3,245 matches
-
dacă epoca actuală se distinge printr-o mutație incontestabilă la acest capitol, ea constă în primul rând în trecerea de la înțelegerea genurilor ca axe de organizare și de ierarhizare a spațiului literar la valorizarea caracterului lor dinamic, de forme în perpetuă interacțiune. Diversele categorii generice, canonice sau nu, sunt antrenate într-un proces dinamic (desemnat printr-o terminologie de pe acum familiară: hibridizare, metisaj, entre-deux, transgresiune, liminalitate, contaminare etc.). Pe scurt, avem de-a face cu un soi de vertij al recategorizărilor
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
estetica barocului, dar și la voga postmodernă a performance-ului. Într-adevăr, într-un anumit sens am putea spune că, la fel ca în Pao Pao, asistăm și aici la manifestări ale unei logici performative, indicii ale unei discursivități aflate în perpetuă metamorfoză. În loc de o abordare „strategică” a construcției textului, care s-ar cantona într-un topos sigur, bine delimitat, cum se întâmplă în cazul operelor canonice, cu Bilete pentru prieteni ne aflăm în fața unui parcurs „tactic”293, compus dintr-o succesiune
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
exploatare, să acționăm pentru Întărirea normelor colective și pentru unificarea conștiințelor, să privilegiem o viziune sistematică sau să dezvoltăm o abordare relațională. Aceasta din urmă, foarte prezentă În lucrările lui Georg Simmel, subliniază faptul că societatea este locul unei interacțiuni perpetue Între forțe antagonice, dezacordurile care se exprimă fiind inseparabile de socializarea În jurul aceluiași obiect, astfel Încât „este aproape inevitabil ca orice element comunitar să se amestece cu ostilitatea”. De altfel, clivajele Între grupuri nu Înseamnă că În interiorul fiecărei tabere există o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
din logica proprie pentru a face loc și logicii celorlalte. Dacă fiecare ar dori să-și urmărească până la capăt propriul interes și să-l impună și altora, coexistența nu ar mai fi posibilă, ci s-ar transforma Într-un război perpetuu al tuturor contra tuturor. Compromisurile sunt așadar indispensabile vieții În colectivitate. Aceste compromisuri au loc Între actori care se structurează În grupuri de presiune, căutând să exercite o influență cât mai mare. Pentru aceasta, fiecare grup se străduiește să apere
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
să se impună În fața drepturilor pozitive a fost Întâmpinată cu numeroase sarcasme. Ne vom mulțumi să le cităm pe cele mai cunoscute. Astfel, Montaigne spunea: „Sunt șugubeți atunci când, pentru a conferi o anumită siguranță legilor, afirmă că există unele ferme, perpetue și imuabile, pe care le numesc naturale, care sunt Întipărite În neamul omenesc prin Însăși esența lor” (Montaigne, 1962, t. 1, p. 652). Și mai radical, Pascal scria: „Ei mărturisesc că justiția nu face parte dintre aceste cutume, ci se
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
nu prin adoptarea directă a altora sub influența unei alte colectivități (Hofstede, 2001, p. 12). Identitățile culturale colective, ca și identitățile individuale, nu sunt un dat stabil, un atribut permanent al unui grup sau al unei societăți (școala culturalistă): În perpetuă tensiune Între continuitate și ruptură, ele se modifică prin integrări succesive, prin abandon și asimilare. Identități și interculturalitate Conform teoriei auto-categorisirii, reprezentările multiple ale unei identități sociale nu sunt activate simultan, ci În funcție de contextele care le pun În evidență: „Identitățile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
-ul, punând În scenă dorința de a trăi totul și imediat, urmează de foarte aproape curbele de creștere economică ale țărilor occidentale din anii ’50 și ’60, aderând În același timp la un „spirit al epocii”, la un stil În perpetuă reînnoire. Lucrul cel mai important este valoarea de modele pe care o capătă grupurile de muzicieni În ochii a milioane de persoane din Întreaga lume. În acest sens, schimbarea indusă de muzică și de mass-media este greu de evaluat, Însă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
este vorba mai curând despre faptul de a fi recunoscut pentru ceea ce ești, pentru originalitatea ta. La muzicienii underground, ca și la alte tipuri de minorități (ecologiști, homosexuali, feministe, imigranți etc.), căutarea unei identități este, Într-un sens, sortită unui perpetuu eșec. A te regăsi Înseamnă Întotdeauna a te pierde puțin. A reuși implică o bună poziționare În raport cu presiunile Înspre conformitate și cu calculele privind riscurile, pentru a nu intra prea mult sub incidența sancțiunilor juridice prevăzute de grup sau de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
