2,466 matches
-
avea obiceiul ca primăvara să ia smicele de cireș, de prun, de trandafir și intra prin curțile oamenilor, indiferent dacă erau sau nu acasă și se uita să găsească vreun pomișor pe care să-l altoiască. Aproape că nu există ogradă de gospodar în Ciorani și în Sălciile care să nu aibă ceva altoit de tata. Orice gospodar, după câteva vorbe mi-ar spune: „Am un pom altoit de dom’ Costică, o minune”. Să nu pleci, Costică, zilele astea nicăieri, că
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
aceia care, ca și el, „au fost primiți cu pietre”, aceia cărora până atunci le fusese străin: „Nu, niciodată, n-am stat de voi alături/ [...] Lumina țâșnită din apă împiedica vederea”. Depărtându-se de cei ce l-au „alungat din ogrăzile ude de ploile urâte”, „de pe ulițele pline de vuiet”, de cei ce l-au „lovit cu bice în piețele publice ca pe un cal bătrân” și au fost în stare a-l „răscoli până în cele mai adânci măruntaie”, noul Ahasverus
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290646_a_291975]
-
prea senzuale ale ploii, magaziile gării Deva cu nordul montan în cețuri de Ultima Thule, vălătucul norului duce cu el pe vale, mi se repede în pufuri dunga de creastă, pe înalt înfundă nori de strat, mai este închiderea în ograda orașului, excavator, au sudat pereții sub cabina de comandă, deșeurile de fier stivuite, ieși stingher din muza neliniștitoare, cînd lumea, adică eu, nu-și mai revine niciodată, întoarcerea din Deva kilometri de înscriere pe CFR 202, între văi furnalele Hunedoarei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
este, dacă aveți timp să recitiți, eroina foiletonului Nodul gordian din Aqua forte, II, Fauna vieții literare, IX. Stimate domnule Dimitriu, acestea sunt puținele lucruri pe care pot deocamdată să vi le comunic, despre ce mai e pe aici, prin ograda Lovinescu. Așteptând știri despre șantierul Cazabanilor și dorindu-vă ca de obicei sănătate, spor la lucru și tot binele familiei dvs., Închei rugându-vă din nou să iertați și tăcerile, și graba, și tot ce-am mai greșit. Un gând
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
și în luna mai. Probabil, un țăran odată prins cu unele obiecte ce nu le putea justifica, îi băga în cofă și pe alții sau, altfel spus, începuse vechea dorință a oamenilor noștri de a vedea capra moartă și în ograda vecinului, pentru că altfel nu se poate justifica găsirea de către „geandarmi” a unor bunuri furate ce fuseseră ascunse chiar sub omăt sau cine știe în ce alte cotloane ale unei gospodării. La data de 5 mai 1907, Ion Gh. Melian din
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
din teritoriile aflate sub ocupație. Soldații și ofițerii abuzau de alcool. Fiind în stare de ebrietate, ei furau bani și alte lucruri de preț, îi amenințau pe țărani cu lichidarea fizică, le luau animalele, obiectele de preț din casă și ogradă, grâul, bovinele de pe islazuri etc. Au fost documentate cazuri în care soldatul sovietic manifesta violență față de localnici, maltratând și violând fete: <<cu ochii mei de copil am văzut cum soldații furau și violau fetele mari în fața noastră, a acelor mai
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
curs de înființare și care la data mai sus arătată, urmează să fie complect terminate”. Cum polițiștii nu aveau nicio putere, pasaseră pisica moartă, pur și simplu, în curtea celor de la CRPACA. Biata pisică n-a stat prea mult în ograda sus-numitei instituții, deoarece și ea era la fel de nevolnică, așa că a aterizat la Comisia Aliată de Control (controlată 100% de către tartorii roșii) care, cu certitudine, a rezolvat repede problema prin, de-acum, celebrele „rechiziții pentru cazuri de necesitate”! Cu numai jumătate
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
umblau din poartă în poartă cu pistoale la brâu, puse în așa fel ca să se vadă și să inspire teamă și groază. Lumea a intrat în panică, știind că la colhoz trebuie să dai, pe lângă pământ, și ce aveai prin ogradă așa că oamenii au început să-și vândă boii și caii, vacile și oile, să-și taie porcii și păsările, ceea ce au făcut și ai mei, tata (mai ales) știind ce înseamnă colhozul încă din timpul campaniei militare românești din Rusia
