3,155 matches
-
fleandura...”spune el apăsat. Pe Ion îl numește, “hoț”, “golan”, în fața întregului sat:“Ce are hoțul cu fata mea?Ce are!...” strigă mânios, în gura mare. Și George se poartă ca un fecior de oameni bogați, cinstește pe flăcăi la cârciumă, plătește lăutarii. Tovarășii săi de chef îl inconjoară cu o prietenie mai mult servilă decât respectuoasă. Dar în sat există și țărani săraci lipiți, trudind fără spor,asemenea lui Ion, de dimineață până seara, pe o sfoară nenorocită de pământ
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
starea de spirit într-o fază absolut esențială. “În Răscoala, pentru a măsura gradul de aprindere a spirirtelor, se secționează cursul vieții în acele puncte ce pot aduce cele mai depline clarități”: în momentul când țăranii stau în uliță în fața cârciumii, nemaiîndurându-se să plece; apoi tot acolo, spre a găsi locul gol și numai un bețiv întârziat la taifas cu Cristea Busuioc, cârciumarul.Oamenii vorbesc, întorc lucrurile pe o față și pe cealaltă, țin seama de toate împrejurările, vor să
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
cumpăra” pământul Nadinei. “Grigore observa cu atenție și satele și câmpurile, parcar fi căutat să ghicească o taină.Sub bolta mohorâtă, pământul negru se zgribulea pătat cu dese ochiuri de apă tulbure, iar prin sate țăranii, ca duminica, mai pe la cârciumă, mai pe la câte o casă, se sfătuiau ca și altă dată(...).Lui Grigore însă i se părea că în ochii lor lucește ceva deosebit și că toată înfățișarea lor ar fi mai dârză.” Înainte chiar ca țăranii să se răscoale
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
toată înfățișarea lor ar fi mai dârză.” Înainte chiar ca țăranii să se răscoale, boierii și arendașii fug, transportă lucrurile de agoniseală în trenurile ticsite ca în vreme de război, cuprinși de panică și teamă.Țăranii stau la taifas în jurul cârciumii lui Busuioc, în timp ce boierii se agită, se consfătuiesc. Scânteia care pune capăt așteptării scapără tot sub chipul unei întâmplări obișnuite:Rudolf, șoferul Nadinei, aplică o sancțiune unui copil care stătea în fața mașinii, copilul începe să țipe atrăgând atenția celorlalți țărani
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
fi scăpat vreo vorbă împotriva regimului și a fost denunțat de cineva care-l cunoștea. Vasile avea două surori profesoare în București și mai avea și un frate care a fost director tot prin București. Mama lor a deținut o cârciumă în Lupești. Tatăl lor, Tănase Dima, a murit pe front în primul război. Dar toți copiii au făcut facultate înainte de război: unul era colonel la Timișoara, altul, Dionisie Dima, era inginer în centrala de la București pentru fabrica FEPA din Bârlad
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
îi moare copilul, în care văzuse mai ales o garanție a păstrării pământurilor lui Vasile Baciu. Și în relația cu George Bulbuc, Ion va reacționa cu violență, potrivit firii sale impulsive (scena confrun tării violente dintre cei doi rivali, la cârciuma lui Avrum, de exemplu). După moartea Anei, conflictul cu George este disimulat sub aparența prieteniei, dar viclenia proce durală a eroului va fi denunțată de Savista, oloaga. Pentru toate aceste carențe morale și afective, Ion va plăti cu viața, devorat
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
în ceea ce privește tematica, anecdotica, decorul și atmosfera, povestirile reconstituind mici scene și situații dintr-o lume cenușie, banală și nespectaculoasă, practic omniprezentă. E lumea Bucureștilor, alcătuită din trăitori în blocuri ori în case „la curte”, mușterii ai micilor frizerii și ai cârciumilor de cartier (locante numite până mai ieri „Zorile noi”, „Înfrățirea” și devenite, după privatizare, „Memfis SRL”, „Texas”, dar cunoscute sub denominații neoficiale și persistente, precum „Buze dulci”, „La Drumețul” etc.), funcționari, muncitori, maiștri, meseriași, mărunți întreprinzători, ba chiar și manageri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290197_a_291526]
-
ba chiar și manageri („manager Ștefan Ștefoi”). O demonstrație de virtuozitate se distinge în alternanța planurilor, dar și în stilul naratorului, deseori cel al povestașului mahalalei, care bârfește, relatează ori inventează mici întâmplări, spre delectarea vecinului ori a comesenilor de la cârciumă. Alteori naratorul nu se identifică total cu personajele, și atunci tonul lui este unul amuzat, ironic cu tandrețe și hâtru, prin simularea seriozității, prin adoptarea unor clișee proprii exprimării pretins îngrijite, de fapt kitsch. Prozatorul - a cărui ascendență caragialiană a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290197_a_291526]
-
