2,425 matches
-
supraviețuire". Originea speciilor (1850) În încheierea cărții scrie: Există o grandoare în această interpretare a vieții, în care diferitele energii și mișcarea ciclică permanentă dau naștere celor mai frumoase și minunate forme de existență". Julia Margaret Cameron 62 , într-o caricatură din 1868, prezintă prima reacție antidarwinistă și începutul dezbaterii publice a ideii selecției naturale aplicată la om. Articolele din presa timpului încep atacul, concentrându-se asupra provenienței omului din maimuță. Darwin (caricatură, 1868) Refuzul noului Mulți dintre foștii prieteni îl
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
de existență". Julia Margaret Cameron 62 , într-o caricatură din 1868, prezintă prima reacție antidarwinistă și începutul dezbaterii publice a ideii selecției naturale aplicată la om. Articolele din presa timpului încep atacul, concentrându-se asupra provenienței omului din maimuță. Darwin (caricatură, 1868) Refuzul noului Mulți dintre foștii prieteni îl părăsesc în perioada atacurilor. Biserica anglicană are o atitudine oscilantă, de la calm la acuzația de erezie. De la publicarea "Originii speciilor" până la moartea lui Darwin, un mare număr de cercetări fac noi descoperiri
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
și uman, ambianța intimă care configurează particularitățile fundamentale ale operei (descrierea Humuleștilor sau descrierea zonei Sibiului). Având un limbaj critic sclipitor, o intuiție originală, G. Călinescu a apelat în realizarea istoriei literare la o iconografie variată (facsimil de coperte, fotografii, caricaturi, pagini de reviste, semnături), la citate expresive. Principiile și metoda sa istoric-literară au fost definite în unele lucrări. G. Călinescu s-a ridicat împotriva scientismului pozitivist și a conceput istoria literară ca pe un scenariu dramatic cu intrări și ieșiri
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
pui un cal, un pui un cal"; a fost pe loc o explozie de râsete și descrețire a frunților, când de fapt remarca făcută era jenantă sau ridicolă. Dar, a doua zi, ziarele din R.F.G. aveau, pe prima pagină, o caricatură, în care se aflau un cal și un pui, fiecare cu un comentariu al său. Având umor, dar și spontaneitate, ministrul român i-a dat o lecție celui vest-german care fie că a dovedit naivitate, fie că a tratat cu
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
colaborează cu articolul V. Voiculescu sau Misticul mântuit. Se mai includ în sumar fragmente din Jurnalul filosofic al lui Constantin Noica, un articol al lui Aleksandr Soljenițân (Să nu trăim prin minciună), materiale cu caracter politic și religios, interviuri, știri, caricaturi. Alți colaboratori: Mircea Ciceu, Maria Marinescu, A. B. Costin, Paul Kun, Gheorghe Secheșan. M. V.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289821_a_291150]
-
de întrerupere (15 noiembrie 1930 - februarie 1931), L. se relansează în anul al doilea. Sub frontispiciu, o casetă anunță printre colaboratori nume noi: G. Călinescu, E. Lovinescu, Mihail Dragomirescu, George Dumitrescu, Ilariu Dobridor, Eugen Ionescu, Eusebiu Camilar și Neagu - pentru caricaturi. Ca editorial apare patetic-optimistul text La un nou Pegas, semnat de G. Călinescu, lăudând „îndărătnicia” în „cultul scrisului” a „unui grup de adolescenți”; criticul declară solemn că pentru a regăsi „năzuințele și dulcile înșelăciuni” ale tinereții primește „ca o onoare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287801_a_289130]
-
