1,202 matches
-
făcea să mă bucur de ele. îmi zicea că n-a văzut niciodată o fată găurită în atîtea locuri. Nan zîmbi aproape matern și Lanark, cu un puseu de gelozie, văzu aceeași expresie moale, plină de amintiri, pe fața Rimei. Nan oftă și continuă: — Dar l-au alungat pînă și pe Sludden îgurile au făcut-o), pentru că pe măsură ce mă simțeam mai rău, aveam tot mai multă nevoie de el, și asta nu-i plăcea. Tocmai intrase în politică și avea mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
o crimă să aduci copii pe lume înainte de a fi salvată printr-o revoluție. Dorea să ucid copilul înainte de a se naște, dar n-am vrut să accept asta. Dă-mi-o, te rog. Rima puse fetița în brațele lui Nan. Bebelușul deschise ochii, scoase un mîțîit nemulțumit și adormi din nou la pieptul ei. M-a făcut egoistă și avea dreptate, presupun. înainte de a-l cunoaște pe Sludden, n-am întîlnit pe nimeni care să mă dorească, și acum nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
Lanark. El era cancerul care-i afecta pe toți care-l cunoșteau. Rima pufni ironic. — Hm, nu știi despre cine vorbești. Sludden te plăcea. A încercat să te ajute, dar nu-i dădeai voie. — îl faci pe Lanark gelos, zîmbi Nan. — O, da, mă face gelos. Dar nu pot fii gelos și corect în același timp. — Cum ai ajuns aici, Nancy? întrebă Rima. — Ei bine, eram în camera mea cînd au început durerile și știam că o să vină copilul. L-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
s-a întîmplat cu mult timp în urmă și, iată-mă, vorbind cu voi, într-o cameră frumoasă și curată. — Vei fi bine îngrijită aici, spuse Lanark brusc. Se ridică și se îndreptă spre arcada ce mai apropiată. Povestea lui Nan îi amintise de propria coborîre ucigătoare, făcîndu-l să-și dorească peisaje însorite, cu dealuri și ape. Plin de speranță, ridică marele stor venețian, dar ecranul pe care-l crezuse cîndva o fereastră nu mai era acolo. în mijlocul peretelui, de la podea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
nu mai era acolo. în mijlocul peretelui, de la podea pînă în tavan era o ușă dublă din lemn închis la culoare, cu panouri din bronz ornamentat. O împinse, dar nu putea fi mișcată fără mînere sau broască. Se întoarse în salon. Nan își alăpta fetița și discuta liniștită cu Rima. Lanark se așeză pe patul lui și încercă să termine Războiul Sfînt, dar îl găsi enervant. Scriitorul era incapabil să-și imagineze un dușman, și unica lui noțiune despre virtute era supunerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
pentru că era a lui Munro. — Doctore Munro! exclamă Lanark. — în acest moment nu sînt doctor, ci șambelan. Luați-vă rucsacurile. Lanark își aruncă rucsacul pe un umăr, și pe celălalt îl luă în mînă. Rima își luă la revedere de la Nan, care-și liniștea copilul care plîngea. Munro se întoarse și bătu cu bastonul în ușile mari, care răsunară și se deschiseră spre înăuntru. Munro îi conduse, iar Rima se lipi de Lanark. Ușile se închiseră. CAPITOLUL 32. Coridoarele consiliului Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
următoare. — Rima, cred c-ar trebui să continuăm să mergem, spuse el. Ea se ridică în picioare și porniră braț la braț. — Ai greșit cînd te-ai bucurat, zise ea nefericită. — N-ai de ce să te temi, Rima. Ascultă, cînd Nan era gravidă, nimeni n-a ajutat-o, dar își dorea copilul și l-a avut fără bătaie de cap. Nu mă mai compara cu alte femei. Nan e-o proastă. Oricum, îl iubea pe Sludden. Asta-i diferența. Lanark rămase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
bucurat, zise ea nefericită. — N-ai de ce să te temi, Rima. Ascultă, cînd Nan era gravidă, nimeni n-a ajutat-o, dar își dorea copilul și l-a avut fără bătaie de cap. Nu mă mai compara cu alte femei. Nan e-o proastă. Oricum, îl iubea pe Sludden. Asta-i diferența. Lanark rămase nemișcat, uluit și-o întrebă: — Nu mă iubești? — îmi placi, Lanark, zise ea nerăbdătoare, și, bineînțeles, sînt dependentă de tine, dar tu nu ești tocmai un model
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
