1,867 matches
-
au rolul conducător în Orientul ortodox. Aceasta este valabil numai în cazul în care ei n-au plecat de pa locurile lor cu acest nume, deoarece daco-romanii și Romania Orientală a intrat de timpuriu în contact cu lumea germanică a goților, ostrogoților și gepizilor. Dacă „etinonimul vlah reprezintă un reflex al contactelor pe care populația romanizată din spațiul carpatobalcanic le-a avut cu slavii după secolul al VI-lea” , înseamnă că independent de slavi, exista un popor cu numele „vlahi” în
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
are două componente: o migrație europeană a celților, germanilor și slavilor și o migrație asiatică a sciților și a turcomongolilor, declanșată cu multe secole înainte de ceea ce admitem astăzi ca mileniul migrațiilor - sec. al III-lea d.Hr. - 1241, de la venirea goților până la marea invazie mongolo-tătară. Trebuie să admitem că migrația populațiilor europene - celții, germanii și slavii, desfășurată pe un spațiu restrâns, cu excepția galaților din Asia Mică și a vandalilor din nordul Africii, cu tot caracterul lor distructiv, a sudat Europa
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
și slavii, desfășurată pe un spațiu restrâns, cu excepția galaților din Asia Mică și a vandalilor din nordul Africii, cu tot caracterul lor distructiv, a sudat Europa, sudură în care trebuie să vedem începutul teoriei europocentrismului. Populațiile germanice, cele estice - goții, gepizii, vandalii, taifalii, herulii - s-au topit în masa romană din apusul Europei, cei rămași s-au dizolvat treptat în conglomeratul etnic din Romania Orientală. Populațiile germanice vestice, în primul rând francii, alamanii, burgunzii contribuie ca suprastrat la formarea poporului
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
dirijat spre Europa conglomeratul etnic al sciților, din care se cunosc mai bine populațiile iraniene ale alanilor, care-i vor însoți pe vizigoți până în Spania. Sfântul Ambroziu constată fenomenul invaziilor pustiitoare astfel: hunii s-au aruncat asupra alanilor, alanii asupra goților, goții asupra taifalilor, ceea ce arată că mișcarea unuia dintre elemente determină o reacție în lanț, antrenând pe un spațiu geografic imens mari mutații socio-politice. Pe masa de biliard a barbarilor stepei, fenomenul se va repeta ori de câte ori un
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
spre Europa conglomeratul etnic al sciților, din care se cunosc mai bine populațiile iraniene ale alanilor, care-i vor însoți pe vizigoți până în Spania. Sfântul Ambroziu constată fenomenul invaziilor pustiitoare astfel: hunii s-au aruncat asupra alanilor, alanii asupra goților, goții asupra taifalilor, ceea ce arată că mișcarea unuia dintre elemente determină o reacție în lanț, antrenând pe un spațiu geografic imens mari mutații socio-politice. Pe masa de biliard a barbarilor stepei, fenomenul se va repeta ori de câte ori un grup
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
putut fixa în absența fie și a rudimentelor de putere romană și nici bizantinii nu au reușit să-și extindă stăpânirea efectivă peste viitorul spațiu etnic românesc. După ce construiseră o Goție teoretică, reflectată în scrierile antice, în sud-estul vechii Dacii, goții plecați spre apusul Europei până în Spania, prin regele lor Athaulf (410-415) intenționau să transforme „Romania” într-o Goție, dar și-a dat seama, așa cum relatează Paulus Orosius, că „nici nu poate supune în vreun chip pe goți legilor din pricina barbariei
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
sud-estul vechii Dacii, goții plecați spre apusul Europei până în Spania, prin regele lor Athaulf (410-415) intenționau să transforme „Romania” într-o Goție, dar și-a dat seama, așa cum relatează Paulus Orosius, că „nici nu poate supune în vreun chip pe goți legilor din pricina barbariei lor neînfrânate și nici nu trebuie să lipsească statul roman de legi, fără de care nu poate existat stat”. Ne deosebim de apuseni, noi, românii și cei din estul continentului, prin felul diferit în care am receptat și
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
și recunoscuți nici ca daco-romani, nici ca protoromâni și, ca români, de-abia în secolul al XIII-lea. Foarte interesant este că dacă nu localizează la nord de Dunăre o Dacie abandonată și pe daco-romani, în schimb îi localizează pe goți în Câmpia Română, iar pentru secolele următoare nu localizează nici pe migratori, nici pe autohtoni, spațiul carpato- danubiano-pontic fiind deschis oricăror posibilități istorice, încât te poți întreba ce fel de surse a folosit Academia Franceză, că de la București în nici un
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
165- 175 și 177-180, din timpul împăratului filosof Marc Aurelius), putem afirma că sinteza devenirii inițiale a românilor, a avut, ca și în Galia, o componentă germanică, de la care trebuie să fi luat mai mult decât termenul xenopolian de „hoț” (goți), la care s-ar putea adă uga și alți termeni, poate chiar cneaz, holm și mulți alții, care, în prezent, sunt considerați termeni împrumutați de la slavi. Din descrierea slavilor făcută de istoricii bizantini, rezultă că aceștia nu aveau construcții întărite
