1,335 matches
-
de la mama ei, în casa mare, unde își ținea lucrurile personale și de valoare, de când a fost micuță: un scutec, o tichiuță, prima rochiță, o plăpumioară, o față de pernă brodată de mama ei, cu monogramă, jurnalul ei personal, caietul cu oracolul din clasa a VIIIa. Când deschidea capacul, venea un miros de levănțică pusă în săculeți de pânză care se răspândea în toată camera, dându-i acesteia un aer de curățenie. De fiecare dată, când primea scrisori de la George, le citea
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
stratul gros de zăpadă din Siberia, vânturile din Kabul. La Delhi, a văzut morții scuturându-se de praf și a îngenunchiat dragonul chinezesc. Tatăl meu care a privit în ochi zeitățile din Nara, la Delfi a stat de vorbă cu oracolul și a respirat cenușă-n Gange Nici tăria lui Aiax din Salamina, nici furia lui Agamemnon sau viclenia stăpânului Zeus nu-l pot descumpăni; Cu răsuflarea lui topește glonțul. Vă vorbesc despre mama mea care cuprinde trecutul prezentul și viitorul
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
De unde aș putea să știu? Poate că, întrebat într-o limbă adecvată, mi-aș afla răspunsul. Dar nu cred că limba asta să se vorbească pe pământ, ori neîntrebat eu nu știu să vorbesc. "Tu ești ca un fel de oracol?" îmi spune ea râzând. Da. Poate. I-am răspuns mai mult ca să curm aici conversația și să pot reflecta îndelung la cuvântul oracol, ce nu mi-a fost revelat până acum. Într-una din zile, a dispărut ca și cum n-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
se vorbească pe pământ, ori neîntrebat eu nu știu să vorbesc. "Tu ești ca un fel de oracol?" îmi spune ea râzând. Da. Poate. I-am răspuns mai mult ca să curm aici conversația și să pot reflecta îndelung la cuvântul oracol, ce nu mi-a fost revelat până acum. Într-una din zile, a dispărut ca și cum n-ar fi fost niciodată. Nu i-am resimțit imediat lipsa, căci încă mă aflam într-o stare de beatitudine și împlinire pe care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
însăși ca pe o preoteasă, păstrătoarea misterelor cortului roșu, fiica lui Așera, sora-Siduri care sfătuiește femeile. Era o idee prostească, pentru că doar preoții serveau zeițele în templele din orașe, în timp ce preotesele serveau zeii. Mai mult, Zilpa nu avea calități de oracol. Îi lipsea și talentul pentru plante și nu putea profeți, nici arunca blesteme sau citi corect în măruntaiele de capră. Zilpa era fiica lui Laban cu o sclavă pe nume Mer-Nefat, care fusese cumpărată de la un negustor egiptean în vremurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
rară purpurie care-i plăcea Bunicii. În dumbravă nu locuia nici un bărbat. Rebeca era servită de femei și tot ele se îngrijeau și de pelerinii care veneau să-i ceară sfatul sau să asculte profețiile celei pe care o numeau „Oracolul”. Când am întrebat despre tatăl tatălui meu, una dintre ajutoarele Bunicii mi-a spus că Isaac locuia undeva aproape, în satul Arba, într-o casă confortabilă, care era mai potrivită pentru oasele lui bătrâne decât un cort deschis. - O să vină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Biata femeie s-a făcut grămadă la pământ, tânguindu-se de frica blestemului care avea să cadă asupra ei. Bărbații, care se repeziseră înăuntru să vadă care era motivul supărării Bunicii, s-au dat înapoi la auzul blestemului proferat de Oracol, iar apoi s-au îndepărtat, văzând că era o problemă între femei. Ada s-a târât afară, dar Tabea s-a aruncat la picioarele Rebecăi, plângând: - Nu, nu, nu. Fața verișoarei mele se făcuse cenușie, iar ochii i se măriseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
lui. Nu o uriașă cu ochii desperecheați. Și spunea aceste lucruri de față cu mine! De parcă eu n-aș fi fost fiica mamei mele, de parcă mătușile n-ar fi fost mamele mele dragi. Dar nu le luam apărarea. Când vorbea Oracolul, nimeni nu avea voie s-o contrazică. Nu eram la fel de îndrăzneață ca Lea și lacrimile mele din fiecare noapte aveau de multe ori gustul rușinii, nu doar al singurătății. Rebeca își rezerva însă partea cea mai veninoasă a limbii pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
