2,221 matches
-
și dogmatice sau tradiției vii, de-a pururi prezente a Bisericii"16, precum s-a întâmplat cu "sinoadele tâlhărești". Argumentația naeionesciană corectează eroarea fostului ministru Vasile Goldiș referitoare la infailibilitatea sinodală, eroare care îl plasează în registrul catolic al augustinismului. Fericitul Augustin este autorul celebrei teorii fides implicita potrivit căreia creștinul e dator să urmeze "orbește indicațiile Bisericii, oricare ar fi ele, pentru a fi mântuit". Nae Ionescu accentuează un fapt central: PENTRU ORTODOXIE, INFAILIBILITATEA SINODALĂ ESTE CONDIȚIONATĂ. Condiționarea este dată
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
că nu există mântuire în afara Bisericii 3; că cel care nu are Ecclesia mamă, nu poate avea tată pe Dumnezeu 4. Dacă Sfântul Ciprian aseamănă Biserica cu corabia lui Noe, în afara căreia fiind, nimeni n-a putut să scape 5, Fericitul Ieronim mărturisește că cel care se mântuiește, se mântuiește în Biserică 6. În schimb, Fericitul Augustin spune răspicat că nimeni nu ajunge la mântuire și la viața veșnică fără suportul christic - Hristos, cap al Ecclesiei -; numai cine se află în
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
poate avea tată pe Dumnezeu 4. Dacă Sfântul Ciprian aseamănă Biserica cu corabia lui Noe, în afara căreia fiind, nimeni n-a putut să scape 5, Fericitul Ieronim mărturisește că cel care se mântuiește, se mântuiește în Biserică 6. În schimb, Fericitul Augustin spune răspicat că nimeni nu ajunge la mântuire și la viața veșnică fără suportul christic - Hristos, cap al Ecclesiei -; numai cine se află în trupul Său - Biserica - îl are pe Hristos cap7. În timp ce pentru Sfântul Irineu al Lyonului, credința
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
la extensia lucrului cunoscut; acest fapt permite menținerea unei identități perfecte între obiectul comprehensiunii infinite a lui Dumnezeu și cunoașterea finală a celor aleși. Textele patristice care par a nega posibilitatea cunoașterii divine trebuie interpretate pornind de la următorul principiu: cunoașterea fericiților nu va putea niciodată să se adecveze extensiei lucrului cunoscut (adequare amplitudinem rei cognitae). Tributar tradiției patristice răsăritene, Petre Țuțea subliniază imposibilitatea cunoașterii divine în transcendența sa absolută, în afara oricărei relații cu ființele create, dincolo de revelarea Lui în iconomia creației
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
Între suflet și spirit, București, Editura Humanitas, 1996. Noica, Constantin, Echilibrul spiritual, București, Editura Humanitas, 1998. Noica, Constantin, Despre demnitatea Europei, București, Humanitas, 2012. Noica, Constantin, Șase maladii ale spiritului contemporan, București, Editura Humanitas, 2012. Racoveanu, George, Viața și nevoințele fericitului Paisie, Starețul sfintelor monastiri Neamțul și Secul, Râmnicu Vâlcea, Tipografia Episcopul Vartolomeu, 1936. Racoveanu, George, Gravura în lemn la mănăstirea Neamțul, București, Fundația Regală pentru Literatură și Artă, 1940. Racoveanu, George, Omenia și frumusețea cea dintâi, București, Editura Predania, 2009
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
Teologia. Integrala publicisticii religioase, Cezarismul bisericesc, p. 382. 11 Nae Ionescu, Zece mii de lei și o pastorală, în "Cuvântul", an VI, nr. 1800, 27 aprilie 1930, p. 1, în Nae Ionescu. Teologia. Integrala publicisticii religioase, p. 386. 12 Pastorala Prea Fericitului Miron Cristea, Patriarhul Bisericii Ortodoxe Române cu privire la cazul urgiei de la Costești, reprodus în Nae Ionescu, Zece mii de lei și o pastorală, în "Cuvântul", an VI, nr. 1800, 27 aprilie 1930, p. 1, în Nae Ionescu. Teologia. Integrala publicisticii religioase, Cezarismul
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