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
sau mai neagră dacă nu cumva intermediară sau chiar deloc, dacă nu se grăbeau s-o cumpere la timp! d. Problemele Centralei de Termoficare Urbană (CTU) Vaslui Actualmente, această unitate se numește SC „Termica” SA Vaslui și se află în ograda Consiliului Local (CL) Vaslui. În pofida (falselor) nostalgii de care se mai lasă cuprinși unii, documentele descoperite la DJAN Vaslui ne relevă faptul că, încă de la începutul activității sale, acest mamut energofag prost proiectat și cu surse de aprovizionare cu combustibili
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
Victor Ion Popa în calitate de inspector al Fundațiilor culturale regale, ajutat de prof. Dumitru Dogaru (mai târziu de Al. Cardalea). Sosirea era fixată pentru prima duminică din iulie 1935. Momentul a sosit; satul este în fierbere, se pregătește... Casele proaspăt spoite, ogrăzile orânduite gospodărește, drumurile îngrijite, măturate de cu seară, ca și nerăbdarea din privirile tuturor, copii, tineri și bătrâni, anunțau, pentru acea primă duminică de iulie 1935, un eveniment de seamă în viața satului Dodești: revenirea unui fiu al său, Victor
Victor Ion Popa și comuna Dodești by MIHAI APOSTU () [Corola-publishinghouse/Science/91678_a_93468]
-
de la Țifești... Toți ăștia erau: ba unul, ba altul și lor le plătea. Mergeți să-i trecem la colectiv că n-avem cum, și trebuie să-i trecem... Și veneau 8 sau 10 inși de partea lor și intrau în ogradă și: Unde-i părintele? Cum îl cheamă? Veneau cu polițaiul, cu primarul, cu vicele: Trebe să treci la colectiv, că nu ai încotro; dacă nu, vezi tu ci faci, dai pământul... Dacă nu vreai, îți lua deștul de aicia așa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1972_a_3297]
-
ba dimpotrivă, parcă mai îndârjită pârjolea totul fără milă. Păpușoiul a fost compromis, n-a plouat în luna mai deloc, nici o picătură. Vitele și oamenii erau amenințați cu foametea... Bietele animale zbierau de foame pe câmp, ziua și mugeau prin ogrăzi noaptea. Bucatele se scumpiseră, că nu te puteai apropia de ele... dar, nici așa nu se găseau. Era o secetă și o uscăciune că nu se zărea în plină vară o frunză de copac, și vitele mureau pe câmp de
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
gheța sângele-n vine...ăuiau atât de jalnic și tânguitor de-ți sfârâia inima. Prin ăuitul lor... trimiteau zărilor, jalea lor. Alteori, mai îndrăznețe, haitele de lupi intrau în sat, clănțăneau pe acoperișurile șurilor, mirosind prada, ori hârjonindu-se prin ogrăzi ca în bârlogul lor. Chiar și ziua, în amiaza mare, apăreau la marginea pădurii și, stând pe coadă, neclintiți ca niște statui, se uitau cu privirea fixă spre sat. Era fascinant... dar, și înfricoșător, ce povesteau ei. În prima zi
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
de argint. O liniște grea apăsa toată valea. Poiana Teiului zăcea la poalele Stânișoarei, într-un somn adânc.. ca de mormânt. Trebuia sa ajungă la căsuța albă, străjuită de trei brazi... să-și vadă mama. Poate o vede trebăluind prin ogradă, dar, mai era până la ziuă. Știa că șopronul, cotețele, șura.. erau tixite de milițieni care îl așteptau... Totuși, în pădure întunecimea era deasă.. de nu se vedea la zece pași. De după un copac apăru o umbră, părea să fie înfricoșat
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
îngălbeni obrajii... și, fiori cu spini otraviți îi trecură prin tot trupul.Un dor nestăvilit, de casă, de mama lui, îi năpădi sufletul. De acolo, de sub Grințieș, încercă să deslușească, peste vale pe coasta Stânișoarei, poate o vede trebăluind prin ogradă. O ceață argintie plutea peste Poiana Teiului... Era o zi caldă, poate prea caldă pentru sfârșit de august. Soarele dogorea de sus... la amiezi. Clopotele de la biserica din Poiana Teiului băteau la sfârșitul slujbei de prăznuire a Tăierii Capului Sf.
