1,184 matches
-
a Edictului din Nantes: tot ceea ce nu este autorizat ad litteram este interzis. În același timp, clerul catolic se străduiește, fără prea mare succes, să obțină convertiri. Începînd din 1679, atitudinea regelui se asprește. O serie întreagă de hotărîri atacă Edictul din Nantes și îl golesc puțin cîte puțin de conținutul său: suprimarea camerelor formate din două părți, excluderea hughenoților din funcții și din majoritatea profesiilor liberale, interzicerea mariajelor mixte, convertirea copiilor autorizată încă de la vîrsta de șapte ani. Acestei violențe
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
dezlănțuie și, în curînd, doar la vestea sosirii lor, convertirile se înmulțesc. De fapt, Ludovic al XIV-lea nu ignoră nici în ce condiții sînt obținute aceste convertiri, nici că mai există încă protestanți. Totuși, la 18 octombrie 1685, semnează Edictul de la Fontainebleau revocîndu-l pe cel din Nantes. Pastorii au 15 zile pentru a părăsi regatul, dar emigrarea este interzisă celorlalți reformați, sub pedepsele cele mai grave. 200.000 dintre ei părăsesc totuși Franța pentru a se refugia în țările Europei
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
El a fost, în timpul vieții sale, atît de absolut încît a trecut pe deasupra tuturor legilor pentru a-și impune voința. Prinții și nobilimea au fost oprimați. Parlamentele nu mai aveau putere: ele erau obligate să primească și să înregistreze toate edictele, oricare ar fi fost ele, atît de puternic și absolut era regele. Clerul era aservit în mod rușinos voinței regelui: numai cît cerea vreun pic de ajutor și i se acorda mai mult decît ceruse. Clerul se îndatorase oribil de
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
el să-l conducă, dar în care ducele du Maine, prinț *legitimat, să joace un rol important. Regentul refuză această împărțire a puterii și determină anularea testamentului de către parlamentul de la Paris, care recîștigă, în schimb, dreptul deplin de critică (critica edictelor regale), drept de care Ludovic al XIV-lea îl privase. În multe privințe, Regența este o perioadă de reacție împotriva lungii domnii precedente: reacție politică, cu crearea consiliilor ce înlocuiesc miniștrii și secretarii de stat; reacție religioasă, cu sprijinul acordat
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Machault d'Arnouville, controlor general al Finanțelor din 1745, creează în 1749 un nou impozit, a douăzecea parte (din venit), exercitat asupra veniturilor tuturor supușilor, oricare ar fi ei. În fața acestei atingeri la privilegii, reacția este imediată: parlamentele refuză înregistrarea edictului de instituire, stările din Bretagne și din Languedoc și Adunarea clerului protestează și refuză să plătească. În cele din urmă, regele cedează în parte și renunță la a impune a douăzecea parte clerului. Agitația continuă totuși, parlamentarii pretextînd o nouă
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
pe abatele Terray la controlul general și pe d'Aiguillon la secretariatul de stat al Afacerilor străine, care formează împreună cu Maupeou "triumviratul". Sprijinit de rege, Maupeou întreprinde o profundă reformă a justiției, a cărei forță politică este considerabilă. Într-adevăr, edictul din 1771 decide că competența parlamentului de la Paris este divizată în favoarea a șase consilii superioare și că magistrații nu vor mai fi proprietarii funcțiilor lor, ci numiți de rege. Măsura este aplicată parlamentelor de provincie care i-au susținut pe
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
