1,488 matches
-
când a oprit motorul. Iorgu tresări. Abia atunci își dădu seama că-i în mașină. Ajunseseră pe la orele amiezii... Liturghia la Biserica din Butea încă nu se sfârșise. Când Iorgu întră în cameră, Vasilica, într-o lenjerie de o curățenie imaculată, îi zâmbi cu ochii strălucind de bucurie. Il aștepta, inima îi spunea că vine. Era singură în cameră... liniștea de acolo îți dădea senzația de pustiu și frig. Ea continuă să-i zâmbească, dar imediat se posomorî și deveni tristă
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
blocul ei. Îi adusesem o pară uriașă, zemoasă. Mușca din ea și făcea nazuri, țipa. Păi să mai vedem, păi să mai discutăm... Poate peste vreo doi ani... Desigur, în tot acest interval buldogița trebuia să rămână neatinsă ca însăși Imaculata Concepțiune, căci ea vroia să-și merite cununița și celelalte angarale. Și eu, care crezusem că o fac grozav de fericită cu propunerea mea... Am lăsat totul baltă și ne-am despărțit furioși, îi mai spusesem că trebuie să-și
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
începu să citească prima scrisoare. * Petre, Petre, dragule, iubitule! Încerc să-ți vorbesc "în scris", pare ciudat, dar mi-am zis că asta poate fi o cale de a mă confesa, de a împărtăși, dacă nu ție sau altora, foii imaculate de hârtie, câte ceva din preaplinul sentimentelor ce m-au copleșit și mă bântuie de când te-am cunoscut. Ai fost prima mea dragoste și unica până acum. Când ne-am întâlnit, nu eram pregătită pentru o atare experiență, care m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
avut fericirea să admire peisajele lui R. KENT, cred că vor fi de acord cu cele ce vor fi spuse, iar cei ce n-au avut această ocazie, să-și imagineze o planșă (cam de formatul A1) de un alb imaculat pe a cărui diagonală se văd urmele unui călător de care îți dai seama, că sunt urmele unei persoane, datorită umbrei apărute, ca rezultat al luminii. Semnificativ pentru acest tablou este că pictorul a reușit să redea timpul printr-o
Revela?ia Eminescu ?ienigma "DA VINCI - CIURLIONIS" by Zaharia Don?u () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83666_a_84991]
-
lume, până la urmă. Apoi, pentru că-i aniversarea ghidului său, rusul Zamir, Bourdain cere ceva tradițional. Și tradiția înseamnă tăierea unui porc. Arderea lui de la butelie. Scoaterea mațelor și îngroparea resturilor. A, și încă ceva: tradiția înseamnă îmbrăcarea în costum popular imaculat a unui copil care, pe tot parcursul ritualului, își face treabă pe lângă porc. Anthony Bourdain a prezentat satiric România, în emisiunea sa, supărat că n-a avut acces la autenticitate, la tradițiile reale, la cultura reală. Aici s-a înșelat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2201_a_3526]
-
distincții, și distincția între rațiune și istorie. Este ea fructuoasă, sau nu face decât să distingă între sâmbure și coajă, ca și cum ar vrea să deosebească între două organisme cu fiziologie diferită? Pe de o parte, rațiunea, ca axă inflexibilă și imaculată, care nu intră în vâltoarea vremurilor și rămâne impasibilă la amestecul nesfârșit de accidente care configurează timpul unei epoci; și, pe de altă parte, amestecul pestriț de fapte, întâmplări, climate, pofte, accidente și rupturi care alcătuiesc bucătăria istoriei, mulțimea nemăsurată
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
eficient în acest caz era personal. Computerul personal a fost primul instrument puternic care trebuia pus în mâinile individului - nu ale statului, sau ale liderilor organizațiilor sau ale elitei - ci ale individului. Aceasta era o copleșitoare putere nou-apărută. Această energie imaculată din tradiția de la Apple, care domina aceste idei globale vehemente păreau în mod singular revoluționare în momentul când mă aflam acolo. Era ca și cum noi toți fuseserăm contaminați de entuziasmul și pasiunea de a schimba cu adevărat lumea cu ajutorul instrumentelor inovațiilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
voi uita niciodată întâlnirea pe care am avut-o cu ministrul de Finanțe din Peru. Înainte să îl pot saluta, am fost nevoit să traversez trei rânduri de puncte de verificare de securitate. În clipa când a intrat în încăperea imaculată, ticsită de obiecte de artă, era foarte elegant îmbrăcat. Primul gest pe care l-a făcut a fost să își scoată un pistol de 9 mm, care ieșea la iveală din costum. Strecurându-l pe masă cu dezgust, se plânse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