-o pe coridoare, înseamnă că s-a alăturat grupului de bază, Cortexin, probabil. Avea talent deosebit pentru comunicații. Lanark se simți rușinat și neputincios. Dorea să-l urască pe Sludden, dar nu găsea un motiv rațional. Am văzut-o pe Nan și copilul ei, spuse Lanark pe un ton acuzator. — Mi-a povestit Rima. Mă bucur că sînt bine, zise Sludden zîmbind și dînd aprobator din cap. — Comitetul s-a întrunit, spuse Ritchie-Smollet. Vă rog să vă ocupați locurile. Cei prezenți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
trăiește rev. McPhedron din cap. 13, cel mai puțin convingător capitol din carte, pare a fi o încercare de a suplini această lipsă. Ca test al eșecului său, tipăresc aceste versuri compuse de un galez autentic. Vezi și MacNeacail, Aonghas. Nan robh agam sgian Ghearrainn ás an ubhal An groadadh donn a th’ann A león’s a sháraich mise. Ach mo chreach-s’ mar thà Chan eil mo sgian-sa biorach ‘s cha dheoghail mi ás mó An lobht’ a sgapas annad
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
învoire pe trei-patru zile la bucuria de a mânca harbuji pe săturate și pescuitul cu undița în Pruteț. Cu cât coboram în valea Prutului, cu atât căldura devenea aproape de nesuferit. După drum domol de aproape trei ore, ajungem la ogorul "nanului", cum îi spuneam eu lui moș Gavrilă. Avea sămănat mult porumb, floarea-soarelui și harbuji, vara fiind bună toate erau mari și frumoase. Cum am ajuns, înainte de toate, am lepădat tot de pe mine și m-am azvârlit în apa călduță a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
pe dictatorul Batista, În 16 februarie 1959, Fidel Castro formează guvernul Cubei revoluționare. Da, dar chestia asta se Întâmplă la Marea Caraibelor unde și iarna este tot vară. Mereu o vară Înăbușitoare, fără cărbuni la liber. În intersecția străzii Popa Nan cu strada Plantelor lumina cade pieziș peste casele vechi. Pe strada Plantelor a locuit Mihai Eminescu. E liniște, ai chiulit de la ora de istorie, era despre Gherea, și caști gura pe la ferestre și prin curți. Nu se simte În nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
blocul de teroriști. Aperi viața copilului tău. A soției tale. A mamei tale. Atât ți-a mai rămas. Prin copilul tău vei curge mai departe, În viitor. La 12 ani, prin 1959, În curtea școlii, În apropiere de strada Popa Nan, ai plantat un brad, alături de ceilalți colegi de clasă, rândul doi, al cincilea. Întâmplător toamna ai trecut pe acolo. Bradul era tăiat. Rândul doi, al cincilea, un ciot. Casa ți-au dărâmat-o. Două camere, nici un fel de mansardă. Cumpărată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
cută. Zic : cu cine seamănă Nastasia, ca aspirații? Nu știe. O-ntreb : ai auzit de Trei surori? Cică, da. Zic : unde vroia să fugă Nastasia? Nu știe. E și timidă, deci o scuz. Îi zic că Nastasia vroia În Popa Nan, iar surorile lui Ce hov...” În Popa Nan!”opinează studenta mea preferată. Eu mor de rîs și de plîns, deoarece eroinele lui An ton Pavlovicoi vroiau, dragele de el, „La Moscova!” ( nu „La Popa Nan”)... Nu contează, tot aspirație nefericită
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Nu știe. O-ntreb : ai auzit de Trei surori? Cică, da. Zic : unde vroia să fugă Nastasia? Nu știe. E și timidă, deci o scuz. Îi zic că Nastasia vroia În Popa Nan, iar surorile lui Ce hov...” În Popa Nan!”opinează studenta mea preferată. Eu mor de rîs și de plîns, deoarece eroinele lui An ton Pavlovicoi vroiau, dragele de el, „La Moscova!” ( nu „La Popa Nan”)... Nu contează, tot aspirație nefericită e... Apoi o Întreb pe simpatica convivă, de ce
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
că Nastasia vroia În Popa Nan, iar surorile lui Ce hov...” În Popa Nan!”opinează studenta mea preferată. Eu mor de rîs și de plîns, deoarece eroinele lui An ton Pavlovicoi vroiau, dragele de el, „La Moscova!” ( nu „La Popa Nan”)... Nu contează, tot aspirație nefericită e... Apoi o Întreb pe simpatica convivă, de ce un critic din epoca interbelică a spus că piesa lui G.M.Zamfirescu miroase a „drojdie și obială”? Fata nu știa ce-i aia obială, dar despre drojdie
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
toate zilele. Tata a ridicat pereții pe vechile temelii, cu o sală care avea pe ambele părți câte două camere înalte de trei metri și a acoperit casa cu carton asfaltat. Făcuse și un contract de închiriere cu proprietarul, unul Nani, Dumnezeu să-l ierte și pe el, că a murit și mult necaz ne-a mai făcut! În spatele casei erau cam o sută de ari pe care tata, acum pensionar, a cultivat tot felul de legume. Mai înspre strada Arapului
