3,279 matches
-
p. 431. - "Trocul prezintă dificultăți majore..." - Victor Stoica, Petre Deaconu, Bani și credit. Teoriile monetare. Administrarea banilor și politica monetară, Editura Economică, București, 2003, p. 46, p. 59. - "Absența monedei limitează drastic volumul schimburilor", "Trocul prezintă o mare dificultate - dubla coincidență a nevoilor" - Cosmin Marinescu, co., Capitalismul. Logica libertății, Editura Humanitas, București, 2012, p. 74. - "Desigur că tranzacțiile se pot desfășura fără monede, prin troc, însă inconvenientele acestuia sunt vizibile..." - Daniela Zapodeanu, Politici monetare, Editura Dacia, Cluj, 2002, p. 18. - "Inconvenientele
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
nu se regăsește în Predania sau Sfânta Tradiție a Bisericii, întrucât nu are nimic în comun cu creștinismul, fiind negația lui. A critica presupune a judeca, iar a judeca implică "a măsura, a compara cu o lege și a stabili coincidențe și abateri". Prin urmare, judecătorul este "instrumentul de măsură al unei ordini obiective". Această ordine obiectivă ca element capital al judecății poartă numele de Rațiune. Este cazul criticii din acel context istoric care se numește perioada spiritului critic. Nae Ionescu
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
avea să o revendice folclorul și ușurința cu care imaginile și procedeele sale au intrat în circuitul valorilor critice. Faptul că la noi Titu Maiorescu "salva" poezia populară în condițiile în care condamna aproape toată literatura contemporană se datorează acestei coincidențe de ordin estetic: vestigiile folclorului național funcționau pe baza aceluiași regim de apreciere cu literatura "pură". Însă "revoluția" anticarilor nu a fost singura resursă de regândire a monumentalului pe care s-au sprijinit culturile emergente. La aceasta a contribuit și
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
pe Eminescu: "Legendara figură a lui Vasile Cârlova aparține în egală măsură mitului și realității literare. Mort accidental la 22 de ani, în plină ecloziune a romantismului și a propriului său talent, el s-a transformat curând în mit prin coincidența dintre poezia scrisă, spiritul romantic și biografie: existența i s-a pliat perfect mitului das junge Genie"139. E o constatare simplă că toate aceste figuri romantice ale poetului care moare tânăr, care își sfârșește viața bolnav și sărac, care
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
se desfășoară prin "teme" și "soluții", și urmează o abordare problematică ce urmărește să surprindă structura unei astfel de gândiri. Acest lucru semnalează un interes nu doar istoric, ci și tipologic, în lumina căruia nu putem elimina ca o simplă coincidență faptul că titlurile pe care Camus le alege pentru unele dintre operele sale sunt tot atâtea metafore gnostice: Străinul, Căderea, Exilul și împărăția. Din această perspectivă apare de altfel cât se poate de clar orizontul metafizic al nihilismului pe care
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
ideologică pentru a convinge populația că, pentru a realiza o tranziție eficace, cu efecte benefice pe termen mediu și lung, este necesară acceptarea costurilor prezente: un sacrificiu prezent, pentru beneficii viitoare. Dificultatea acceptării unei asemenea scheme ideologice a provenit din coincidența jenantă cu ideologia ceaușistă: sacrificii acum pentru un „viitor luminos”. Programul comunist de schimbare a României a fost caracterizat de aceeași schemă a costurilor schimbării. Contrar acestei așteptări, istoria a demonstrat mai degrabă că suportarea unor costuri uriașe de către colectivitate
[Corola-publishinghouse/Science/2092_a_3417]
-
economie politică etc.) Analizând ceva ca o medie, înseamnă că acceptăm că acel ceva nu există decât teoretic, fiind funcție de elementele în mijlocul cărora se află situat. Însă, la fel de bine, se poate întâmpla ca el să existe independent, fiind doar o coincidență faptul că se află tocmai în punctul central dintre diferitele calități sau cantități. De pildă, doi se află, oricum, în realitatea înconjurătoare, chiar dacă el se întâmplă să fie și media dintre unu și trei. Dar doi este totodată și o
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
Ligii, printre ai cărui membri se număra acum și Goga, punea În lumină un adevăr confirmat de experiența timpului: unitatea culturală fără unitatea politică nu are nici o chezășie; pentru păstrarea unității culturale ni se impune necesitatea politică. Nu din fericita coincidență a evenimentelor, nici din bunătatea altora va ieși România cea mare. Nu Liga hotărăște ceasul jertfei. Simte Însă că ceasul se apropie. Și fiindcă simte acest lucru, Liga vestește pe toți românii să fie gata. Dar Încă de Înaintea congresului
A FI SAU A NU FI by GHEORGHE C. MOLDOVEANU () [Corola-publishinghouse/Science/830_a_1715]
-
și vizuală etc. Dintre multe astfel de posibilități, din unghi de vedere psihosocial, al funcționării optime a relațiilor grupale, importantă este clasificarea în comunicare formală (oficială deci) și informală (încărcată de afectivitate și sinceritate, prietenească, într-un fel cea adevărată). Coincidența dintre cele două tipuri este un indicator puternic al viabilității, stabilității și atmosferei tonifiante în comunități și grupuri. În acest sens, psihologilor mai ales le place să evidențieze relevanța comunicării autentice (vezi și De Visscher și Neculau, 2001), care nu