se făcea că veniseră la Mamre sau dacă le lipsea compania bărbaților. Păreau blânde și mulțumite, dar la fel de lipsite de culoare ca veșmintele pe care le purtau. Nu le-am invidiat nici o clipă pentru viața pe care o duceau alături de Oracol. La luna nouă, Rebeca nu m-a lăsat să intru în cortul roșu alături de femeile care sângerau; era foarte strictă în această privință. Ea, care trecuse de vârsta fertilității, nu intra și nici eu nu trebuia s-o fac, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
N-am reușit s-o iubesc pe bunica. Nici n-am iertat-o și nici n-am uitat ce-i făcuse Tabeei. Cu toate astea, a venit și ziua în care i-am arătat toată cinstea cuvenită. Draperiile de la cortul Oracolului erau mereu deschise și străinii veneau din toate direcțiile. Aceasta era moștenirea lăsată de Sara și de Avraam care, se spune, îi primeau la fel pe prinți și pe cerșetori. Așa că, în fiecare dimineață, Rebeca primea pelerini înăuntru frumosului ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
cort. Stătea cu fiecare - zdrențăros sau strălucitor - și nu se grăbea cu săracii. Stăteam cu femeile ei în timp ce își primea oaspeții. Mai întâi, o femeie care nu putea avea copii s-a apropiat și a implorat-o pentru un fiu. Oracolul i-a dat o sfoară roșie pe care s-o lege în jurul unui copac din Mamre, a șoptit o binecuvântare în urechea femeii sterpe și a trimis-o să se consulte cu o Debora specialistă în ierburi. Apoi a venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
a sărutat-o. L-a îmbrățișat și ea și apoi l-a dus înapoi la mama lui care a lăcrimat când a văzut zâmbetul de pe fața băiețelului ei și apoi a plâns din nou când a văzut tristețea de pe fața Oracolului, care arăta că nu putea face nimic ca să-l țină în viață. N-am mai putut s-o urăsc pe Rebeca după asta. Deși n-am mai văzut-o apoi atât de blândă cu altcineva, n-am putut să uit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
un negustor a ajuns la noi vestea că Werenro fusese omorâtă pe drumul de întoarcere de la Tyre. Rămășițele corpului ei au fost găsite la marginea orașului, avea limba tăiată și părul roșu împrăștiat peste tot. Un negustor care fusese la Oracol cu ani în urmă își amintise de femeia cu înfățișare ciudată care slujea Oracolul și-i recunoscuse și traista. El adunase ce mai rămăsese din ea și-i adusese oasele înapoi la Bunica, care nu s-a arătat deloc tulburată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
întoarcere de la Tyre. Rămășițele corpului ei au fost găsite la marginea orașului, avea limba tăiată și părul roșu împrăștiat peste tot. Un negustor care fusese la Oracol cu ani în urmă își amintise de femeia cu înfățișare ciudată care slujea Oracolul și-i recunoscuse și traista. El adunase ce mai rămăsese din ea și-i adusese oasele înapoi la Bunica, care nu s-a arătat deloc tulburată la auzul veștii îngrozitoare. Legătura pe care o aducea era nespus de mică și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
o simțeam și eu și mi-a pus o mână fiebinte pe umăr ca să mă conducă spre palat, servitoarea reginei ne urma, cu un rânjet pe față. Stăpâna ei avusese dreptate; era o rază de lumină între prinț și nepoata Oracolului de la Mamre. Spre deosebire de mine, fiul lui Re-nefer nu putuse să-și ascundă inima de mama lui. Re-nefer le disprețuia pe femeile din oraș de când venise ca tânără mireasă în Salem. - Proaste și seci, le ștampilase ea pe toate. Nu știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
dacă nu mi-aș fi găsit consolare în vise, acolo unde înfloreau grădini cu sute de lotuși, râdeau copii și brațe puternice mă țineau în siguranță. Meryt își punea mari speranțe în aceste vise și s-a dus la un oracol local care a văzut în măruntaiele fierte ale unui țap că mă așteptau iubire și bogății. A venit anul nou și Menna s-a întors la mama lui. Nevasta lui, Shif-re l-a însoțit de data asta și a spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
iubește copiii la fel ca zeița, are o milă cerească față de mame și de copiii lor. Meryt, cu obrajii îmbujorați de căldura familiei ei, vorbea despre mine ca o negustoreasă la târg care-și vinde marfa. - Și este de asemenea oracol, dragii mei. Visele ei sunt puternice, iar de mâinia ei trebuie să te temi, căci am văzut-o spulberând un bărbat în floarea vârstei pentru că îi făcuse rău unei tinere mame. Vede limpede în inima bărbaților și nimeni n-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