colaborare cu Victor Crăciun); Zece umoriști români, cu ilustrații de Tia Peltz, București, 1974; Miron Radu Paraschivescu, Scrieri, III-IV, București, 1974-1975, Amintiri, București, 1975; Ceasul muncii și al privighetorii, cu ilustrații de Mircia Dumitrescu, București, 1976; Zâmbete la umbră, cu caricaturi de Al. Clenciu, București, 1976 (în colaborare cu Giuseppe Navarra și Mircea Trifu); B. Fundoianu, Poezii, tr. Virgil Teodorescu și Dora Litman, introd. Mircea Martin, postfață Paul Daniel, București, 1978 (în colaborare cu Paul Daniel), Poezii, I-II, pref. Dumitru
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290706_a_292035]
-
românești, iar așa-zisul schematism al personajelor din Momente se explică prin stadiul de nediferențiere a tipului de mahala. Z. e de părere că în schițe nu domină satira propriu-zisă, ci râsul orientat spre bufon. Opera lui Caragiale este o caricatură și a-i cere „adâncime psihologică”, așa cum făceau C. Dobrogeanu-Gherea și G. Ibrăileanu, ar însemna să se vrea înlocuirea comediilor și a prozei cu altceva. Criticul mai constată că arta lui Caragiale este „artă vorbită și mimată”, că dramaturgul a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290712_a_292041]
-
lăsa impresia unei oarecare înzestrări pentru observația realistă și vioiciunea dialogului, cert este că Sunt studentă! (1933), construit pe același calapod, schimbat fiind doar cadrul școlar cu cel universitar, fixează coordonatele în care trebuie citită această prozatoare: schițe satirice și caricaturi ce nu pot depăși nivelul de copiere a realității, fără nici o tentativă de transfigurare artistică. Literatura genului va cunoaște multe cărți inspirate din viața școlară, unele devenite bestseller, precum Cișmigiu et Comp. de Grigore Băjenaru, care, deși facile, sunt salvate de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289102_a_290431]
-
reproducă pe sine haotic și la nesfârșit. Purtându-și echipa de exploratori de-a lungul fluviului stihinic de piatră Sambatyon, până la vărsare, Eco nu-și poate reprima desfătări semantice și cromatice oferite de profuziunea mineralogică deslănțuită. Abundă inventarele faunistice, petrografice, caricaturile umanoide, dar și detaliile grozave despre boli, torturi, morți atroce, cu un picior în istoria trecută și viitoare, cu celălalt în oceanul invenției. Fapt e că cei 12 crai își irosesc ceva ani în anticamera împărăției Preotului Ioan, Baudolino întreținându
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
critic și analitic, punând-o chiar sub lupă, Luc (o dată cu naratorul) îi găsește toate defectele din lume (cu excepția semnului vaccinării) în plan mental, lexical, dar și în plan anatomofiziologic, vizualizându-i nuditatea și felul de a face dragoste, persif1area devenind caricatură, aproape ostilitate. Frustrata, vulgara și posesiva, Chrystèle este pentru Luc copia degradată a femeii mult așteptate, dar pe care n-o întâlnise. Confruntată cu un puseu asasin al amantului, ea pune capăt penibilei relații cu un Luc care își autodenunță
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
giulgiurile mortuare, marmura de pe comodă cu oase din cutii și perii aliniate pentru examenul medicului legist, nevastă-mea liniștindu-se încet așa cum adoarme o caracatiță, înfundându-și tentaculele în nisipul cearșafului". Satira politică, pregnant antitotalitară, atinge culmea sarcasmului și a caricaturii, atât în tropii viciilor și decrepitudinii fizice urmărite pas cu pas, cât și în descrierea mașinii propagandistice a regimului, tip papagalul dresat să repete ca o caterincă: "Cine conduce? Salazar Salazar Salazar". Însăși procesiunea la celebrul loc de pelerinaj și
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
expediente deloc oneste, dar eficiente. Aflat în siajul cinic-sentimental al unor Henry Miller sau Philip Roth, Esterházy nu evită narațiunea cu conotații freudiene (a se vedea rememorarea unor episoade ce-l implică pe copilul-narator și pe mama sa) și nici caricatura obezității diforme, pusă în abisul grotescului. Stilist impenitent, cu riscul de a dezlănțui cascade de sinonimii cu elan paremiologic, Esterhazy focalizează imagini și detalii siderante ce-l persecută, spre a le converti aforistic într-un fel de moralitați tip ars