L., IV, col. 519, apud George Racoveanu, op. cit.: "Habere jam non potest Deum patrem, qui Ecclesiam non habet matrem". 5 Ibidem, p. 11: "Si potuit evadere quisquam qui extra arcam Noe fuit, et qui extra Ecclesiam foris fuerit evadit". 6 Fericitul Ieronim, Comment. in Joelem liber, cap. IV, 1 sq., in Migne, P. L., XXV, col. 980, apud George Racoveanu, op. cit., p. 11: "dicimus omnem qui salvatur, salvari in Ecclesia, sive in coelesti Jerusalem". 7 Fericitul Augustin, Contra Donatistas, liber unus
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
Ecclesiam foris fuerit evadit". 6 Fericitul Ieronim, Comment. in Joelem liber, cap. IV, 1 sq., in Migne, P. L., XXV, col. 980, apud George Racoveanu, op. cit., p. 11: "dicimus omnem qui salvatur, salvari in Ecclesia, sive in coelesti Jerusalem". 7 Fericitul Augustin, Contra Donatistas, liber unus, cap. XIX-49, în Migne, P. L., XLIII, col. 429, apud George Racoveanu, op. cit., p. 11: "Ad ipsam vero salutem ac vitam aeternam nemo parvenit, nisi qui habet caput Christum. Habere autem caput Christum nemo poterit
[Corola-publishinghouse/Science/84936_a_85721]
-
situații. Ele reflectă nu permanența catalogului de topoi, caracterul imuabil al realității fizice și morale, ci condiția provizorie a istoriei, rapiditatea alterării reperelor sale și a modului în care subiectul o experimentează: Țara mea, Dorul meu, Rumânul, Dorul țării, La fericitul George Lazăr, Răsunet, Cântec ostășesc etc. Evident, conținutul biografiilor organizat în jurul zelului național nu e străin de această articulare evenimențială a operelor. Important e faptul că astfel se fixează condițiile unei experiențe diferite a textului literar. Ochiul e silit să
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
Furtună, Ucenicii starețului Paisie în mănăstirile Cernica și Căldărușani, București, 1927; ed. București, 2002; Serghie Cetvericov, Paisie, starețul Mănăstirii Neamțului din Moldova. Viața, învățătura și influența lui asupra Bisericii Ortodoxe, București, 1934; ed. București, 2002; George Racoveanu, Viața și nevoințele fericitului Paisie, starețul sfintelor monastiri Neamțul și Secul, Râmnicu Vâlcea, 1935; Paul Mihail, Traduceri patristice ale starețului Paisie, MO, 1972, 3-4; Paul Mihail, Schitul Poiana Mărului - un centru ortodox cărturăresc, în Spiritualitate și istorie la Întorsura Carpaților, îngr. Antonie Plămădeală, Buzău
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288622_a_289951]
-
să fie închis cu toți prietenii lui români (lotul Noica-Pillat) decât să se poarte ca un „ovrei fricos”. Și, paradoxal, tocmai închisoarea i-a oferit prilejul de a scrie un Jurnal al fericirii: „De neînchipuit cât de slobod și de fericit m-am simțit în detenție, în camera 34 pe Reduit, la Jilava, spre pildă, o cameră deosebit de sinistră, asemănătoare unui canal, unui maț subpământean, unei mine părăsite, unei regii în stil Monte Cristo.” Nu este singurul care trăiește și mărturisește
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
dezonoarea”. Binele, adevăul și frumosul sunt cele trei valori fundamentale care contribuie la Întemeierea fericirii. Dar dintre toate aceste virtuți, cel care contribuie cel mai mult la armonia sufletului este Binele suveran - Summum bonum esse concordiam, spune Seneca. Cine sunt fericiții? La această Întrebare răspunsul lui Seneca Îl Întâlnește pe Socrate. Fericit este numai Înțeleptul. El este cel care, pentru Socrate, a atins starea de sophrosyné, iar pentru Seneca, cel care a atins starea de tranquillitate animi. Fericirea este, În primul
[Corola-publishinghouse/Science/2265_a_3590]
-