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
exercitat prin intermediul maghiarilor, cel puțin asupra slavilor, până la intrarea acestora sub dominația neamului rhos, a varegilor și plecarea spre Europa Centrală a ungurilor . Etapele acestui flux și reflux barbar pot fi urmărite, în baza mărturiilor istorice de epocă, de la venirea goților până la ultimii migratori, mongolo-tătarii, din secolul al XIII-lea . Să reținem că în acest proces îndelungat a avut loc distrugerea Romaniei Orientale, existentă ca realitate politică până la anul 602, odată cu trecerea masivă a slavilor la sudul Dunării, a cărei urmare
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
magico-religios. MENTALUL SOCIETĂȚII PROTOROMÂNEȘTI ȘI ROMÂNEȘTI PÂNĂ LA ANUL 1000 Retragerea strategică din Dacia a stăpânirii romane între anii 271 și 275 d. Hr., în sensul arătat de Iordanes în „Getica” lui și Iordanes poate fi acuzat de confuzia intenționată dintre goți și geți, dar nu poate fi acuzat de necunoașterea realităților etno-politice de la nordul Dunării, trebuie înțeleasă și în sensul că Roma își îndeplinise rolul istoric și că, orice s-ar fi întâmplat, romanitatea era implantată definitiv. Din mersul evenimentelor ulterioare
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
protoromânești existența și astăzi în Alpii Elveției a romanșilor care vorbesc ladina lor . Daco-romanilor și protoromânilor trăitori în Barbaricum, dar și în Romania de dincolo de Dunăre le rămăsese, pe lângă amintirea istoriei glorioase a geto-dacilor, de care au fost deposedați de goți , și cel mai de preț dar al cuceritorilor romani - Sigiliul Romei - ținut cu sfințenie în lada lor de zestre, constituindu-se în două motive suficiente pentru dăinuire și devenire. Pentru populația nord-dunăreană, năvălirile, pustiirile, jafurile, silniciile, dislocările de populație, deposedările
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
dreptatea cerească, pe care au invocat-o în basilica imperială, transformată în biserica creștină. Cancelaria imperială de la Constantinopol, cronicarii romani și bizantini, când vorbesc de populațiile de la nordul Dunării folosesc termenul generic de barbari sau individualizează grupul etnic dominant: goți, huni, avari, gepizi, păstrând o tăcere suspectă cu privire la romanus . Nici populația romanizată de la sudul Dunării nu-i denumită cu acest termen, deși acestei populații nu i se poate nega existența, ceea ce este și mai de neînțeles. Care poate fi explicația
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
în anul 332, un foedus, un tratat de alianță care mai era în vigoare pe timpul împăratului Valens (367-379) . Constantin cel Mare nu face decât să continue o politică de recuperare începută în timpul tetrarhiei, care obținuse victorii importante împotriva carpilor, goților și sarmaților, la sfârșitul secolului al III-lea, când se vorbește de „restabilirea provinciei Dacia” . Refacerea unor castre ca cel de la Gornea, Orșova, Ad Mediam (Mehadia) în care au stat garnizoane din cunoscutele Legiuni a XIII Gemina și a V-
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
întregește Dacia Ripensis cu partea care-i lipsea, cea de pa malul stâng, așa cum sovieticii considerau Basarabia ca parte ce-i lipsea Republicii Autonome Moldovenești de pe teritoriul Ucrainei. Pentru epoca postconstantiniană, documentele vremii vorbesc despre preoți și sate, despre creștinarea goților de către Ulfila, episcop care predică în limba gotă, greacă și latină. Se vorbește de preotul Gutica și Sansala, de Sfântul Sava Gotul, martirizat prin lemn și apă (legat de cruce și înecat) în apa Buzăului, de către prigonitorii păgâni ai
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
Republicii Autonome Moldovenești de pe teritoriul Ucrainei. Pentru epoca postconstantiniană, documentele vremii vorbesc despre preoți și sate, despre creștinarea goților de către Ulfila, episcop care predică în limba gotă, greacă și latină. Se vorbește de preotul Gutica și Sansala, de Sfântul Sava Gotul, martirizat prin lemn și apă (legat de cruce și înecat) în apa Buzăului, de către prigonitorii păgâni ai regelui vizigot Athanarie . Scrisoarea Sfântului Vasile cel Mare către Biserica din Goția ( sud-estul României de astăzi s-a numit în antichitatea târzie
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
exceptându-se cele din timpul stăpânirii romane, când daco-romanii nu uitaseră pe vicus și pagus, sunt cele amintite în legătură cu răspândirea creștinismului la nord de Dunăre, în zona Subcarpaților de Curbură, unde a rezidat și propovăduit Sfântul Sava, zis Gotul, care a fost 155 martirizat prin lemn în apa Buzăului de prigonitorii păgâni ai regelui vizigot Athanaric, pe la 372 d.Hr. Tot în rândul satelor vechi, atestate documentar, amintim pe cele întâlnite prin Banatul de astăzi de Priscus Panitis, secretarul