care se ascunde În spatele pretenției tuturor regimurilor totalitare la o putere planetară”. Născute din confruntarea imperiilor, totalitarismele doresc să relanseze imperialismul de cucerire și să Împingă mereu mai departe logica dominației și a războiului. Această logică ducând la o agitație perpetuă, mișcarea devine „esența regimului”. Ea Îi antrenează și Îi strivește pe cei care, mai ieri, erau promotorii săi: militanți, executanți sau conducători. „Puterea totalitară, pentru a ghida comportamentul supușilor săi, are nevoie de o pregătire care să-l facă pe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
totodată obiectul criticilor și al plângerilor pentru condițiile materiale deplorabile pe care se afirmă că le oferă și pentru brutalitățile și maltratările care ar fi practicate uneori acolo (ANAFE, 2003; Médecins du monde, 2003). În sfârșit, ele fac obiectul unei perpetue interogări asupra realității naturii democratice a unei societăți care Îi supune la astfel de tratamente pe cei care doresc să se integreze În ea, interogare reluată constant de mass-media și care a ajuns inclusiv pe marile ecrane (Căzuți din cer
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
rămași liberi li se interzisese dreptul la publicare, G. Călinescu era singurul al cărui glas răsuna cu regularitate. Într-o societate parțial îndoctrinată, unde nivelul culturii se diminuase continuu, opera călinesciană releva o altă lume și un orizont teoretic". Deputat perpetuu, din 1946 pînă la stingerea sa, G. Călinescu își aprecia colegii din Marea Adunare Națională, unde participa cu conștiinciozitate la toate sesiunile, cu următoarele cuvinte: "Modești, nedistingîndu-se violent prin nimic care să arate deosebiri de clasă și avere, egali în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
altă parte, timpul și trecerea lui au cristalizat insulele de puținătate morală și intelectuală". Virgil Ierunca își motivează prietenia care îl leagă de Mircea Cismărescu, prin cele cîteva obsesii comune: unul este exilul ca loc favorizant al existenței, țara ca perpetuă nostalgie și singura motivație a rostului de a fi și, nu în ultimul rînd, acel NU categoric și permanent în contra celor care au comunizat România, desfigurîndu-i chipul și identitatea. Semnificativă pentru felul de a fi al lui Virgil Ierunca este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
carte poștală, ci pagini și pagini de denunțuri, la Securitate... Cred că, la urma urmei, totul se reduce (este analiza mea, reductoare) la memorie; cine are ținere-de-minte (și o consemnează, o transmite) este... om; cine trăiește doar într-un prezent perpetuu este... ce este, dar nu om. Fiindcă numai omul realizează că timpul este trinar. Omul da; Românul ba" (Tărîmul Gheenei a apărut în 1993). Și, peste o pagină, Paul Goma subliniază un adevăr care, la scară națională, se încearcă a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
De la idei majore la strategii sectoriale (100) b1) Criza conștiinței moderne la început de modernitate (102) b2) Criza spiritului american contemporan (113) b3) Antropologia renovată sursă pentru depășirea crizei în cunoașterea omului (132) Partea a II-a. TRADIȚIA CA ÎMPLINIRE PERPETUĂ A CULTURII / 149 Capitolul 3. Opinii despre funcțiile culturale ale tradițiilor / 151 Introducere (151) Filosofia hermeneutică (153) Tradiționaliștii (159) Filosofii analitici și umaniști în stil modern (169) Disidența lui A. Ch. MacIntyre (179) Capitolul 4. Cultură și tradiție într-un
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
sociale cu propriile contribuții. Asemenea sensuri rezultă și din interacțiunile modernității cu tradițiile în spațiul sud-estic european, asupra cărora ne oprim. Ordonăm aceste sensuri de morfologie culturală în trei părți ale scrierii: Modernitatea între ideal și real, Tradiția ca împlinire perpetuă a culturii, încheind cu Vechile diferențe estice în orizonturile Europei unite. Cele zece capitole, distribuite câte două la primele părți și șase în partea a treia, au rezultat din jocurile cu imaginile sugerate de un virtual caleidoscop, și mai puțin
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
motorul imuabil". Pentru că în epoca modernă se urmărește mai ales acțiunea, schimbarea cu viteze comparabile matematic cu viteza luminii (în teoria relativității restrânse), dar și cu noile rachete, acceleratoare de particule ș.a., lumea poate înclina spre obsesiile analizelor și fragmentărilor perpetue ale activităților omenești. Necesarele sinteze rămân mereu incomplete pentru multe fapte și detalii care nu pot fi încorporate de premisele de la care se pleacă. Căci unele premise sunt "naturaliste", altele sunt "evoluționiste", iar altele sunt "antimetafizice", așa cum se pot vedea
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
mafiote din vămi (aici este un loc și pentru Hermes!), bandele de cartier și alte forțe agresive afectează continuu viețile oamenilor. Încurajarea acestor practici nu face decât să slăbească fibra sănătoasă a națiunii. Partea a II-a TRADIȚIA CA ÎMPLINIRE PERPETUĂ A CULTURII Pentru echilibrarea scrierii, cele două capitole dedicate problemelor modernității le completăm cu altele două, sub tilul de mai sus al părții a doua. Vom urmări argumentele filosofilor din patru școli occidentale privitoare la formele de manifestare a tradiției