dizgrațiat în 1749. Acesta cere imediat înlăturarea lui Maupeou și recheamă parlamentele, decizie luată cu scop de calmare, dar plină de consecințe dezastruoase pentru monarhie: parlamentele nu întîrzie, într-adevăr, să reia opoziția lor sistematică prin intermediul dreptului la critică (a edictelor regale). Dar, în același timp, Maurepas sugerează regelui să cheme la treburile statului oameni de prim plan, în special pe Vergennes la Afacerile străine și mai ales pe Turgot la Controlul general. Turgot. Chiar de la început, acesta din urmă îi
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
proprietățile funciare și suprimă de asemenea *jurandele, metrizele și corporațiile, făcînd astfel ca munca să fie liberă. Ministrul are și alte proiecte, dar măsurile luate deja lovesc prea multe privilegii. Regele opune rezistență mai întîi impunînd parlamentului de la Paris înregistrarea edictelor din ianuarie 1776, apoi cedează unei intrigi conduse de regină și îl dizgrațiază pe Turgot la 12 mai 1776. Necker. În săptămînile care urmează, corvoada regală și corporațiile sînt restabilite. Atunci Maurepas sugerează să se apeleze la bancherul de origine
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
toți nobili. Adunarea respinge principiul egalității în fața impozitului și critică gestionarea ministrului, pe care regele îl îndepărtează în aprilie 1787 și îl înlocuiește cu Loménie de Brienne, arhiepiscop de Toulouse. Brienne îi îndepărtează pe notabili și înregistrează, în august 1787, edictul instituind subvenția teritorială, în cursul unei ședințe prezidate de rege (lit de justice) pe care parlamentarii o declară ilegală. Ludovic al XVI-lea ripostează exilînd parlamentul la Troyes. Un compromis permite întoarcerea lui în octombrie, în aplauzele poporului, care vede
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Alianța este deci fragilă între parlamentarii care-și apără puterea și privilegiile, nobilii preocupați să continue să domine stările provinciale, acolo unde ele există, și patrioții din starea a treia care cer o monarhie temperată și suprimarea privilegiilor. Revolte împotriva edictelor lui Lamoignon izbucnesc la Paris, la Rennes, la Grenoble. La 8 august, Brienne convoacă stările generale pentru 1 mai 1789 cu scopul de a găsi o soluție crizei financiare și, la 25 mai, îi prezintă regelui demisia sa. Către stările
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
în Galia 70-96 Domnia Flavilor 90 Înființarea provinciilor din Germania 96-192 Domnia Antoninilor 121-122 Hadrianus în Galia 165 Începutul epidemiei 177 Martiri creștini în Lyon 193-235 Dinastia Severilor 197 Prădarea orașului Lyon Începutul sec. III Irineu, episcop de Lyon 212 Edictul lui Caracalla 253 Invazia Galilor 260 Postumus înființează Imperiul galilor 260-268 Gallienus, împărat 284-305 Dioclețian, împărat 285-286 Revolta bagauzilor 310 Viziunea lui Constantin cel Mare 314 Conciliul din Arles 324-337 Constantin, împărat 334-363 Dinastia constantiniană 360 Julian proclamat împărat la
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
1574 Moartea lui Carol al IX-lea. Henric al III-lea 1584 Moartea ducelui de Anjou. Henric de Navarra, prezumtiv moștenitor 1588 Invincibila Armada 1589 Asasinarea lui Henric al III-lea. Henric al IV-lea 1598 Tratatul de la Vervins 1598 Edictul de la Nantes 1608 Champlain întemeiază Quebec-ul 1609 Galileo Galilei pune la punct luneta astronomică 1610 Asasinarea lui Henric al IV-lea. Ludovic al XIII-lea 1618 Începutul Războiului de Treizeci de Ani 1624 Richelieu intră în Consiliu 1627-1628 Asediul orașului
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