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
format în jurul unei uniuni de triburi barbare, cu rol conducător, având efect turbionar, antrenând în pâlnia rotitoare elemente eterogene, atrase de posibilitatea de distrugere și jaf? Așa ar putea fi dacă nu ne- am sprijini pe acțiunea misionară a episcopului goților, Ulfila, care propovăduiește evanghelia în limba greacă, gotă și, pentru cine oare, în limba latină? Din relatarea ucenicului său, Auxențiu, știm că Ulfila nu și-a pus în plan să-i învețe latinește pe barbari, deși, traducând Biblia pentru goți
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
goților, Ulfila, care propovăduiește evanghelia în limba greacă, gotă și, pentru cine oare, în limba latină? Din relatarea ucenicului său, Auxențiu, știm că Ulfila nu și-a pus în plan să-i învețe latinește pe barbari, deși, traducând Biblia pentru goți, a folosit o sumă de cuvinte latine, acolo unde nu avea corespondent în limba gotă. Perioada secolulor următoare (V-VII) a însemnat, pe lângă multiple modificări politice, caracterizate de discontinuitatea barbarilor la dominația politică asupra spațiului nord-dună rean, și un aport
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
124, 125, 126 Rosetti, 183, 198 Rumelia, 139, 146 Rusia Kieveană, 117, 159 Rusia Sovietică, 130 Russu, I.I., 20, 48, 103, 121, 122 Ruși, 116 Ruxandra (domniță), 115 221 S Sansala, 132 Sari Saltâk Dede, 138 Sarmizegetusa, 32, 33 Sava, Gotul (sfânt), 132, 154 Schlözer, 15 Sclavinia, 155, 164 Scytia Minor, 9, 143 Selgiuc, 93, 138 Semănătorismului (curent literar), 204 Serbia, 69, 138, 141 Serdica, 9 Sfântul Ambroziu, 56 Sfântului Vasile cel Mare, 132 Sfinxul din Bugeci, 29 Sixt al IV
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
În funcție de circumstanțe. Este curios că, uneori literatura, benzile desenate chiar, creează o istorie emblematică extrem de veridică! Așa se face că galul Asterix prefigurează excepția culturală franceză În lupta sa Împotriva superputerii americane. În diferitele lor călătorii În afara Galiei, la iberi, goți, corsicani, egipteni sau helveți, Asterix și Obelix recunosc Întotdeauna specificitatea și dreptul la diferență al culturilor prin raport cu dominația romană, nu fără a evoca anumite orientări de politică internațională a Franței. Miturile constituie matrice disponibile pentru actualizarea comportamentelor particulare
[Corola-publishinghouse/Science/2271_a_3596]
-
de mîntuirea omului, de har și de liberul arbitru, care au avut o influență covîrșitoare asupra secolelor următoare. Putem deci conchide că Augustin apare ca reprezentant a două epoci diferite, a căror limită comună este anul 410 (anul în care goții au jefuit Roma) și că, dacă formația sa culturală este aceea a unui creștin din secolul al IV-lea, ultimele opere și concepțiile sale teologice și filozofice cele mai semnificative se adresează în schimb secolelor următoare. Această dualitate, această instabilitate
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
alta. Invaziile barbarilor în Imperiul Roman erau continue, și ultima, cea din 410, fusese cea mai înspăimîntătoare, chiar dacă, pe plan politic, cea precedentă, din 408, nu fusese mai puțin gravă, fiindcă desprinsese din imperiu Spania, Gallia și Britannia. în 410, goții lui Alaric jefuiseră Roma, devastaseră Italia pînă la strîmtoarea Messina și urcaseră apoi spre Provence. Invazia barbarilor îi constrînsese pe mulți romani, dintre care unii de familie nobilă, să se refugieze în Africa, unde aduceau informații despre devastările și violențele
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
circa un secol, o pace relativă a domnit de-a lungul Rinului și al Dunării, pînă cînd, în 378, înfrîngerea suferită de romani la Adrianopole, în Moesia, a pus din nou în evidență, pe neașteptate, gravitatea problemei barbarilor. într-adevăr, goții, învingători, nu numai că masacraseră armata romană, omorîndu-l - lucru nemaiauzit - chiar pe împăratul Valens, ci organizaseră, stimulați de victoria obținută, nenumărate incursiuni devastatoare în anii următori; se liniștiseră datorită intervenției, în esență diplomatică și mai puțin militară, a lui Theodosius
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
omorîndu-l - lucru nemaiauzit - chiar pe împăratul Valens, ci organizaseră, stimulați de victoria obținută, nenumărate incursiuni devastatoare în anii următori; se liniștiseră datorită intervenției, în esență diplomatică și mai puțin militară, a lui Theodosius. într-adevăr, împăratul, deși temperase oarecum violențele goților (însă, avînd în vedere forțele sale reduse, n-a putut sau n-a vrut să-i înfrunte pe față), fusese constrîns să-i declare foederati și să-i accepte în interiorul imperiului, plătindu-le un tribut și formînd cu oamenii lor
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]