rămâne totul o lungă teorie/ O, când va fi un cântec de alte primăveri?!" (Nervi de primăvară); 7. Atmosfera de infern din poezia lui Bacovia înspăimântă cu ulițe desfundate, case mărunte, noroi și degradare (Sonet). E un spațiu citadin cu cârciumi pline de disperați (Seară tristă), cu parcuri în descompunere (Decor), singurătate și copii bolnavi (Moină); 8. Iubirea este un sentiment profund și plăcut: a. Iubita este o fecioară palidă, despletită, care cântă la clavir muzică funerară: "Iubita cânta un marș
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
Flăcăului îi plăcea să muncească și avea o anume religiozitate față de muncă: el se hotărî să pornească brazda de la capătul satului "cu fața către răsărit, să-l vadă soarele când se va înălța de după dealurile Vărăriei". După un conflict la cârciuma lui Avrum, preotul satului îl dă ca element negativ la o predică și simte cum mândria lui este rănită. Ion e într-o veșnică goană după fericire, o fericire pragmatică (Aurel Martin), și purta în gând cele două femei, oriunde
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
n-a ținut cont de preceptul moral rostit de mama-soacră: " Omul să fie mulțumit cu sărăcia sa, căci, dacă-i vorba, nu bogăția, ci liniștea colibei tale te face fericit". Nemaivoind să fie cizmarul sărac, cinstit și modest, eroul arondează cârciuma de la Moara cu noroc, așezată la răscruce de drumuri, care se dovedește, în final, a fi "moara care aduce nenorocirea". La început, Ghiță era harnic și priceput, un soț afectuos și un tată iubitor, care-și privea cu admirație copiii
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
admirație copiii și se bucura de bunăstare. Într-o zi, a venit la Moara cu noroc, Lică Sămădăul, un "om rău și primejdios", cum intuise Ana. El era starostele porcarilor din zonă și Ghiță a înțeles că șederea lui la cârciumă depinde de acest individ diabolic. Protagonistul are un suflet complex, oscilant, se degradează treptat, cuprins de nesiguranță, teamă, suspiciune. El și-a cumpărat două pistoale, și-a făcut rost de câini ciobănești și de slugă credincioasă. Înstrăinându-se de familie
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
în brațele lui Lică, o ucide și este ucis la rândul lui de Răuț, omul lui Lică Sămădăul. Acesta din urmă, ca să nu fie prins de Pintea, se sinucide izbindu-se cu capul de-un copac, în timp ce un incendiu mistuie cârciuma, parcă pentru a purifica locul afacerilor necurate. Pintea a aruncat în apă trupul lui Lică Sămădăul, pentru ca "nimeni în lume să nu afle" că a scăpat de pedeapsa legilor. În operele lui Slavici, descrierile de natură apar aproape întâmplător. Peisajul
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
din nuvela Moara cu noroc, un personaj complex, cu putere de individualizare "care n-a respectat normele etice formulate de mama-soacră". E mulțumit de condiția sa de cizmar sărac; Ghiță își convinge familia să se mute pentru trei ani la cârciuma Moara cu noroc. La început, Ghiță era harnic, cinstit, bun meseriaș, blând, dar treptat, e atras de patima banului. Devine ursuz, "pus pe gânduri". În fața lui Lică, inițial se arată autoritar și dârz, dar după aceea cedează. Acțiunile, gesturile și
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
optimism. Persida e un personaj în evoluție. Mai întâi "tăcută, așezată, ascultătoare, aproape blândă", aceasta se maturizează, este statornică, are inițiativă, sentimente față de cei apropiați, este voluntară la fel ca Mara și întreprinzătoare, având o măcelărie la Viena și o cârciumă pe lângă Arad, încât se poate concluziona: "Mara e un caracter. Persida e un destin" (Magdalena Popescu). În roman, narațiunea este alcătuită prin înlănțuire, apar descrieri și analize psihologice, evocări ale unor medii. Pentru a reliefa caracterul calculat al Marei, prozatorul
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
proliferând în roduri, precipitându-se a se filtra în alambicuri. Poetul e notabil în scenele „de gen”, cu aer „olandez” (G. Călinescu), sau când glorifică prozaic abundența, într-un peisaj ce amintește pe alocuri de Verhaeren, din Flamande. Poloboace, căpițe, cârciumi în „medean”, piețe de pește, „cară cu boi” încremenite la răspântii, asemenea unor menhire, fac relieful acestei lirici, în care orașul, „bătrân”, se animă de o continuă, subtilă aproape, împresurare a satului, absorbind însetat jertfa de roade, aromele, „susurul”, ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285641_a_286970]
-
de evoluție cu consecințele tratării dimensiunii temporale și cu valorizării arhetipale ale unor locații precum exterior / interior, accesibil / inaccesibil, rural / citadin, apropiat / îndepărtat, munte / șes, la care adaugă conotațiile sociale și ideologice ale unor locuri precum bucătărie / salon, parter / etaj, cîrciumă / piața publică. Mieke Bal nu recomandă renunțarea la analiza opozițiilor binare ca instrumente de structurare a elementelor narative, ci confruntarea cu aceste opoziții pentru a le evita tirania. Flexibilitatea intelectuală și capacitatea unei susținute auto-examinări critice sînt calitățile pe care
