici (ciclul Krebs), cele trei surse energetice suferă procese de dehidrogenare și
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
mari cantități de energie, care sunt folosite la conversia AMP și ADP în ATP. Procesul simultan de fosforilare oxidativă asigură formarea a trei molecule de ATP pentru fiecare atom de O2 activat la nivelul lanțului transportor de electroni al glicolizei aerobe. Degradarea aerobă a glucozei în ciclul Krebs, generează 36 de molecule de ATP, pentru fiecare mol de glucoză utilizat la nivel celular. În condițiile unui aport nutritiv corespunzător, sistemul aerob asigură energia necesară efectuării efortului de lungă durată. Randamentul reacțiilor
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
de energie, care sunt folosite la conversia AMP și ADP în ATP. Procesul simultan de fosforilare oxidativă asigură formarea a trei molecule de ATP pentru fiecare atom de O2 activat la nivelul lanțului transportor de electroni al glicolizei aerobe. Degradarea aerobă a glucozei în ciclul Krebs, generează 36 de molecule de ATP, pentru fiecare mol de glucoză utilizat la nivel celular. În condițiile unui aport nutritiv corespunzător, sistemul aerob asigură energia necesară efectuării efortului de lungă durată. Randamentul reacțiilor oxido-reductoare aerobe
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
O2 activat la nivelul lanțului transportor de electroni al glicolizei aerobe. Degradarea aerobă a glucozei în ciclul Krebs, generează 36 de molecule de ATP, pentru fiecare mol de glucoză utilizat la nivel celular. În condițiile unui aport nutritiv corespunzător, sistemul aerob asigură energia necesară efectuării efortului de lungă durată. Randamentul reacțiilor oxido-reductoare aerobe, exprimat în ATP rezultat, este însă mai mic decât al celorlalte două căi energetice. Spre deosebire de sistemul fosfagen, care generează 4M de ATP / minut, sau de glicoliza anaerobă, din
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
aerobă a glucozei în ciclul Krebs, generează 36 de molecule de ATP, pentru fiecare mol de glucoză utilizat la nivel celular. În condițiile unui aport nutritiv corespunzător, sistemul aerob asigură energia necesară efectuării efortului de lungă durată. Randamentul reacțiilor oxido-reductoare aerobe, exprimat în ATP rezultat, este însă mai mic decât al celorlalte două căi energetice. Spre deosebire de sistemul fosfagen, care generează 4M de ATP / minut, sau de glicoliza anaerobă, din care rezultă 2,5 M de ATP / minut, sistemul aerob degajă doar
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
reacțiilor oxido-reductoare aerobe, exprimat în ATP rezultat, este însă mai mic decât al celorlalte două căi energetice. Spre deosebire de sistemul fosfagen, care generează 4M de ATP / minut, sau de glicoliza anaerobă, din care rezultă 2,5 M de ATP / minut, sistemul aerob degajă doar 1M de ATP / minut. În schimb durata reacțiilor energogene aerobe este nelimitată în prezența unor cantități adecvate de substrat și oxigen. Ele asigură substratul energetic al eforturilor prelungite, (probe sportive de 2000, 5000, 10000m, maraton), în timp ce sistemele fosfagen
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
al celorlalte două căi energetice. Spre deosebire de sistemul fosfagen, care generează 4M de ATP / minut, sau de glicoliza anaerobă, din care rezultă 2,5 M de ATP / minut, sistemul aerob degajă doar 1M de ATP / minut. În schimb durata reacțiilor energogene aerobe este nelimitată în prezența unor cantități adecvate de substrat și oxigen. Ele asigură substratul energetic al eforturilor prelungite, (probe sportive de 2000, 5000, 10000m, maraton), în timp ce sistemele fosfagen și glicolitic anaerob, satisfac necesitățile energetice de scurtă durată cum sunt: alegarea
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
alegarea de 100m, saltul, ridicarea de greutăți, etc. În general, cele trei sisteme furnizoare de energie contractilă își întregesc aportul energogen, contribuind simultan sau succesiv la acoperirea necesităților energetice variabile ale contractilității musculare în efort. Refacerea potențialului energetic al sistemului aerob se realizează în două faze, una de durată scurtă și alta de lungă durată. Faza de scurtă durată a refacerii este de aproximativ o oră și depinde de datoria de O2 contractată în timpul efortului. Aceasta este cantitatea suplimentară de oxigen
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
O2, cea lactacidă are o valoare de peste 8 l O2. La rândul său, refacerea de lungă durată privește restabilirea stocului de glicogen muscular. Ca principală sursă energetică, glicogenul face oficiul de substrat atât în glicoliza anaerobă, cât și în cea aerobă. Refacerea sa durează ore sau zile în funcție de aportul de glucide sau lipide alimentare, fiind mai rapidă în cazul unui regim mai bogat în hidrocarbonate. Factorii care condiționează capacitatea de efort și refacere a potențialului energetic la nivelul musculaturii în stare
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