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
unitate, conștiință de sine și mobilizare. I / Ce este bogăția? Reprezentările comune Anchetele și sondajele de opinie ne descoperă o concepție spontană asupra bogăției legată exclusiv de noțiunea de bani: a fi bogat se definește în termeni economici. Imaginile și caricaturile insistă pe acest aspect, fie că e vorba de unchiul Scrooge din desenele Walt Disney, de desenele anticapitaliste din URSS sau de caricaturile lui Plantu din Le Monde, bogatul apare cocoșat sub greutatea sacilor burdușiți cu galbeni, pe care e
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
bogăției legată exclusiv de noțiunea de bani: a fi bogat se definește în termeni economici. Imaginile și caricaturile insistă pe acest aspect, fie că e vorba de unchiul Scrooge din desenele Walt Disney, de desenele anticapitaliste din URSS sau de caricaturile lui Plantu din Le Monde, bogatul apare cocoșat sub greutatea sacilor burdușiți cu galbeni, pe care e desenat simbolul dolarului. În răspunsurile la sondaje, bogăția este caracterizată prin posibilitatea de a cumpăra bunuri de valoare, un iaht, un apartament de
by Michel Pinçon, Monique Pinçon-Charlot [Corola-publishinghouse/Science/1066_a_2574]
-
SCRIERI: Domnița Ruxandra, București, 1907; Floare de nalbă, București, 1908; Noaptea Învierii, București, 1909; Când ochii plâng. A fost odată, Craiova, 1911; Păianjenul, București, 1913; Bunicul, București, 1913; Cuceritorul, București, 1914; Sorana (în colaborare cu I.Al. Brătescu-Voinești), București, 1916; Caricatura sub ocupație, București, 1918; Vălul de pe ochi, București, 1918; Mărgeluș, București, 1921; Șeful gării, București, 1924; Seară pierdută, București, 1925; Aripi frânte, București, 1925; Omul de zăpadă, București, 1927; Noapte bună..., București, [1928]; Încurcă-lume, București, 1929; Om discret și alte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287432_a_288761]
-
în privința motivației comportamentului și a observat că rezultatele au fost aceleași: "când sunt folosite competențe cognitive rudimentare, recompensa în bani conduce la scăderea performanței". Pentru sarcini simple și directe, principiul "dacă faci lucrul acesta, primești recompensa aceasta (a se vedea caricatura cu politica morcovului și a bățului)" dă rezultate foarte bune. În schimb, când sarcinile de lucru devin mai complicate și este nevoie de gândire conceptuală și creativă, o astfel de motivație este contraproductivă. Banii sunt un factor motivator, dar într-
by Constantin Crăiţoiu [Corola-publishinghouse/Science/1063_a_2571]
-
informațiile concrete În locul ficțiunii și pot fi foarte buni cunoscători ai unui subiect anume, dar pot Întâmpina dificultăți În a inventa povești; În cazul În care fac dovada unui interes față de personaje și istorii fictive, vor avea tendința să prefere caricaturile exagerate, precum poveștile din desene animate și cele de groază, În care sentimentele manifestate sunt exagerate), Încrederea În rutină (se bazează foarte mult pe rutină, preferă să urmeze zilnic același drum spre școală, atingând anumite obiecte În timp ce merg, Întâmplările neașteptate
[Corola-publishinghouse/Science/2107_a_3432]
-
Bloom.522 Nouă opera este de fapt un act de corecție creatoare, care e obligatoriu o interpretare greșită, o răstălmăcire. Istoria influenței poetice fertile, adică principala tradiție a poeziei occidentale de la Renaștere încoace, e o istorie a anxietății și a caricaturii salvatoare de sine, a distorsiunii, a revizionismului pervers, voit, fără de care poezia modernă ca atare n-ar putea exista. Supunând motive leopardiene propriului imaginar, Quasimodo le-a inserat în opera să, încă din primele volume. Vânt la Tìndari, dar și
