2,751 matches
-
aducând materiale din Austria și Boemia, prin care s-a dispus crearea celei mai luxoase clădirii din toată Europa centrală. În legile lui poate fi văzut urme de mercantilism timpuriu, și, de asemenea, a lucrat cu greu pentru a menține nobilimea sub controlul său. Un pericol extern îl constituiau turcii otomani. De aceea Sigismund s-a aliat cu Mircea cel Bătrân, Domnitor în Țara Românească. Împotriva otomanilor s-a remarcat Iancu de Hunedoara, voievodul Transilvaniei. El a fost numit regent al
Regatul Ungariei () [Corola-website/Science/303245_a_304574]
-
care practicau în secret credința ortodoxă), pentru ca să evite taxele mari. Criptocreștinii se aflau în permanent pericol să fie uciși dacă erau prinși practicând o altă religie după ce se convertiseră la islam. Au existat o serie de cazuri când membrii ai nobilimii teocratice sau seculare bizantine s-au convertit la islam - Ioannis Tzelepes Komnenos sau Mesih Pașa (care făcea parte familia Paleolog). Au existat și istorici bizantini care au notat natura liberală și generoasă a unor sultani otomani. Astfel, Baiazid I a
Grecia Otomană () [Corola-website/Science/325867_a_327196]
-
unei mici așezări ("Villa cruciferorum de Thorda" - "Satul Cruciaților din Turda"), aparținând Ordinului Călugăresc al Ioaniților. Reședința a fost plasată pe o moșie primită că danie. În acest loc s-a desfășurat în anul 1288 prima Adunare Generală (Dietă) a nobilimii maghiare, săsești și secuiești din Ardeal. La Turda s-au ținut în total 127 Diete ale Transilvaniei, cele mai multe în tabăra militară de la Keresztes. Aceste Diete se țineau anual, sau de două ori pe an. Deseori, alături de nobilimea din cele 7
Oprișani () [Corola-website/Science/306914_a_308243]
-
Generală (Dietă) a nobilimii maghiare, săsești și secuiești din Ardeal. La Turda s-au ținut în total 127 Diete ale Transilvaniei, cele mai multe în tabăra militară de la Keresztes. Aceste Diete se țineau anual, sau de două ori pe an. Deseori, alături de nobilimea din cele 7 comitate ardelene, luau parte și alte categorii sociale, interesate în procesele dezbătute acolo. În secolele XIV-XV orașul Turda s-a extins, contopindu-se cartierele Turda Veche și Turda Nouă, dar satul Keresztes (Cristiș) a rămas încă o
Oprișani () [Corola-website/Science/306914_a_308243]
-
a înființat sistemul „Opt Steaguri” care a oferit cadrul de bază pentru organizarea militară Qing. Stegarilor le era interzisă participarea în comerț și munca manuală, cu excepția cazului în care cereau revocarea statutului de Stegar. Erau considerați ca o formă de nobilime și primeau un tratament preferențial în ceea ce privește pensiile anuale, pământul și alocarea de îmbrăcăminte. În următoarea jumătate de secol, toate zonele aflate mai inainte în cadrul dinastiei Ming au fost consolidate sub Qing. Xinjiangul, Tibetul și Mongolia au fost incluse în mod
Istoria Chinei () [Corola-website/Science/326725_a_328054]
-
mame, în nădejdea celei mai mari libertăți și a moștenirii nobiliare." Faptul că Matei Mailat a renunțat la ortodoxism în favoare catolicismului nu reprezintă decât o viziune clară a acestuia. El era conștient că pentru a putea pătrunde în cadrul marii nobilimi transilvănene era nevoit să adopte religia oficială a Regatului Ungariei. Trecerea sa la catolicism care schimbă în același timp și statutul său social, i-a surprins și pe nobilii maghiari și chiar cancelaria regală și voievodală. Acest lucru este evidențiat
Ștefan Mailat () [Corola-website/Science/303833_a_305162]
-
Zapolya care îl considera pe Petru Rareș, dușman deoarece acesta trecuse de partea lui Ferdinand. Odată cu semnarea păcii de la din 1538, Mailat va trece efectiv la realizarea planului său de a deveni principe. Situația îi era mai mult decât favorabilă, nobilimea din Transilvania precum și populația de rând se săturase de războiul civil și de distrugerile făcute de acesta. Pentru a-și realiza planurile, Mailat pornește o mișcare, împreună cu Emeric Balassa, cu Francisc Kendy și alți mari nobili transilvăneni, mișcarea care urmărea