de hiperactivitate sunt, în linii mari, următorii: - funcția cardiopulmonară de preluare și transport a gazelor sanguine ( debit respirator, debit cardiac, difuziune, fixare și transport sanguin, etc ); - factorii neuro-umorali de activare a circulației generale și regionale; - rezervele energetice și metabolizarea lor aerobă și anaerobă; - tipul, intensitate și durata efortului; - factorii ambientali (temperatura, umiditatea, lumina, zgomot, hipo sau hiperbarism); - reacțiile neuro-endocrino-metabolice de adaptare sau dezadaptare (antrenament, sedentarism, aclimatizare, oboseală). V. 2. Lactatul și exercițiul muscular, noi concepte, noi abordări De mai mult de
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
ce conțin biopsii musculare arată că la om adrenalina poate favoriza degradarea glicogenului în mușchiul în activitate. Astfel Jansson în 1986 efectuează o perfuzie de adrenalină intrafemurală la subiecți pedalând cu o intensitate ce corespunde cu 50% din puterea maximă aerobă. Ei constată că diferența arteriovenoasă în lactat este mai mare în piciorul injectat decât în celălalt picior. În afară de aceasta biopsiile, musculare efectuate la sfârșitul exercițiului, arată că rezervele în glicogen tind a fi mai scăzute în piciorul injectat decât în
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
adrenalinemia cresc simultan la sfârșitul exercițiilor realizate timp de trei minute la putere maximă. În timpul unui exercițiu muscular dinamic de intensitate crescătoare efectuat de către subiecți bine antrenați, Mazzeo (1989), evidențiază concentrațiile plasmatice crescute ale adrenalinei cu 50% din puterea maximală aerobă, exact în momentul în care începe creșterea lactatului. Corelația dintre cele două puncte de reper se dovedește a fi excelentă, mai bună decât cea obținută între pragul lactic și pragul ventilator. În timp ce atleții practică acest test și nu pe o
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
pragului lactic și creșterea secreției de adrenalină. Atât una cât și cealaltă par să fie influențate de conținutul mușchiului în glicogen. De fapt, nu există întotdeauna o liniaritate între apariția lactatului și descărcările de adrenalină, astfel la sfârșitul unui exercițiu aerob intens subiecții în vârstă prezintă în general o secreție de adrenalină mai semnificativă decât cea a subiecților tineri în timp ce lactatemia lor rămâne mai scăzută. Pe de altă parte în timpul unui exercițiu intens realizat după o ingestie de bicarbonat se observă
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
aer care trece prin plămâni timp de un minut, crește proporțional cu durata și intensitatea efortului. În repaus este de 8 l / min, în eforturile de intensitate medie poate ajunge la 60 l/min, iar în eforturile de intensitate submaximală - aerobă la 100-150 l/min, pe când în cele maximale se ajunge la 150-180 l / min. Consumul de O2 - În efort aprovizionarea cu O2 la nivelul organismului este limitată datorită timpului scurt de contact al aerului alveolar și capilare, circulația sanguină pulmonară
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
anume, creșterea coeficientului de utilizare a O2 de către sângele arterial, de la 30-40% la 70-75%. În repaus consumul de O2 este de 250ml / min. În eforturile medii ajunge la 1500ml/min, în cele submaximale la 2500ml / min, iar în eforturile maximale (aerobe), la 3000-3500ml / min, la persoanele neantrenate. Coeficientul de împrospătare - constă în raportul dintre aerul proaspăt introdus în alveole și aerul poluat existent în acestea. În timpul efortului acest raport se modifică. În inspirația obișnuită în alveole ajung cca. 350ml aer. În
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
înainte de epuizarea rezervelor cardiovasculare, pe când la neantrenați, nu; la aceștia, frecvența cardiacă crește fără simptome, existând pericolul apariției stopului cardiac. În eforturile moderate și submaximale (150-175W), în care există un echilibru între nevoile și aprovizionarea cu O2 a țesuturilor (eforturi aerobe - echilibru stabil), găsim o relație liniară între FC și capacitatea de efort aerobă (VO2 max), dar numai între valorile de 120170bătăi / minut. Sub 120 bătăi / minut și peste 170-180 bătăi / minut, debitul cardiac (factorul determinant al VO2), nu depinde numai
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]
-
fără simptome, existând pericolul apariției stopului cardiac. În eforturile moderate și submaximale (150-175W), în care există un echilibru între nevoile și aprovizionarea cu O2 a țesuturilor (eforturi aerobe - echilibru stabil), găsim o relație liniară între FC și capacitatea de efort aerobă (VO2 max), dar numai între valorile de 120170bătăi / minut. Sub 120 bătăi / minut și peste 170-180 bătăi / minut, debitul cardiac (factorul determinant al VO2), nu depinde numai de FC ci și de debitul sistolic. Pe baza acestei relații a fost
PERFORMANŢA SPORTIVĂ by Silviu Șalgău, Alexandru Acsinte () [Corola-publishinghouse/Science/91843_a_92860]