1,735 matches
-
nu poate concepe viața decât defensiv. E îngrozitor! Balcanii nu sânt numai la periferia geografică a Europei, ci și la cea spirituală. Mai cu seamă la aceasta. Resturile, scursurile, cangrena morală, imbecilități ale instinctului, orizont imediat - determină, toate, o fizionomie caraghioasă și tristă, de un grotesc deprimant. Balcanul în esența lui reprezintă o zvârcolire ratată, un dinamism închis, o sterilitate jalnică. Ce înseamnă astăzi România, Bulgaria, Iugoslavia, Grecia? - Oricât aș fi de pesimist cu privire la trecutul și la prezentul României și oricât
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
comentează indispus Pusio. — Cui? Lui Seius Strabo? face Rufus nepăsător. Nu-l interesează. Călărețul fornăie precipitat, apoi se lasă în jos, atent să nu se lovească de tavan. — Ar putea fi periculos, murmură îngrijorat. Oi avea și eu accentul ăsta caraghios? cugetă amuzat evreul. Mai degrabă nu. Greaca și latina sunt limbile cu care a deschis ochii pe lume. Le-a auzit în casă. Toți le vorbesc de când Pompeius a smuls Samaria Iudeii. Îl împunge pe german: — Ce, te roade invidia
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
numit după soția sa, Iulia, fiica lui Augustus, care din nefericire a fost și nevasta lui. Ochii i se umezesc. Sentimentalism de bețiv, se autopersiflează. Fostul lui socru. Fostul soț al fostei soții și tatăl primei foste ne veste. Ce caraghios sună! Nu mai reușește să se stăpânească și-și lasă lacrimile să-i curgă nestingherite pe obraji. Și-n viața ta, Agrippa, și-a băgat Augustus picioarele și te-a silit să te des parți de ne vastă, ca să te
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Medullina este într-adevăr o femeie superbă. Subțirică, însă cu ceva carne pe ea, să aibă omul pe ce pune mâna. Spre deosebire de soțul ei, care nu poartă nici un fel de costum sacerdotal caracteristic, în afară de boneta în formă de mitră cu caraghiosul ei pompon de lână, flaminica are părul împletit și adunat deasupra capului în formă de con. O coafură înaltă ce atrage atenția. Câteva bentițe multicolore îi strâng cozile bogate, ca să nu cadă. Cascada de panglici se revarsă în jos, pe
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
avea de mers numai cinci stații, apoi cobora la Wood Lane. Casa domnului Mundy era la zece minute de mers pe jos de la stație, În spatele unei piste de curse pentru cîini. CÎnd aveau loc cursele, puteai auzi mulțimea - un sunet caraghios - strigînd tare, aproape Înspăimîntător, un zgomot care părea că se ridica și te urma pe străzi ca valul unei mări invizibile. În seara asta, pista era liniștită. Pe străzi erau copii - trei dintre ei se balansau pe o bicicletă veche
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
ceaiul, apoi făcu o grimasă. — Dumnezeule, dar e oribil. Scoase un pachet de țigări și o brichetă. Nu te deranjează că fumez pe stradă? — Bineînțeles că nu. — Vrei una? Le am pe-ale mele pe undeva pe-aici... — Nu fi caraghioasă. Poftim. — Mulțumesc. Aprinseră țigările la aceeași flacără și capetele li se apropiară, fumul intrîndu-le În ochi. Fără să se gîndească, degetele lui Helen atinseră mîna Juliei. — Ai degetele zgîriate, zise ea. Julia se uită. — Și ce dacă? Probabil că de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
se smulse. — Fii rezonabilă, Kay. Kay rîse și-i dădu drumul. — Bine... Ei, ce zici de Grădina Zoologică? Helen se Întorsese la toaletă și-și Înșuruba cerceii. — Grădina Zoologică, spuse ea Încruntîndu-se din nou. Bine, poate. Dar n-o să fim caraghioase? Două femei de vîrsta noastră? — Contează asta? Nu, zise Helen, după o clipă. Presupun că nu. Se așeză și Încălță pantofii În așa fel Încît părul Îi căzu peste față. — Nu vrei, adăugă ea În glumă, cînd Kay ieșea din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
după asta Alarma Încetă. Tăcerea care urmă era și mai descurajantă. Rămaseră foarte Încordate, În așteptarea sunetului bombardierelor; În cele din urmă deslușiră mugetul slab al motoarelor. Era o nebunie să te gîndești că băieții din interiorul acelor tuburi metalice, caraghioase, doresc să-ți facă rău, să te gîndești cum, cu două ore Înainte, se plimbaseră, mîncaseră pîine, băuseră cafea, fumaseră, Își trăseseră hainele pe ei, Își bătuseră picioarele să se Încălzească... Apoi se auziră primele bum-bum-bum-uri ale focului antiaerienelor, poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