Ștefan Mailat () [Corola-website/Science/303833_a_305162]
-
al Ardealului. Mailat se gândea că el va fi cu siguranță cel ales, și odată ajuns principe al Transilvaniei, va putea să rupă Transilvania de Ungaria. Mișcarea condusă de Mailat va lua amploare, găsind tot mai mulți aderenți în rândurile nobilimii transilvane. Planurile lui Mailat au fost transmise lui Zapolya pe diferite căi astfel că acesta pornește spre Transilvania (deși era grav bolnav). Zapolya se îngrijora de acțiunile lui Mailat, mai ales că acesta trimise pe fratele său, Dumitru Mailat, la
Ștefan Mailat () [Corola-website/Science/303833_a_305162]
-
unul din cei mai importanți oameni din regat, dar și la regina Isabella și chiar la domnul muntean Radu Paise, cel care participase la trădarea lui Mailat. Nu doar Ana Nádasdy va încerca să-l elibereze pe Mailat ci și nobilimea transilvăneană care, întrunită în adunarea generală din 1542, roagă pe regele Ferdinand să intervină pe lângă regina Isabella, ca să mijlocească la sultan eliberarea lui Ștefan Mailat. Aceste intervenții pe lângă sultan sunt inutile deoarece acesta este în continuare foarte furios că ostaticii
Ștefan Mailat () [Corola-website/Science/303833_a_305162]
-
unchiul său, Toma Nádasdy, imediat după capturarea tatălui său. El intră în slujba lui Ferdinand care la 1547 îl ridică la rangul de baron. În perioada următoare Gabriel va fi rugat de mama sa să se întoarcă la Făgăraș deoarece nobilimea transilvăneană încerca să anuleze privilegiile Făgărașului și să fie supus contribuțiilor și celorlalte sarcini publice. Gabriel Mailat se va întoarce la Făgăraș în 1559, însă pentru o scurtă perioadă de timp. Cum între timp, rege al Ungariei ajunsese Ioan Sigismund
Ștefan Mailat () [Corola-website/Science/303833_a_305162]
-
și furnizori de piei de animale, colectori de taxe și "prisăcari" (sau "gyepűőrök") locuind în zonele păduroase dense, au fost recrutați din rândurile acestei populații hibride de origine slavo-secuiască-pecenegă. În Transilvania medievală secuii erau unul dintre cele trei ""natio"" (împreună cu nobilimea maghiară, sași și clerul catolic), cu situație privilegiată, diferit de cele ale țăranului român și maghiar. În Fraterna Unio din 1437 (cunoscută sub denumirea "Unio Trio Nationum"), realizată la o adunare comună ținută la Căpâlna - lângă Dej, aristocrația maghiară, clerul
Secui () [Corola-website/Science/297171_a_298500]
-
în ianuarie 1466, delegații secui s-au adunat la Zăbala, pentru a reedifica libertățile știrbite în deceniile trecute. Hotărârile adoptate aici au fost ridicate la rang de lege de către regele Matei Corvin, care avea cu adevărat nevoie de sabia secuiască. Nobilimea maghiară și elita socială a secuimii, care se îmbogățeau continuu, nu au vrut însă să respecte garanțiile autonomiei specifice secuilor, depuse încă în momentul descălecării maghiarilor, motiv pentru care în noiembrie 1505, a avut loc o nouă adunare generală la
Secui () [Corola-website/Science/297171_a_298500]
-
a fost semnat un pact între părți, în care se dădea curs multora din cererile răsculaților. Apoi, cele două părți au trimis soli la împăratul Sigismund de Luxemburg, totodată rege al Ungariei, pentru arbitraj. Cu toate acestea, pe 16 septembrie, nobilimea din Transilvania, fruntașii clerului, sașii și gărzile secuiești au format o alianță de ajutor reciproc împotriva țăranilor, semnând la Căpâlna un tratat intitulat Fraterna Unio. Pe 6 octombrie s-a semnat la Apateu (în maghiară "Apáti") un nou tratat, care
Răscoala de la Bobâlna () [Corola-website/Science/302372_a_303701]
-
imperiul și de a fi întărit statutul Rusiei ca mare putere, istoricii slavofili au scris cu dezaprobare despre originea sa germană și ideile occidentale ale Ecaterinei. Pentru istoricii sovietici ea a fost o conducătoare care s-a identificat cu interesele nobilimii și nu a făcut nimic pentru țărani. După epoca glasnostului, părerile au devenit mai favorabile Ecaterinei și în 1996 Academia Rusă de Științe a organizat o conferință pentru a marca bicentenarul morții sale.