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
după ce trăsesem eu o dușcă. Câte o cafea bună, caldă și câte o țigară. La cafea, și nelipsita ciocolată. Era prea cald, iar peștele nu voia să pună botul pe cârlig, așa că fiecare s-a aciuat în cortul lui, la nani. Eu m-am tolănit lângă focul care abia mai sclipea pe ici, pe colo, fumam și le ascultam sforăiturile. După sunetele scoase, care mai de care mai hazoase, îmi imaginam cum arătau: transpirați, cu fâlfâiri din buze și nări și
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
cu supărare, aș vrea să amintesc de o nouă danie primită de această mănăstire. Ca trezit dintr-o visare, călugărul și-a ridicat ochii: De ce nu, fiule? Iată ce am găsit la 1 noiembrie 1637 (7146): „Adecă am venit eu, Nan,... și am dat o vie la svânta mănăstire la Sveatii Nicolae, pentru sufletul părinților miei și pentru sufletul mieu și a cuconilor miei... anume în Vacota”. După ce ne-am plimbat cu gândul pe la Vacota, să venim aici, mai aproape de locul
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
Norman. Arăt cumva diferit? — Nu. — Ție Îți par același? — Da. Așa mi se pare. — Ești sigur? Harry se ridică și se duse la o oglindă montată În perete, Își studie fața. — Cum ți se pare că arăți? Îl Întrebă Nor/nan. — Nu știu. Diferit. — În ce sens? — Nu știu!... Izbi cu pumnii În peretele căptușit de lângă oglindă. Imaginea reflectată vibra. Se Întoarse și se așeză din nou pe pat. Oftând, spuse: — Pur și simplu diferit. — Harry... — Ce e? — Îți amintești ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
de telegraf“. E vorba de parlamentari pe care timp de două, chiar trei mandate, exact atât s-a sprijinit PD-ul, cât pe un stâlp de telegraf. N-au luat „stâlpul“ Teodor Cladovan, la Timișoara, Mircea Man la Satu Mare, Nicolae Nan la Sibiu, dar ce rost are să vă vorbesc despre politicieni atât de discreți încât n-ați auzit de ei și nici n-o să mai auziți. În sfârșit, persoane controversate pe motiv de afaceri nu prea sunt, deoarece încă din 2002
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
atâția bani, ca să se întoarcă tot la sapă". Am revenit în odăița mea și i-am scris o scrisoare de. patru pagini. Am pus-o într-un plic și a doua zi m-am dus cu ea pe strada Popa Nan. Vederea acelei clădiri, cu tipografie la subsol, care lucra și scotea un zumzăit ca o muzică, m-a făcut visător. "Da, în sfârșit aici voi lucra, gândeam, și odată întors acasă am să citesc și să scriu." Gândul nu m-
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
la cafenea sau într-un bistrou din preajma Centrului Georges Pompidou, mai pe scurt Beaubourg. Bistroul sau braseria - sau ce-o fi - se cheamă Chez Coste, mai pe românește La Costică, așa cum îi zicea crâșmei de pe colțul lui Mecet cu Popa Nan, în timpul copilăriei mele. — Hai să luăm și-o gustărică. — Excelentă idee! Că atâta bere pe stomacul gol... — Las’ că-i bună și berea! Curăță... — Te lăudai la un moment dat că ai să scrii despre ideile mele. Păi da, vreau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
ar trebui, probabil, în intenția autorului, să intre în rezonanță. Din cauza acestui proteism arbitrar, nu se înțelege mai nimic. Pasajele licențioase, chiar dacă atrag atenția cititorului, nu fac istorisirea inteligibilă: „Trenul nu-i aglomerat. Îi reîntâlnesc pe Pluto, pe Burcă și Nan. Duhnesc a băutură și au chef de arțag. [...] Neavând succes să se-ncaiere cu necunoscuți, se iau de mine. Ce-i, Didelule, mă-ta te-a făcut fătălău, râde gros Burcă. Nan sare pe mine și dă să-mi descheie
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
aglomerat. Îi reîntâlnesc pe Pluto, pe Burcă și Nan. Duhnesc a băutură și au chef de arțag. [...] Neavând succes să se-ncaiere cu necunoscuți, se iau de mine. Ce-i, Didelule, mă-ta te-a făcut fătălău, râde gros Burcă. Nan sare pe mine și dă să-mi descheie cureaua la pantaloni. Burcică are dreptate, hai, fraiere, dă-ți țoalele jos, să vedem, ai daravelă, au ba. Lă-lăsa-ți-l în pace, nu ve-vedeți că n-are nici măcar puf de must mustață sub
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]