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
ar fi atractiv sau, cel puțin, așa tinde să creadă cititorul. Profesiunea, de asemenea, determină în mare măsură cadrul în care au loc evenimentele sau cadrul de la care își extrag ele înțelesul. Un constructor de acoperișuri cade de pe acoperiș (Zola, Cîrciuma); mai devreme sau mai tîrziu, un miner va fi blocat într-un subteran (Zola, Germinal; Malot, Singur pe lume) dacă nu cumva va muri dintr-o boală la plă-mîni; un soldat moare pe front sau este trimis în țări îndepărtate
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
combinate și prezentate. Relațiile dintre spațiu și eveniment devin evidente dacă ne gîndim la bine-cunoscutele combinații stereotipe: declarații de dragoste sub clar de lună, reverii pe un vîrf de munte, întîlniri la un han, apariții fantomatice printre ruine, încăierări în cîrciumi. În literatura medievală, scenele de iubire au loc frecvent într-un spațiu special, corespunzător cu ocazia, așa-numitul locus amoenus, constînd dintr-o pajiște, un copac și un pîrîu. Această combinație fixă este denumită "topos". În literatura perioadelor mai recente
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
iar omul de mahala trăiește mai rău decît țăranul, care poate măcar să mănînce ceea ce cultivă. În serialul britanic Upstairs Downstairs, contrastul dintre bucătărie și salon reprezintă diferența radicală dintre servitori și stăpîni. Un loc de întîlnire public cum ar fi cîrciuma poate funcționa, pe de o parte, ca spațiu neutru, cu funcție socială: poate fi locul de întîlnire al unor tovarăși în conflict, încurajați de o atmosferă de simpatie și de solidaritate. Pe de altă parte, acesta poate deveni și un
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
al unor tovarăși în conflict, încurajați de o atmosferă de simpatie și de solidaritate. Pe de altă parte, acesta poate deveni și un loc în care oamenii se refugiază în alcool, ducînd la distrugere totală, precum în romanul lui Zola, Cîrciuma. Opozițiile spațiale pot fi mult mai abstracte decît cele prezentate aici. Atunci cînd unele locuri ordonate în grupuri pot fi legate de opoziții psihologice, ideologice și morale, locația poate funcționa ca un important principiu structurant. De exemplu, contrastul jos-sus, înrudit
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
lungă", dar și "cea mai interesantă"64 dintre nuvele conținute de volumul din 1881, va alege, pentru manualul său scris "pentru uzul școlilor secundare de ambe-sexe", fragmentul cu care debutează partea a II-a a nuvelei în care este prezentată cârciuma și locurile primejdioase care o înconjoară. Renumitul elev al lui B.P. Hașdeu, înzestrat ca și profesorul său cu o extraordinară ușurință de a se mișca în universul larg al culturii, în general și al literaturii, în special, nota în prefața
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
Ghiță, mai precis a familiei sale luată în întregimea ei, aduce consacrarea locului deja binecuvântat prin prezența celor cinci cruci ce stau înaintea morii: acolo în vale, între pripor și locurile cele rele, nu mai era Moara cu noroc, ci cârciuma lui Ghiță. Bărbatul e bun cârciumar și el știe să facă atmosfera plăcută la han. Toți trei fac asta și sporul casei se vede curând: iar Ghiță, Ana și Bătrâna nu îl primeau pe drumeț ca pe un străin venit
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
se vede curând: iar Ghiță, Ana și Bătrâna nu îl primeau pe drumeț ca pe un străin venit din lume, ci ca pe un prieten așteptat de multă vreme la casa lor. Astfel că, așa cum moara a fost cu noroc, cârciuma devine și ea purtătoare de noroc pentru familia lui Ghiță și pentru oaspeți un "acasă". Totul dă impresia de înnoire, împrospătare a locului! Iluzii pierdute... Singura care sesizează și de această dată "fisurile" este tot bătrâna. Un an mai târziu
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
care ei se raportează la sacru. Bătrâna rămâne singura care merge în fiecare duminică la biserică, dar ea pleca întotdeuna cu inima grea, căci ea trebuia să plece singură și să-i lase pe dânșii singuri la pustietatea aceea de cârciumă. Soacra e urmărită de ostilitatea spațiului, de condiția lor de "insulari", victime supuse clar atacurilor din afară. Ea știe ceea ce Ghiță doar intuiește: deși acum bine așezată, cârciuma-casă a lui Ghiță e înconjurată de "locuri rele" și oamenii știu cine
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]