o ții la distanță. Ar fi mai indicat ca o vacanță ca asta să nu se repete. Inspir adînc, clătinînd capul la absurditatea discuției. E totul atît de ridicol, că mi-e aproape imposibil să mă supăr. Mi se pare caraghios. Sigur că Lisa e superbă. Nu trebuie decît să arunci o privire ca să constați asta. Dar Îmi e și o prietenă foarte bună. — Uite ce e, Linda, deși Îți apreciez Îngrijorarea, Îi spun cu un sarcasm nesfîrșit În voce, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
povestea despre ispăvile lui de tinerețe, de cînd era student la Drept și ne tăvăleam pe jos de rîs. — Michael? repet eu, neputînd să scap de Încruntare și de incapacitatea de a Înțelege. Socrul meu? Ești sigură? — O, nu fi caraghioasă, pufnește ea. Eram cu toții pe jos de rîs. Ar fi mai bine să ne Întoarcem Înainte să vină Trish să ne caute și să mă miroasă că am fumat. — Chiar ți-e frică de ea? Întreb eu rîzÎnd. — Hai să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
verii. Ei trebuiau să meargă pe un iaht, dar a intervenit un accident, așa că au rămas aici. Singurul avantaj e că pot sta cu cei mici. OK, am reușit. Am scos o propoziție coerentă fără să roșesc. Oricum, sînt evident caraghioasă. Nu spusese Fran odată că Charlie e o partidă fantastică? De ce s-ar uita cineva ca el la una ca mine? Ca să nu mai vorbesc de faptul că sînt măritată. Încep să-mi recapăt cumpătul și respir mai În voie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
invităm pe la noi, Îmi spune cît de mult Îi lipsește Tom maică-sii și că toate astea o omoară. O să fim amîndoi acolo, zice el. N-o să se Întîmple nimic. Vrei să Încetezi cu melodrama și să nu mai fi caraghioasă? Nu o mai pedepsi pe ea pentru ceea ce n-a fost decît un accident teribil, dar care, slavă Domnului, a rămas fără urmări tragice. Și, În final, adaugă: Vrei să Încetezi să te mai porți ca o ticăloasă nenorocită? — Cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
nevoie de asta, spune ea. Te simți mai bine acum? Da, Îmi trag eu nasul și scot un șervețel din buzunar, eliberînd În aer un nor de scame. Scuze, zic, trăgîndu-mi iarăși nasul. Emma risipește scamele și spune: — Nu fi caraghioasă. Nu e casa mea. Știi că ăsta e cel mai minunat lucru pe care mi l-a spus cineva vreodată? — Ce? Că mă consideri sora ta. — O, Doamne, să nu Începi din nou să plîngi, te rog. Filmulețul cu Baby
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
Întîlnim. — Doamne Sfinte! exclamă Linda. De unde ți-o fi venit ideea asta? — Și Lola? Nu se vede cu ea? — Lola? Te referi la fata care prezintă noua lui emisiune? Linda se uită la mine de parcă aș fi spus cel mai caraghios lucru din lume. Dar i-am văzut Împreună, protestez eu. Iar Lola se dădea la el În mod cît se poate de evident. Linda clatină din cap. — E imposibil să fi văzut ce crezi că ai văzut. Îți garantez. Ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
aș fi zis că-i dă târcoale bucățicii blonde și meseriașe acolo sus și tot tacâmu. Dai Însurat cuaceeași băbătie de șaptejde ani lumină, puțoiu bătrân și bisericos. — Bruce, aici e Gus. Ți-ai deschis mesajele interne? Un cadouaș din partea caraghiosului de la etaj. Rup unul din maldărul de plicuri sigilate care mă așteaptă, pe cel cu numele lui Nid pe el. NOTIFICARE INTERNĂ Către: D.S.-ii Gillman, Stark, Robertson, McInally, Thomas, Inglis, Clelland, Noble, Phillips, Lennox și Bain, De la: Comisarul Șef
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
acum pentru că m-ați fericit cu prezența dumneavoastră pe durata acestor numere neînsemnate. Sper că v-am adus entuziasm și bucurie. Sper că v-am adus în suflete încântarea în clipele în care mi-ați fost alături în lumea aceasta caraghioasă, în care viața devine moarte, moartea viață și realul ireal. Mă închin în fața dumneavoastră, onorată audiență... Aprinse o lumânare și se instală pe canapea. Își fixase ochii asupra flăcării. În seara aceea, știa că va tremura, căci va primi un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
cap ideea să își deschidă o afacere, ca să poată ajuta familia prietenului mort. Așa că au mers în sud și au cumpărat o barcă. Ți-l poți imagina pe unchiul tău pe barcă? Mie mi se părea că e cel mai caraghios lucru din câte există. Au început o afacere cu creveți. Tom a făcut avere. - Mamă, spuse Kara încetișor. Mama ei zâmbi din pricina vreunei amintiri și clătină din cap. - O barcă... Și așa, compania avea mare succes. Și toată lumea era surprinsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