Fronda 1659 Tratatul Pirineilor 1661 Moartea lui Mazarin. Începutul domniei personale a lui Ludovic al XIV-lea 1667 Racine: Andromaca 1672-1678 Război cu Olanda 1682 Curtea se instalează la Versailles 1683 Moartea lui Colbert 1683 Turcii asediază Viena 1685 Revocarea Edictului de la Nantes 1687 Newton: Principia mathematica 1688-1689 Revoluția engleză 1702-1714 Război de succesiune în Spania 1701 "Marea iarnă" 1715 Moartea lui Ludovic al XIV-lea. Ludovic al XV-lea 1715-1723 Regența ducelui de Orléans. Sistemul lui Law 1726-1743 Cardinalul Fleury
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
are deci o semnificație care depășește simpla noțiune ornamentală: pot fi considerate un mijloc de exprimare și o primă formă de scriere, ceea ce André Leroi-Gourhan numise picto-ideografie. Poliptic. Document care dă descrierea unui mare domeniu din epoca carolingiană. Pragmatica sancțiune. Edict ce reglează un ansamblu de afaceri (gr. pragma, acțiune, afacere) care privesc o țară sau o chestiune deosebită. Acest nume a fost dat regulamentului dat de Carol al VII-lea la sfîrșitul Adunării clerului la Bourges în 1438. Acest act
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
religioase (1562-1584), 187 Începutul războiului, 187 Noaptea Sfîntului Bartolomeu, 188 Uniunea Calvinistă și Liga Sfîntă, 188 Criza din anii 1584-1598, 189 Războiul celor trei Henri, 189 Henric al IV-lea, 190 Ridicarea regatului sub Henric al IV-lea (1598-1610), 191 Edictul din Nantes, 191 Restaurarea autorității regale, 192 Sully și redresarea financiară și economică, 192 Documente: 1. Un episod din războaiele religioase în Auvergne, 193 2. Loialitate monarhică, patriotism și toleranță în 1610, 195 16. Franța lui Richelieu și a lui
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
17.Domnia personală a lui Ludovic al XVI-lea (1661-1715), 211 Întărirea autorității monarhice și realitățile economice, 211 Regele și colaboratorii săi, 211 Intendentul în provincie, 213 Colbert, finanțele și economia, 213 Afacerile religioase, 214 Gallicanismul și jansenismul, 214 Revocarea Edictului din Nantes, 215 Reforma catolică, 216 Războaiele Olandei și ale Ligii de la Augsburg, 217 Războiul de succesiune a Spaniei, 218 Secolul lui Ludovic al XIV-lea, 219 Regele și idealul clasic, 219 Versailles, 220 Reversul Marelui Secol, 220 Document: Ludovic
by Jean Carpentier, É. Carpentier, J.-M. Mayeur, A. TranoyJean Carpentier, François Lebrun, [Corola-publishinghouse/Science/965_a_2473]
-
tinde ciclul Joc secund, ce începe prin cunoscutul poem și se încheie printr-o strofă nu mai puțin antologică, deși mai puțin citată: „Dogoarea, podoaba: răsfețe/ Un secol cefal și apter./ - Știu drumul Slăbitelor Fețe./ Știu plânsul apos din eter” (Edict). „Dogoarea” mult prea omenească și „podoaba” mult prea pământească să „răsfețe”, în continuare, „un secol cefal și apter”, raționalist și pozitivist: aceasta nu va fi și calea urmată de poet, ci calea de la care el se consideră dator să se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285623_a_286952]
-
anticreștină, mai ales sub influența neoplatonicianului Porfiriu, care în anul 300 scrisese o lucrare pentru a justifica combaterea creștinismului. În felul acesta Dioclețian a emis decrete de persecuție, sub lozinca radicală: nomen christianorum delato (numele creștinilor să fie nimicit). Primul edict a fost dat la 24 februarie 303, dată la care sfinții martiri Epictect și Astion erau deja trecuți la Domnul. În Halmyris, Vigilantius, recent convertit, nu a avut de suferit, nici preotul Bonosus, iar Evanghelia (în manuscris, rămasă de la Astion
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
ajuns în mâinile părinților săi. Ca și în cazul altor sfinți martiri ai timpului, s-a creat un cult local al Sfinților Epictect și Astion, în cadrul căruia se citea Actul martiric, al cărui autor putea fi chiar fostul judecător Vigilantius. Edictul imperial din februarie 303 urmărea distrugerea locașurilor de cult creștine, interzicerea comuniunii creștine, arderea cărților sfinte, iar creștinii erau forțați să apostazieze. Urmărindu-se arderea cărților sfinte creștine, s-au distrus și arhive bisericești de mare valoare. În cursul lunii