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
portretul prinde să se contureze... Practicianul amator de plăceri este dublat de un teoretician în stil sofist. Prodicos este considerat într-adevăr ca excelând în definiții, în lucrul asupra accepțiilor verbale. Trata cu mare atenție tot ce avea legătură cu coincidențele între ceea ce modernitatea numește semnificanți și semnificați. Posteritatea păstrează unul dintre obiectele reflecției sale, și este vorba de... plăcere. Pe care el o împarte în sensuri multiple, cărora face apoi să le corespundă termeni cu adevărat potriviți: bucuria, deliciul sau
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
și diseminarea neoplazică. Hiperplaziei de histiocite, care umplu și destind sinusoidele ganglionilor limfatici, denumită histiocitoza sinusală, i s-a atribuit semnificația de indicator prognostic favorabil al carcinoamelor din cele mai variate localizări. În acord cu interpretarea dată histiocitozei sinusale este coincidența acesteia cu alte modificări microscopice, sugestive pentru rezistența imună a organismului, cum sunt, de exemplu, infiltratele limfoide perivenoase din stroma tumorală. STADIALIZAREA TNM A CANCERELOR Pentru evaluarea extinderii tumorilor maligne netratate, într-un moment oarecare al evoluției lor, bazată pe
Tumorile de unghi intern al ochiului Clinică şi tratament by Lucian Nelu POPA () [Corola-publishinghouse/Science/101001_a_102293]
-
nu am flămânzit atunci când nu aveam nimic? Locuiam cumva la un hotel? Nicidecum. Locuiam într-un pod. Așa că nu mai înțelegeam nimic.” (p.56) Ghinion, neșansă, farsă a destinului, fatalitate, absurd, toate ar putea acoperi genul acela de întâmplări și coincidențe care fac din intelectualul talentat și inteligent, un subiect al sărăciei și al excluderii. Se prezintă la o selecție pentru ajutori de casieri. Ajunge prea târziu. Își oferă serviciile pentru munca de pompier. Are ochelari și e respins. Își scoate
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
formali și cei informali. Într-o cercetare efectuată cu mulți ani în urmă de un fost student al nostru (vezi Zlate, 1981, pp. 109-114) s-au descoperit trei tipuri de relații între liderii formali și cei informali: 1) relația de coincidență (una și aceeași persoană fiind atât liderul formal, cât și cel informal); 2) relația de necoincidență neconflictuală (în calitate de lideri apar persoane diferite, fără însă ca acestea să se respingă între ele, ci, dimpotrivă, ele se preferă reciproc); 3) relația de
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
a funcționării lor. Cea de a treia relație, necoincidența conflictuală dintre cei doi lideri, este tipică pentru situațiile în care structurile formale și cele informale se organizează defensiv unele în raport cu altele. Stilul de conducere. Stilul democratic, cooperator, poate facilita apariția coincidenței sau a apropierii dintre cele două tipuri de structuri, în timp ce stilul autoritar, agresiv, poate determina apariția relațiilor conflictuale sau de acceptare parțială a structurii formale. Vârsta membrilor organizației. Apropierea de vârstă a membrilor organizației favorizează înțelegerea și coincidența liderilor, diferența
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
facilita apariția coincidenței sau a apropierii dintre cele două tipuri de structuri, în timp ce stilul autoritar, agresiv, poate determina apariția relațiilor conflictuale sau de acceptare parțială a structurii formale. Vârsta membrilor organizației. Apropierea de vârstă a membrilor organizației favorizează înțelegerea și coincidența liderilor, diferența prea mare putând duce la conflicte, fie latente, fie violente. De exemplu, dacă într-un grup liderul formal are o vârstă înaintată, este foarte probabil ca el să fie respins de către membrii tineri ai grupului. În cercetarea la
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
profesionale asemănătoare și negativ când între pregătirile membrilor grupurilor există mari discrepanțe. Tot la echipa de lăcătuși de întreținere, menționată anterior, unul dintre muncitori, fiind superior din punctul de vedere al studiilor, constituia un element de dezbinare. Trăsăturile de personalitate. Coincidența mai multor trăsături pozitive de personalitate la membrii grupului poate favoriza coeziunea grupului, aplanarea mai ușoară a conflictelor, echilibrarea echipei. Când într-un grup de muncă sau compartiment al organizației conducătorii formali dispun de prea multe trăsături de personalitate negative
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
statutul (nivel socioeconomic, popularitate). Din păcate, lista întocmită de Stogdill nu este unică. Astfel de liste abundă în literatura psihosociologică occidentală, numai că deficiența esențială a lor constă în faptul că între factorii sau trăsăturile enumerate nu există întotdeauna o coincidență - dimpotrivă, cel mai adesea, trăsăturile se exclud reciproc. Spre exemplu, încă din 1940, deci cu câțiva ani înaintea lui Stogdill, K. Byrd face o analiză a 20 de cercetări elaborate asupra problemei conducerii și stabilește o listă cu nu mai