pe cei care doresc să urmeze sporturile de înaltă performanță, cercetarea medicală, ingineria și artele creatoare. Imaginați-vă petrecând vacanța pe o planetă creată artificial unde ați putea dansa sub trei luni și să găsiți produse proaspete într-o sălbăticie imaculată, neatinsă de poluare sau de fapte nelegiuite. De îndată ce industria de turism și hotelieră ar pătrunde pe această piață, vor exista rețele non-stop de hoteluri Marriotts sau Sheratons ale acestei lumi, realizate în urma colonizării. Este momentul să ne planificăm vacanțele sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
convins-o că acolo a pierit cel pe care, fără prea multe motive, a început a-l considera son fiancé - Sandu Geblescu. Comentam amândoi evenimentul zilei, când zărim un automobil oprindu-se în poartă : o delicată mână înmănușată în alb imaculat făcându-ne semn prin portiera deschisă. Apoi o siluetă voinică, pășind incredibil de grațios, zulufii poznași sub borul pălăriei, bine cunoscutul zâmbet prietenos, ironic- Marie-Liliane ! în același moment se deschide cealaltă portieră și radioasă, fluturând jurnalul îndoit - Sophie ! Și iată
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
ospitalier, dar a reușit mai degrabă ca un suspin de om învins, îl lasă pe Mihai să pătrundă într-o încăpere de o nebănuită intimitate. Un divan lat, lîngă perete și cîteva rafturi lungi, cu cărți, umplînd peretele. Lenjerie albă, imaculată și o pătură înfățată, făcută sul spre capăt. Pe lada divanului, lîngă lampă, cîteva cărți și o revistă de cinema. O masă sub fereastră, cu un buchet mare de sînziene așezate în mijlocul ei într-o oală de ceramică de Marginea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
dacă rămîi mîrțoagă, Mihaiță, lupii abia așteaptă să te înhame la căruța lor..." Acum, coborît un altul de la mansarda Doamnei Ana, nu-l mai copleșește gîndul că va intra în competiție cu marii fizicieni ai lumii; îl fascinează coala albă, imaculată, pe colțul căreia a pus cana cu țuică, să nu o sufle vîntul... Înțelege că a intrat deja în "vîrsta de mijloc a omului", cînd, vorba lui Byron, e "ceva între proroc și-ntre nebun". Gîndește că, una sau alta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
salopetă și-și îmbracă haina de blană direct peste cămașă. Dar ce-și vor spune?! Merge cu pași mari spre poartă. Peste cenușiul mohorît al unei ierni seci, ninge cu fulgi mari, albind aleile. Mihai lasă primele urme pe căile imaculate. Întoarce capul și rămîne cu privirea în urmă: și-o simte grea, întristată. Parcă nu-i vine să creadă: întîmplarea a făcut ca Teona să revină o dată cu primul strat alb depus peste pămînt, după o perioadă lungă de secetă. Norii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
care cu toate astea e numai un product al fantaziei libere. Astfel reprezentațiunea dramatică ne (provocă) vrăjește (hinzaubern) o lume a fantaziei ca o lume a realităței sensibile, și printr-aceea ne înalță totodată din as din urmă în regiunea imaculată a celei dentăi. Artea dramatică împreunînd contrastele cele mai disparate (desperecheate) spre a da operelor fantaziei libere o realitate sensibilă, spre a concede (leihen) opului autorului dramatic iluziunea deplină a unei întîmplări reale, face un fel de efecte cari întrec
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
clasică, cu preaviz de un sfert de oră. Înapoi la West Hollywood - rapid. Ușa lui Bobby Inge cedă cu ușurință. Jack intră cu arma În mînă. A doua ușcheală - făcută și mai bine. O cameră de zi curată, o baie imaculată, dormitorul etalînd sertare goale. O cutie de sardele În frigider. Coșul de gunoi din bucătărie curat lacrimă și căptușit cu o pungă de hîrtie proaspătă. Jack răscoli tot apartamentul: living, dormitor, baie, bucătărie. Rafturi răsturnate, covoare trase, toaleta demolată. Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
San Berdoo era singura carte de telefoane folosită - paginile mototolite, cotorul crăpat. Cercetă paginile uzate: conțineau liste de tipografii. O legătură, probabil Întîmplătoare: victima Susan Lefferts era născută În San Berdoo. Ochii lui Bud fotografiau: clic-clic-clic. Baia și bucătăria erau imaculate. În comodă cămăși Îngrijit Împăturite. Covorul curat, puțin cam soios pe la colțuri. Un ultim clic mental: cotețul fusese cercetat, curățat și aranjat, probabil de un profesionist. Cercetă șifonierul: haine și pantaloni care stăteau să cadă de pe umerașe. Cathcart avea o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