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
creștine, interzicerea comuniunii creștine, arderea cărților sfinte, iar creștinii erau forțați să apostazieze. Urmărindu-se arderea cărților sfinte creștine, s-au distrus și arhive bisericești de mare valoare. În cursul lunii aprilie din anul 303 s-a dat al doilea edict de persecuție, care lovea mai ales clerul, iar după 27 septembrie, același an, s-a publicat al treilea edict, care prevedea pedepsirea cu moartea a tuturor celor ce jertfesc zeilor. In primăvara anului 304, Galeriu a obținut de la Dioclețian al
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
s-au distrus și arhive bisericești de mare valoare. În cursul lunii aprilie din anul 303 s-a dat al doilea edict de persecuție, care lovea mai ales clerul, iar după 27 septembrie, același an, s-a publicat al treilea edict, care prevedea pedepsirea cu moartea a tuturor celor ce jertfesc zeilor. In primăvara anului 304, Galeriu a obținut de la Dioclețian al patrulea edict, prin care se declara un adevărat război creștinilor. Cu acest prilej s-a înregistrat un mare număr
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
persecuție, care lovea mai ales clerul, iar după 27 septembrie, același an, s-a publicat al treilea edict, care prevedea pedepsirea cu moartea a tuturor celor ce jertfesc zeilor. In primăvara anului 304, Galeriu a obținut de la Dioclețian al patrulea edict, prin care se declara un adevărat război creștinilor. Cu acest prilej s-a înregistrat un mare număr de martiri. Pe lângă numeroșii martiri de la Halmyris, sunt menționați alții la Axiopolis (Cernavodă), între care sunt pomeniți cu numele: Chiril, Chindeas și Dasios
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
de către împăratul Liciniu (308 - 324 d. Hr.) prin anii 319 - 322 d. Hr.. Martirologiile și sinaxarele creștine pomenesc pentru această perioadă numele a numeroși mucenici pentru Hristos din Tomis, Durostorum, Axiopolis, Dinogetio, Noviodunum, Halmyris, neuitându-i pe Martirii de la Niculițel. Edictul de toleranță religioasă de la Mediolan din 313 a adus o perioadă de pace în Biserică, fapt ce a dus la creșterea numărului creștinilor din întreaga provincie și mai ales în centrele urbane din Scythia Minor. Descoperirile arheologice au adus la
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
larg și impus de marele întemeietor al celui mai bine organizat ordin călugăresc, evident cu schimbări și amplificări în decursul veacurilor. Apogeul Evului Mediu apusean, dogmatic sau mistic, a rămas, în continuare sub influența generală a Sfântului Cassian. În Apus, edictul lui Gelasiu a adus o oarecare umbră asupra Sfântului Cassian, iar ea s-a manifestat în calendarul apusean. Marsilia însă, n-a ținut seama de ea: Papa Sfântul Grigorie cel Mare a creat o mănăstire în cinstea lui și a
Misionari şi teologi de vocaţie ecumenică de la Dunăre şi mare din primele şase secole creştine by Nechita Runcan () [Corola-publishinghouse/Science/1595_a_3161]
-
eficien? i ? i cu circulă? ie �n mas? ai presei liberale. La 13 martie 1920, s�ntem deci martorii dizolv? rîi Adun? rîi prin decret regal, sub pretextul c? Averescu ? i partidul s? u nu participaser? la alegeri. Atunci c�nd edictul regal a fost citit �n Camer? , aproape to? i deputa? îi au avut o reac? ie violent?; mul? i dintre ei s? au ridicat �n picioare c�nt�nd: De? teapt?? te Rom�ne! Cu c�teva zile �nainte de dizolvare, Iorga
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]