întunericul... Apoi, peste un minut, se auziră bubuituri dese, înăbușite, depărtate... ― Ce-i asta? făcu căpitanul mirat. Se spunea că pe aici e liniște... când colo... ― Da... Nu-i nimic... nimic! zise Bologa, urmărind cu interes lumina și tunurile. Ceva caraghios... o, mai mult decât caraghios! Rușii ceia sunt nebuni... Închipuiți-vă, domnule căpitan, că, de vreo săptămână, aproape în fiecare noapte ne sâcâie cu un reflector, parc-ar umbla să-și bată joc de noi! Auzi, reflector la niște poziții
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
se auziră bubuituri dese, înăbușite, depărtate... ― Ce-i asta? făcu căpitanul mirat. Se spunea că pe aici e liniște... când colo... ― Da... Nu-i nimic... nimic! zise Bologa, urmărind cu interes lumina și tunurile. Ceva caraghios... o, mai mult decât caraghios! Rușii ceia sunt nebuni... Închipuiți-vă, domnule căpitan, că, de vreo săptămână, aproape în fiecare noapte ne sâcâie cu un reflector, parc-ar umbla să-și bată joc de noi! Auzi, reflector la niște poziții fixe, unde se cunoaște orice
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
Pânza de soare rămăsese pe loc, dar avea o melancolie de amurg în sclipirile-i tremurate. Pe urmă toată odaia se umpluse parcă numai cu gândurile lui, ca un stol de păsărele scăpate dintr-o colivie. " Ce înseamnă romantismele astea caraghioase de licean amorezat? își zise cu o revoltă pe care o simțea el însuși falsă și care totuși credea că o să-i mulcomească părerea de rău ce i se grămădea în inimă. Atâtea mofturi, atâta zbuciumare pentru..." În vremea aceasta
Pădurea spânzuraților by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295612_a_296941]
-
unde altădată era pământ însămânțat. Străzi micuțe și înghesuite, identice una cu alta. Case închiriate pentru o nimica toată, sau pentru un preț mare - liniștea, supunerea, pacea socială - unor muncitori care nu speraseră la atât, și cărora li se părea caraghios ca acum să se ușureze într-un closet și nu într-o gaură neagră făcută în mijlocul unei scânduri de brad. Vechile ferme, puținele care mai există, s-au comasat una într-alta, strânse bine în jurul bisericii, ca dintr-un reflex
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2242_a_3567]
-
aiurea, dar acum, uitându-mă în urmă, îmi dau seama că erau exact lucrurile care trebuiau să mi se întâmple. Am terminat medicina cu o medie bună. Lucrarea de diplomă a fost Shakespeare în psihiatrie. Acum e total depășită și caraghioasă, dar atunci însemna foarte mult. Nu cred că la noi se mai făcuseră lucrări de psihopatologie literară. Încercările respective mi-au fost de folos mai târziu, deoarece am citit tot ce se putea citi despre Shakespeare în România în acel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
M.I.: Da, tu înțelegi că ei nu știau nimic despre România? Pot eu răspunde la așa ceva? Că Eliade XE "Eliade, Mircea" era catolic și din cauza asta era de dreapta! O prostie așa de mare! Din cauza asta, toată controversa asta e caraghioasă. Mai sunt însă și câțiva care l-au cunoscut pe Eliade XE "Eliade, Mircea" , ca Werblowsky XE "Werblowsky, R.J." . Am avut discuții cu ei. Ei pot spune ce vor, eu - ce vreau. Dar asemenea discuții sunt excepționale, pentru că în afară de Werblowsky
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
părerea mea, în nici o versiune a „dosarului Eliade XE "Eliade, Mircea" ” din cele pe care le cunosc. Unii spun: „Nu aveți dreptate deloc, nu a fost nimic, voi nu înțelegeți că el n-a fost niciodată...” Alții susțin contrariul. E caraghios. S.A.: Bine, dar pozițiile acestea simpliste se pot exclude ușor, pentru a ne putea concentra pe complexitatea de care vorbești. M.I.: Sigur. De fapt, cum îl poți descrie pe Eliade XE "Eliade, Mircea" ? Pentru asta trebuie să scrii o carte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
indubitabile reapar, un fleac le Însutește, le Înmiește, le Împodobește cu fantasmagorii formal logice, de fapt deliruri din nopți de insomnie, desfăcute cu un simplu gest tandru, familiar (un vârf roz de limbă plimbăreață, scos hazliu printre buzele strâmbându-se caraghios de pueril: „acum sunt șoricelul!“) al iubitei docile, credincioase, mai colțunaș, mai papanaș ca niciodată... Bănuiesc că până la un anumit punct, să-i zicem „punct critic de fierbere“, gelozia are farmecul și piperul ei cu boabe mărunte, măcinate Întruna... „Calm
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]