se petrecuse în el: noul ideal de viață este trăit la început în pattern-ul vechiului ideal cavaleresc. Călare pe un catâr, Ignațiu se îndreaptă către Montserrat. Îl ajunge din urmă un maur, căruia Ignațiu încearcă să-i treacă sensul imaculatei concepțiuni. Maurul acceptă că lucrul e cu putință în privința conceperii propriu-zise, dar nu și a nașterii. Se despart. Ignațiu, care se raportează la Fecioară precum cavalerul la doamna pe care a ales să o slujească, este cuprins de remușcări pentru că
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
devii filozof, trebuie să ai o idee, o idee care să te poarte cu ea toată viața, pe care să o modulezi și care, ca răsplată, te scoate, ca o macara miraculoasă, din mlaștina vieții și te depune, nou-născut și imaculat, pe țărmurile spiritului. Iar odată ajuns acolo poți privi lumea, cu colcăiala ei dostoievskiană, de sus. Totul e, repet, să ai o "idee", singurul, adevăratul pașaport de intrare în lumea filozofiei. "Care vă este ideea?" era întrebarea cu care Noica
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
și se așeza ca să-i spună că era un om fericit, golful Îl transforma văzînd cu ochii, Îl Întinerea. Juan Lucas și prietenii lui Îl porecliseră zidul, fiindcă Își umfla mereu pieptul cînd Își punea costumul de baie și ieșea imaculat și rotofei din cabină pentru a se muia puțintel În bazin. RÎdeau de el cînd Înota pentru a-și menține tinerețea și Susan Îl compătimea În englezește, Îl ruga să n-o mai facă să rîdă și-i spunea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
la una din băncile din fund, Carlos Îi Întinse cîteva monezi mari și o mulțime de mărunțiș, care bineînțeles zornăia Îngrozitor, i-au dat și multe monedei murdare, din fericire le puneau direct În coșuleț, fără să-i atingă manșeta imaculată a cămășii. O femeie a trebuit să-și lase copilul Înfășat pe bancă, pentru a-și deschide o legătură murdară pe care o scosese din buzunar, o batistă, ce naiba face? uite de unde e În stare să scoată banii... „Mulțumesc, mulțumesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
dar de unde să ia o rochie adevărată, nu cămașa lui Ernestito Pedro de Altamira, „Îl vrosc!“, strigă Înotătoarea. Între timp Susan, fermecătoare și Juan Lucas, cu un aer de playboy și copil risipitor, sărutau cu mii de mulțumiri obrazul stîng imaculat al Finitei și o Întrebau unde e Ernesto Pedro, ca să-și ia rămas-bun și de la el. „Uite-l că vine“, spuse Finita, care părea că e mereu gata să leșine și Juan Lucas văzu că Ernesto Pedro se apropia cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
ști niciodată. Sau poate că știi, dacă nu primești nici un telefon. La șase și un sfert, Dylan a provocat o mică agitație, când a apărut cu părul blond în ochi și cu costumul la dungă, asortat cu o cămașă albă, imaculată. Stând în dreptul biroului lui Ashling, ceva părea în neregulă cu el. Parcă avea un umăr dislocat. —Ești OK? Ashling s-a ridicat și a descoperit că motivul pentru care tot corpul său era contorsionat era că încerca să ascundă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
bărbat, adicătelea călărindu-l ca o iapă În călduri, fapt ce viola cel puțin cinci sau șase păcate mortale recunoscute. Prin urmare, s-a găsit de Îndată cine să scrie la episcopie, solicitînd o binecuvîntare specială și ocrotire pentru sufletul imaculat ca zăpada al familiilor cu nume bun din Barcelona, dinaintea unei asemenea influențe. Spre o și mai mare bătaie de joc, Jausá avea neobrăzarea să iasă la plimbare cu nevasta și cu Marisela Într-o trăsură, duminica, În toiul dimineții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
joi și Îmi oferea cafea, fursecuri și zaharicale din care el abia gusta. Își petrecea orele vorbindu-mi despre copilăria lui Julián, despre cum lucrau Împreună În prăvălie, arătîndu-mi fotografii. Mă conducea În camera lui Julián, pe care o menținea imaculată, ca pe un muzeu, și Îmi arăta caiete vechi și alte flecuștețe pe care el le adora ca pe niște relicve ale unei vieți ce nu existase niciodată, fără să-și dea seama că mi le mai arătase și Înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
rămâne dintr-un lucru când el nu mai există pentru simțuri. Înțelegi taina ultimă a nopții, dar simțurile nu mai simt noaptea. Sau te îmbeți de muzică și nici un sunet nu mai mângâie urechea. Singurătatea necruțătoare a duhului descoperă neantul imaculat din temelia aparențelor, puritatea divină sau demonică de la baza tuturor alcătuirilor. Și atunci, înțelegi că rostul din urmă al duhului e îmbolnăvirea de infinit. Când mă voi scufunda fără apel în Diavol și în Dumnezeu? În paradis, azurul îndeplinea funcția
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]