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
neînstrăinării abrupte față de familie și comunitățile mai largi, adică față de "țară". Mulți recunosc faptul că ființele noastre sunt cuprinse de valurile de anomalii. Dorința ca tot trecutul să fie abandonat pentru a trece la "un nou început" e o sursă perpetuă. Ca și cum trecutul acela nu ne-ar mai aparține. Ca prin minune, noi am părăsit definitiv acel "tot". Înstrăinările de acest fel, amplificate continuu cu alte derapaje, au dus la extinderea duplicităților, fariseismului însoțit de sustrageri, furturi de tot felul și
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
CD-urile etc. s-au succedat rapid în ultimul secol de invenții în tehnologiile comunicării, înlocuite atât de repede din peisajul nostru tehnic cu unele atât de mobile, încât derutează și oamenii mai tineri disponibilizați. "Noul capitalism" este într-o perpetuă căutare de piețe cu forță de muncă și resurse energetice și materiale ieftine. Tehnologiile informației au impus profesii noi, diferite față de cele electromecanice, electronice, cu multe specializări pentru aviație și cosmonautică, agricultură, medicină, educație și altele, vânate tot la prețuri
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
familii și clanuri formate în stiluri mafiote), precum și disponibilitățile de a folosi cu abilitate conjuncturile și configurațiile sociale. În genere, "noul management" al valorilor culturale și virtuților morale sunt însoțite de fenomenele de contra- și de sub-cultura materializată în vulgaritate perpetuă, limbaj argotic, banditesc, conduitele îndoielnice în societate mergând până la violența fizică și omoruri lăsate nepedepsite. "Capitalismul sălbatic" incriminat de ideologii liberali (4a, p. 82, passim) nu este doar amenințător, ci tinde să devină uneori dominator. Credința mereu zdruncinată în posibilitatea
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
în urmă atât șomeri, cât și diferite spații construite, normele instituite de Uniune și alți factori. Se manifestă azi prefacerea continuă a partidelor și a organizațiilor politice, iar navetismul politic al membrilor de partid duce la fenomenul adaptării la dezbinările perpetue, al trecerii de la o "alianță" la alta, de la un grup de interese la altul. La rândul lor, aceste grupuri ajung, în scurt timp, la programe ferme de urmărire a intereselor lor, ignorând refacerea infrastructurilor tot mai învechite, controlul eroziunilor terenurilor
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
și menținerea climatului favorabil conviețuirii cu semenii, cuprinși de forme tot mai agresive de individualism, invidie, cuplate cu escaladarea agresivităților banditești asupra băncilor, caselor de schimb și altor depozitari de bani. Vechiul climat social din socialism era marcat de teama perpetuă a reclamării, anchetării și condamnării fără judecată de către organizațiile FDUS, apoi de forțele de represiune. Noul climat liberal al vieții sociale i-a încurajat pe vechii bișnițari să-și amplifice acțiunile de acumulare de aur, cămătărie și valori imobiliare în
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
actuală" care sfidează cu bolizii lor de zeci de mii de euro și cu alte însemne "nobiliare". Munca la negru și alte moduri de câștiguri ilicite se practică peste noul Cod al muncii, iar "la suprafață" se ajunge prin spălări perpetue de bani negri. Baza piramidei sociale crește cu șomeri parțiali ori excluși social, lucrători sezonieri, țărani fără pământ, presați de lipsuri însoțite nu numai de abandonarea valorilor moralei creștine, câte au mai rămas neatinse de vicii, dar și a elementarelor
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
apropiate prin valori comune sau specia umană în ansamblul ei, concepțiile despre securitate și instituțiile de prezervare a ei se vor modifica fundamental odată cu identitatea de sine și identitatea atribuită celorlalți actori. Ei pot să devină, din surse de risc perpetuu, surse de sporire în comun a capacităților de asigurare a unei securități construite altfel. După cum reiese implicit din rezumarea argumentului lui Wendt, una dintre direcțiile de cercetare bogat reprezentate de autori constructiviști, în ultimii ani, este cea a Studiilor de
RELATII INTERNATIONALE by Olivia Toderean () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1515]
-
inițiale, pe care până și originile lingvistice ale termenului modern le relevă (de la adverbul latin modo - „chiar acum”, „recent”), modernitatea s-a dovedit mereu a fi, cum ar spune Octavio Paz, „o rupere continuă, o neîncetată divizare”, adică o distanțare perpetuă de statornicit sau de tradiția statornicită pentru a iniția noul, schimbarea, transformarea și a o lua iarăși de la început. În istoria modernității, tradiția, ca invenție modernă (E. Hobsbawm), și noul, care se cristaliza tot mai accelerat, și-au tot schimbat
[Corola-publishinghouse/Science/2357_a_3682]