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
epistolarul amintit există o singură misiva din 1933. Până la ultima scrisoare din 5 august 1938 Montale se scuză constant pentru tăcere și acuză ritmurile infernale la care e supus ca director al Cabinetului Vieusseux. În 1939 tot el semnează o caricatură a lui Quasimodo, identificat în mod explicit prin numele scris într-un alfabet care se dorea a fi cel grec. În imaginea respectivă capul scriitorului, deja atins de calviție, aduce vag cu cel al unui șef de trib indian, cu
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
și modul său de înțelegere a obiectului artistic. Privirea dialectic-istorică percepe cu preponderență produsele culturii „de masă“ (Massenkunst), acelea care conțin, în mod vizibil, mărcile timpului lor și care, mai apoi, pot reclama răspunsul timpului prezent. Interesul lui Fuchs pentru caricaturi, articole vestimentare și obiecte de uz, în detrimentul „operelor“ artistice, este grăitor. Legat însă de caracterul „de masă“ al artei este amintit, la Benjamin, și caracterul lor reproductibil. Tehnicile de reproducere devin un element constitutiv artei, din perspectiva materialismului istoric. Astfel
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
rând, foamea pantagruelică pentru obiecte. Este ceea ce îl deosebește pe colecționar de simplul consumator de artă. În al doilea rând, tendința de a „expune“ colecțiile, de a le da un caracter public. Fuchs își întrebuințează întreaga colecție de stampe sau caricaturi în cărțile pe care le scrie, cu precizarea strictă a unor reguli arhaice ale copyrightului. Aceste comori sunt publicate, iau circuitul culturii de masă. Lui Fuchs nu-i plac muzeele, întrucât acestea, supuse unor rațiuni economice sau legate de spațiu
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
abgeschnürt worden war, daß der Ort, an dem er es auffand, der Kunstmarkt war“. Semnătura artistului este cea care stabilește valoarea de piață în acest context și, tocmai din acest motiv, Fuchs își îndreaptă atenția asupra obiectelor anonime, întâmplătoare, comune. Caricatura este un exemplu în acest sens. În Die Juden in die Karikatur. Ein Beitrag zur Kulturgeschichte, Fuchs pleacă de la ideea că „Die Karikaturen über Menschen und Dinge, denen wir bei Rückschau auf Schritt und Tritt begegnen stehen selbstverständlich niemals zusammenhangslos
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
în acest sens. În Die Juden in die Karikatur. Ein Beitrag zur Kulturgeschichte, Fuchs pleacă de la ideea că „Die Karikaturen über Menschen und Dinge, denen wir bei Rückschau auf Schritt und Tritt begegnen stehen selbstverständlich niemals zusammenhangslos in die Geschichte“. Caricaturile exprimă, de fiecare dată, o contra dicție în care o persoană sau un lucru stă față de reprezentările și presupozițiile unei epoci. De aici rezultă și valoarea de ade văr (Wahrheitsquelle) a acestor produse culturale în ceea ce pri vește trecutul. Mai
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
contra dicție în care o persoană sau un lucru stă față de reprezentările și presupozițiile unei epoci. De aici rezultă și valoarea de ade văr (Wahrheitsquelle) a acestor produse culturale în ceea ce pri vește trecutul. Mai mult, modalitatea materială, concretă a caricaturii (desen sau gravură) arată publicul căruia îi era destinată: costul sau rapiditatea tehnicii sunt indicii sociale clare. Reflecția colecționarului cu privire la presupozițiile pro priului timp însoțește cunoașterea trecutului, cu atât mai mult cu cât caricatura este, prin esența ei, o figură
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]