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
un început de martie rece.. soarele a prins să încălzească, cu razele sale, din ce în ce, tot mai tare, pe măsură ce se apropia de Echinocțiu. În aer se simțea boarea primăverii.. care venea. Afară se auzeau streșinile curgând, și, prin ogrăzi se mai vedea ultima zăpadă strânsă pe lângă copaci la rădăcini. Stai și te întrebi, unde mai sunt nămeții aceia de argint, prăvăliți din slăvile albastre... Unde ?!.. Unde s-au dus ?! Aerul mirosea a proaspăt.. Inima primăverii zvâcnea pe aproape, o
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
avem de ales, sau să murim de foame, sau să mâncăm alimente otrăvite. Fericiți sunt cei care au o palmă de pământ și pot cultiva curat și natural alimentele pentru consumul zilnic, cartofi, legume, fructe, păsări și ouă din propria ogradă. Asta însă nu e bine văzut de marile concerne care prin globalizare încearcă (și au reușit adesea) să impună micilor producători condiții de producție imposibile, menite să ducă la desființarea lor. Se mai adaugă pericolul alimentelor obținute din plante și
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
căsătoriți ... , nu se căsătoreau, adeseori nici nu se cunoșteau. Dovadă că și mama, ne povestea ea altădată, era nespus de curioasă să-și vadă ursitul. Nu l-a văzut decât în ziua nunții, când fanfara, venită de dimineață în larga ogradă a bunicilor, deschidea marele eveniment al satului. A rămas copleșită la început de statura lui înaltă, figura severă, mustăcioara neagră ... tunsă scurt ... după moda persoanelor de rang, încât în șapte ani de conviețuire, timp în care născuse deja patru copii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
în care născuse deja patru copii, nu i s-a adresat decât cu "domnule", dar mai apoi, temperamentală și cu personalitate fiind, a adoptat noua formulă de adresare de "Barbule" și i-a mai turnat cinci copii, umplând casa și ograda de larma și veselia cuviincioasă a familiei Barbu. După căsătorie, tata a redevenit răzeș veritabil și notar respectabil. Muncitor și conștiincios până la absurd, pentru a nu dezavantaja nici una din cele două atribuții, avea angajat permanent un argat pentru treburile câmpului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
bulucea să asculte, mult minunându-se de această lucrare a diavolului; iar primul patefon sau gramofon a fost adus în sat la o sărbătorire a Paștelor de către un frate a mamei de la Bârlad, venit în vacanță la bunicii mei. Gemea ograda bunicului Costachi Ouatu de lumea adunată în fața balconului casei, rămasă gură cască și scuipând în sân de această invenție a necuratului. Da, ... aceasta a fost vremea copilăriei mele ... și când mă gândesc că nu au trecut decât vreo 70-80 de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
devine apă, adică nu mai e nici solid. Care apă, până a deveni chioară, mai cedează. Ce? Ultimele „picături“ de negentropie. Cui? Aceluiași pământ, care se alimentează astfel cu esența vieții. À propos: nu degeaba românul tradițional oferă dobitoacelor din ogradă, ori de câte ori poate, apă topită din omăt. Dar, indiferent de „marfa“ pe care o cară, grosieră ori subtilă, apa mediază atât influența noastră asupra a ce ne Înconjoară, dar și influența tuturor celor din jur, neviu și viu, asupra noastră. Și
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
și antiteza sa, albul. Dar aici geșește nițeluș: maxima evoluție e trădată de o codiță neagră de tot, ce-și află antiteza În nimicul din jurul pisicii. Ca mine... Cât mi-am ferit codița, tot n’am scăpat de puricii din ograda radioului. Așa că Înțelegeți-mi retragerea; precipitată, dar bine motivată. „Meridian“, 16 martie 2001, ora 12,50 23. Mă cheamă Moti. VIII Noaptea, toate pisicile sunt negre. Eu Îmi etalez Însă negreața În plin meridian. Alt semn de evoluție, chiar de
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
ar putea să aibă altă părere despre subiect. Oare? Cu care sunt Într’un proverbial conflict. Pentru voi. Căci eu și el ne Înțelegem foarte bine, respectându-ne reciproc: eu pe gard, el pe drum; eu pe cuptor, el În ogradă. Pentru că În casă, iar nu În ogradă, mișună șoarecii, iar ca să intre În casă, hoțul trebuie musai să parcurgă ograda. Ați ghicit. Dar n’ați ghicit altceva: Mărturisit sau nu, doriți un spațiu steril. Adică lipsit de oricare altcineva. Ați
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
subiect. Oare? Cu care sunt Într’un proverbial conflict. Pentru voi. Căci eu și el ne Înțelegem foarte bine, respectându-ne reciproc: eu pe gard, el pe drum; eu pe cuptor, el În ogradă. Pentru că În casă, iar nu În ogradă, mișună șoarecii, iar ca să intre În casă, hoțul trebuie musai să parcurgă ograda. Ați ghicit. Dar n’ați ghicit altceva: Mărturisit sau nu, doriți un spațiu steril. Adică lipsit de oricare altcineva. Ați spune că orașul e doar al vostru
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
și el ne Înțelegem foarte bine, respectându-ne reciproc: eu pe gard, el pe drum; eu pe cuptor, el În ogradă. Pentru că În casă, iar nu În ogradă, mișună șoarecii, iar ca să intre În casă, hoțul trebuie musai să parcurgă ograda. Ați ghicit. Dar n’ați ghicit altceva: Mărturisit sau nu, doriți un spațiu steril. Adică lipsit de oricare altcineva. Ați spune că orașul e doar al vostru. Și ajung la marele vostru păcat, cu care v’am zgârâiat deunăzi: al
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]