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
a‑l influența). Fără îndoială că cercetările viitoare, mai ales cele de ordin experimental, vor contribui la lămurirea acestei probleme. Ideea generală care se degajă din toate aceste contribuții teoretice este aceea a formării stilurilor de conducere ca urmare a coincidenței și interdependenței unor factori diverși prin natura și numărul lor (psihoindividuală, psihosocială, psihoorganizațională, sociologică), a modului de trăire și percepție a lor, a preluării, asimilării și sedimentării influențelor lor în structurile psihocomportamentale ale liderului. Cunoscând acești factori, vom putea stăpâni
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
a managementului când acesta este parte componentă a leadership‑ului). Dacă nici una dintre cele trei situații tipice nu este acceptabilă, atunci care ar fi soluția optimă și autentică? Noi credem că o asemenea soluție o constituie postularea unor relații de coincidență parțială a sferelor celor două noțiuni. Aceasta ar însemna că leadership‑ul și managementul, liderii și managerii au, fiecare, elemente proprii, specifice, care le asigură individualitatea și relativa autonomie, dar și o serie de elemente comune, fapt care facilitează interacțiunea
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
pe de altă parte, este un fenomen psihosocial emanată ca un produs al interacțiunii indivizilor, a grupurilor umane, a trebuințelor colective. În primul caz, decizia apare ca activitate intelectuală - mai exact, ca produs al activității cognitive determinat de concomitența și coincidența asupra individului a unor categorii diverse de factori. Ea este legată de trăsăturile psihoindividuale ale omului care îl orientează pe acesta spre un anumit tip de comportament decizional, punându-și amprenta asupra lui. În al doilea caz, decizia este expresia
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
Criteriul numărului persoanelor implicate în procesul decizional ne conduce spre stabilirea a două tipuri de decizii: deciziile individuale (unipersonale) și deciziile de grup (colective). Deciziile individuale sunt luate de o singură persoană, în funcție de trebuințele și însușirile ei specifice sau de coincidența acestor trebuințe și însușiri cu o serie de factori conjuncturali. Acest fapt permite clasificarea lor în două categorii: decizii individuale determinate de factori psihoindividuali și decizii individuale determinate de factori psihosociali și psihoorganizaționali. Decizia de a pleca sau de a
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
a lor ca în modelul rațiunii complete: soluțiile pot preceda problemele, atât problemele, cât și soluțiile pot aștepta o oportunitate adecvată pentru luarea deciziei. Așadar „vecinătatea temporală” a ceea ce se scurge la un moment dat în lada de gunoi, precum și coincidența sau adecvarea celor patru elemente sunt cele care dirijează procesul decizional. Decizia poate fi desprinsă de procesele aparente care au dus la luarea ei, datorându-se unor motive conjuncturale. În esență, modelul acceptă incoerența și iraționalitatea relativă a organizațiilor așa-
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
cu ușurință că satisfacția muncii este o reacție / stare afectivă plăcută apărută în contextul muncii organizaționale. Totodată, definițiile de mai sus sugerează și condițiile apariției satisfacției. De exemplu, din definiția lui Hoppock deducem că satisfacția apare doar atunci când există o coincidență fericită între circumstanțele psihologice, fiziologice și de mediu. Definiția lui Locke și cea a lui Hellriegel și a colegilor săi postulează rolul proceselor de evaluare a slujbei, a modului de exercitare a profesiunii în apariția satisfacției etc. În ciuda diversității opiniilor
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
obține un avantaj oarecare. Apoi, unele activități (joc, muncă etc.) sunt desfășurate doar din plăcerea de a fi efectuate, altele sunt executate în vederea achitării de diverse obligații. Toate aceste situații pun în evidență relații diferite dintre motiv și scop: de coincidență, de separare, de comutare etc. Comportamentul motivat are o desfășurare procesuală. Frőhlich considera că el ar putea fi reprezentat ca un ciclu în trei faze: a) semnalarea motivului; b) punerea în acțiune a comportamentelor în vederea satisfacerii; c) atingerea scopului. De
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
diminua starea internă trăită, o poate îmbogăți sau simplifica, prezenta într-o manieră realistă sau deformată și falsificată. Rezultă că în cele mai multe situații nu vom avea o certitudine deplină că între starea internă motivațională și exprimarea ei verbală există o coincidență deplină. Chiar dacă psihologia a făcut eforturi serioase pentru depășirea acestei dificultăți, ea este încă departe de a ajunge la obiectivitatea și validitatea unor instrumente folosite în măsurarea altor procese și însușiri psihice. Cele câteva argumente care demonstrează complexitatea fenomenlor motivaționale
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]