XlV-lea, William Occam. Ideile sale vor fi dezvoltate de Luther, bine consiliat se pare de cabalistul Reuchlin. Dar societatea nu a în-cetat să fie holistă. Considerînd biserica drept adunarea credincioșilor, Calvin propovăduiește dominația acesteia asupra Statului, ca și anterior fericitul Augustin, în Cetatea lui Dumnezeu. Viziunea solidarist-comunitariană actuală, opusă celei liberale, vede Eul ca purtător al unei identități sociale. Nu intern ceea ce dorim sau alegem, ci ceea ce tradiția și natura determină. "Din trecutul familiei, cetății și al națiunii mele, eu
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
-și revină. Mare a fost mirarea când într-o zi el s-a sculat, s-a îmbrăcat singur și l-a chemat pe preot să mănânce împreună, la fel ca mai înainte. Preotul a recunoscut că a fost nespus de fericit și a spus că Dumnezeu s-a milostivit de acest tânăr și de mama lui care avea să-l primească acasă sănătos. Acestea erau condițiile în care tatăl meu a traversat iarna 1959-1960 și anul 1960 în lagărul de muncă
NU PUNE, DOAMNE, LACÃT GURII MELE by Servilia Oancea () [Corola-publishinghouse/Science/1835_a_3165]
-
miliarde de rugăciuni niciodată împlinite. Chiar dacă-și strângea pleoapele, nu scăpa de acele traiectorii eterne. Se așeză și se închipui pe sine foarte bătrân, da, un bătrân care stă de veghe lângă casa lui distrusă. Și se simți negrăit de fericit, în trupul acela bătrân imaginat, în muribundul fără amintiri, fără dorințe. Avea douăzeci și cinci de ani, în vara aceea a anului l945. Timpul care-l separa de bătrân i de păru de o lungime inumană. Trase ranița mai aproape, mâna pipăi
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
PCI, în schimb, se preface că n-a greșit și își serbează surprinzătorul triumf. Dar oare a fost cu adevărat un triumf? Eu am motive întemeiate să mă-ndoiesc de acest lucru. A trecut de-acum o lună de la acel fericit 12 mai și, prin urmare, pot să-mi permit să aduc critici fără să mă tem că voi fi acuzat de un defetism inoportun. Părerea mea este că pragul de 59% în favoarea lui „contra” nu demonstrează câtuși de puțin o
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
scrisorile lui Cicero, București, 1959; Valori umane în literatura greacă, București, 1967; Noi și clasicii, București, 1975; Antichitatea clasică. 100 de figuri celebre, București, 1976. Traduceri: Plutarh, Vieți paralele, București, 1957; Aristotel, Fizică, București, 1966; Tucidide, Războiul peloponeziac, București, 1966; Fericitul Augustin, Scrieri alese, București, 1985. Repere bibliografice: Stan Velea, N. I. Barbu, RITL, 1979, 4; Velea, Universaliști, 66-71; Petria, Vâlcea, 38-39. St.V.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285626_a_286955]
-
unde Morus proiectase insula Utopia, prin abolirea dreptului de proprietate. E adevărat că toți telemiții sunt egali, dar egali în privința consumului de băutură, a dorințelor carnale și, în caz de plictis accentuat, în lectură, plimbări ș.a.m.d. În plus, "fericiții" pot lucra când vor și pot dormi după pofta inimii, apropiindu-se de sensul care înnobilează, spre final, orice înclinație către vulgarizarea subiectului operei prin imaginarea unor episoade al căror conținut explicit este depășit doar de limbajul trivial inventiv. Această
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
estetizantă și căzând, cu ușurință, în uitare: "Sunt deci sigur că ea și Ivanhoe s-au căsătorit și l-au adoptat pe micul Cedric; nu cred însă să fi mai avut alți copii sau să fi fost din cale afară de fericiți. Melancolia este caracteristica unui anume fel de fericire și mai cred că acesta a fost un cuplu grav și că au murit devreme". Deznodământul astfel închipuit slujește și ca o modestă exemplificare a modului în care parodia și-a făcut
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