de a tălmăci visele. I-a spus unui biet bețiv că nu va mai apuca săptămâna și când a fost găsit mort - nu omorât, stai liniștită, pur și simplu mort din cauza anilor îndelungați de beție puternică - prizonierii l-au proclamat oracol. Un paharnic s-a întors de la închisoare cu o poveste despre un pușcăriaș care vede viitorul și atunci regele a trimis după Stick și l-a pus să-i tălmăcească un vis care îl bântuiau de luni de zile. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
se subția și marea ieșea din mâlul nopții, se retrăgea obosită, pentru a reveni în noaptea următoare, anunțând de fiecare dată, asemenea corurilor antice, tragedii pustiitoare. Nimeni nu mai îndrăznea s-o prindă. Era poate un mesager al destinului, un oracol, spaima avea ceva sacru, de nepătruns. Cei mai mulți dormeau acum, pe apucate, ziua. Noaptea doar cei cu nervii tari reușeau să mai ațipească. Toți ceilalți stăteau cu luminile stinse, ascultând vuietul mării și blestemul sacadat al bufniței. Uneori, acest blestem se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Pe unde ai rătăcit, de când nu te-am văzut?" Nu mi-a răspuns nimic, dar chiar din tăcerea ei am înțeles că-mi ascundea ceva... Apoi a început să-mi istorisească o întîmplare veche. Cum i-a prezis lui Alexandru oracolul că va muri. Regele a scos atunci din lădița sa de aur Iliada, a cerut c liră și a poruncit să fie adus cineva care să-i învețe să cânte. Cei din preajmă l-au întrebat: la ce-i servea
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
mâna ca să arate că nu aveau nici o armă ascunsă". Cum eu tăceam mai departe, a adăugat: "Trebuie să te duci în oaza unde e mormântul lui Alexandru. În spatele colibei de paie, e o stâncă rotundă. Află ce-ți zice acolo oracolul." I-am propus să meargă cu mine. M-a refuzat: "Trebuie să te duci singur acum", a zis. Auzeam clar foșnetul fiecărui pin. "Eu ― a continuat Ana ― sunt ca acele animale care iubesc o singură dată și pe care dragostea
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
radical și crud, dar, mai apoi, spre deruta tuturor, un moderat Îndemnând la Împăciuire și iertare, sancționând excese. În cafeneaua aleasă de Muscadini drept cartier general al luptei antiiacobine, numele său este pronunțat cu cel mai mare respect, ca un oracol. La Început Muscadinii au un program viguros, chiar agresiv, al cărui unic scop e, spun cronicarii vremii, „la dé-sans-culottisation”. Ceea ce, În românește, ar Însemna că sunt contrarevoluționari, că luptă Înverșunat, de pe pozițiile lor regaliste, Împotriva oricărui „sanchilot” (astfel traduc dicționarele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
s-au ridicat și nici prin ce mijloace. Destul că i-ai văzut salvați și-n bună pace. Să nu-ți Înșir povești cu iz de plictiseală, Vreau doar să ți-i arăt În starea lor de fală. După acest oracol de geniu, ea nu mai ezită. E hotărâtă, și Își duce proiectul de căsătorie până În fața Sfintelor Taine. Îl vede ( Într-un 2 martie) pe Lauzun la regină: „Ar fi trebuit să ghicească - spune ea -, când am trecut prin fața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
e, uitasem de Magistru, da, da... Maledeto imbroglio, cum zice italianul. - Încurcătură blestemată, Într-adevăr. Și suntem abia la Început. Mai am două Întrebări. Prima: cum crezi că a fost omorât Fujimori? - Da de unde vrei să știu eu? Nu sunt oracolul din Delphi. Strangulat, otrăvit, Împușcat, lovit cu o cărămidă În cap, asfixiat - orice e posibil. Dar ce mai contează cum? - Contează, și Încă foarte mult, te vei convinge imediat. O să-ți spun eu cum a murit: Împușcat. Cu patru gloanțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
luată așa, ca atare, fără rezerve, fără o doză de îndoială critică, fără să o rumegi puțin. Studentul ne-a lăsat să perorăm, fiindu-i evident că sîntem niște bătrînei simpatici, dar anacronici, depășiți de tehnică. Telefonul lui era un oracol care nu se înșală niciodată, căci este de ultimă generație. Am schimbat vorba și am discutat despre unele și altele, dar reveneam mereu la „rețea”. Ne gîndeam să mergem pe Drumul Regelui, dar vremea era schimbătoare, așa că aveam îndoieli. Studentul
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]