Ecaterina a II-a a Rusiei () [Corola-website/Science/301024_a_302353]
-
a fost destinat pentru o viață religioasă. Eduard și Ælfthryth, în timp ce ei au învățat în limba engleză, au primit o educație de curte, iar Asser se refereă la asumarea părții lor în "preocupările din această viață, care sunt adecvate pentru nobilime". Prima apariție în surse a lui Eduard este în 892, într-un hrisov de acordare de teren la nord de Newnton, aproape de Pewsey în Wiltshire, teritoriu acordat lui Æthelhelm, care era numit "filius regis", fiul împăratului. Deși el era fiul
Eduard cel Bătrân () [Corola-website/Science/323884_a_325213]
-
și Holstein. După sfârșitul secolului XI, Danemarca a parcurs o tranziție de la mai multe căpetenii regionale ("jarls"), cu o instituție monarhică lipsită de putere, la un ținut care se apropia de sistemul feudal european, cu un rege puternic și o nobilime influentă. Perioada aceasta a fost marcată de lupte interne și de o poziție geopolitică precară a ținutului, acesta ajungând în sfera de influența germană. A fost de asemenea perioada în care s-au construit primele edificii mari din piatră (în
Istoria Danemarcei () [Corola-website/Science/336055_a_337384]
-
cu toate acestea, Drake reușește să adune comori și să facă al doilea ocol al lumii după Fernando Magellan, descoperind cu această ocazie o nouă legătură între oceanele Atlantic și Pacific. Revenirea în Anglia nu se desfășoară sub auspiciile dorite, nobilimea dezavuând expediția lui Drake. Însă evenimentele externe îl aduc din nou în grații pe amiral: iminenta izbucnire a războiului cu Spania o determină pe regină să îi acorde din nou atenția ei lui Drake, pe care îl ridică la rangul
Corsarul de fier () [Corola-website/Science/323178_a_324507]
-
Parlamentului de la Paris împotriva Cardinalului Mazarin și a fost declanșată de scopuri fiscale: Mazarin, prim-ministrul al Franței, în căutare de fonduri pentru finanțarea Războiului de 30 de Ani a promovat instituirea de noi taxe care urma să lovească interesele nobilimii și a funcționarilor de rang înalt ai statului. De asemenea, ei s-au opus creșterii influenței Cardinalului Mazarin. Prin Pacea de la Rueil de la 1 aprilie 1649, Fronda parlamentară a luat sfârșit și curtea s-a întors la Paris în august
Anne Marie Louise d'Orléans, Ducesă de Montpensier () [Corola-website/Science/323018_a_324347]
-
în stăpânire America Centrală și de Sud, Imperiul a preferat să sprijine poporul Mohawk în tentativa acestuia de a cuceri America de Nord. Conducătorii mohawki și-au stabilit sediul în New Madrid (pe locul New York-ului nostru) și au fost primiți în rândul nobilimii Imperiului. Între timp, Imperiul Habsburgic a devenit o "Confederație" puternică, conducând Europa Centrală și de Est, rivalizând cu Imperiul. În 1892, italianul Boromeo a descoperit secretul călătoriei temporale, deși restul tehnologiei din istoria alternativă nu a depășit cu mult nivelul
Timpuri nenumărate () [Corola-website/Science/324260_a_325589]
-