www.scribd.com/doc/30199250/Wunenburger-Jean-jaques-Fiilozofia-Imaginilor. ALTE REFERINȚE ADAM, J. - M., Bonhomme M., 2005: Adam, Jean-Michel, Marc Bonhomme, Argumentarea publicitară, Institutul European, Iași. ANANIA B. V., 2001: Bartolomeu, Valeriu Anania, Biblia sau Sfânta Scriptură, Tipărită cu binecuvântarea și prefața Prea Fericitului Părinte Teoctist, Patriarhul Bisericii Ortodoxe Române, Institutul Biblic și de Misiune al Bisericii Ortodoxe Române, București. ARISTOTEL, 1965: Aristotel Poetica, studiu introductiv, traducere și comentarii de D.M. Pippidi, Editura Academiei Republicii Populare Române, București. ASSAL J.-L., 1995: J.-L
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
LIX cum e în P. L.), Editura Sophia, București, 2011, p. 294-298. Am consultat și aceste traduceri. footnote>. Hotărârea adoptată de sinodul cartaginez în frunte cu Sfântul Ciprian n-a făcut decât să „păstreze credința statornică a Bisericii”, precum observă Fericitul Augustin<footnote Epistola CLXVI, 28, 23: „... Fericitul Ciprian nu a adus o hotărâre nouă, ci a păstrat credința statornică a Bisericii ca să îndrepteze pe cei ce socoteau că n-ar trebui să se boteze copilul înainte de ziua a opta de la
Familia în societatea contemporană by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/130_a_148]
-
Sophia, București, 2011, p. 294-298. Am consultat și aceste traduceri. footnote>. Hotărârea adoptată de sinodul cartaginez în frunte cu Sfântul Ciprian n-a făcut decât să „păstreze credința statornică a Bisericii”, precum observă Fericitul Augustin<footnote Epistola CLXVI, 28, 23: „... Fericitul Ciprian nu a adus o hotărâre nouă, ci a păstrat credința statornică a Bisericii ca să îndrepteze pe cei ce socoteau că n-ar trebui să se boteze copilul înainte de ziua a opta de la naștere, când a socotit împreună cu unii episcopi
Familia în societatea contemporană by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/130_a_148]
-
La tradition apostolique, în Sources Chrétiennes, n. 11 bis, Les Éditions du Cerf, Paris, 1968, p. 80. footnote>. E apodictic deci că acesta e un argument solid al botezării pruncilor și o nezdruncinată mărturie de la Sfântul Ipolit al Romei. În timpul Fericitului Augustin, Și ulterior, întrebările baptismale referitoare la nou-născut erau încă adresate părintelui sau patronului său spiritual (nașului) la persoana a treia: „Crede în Dumnezeu?” etc., cu răspunsul, „Crede”. Încă de la Sfântul Ipolit, rezerva specială realizată pentru acei care nu puteau
Familia în societatea contemporană by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/130_a_148]
-
lui Dumnezeu. Prin botez, copilul este instituit în paradisul din care a fost alungat Adam<footnote Philip Schaff, History of Ancient Christianity, vol. II From Constantine The Great to Gregory The Great, Charles Scribner & CO, New York, 1867, p. 481. footnote>. Fericitul Augustin subliniază la rândul său că practica botezării pruncilor era adânc înrădăcinată în tradiția apostolică. În acest sens, redăm cuvintele antologice ale sale din opera Contra donatiștilor, 4, 23: „Potrivit Tradiției, toată Biserica recunoaște botezul pruncilor care, de bună seamă
Familia în societatea contemporană by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/130_a_148]
-
de porunca dumnezeiască pentru așa ceva, apoi ce împlinește toată Biserica, chiar de nu va fi statornicit prin sinoade, dar ceea ce totdeauna era în practică, acestea nu sunt socotite altminteri decât drept poruncă apostolică”. Precum Sfântul Ambrozie Și alți Părinți, și Fericitul Augustin predica necesitatea botezului ca Și condiție pentru intrarea în Împărăția cerurilor, pornind de la textul scripturistic de la Ioan 3, 5 Și deducând de aici, într-o consecvență logică, doctrina înspăimântătoare a damnării tuturor copiilor nebotezați, deși le atribuie cel mai
Familia în societatea contemporană by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/130_a_148]