-o pe Elisabeta cu Ducele [[Albert al II-lea al Germaniei|Albert al V-lea de Austria]], pe atunci în vârstă de 14 ani și membru al [[Casa de Habsburg|Casei de Habsburg]]. Regina Barbara era foarte nepopulară în rândul nobilimii, care era ofensată de simpatia ei pentru husiți, precursorii reformei protestante. În 1418, ei au acuzat-o că ar fi comis adulter în timp ce soțul ei era prezent la Consiliul de la Konstanz. Rezultatul a fost exilarea reginei, inițial la [[Oradea]], apoi
Elisabeta de Luxemburg () [Corola-website/Science/335470_a_336799]
-
cazul în care ea ar fi avut un frate, Elisabeta ar fi fost lipsită de ambele coroane în favoarea lui. Moravia a fost cedată lui Albert ca zestre a Elisabetei. Tratatul a fost controversat atât în Ungaria cât și în Boemia, nobilimea din ambele țări pretindeau dreptul de a-și alege un monarh. Ceremonia a vut loc la 19 aprilie 1422 la Viena. Elisabeta, acum ducesă de Austria, s-a mutat la curtea vieneză a soțului ei. A fost necesară o dispensă
Elisabeta de Luxemburg () [Corola-website/Science/335470_a_336799]
-
Regele Albert și regina Elisabeta ilustrați în "Albrechtsaltar" la mănăstirea Klosterneuburg]] La sfârșitul anului 1437, tatăl Elisabetei era grav bolnav. Realizând că decesul era iminent, el i-a chemat pe Elisabeta și pe Albert și a convocat o reuniune a nobilimii din Boemia, care a acceptat cuplul ca moștenitorii săi, dar și-a rezervat dreptul de a face alegeri formale. Sigismund a murit la 9 decembrie. După înmormântare lui, Elisabeta și Albert au călătorit la Pressburg să se întâlnească cu boierii
Elisabeta de Luxemburg () [Corola-website/Science/335470_a_336799]
-
a patra. Era membru al familiei imperiale Ducas. După detronarea celor doi Anghelos, în jurul tronului, rămas vacant, s-au încins spiritele. La 28 ianuarie, o parte din locuitorii Constantinopolului l-au proclamat împărat pe oșteanul de viță nobilă Nikolae Kanabos. Nobilimea nu l-a recunoscut ca suveran și, a doua zi, a propus un contracandidat-pe protovestiarul Alexios Ducas, supranumit Murtzuphlos, încruntatul, datorită sprâncenelor sale dese, îmbinate. Alexios i-a oferit lui Kanabos titlul de proedru al senatului, acesta a acceptat, însă
Alexios al V-lea Ducas Murtzuphlos () [Corola-website/Science/316646_a_317975]
-
nouă sute de ani în fața invaziilor barbarilor de tot soiul, se închina sabiei latine. Cruciații au dat foc orașului. Pentru a treia oară în acest an a izbucnit un incendiu puternic. Disperat, Alexios V a părăsit, seara capitala. În învălmășeala nocturnă, nobilimea i-a oferit tronul fie lui Constantin, fie lui Theodor Lakaris. Însă coroana a fost cerută și de Theodor Ducas, o rudă a fugarului Murtzuphlos. Din cauza unor dispute lipsite de sens a fost pierdut timpul prețios. Marți, 13 aprilie, în
Alexios al V-lea Ducas Murtzuphlos () [Corola-website/Science/316646_a_317975]
-
au împărțit regatul între ei, Theuderic I primind . Austrasia și vecina sa, Neustria, s-au implicat în dispute constante, aceste lupte atingând apogeul în timpul războaielor dintre regina Brunhilda a Austrasiei și regina Fredegund a Neustriei. În 613, o răscoală a nobilimii împotriva Brunhildei a dus la trădarea ei, ea fiind predată nepotului și dușmanului său, regele Clotaire II al Neustriei. El a supus-o la tortură timp de trei zile, și apoi a preluat controlul celorlalte două regate, și a pus
Austrasia () [Corola-website/Science/303180_a_304509]