1,640 matches
-
multă îngăduință pe acest tânăr cultivat, de o politețe indiscutabilă ? Am tranșat, trăgându-mă mai departe de el, având justificarea că el tot nu observă, fiind cufundat în lectură, dar tocmai în acel moment am auzit : pardon ? Se poate ? Junele politicos și-a adunat ziarele și le-a îngrămădit pe genunchii pantalonilor șifonați, iar eu a trebuit să mă trag spre el ca să fac loc unei doamne corpolente și destul de trecute care s-a așezat în stânga mea, înecându-mă cu un
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
de Panther Prime și o Înșfac, poate mă inspiră. Încercînd să cîștig timp, mă ridic, pornesc spre mijlocul camerei și ridic cutia sus, să o vadă toată lumea. — Panther Prime e... o băutură pentru sportivi. Mă opresc și urmează o tăcere politicoasă. Simt că mă furnică fața. — E... Îhm... foarte... O, Doamne. Ce naiba fac aici ? Haide, Emma. GÎndește-te. GÎndește-te la Panther Prime... la Panther Cola... gîndește-te... gîndește-te... Da ! Asta e ! OK, hai, ia-o de la capăt. — De la lansarea lui Panther Cola, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Îi zăresc preț de o fracțiune de secundă ochii negri și barba de cîteva zile; pe frunte are Întipărite cîteva cute de Încruntare. Nu, mulțumesc. Doar un brandy. Mersi. Are vocea aspră și accent american. Tocmai vreau să-l Întreb politicoasă de unde e, cînd Îmi Întoarce spatele și Începe să privească din nou pe fereastră. Ceea ce nu mă deranjează deloc, fiindcă, sinceră să fiu, nici eu n-am deloc chef de vorbă. DOI OK. Adevărul e că nu-mi place deloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
făcut cadou o curea de ceas foarte drăguță, din piele, dar el poartă tot prostia aia digitală, fiindcă Îi zice temperatura din Polonia sau ceva la fel de stupid... — ... m-a dus la o groază de concerte de jazz și eu, fată politicoasă, m-am făcut că-mi place să merg la concertele lui, așa că acum e convins că Îmi place la nebunie jazzul... — ... toate filmele lui Woody Allen pe dinafară și spune fiecare replică Înainte ca actorii să o rostească, și lucrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
ales ! — Bănuiesc că ceea ce vreau să spun este că... simt că noi doi sîntem prieteni, spune. Iar mie Îmi pasă foarte mult de soarta prietenilor mei. A, zic și mă frec pe nas. Tocmai vreau să spun cît pot mai politicoasă că și eu simt că sîntem prieteni, cînd el adaugă: — Plus că orice om care e În stare să recite replică cu replică toate filmele lui Woody Allen nu are cum să nu fie un loser. Simt că mă străbăte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Week, pe care o citește. — A, Emma. Mi-a părut foarte rău să aud de tine și de Connor. — Mersi, zic. Dar, dacă nu te deranjează, aș prefera să nu vorbim despre asta. — Bine, zice Artemis. Cum dorești. Eram doar politicoasă. Se uită la un post-it de pe biroul ei. Apropo, ai un mesaj de la Jack Harper. — Poftim ? tresar. Shit. N-am vrut să pară să sînt atît de afectată de chestia asta. — Vreau să spun, ce mesaj ? adaug mai calmă. — Zice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
Nu te-am mai văzut de o mie de ani ! OK, duhnește a alcool de la cinci metri. Și, cînd mă uit spre partenerul ei, văd că nici acesta nu e Într-o stare mai bună. Cred că vă Înșelați, spun politicoasă. Nu sînt Rachel. — A ! Femeia se holbează mai bine la mine. Apoi privește spre Jack și pare că tocmai i-a căzut brusc fisa. A ! A, Înțeleg. Sigur că nu ești tu. Îmi face cu ochiul. Nu ! zic Îngrozită. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
umeri. Ce poți să faci ? Dacă vrei, poți să găsești și tu, așa cum fac taximetriștii adevărați, nu știu ce rută care te ajută să eviți blocajele de circulație, Îmi vine să urlu la el furioasă. În loc de asta, mă mărginesc Însă să spun politicoasă: — Deci... cam În cît timp credeți că ajungem ? — Cine poate ști ? Mă las să cad Înapoi pe banchetă, cu stomacul strîns de frustrare. Trebuia să fi mers undeva În Clerkenwell. Sau la Covent Garden. Doamne, ce tîmpită sînt... — Emma, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
inima. Te rog, te rog din inimă, nu-i arăta cum să meargă ca o femeie de succes. — Ascult-o pe Kerry, Jack, intervine și tata mîndru nevoie mare. Ea e vedeta noastră ! Are propria ei companie. — Serios ? spune Jack politicos. — Am propria mea agenție de turism, spune Kerry cu un zîmbet superior. Am Început de la zero. Acum am patruzeci de angajați și o cifră de afaceri de peste două milioane. Și știi care e secretul meu ? — Nț... habar n-am, zice Jack
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
ăă... foarte bine, mulțumesc. Mama Îi aruncă o privire lui Jack. Nu te uita la el ! murmur. Și... tată ? nu mă las, ridicînd vocea. Cum te-mpaci cu golful ? — Și eu... tot bine, spune tata bățos. — Unde jucați ? Întreabă Jack politicos. — Te-a Întrebat cineva ceva ? țip, Întorcîndu-mă furioasă pe scaun. Urmează cîteva clipe de tăcere. — Vai ! spune mama brusc, cu o voce de actriță de mîna a paișpea. Ia uite ce tîrziu s-a făcut! Am Întîrziat la... la... expoziția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
eu să las totul și să vorbesc cu el ? Ei, bine, poate că sînt ocupată. Poate că am Încheiat acel capitol din viața mea. La asta nu s-a gîndit ? — Adevărul e că... sînt cu cineva, spun pe un ton politicos, ușor compătimitor. — Serios ? — Da. Foarte serios. Așa că... Ridic vag din umeri și aștept să plece. Dar el n-o face. — Cu cine ? zice. OK, nu mă așteptam să mă Întrebe asta. O clipă, nu știu deloc ce ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
e. Hai să ne așezăm și să vorbim puțin... Vorbește mestecînd gumă și, În clipa În care miros aroma de spearmint, Îmi vine să vomit. — Uite ce e, a fost o neînțelegere, spun, făcînd eforturi să-mi iau un ton politicos. Mi-e teamă că nu există nici o poveste. — Lasă-mă pe mine să hotărăsc asta, OK ? spune Mick cu un zîmbet prietenesc. Tu spune-mi doar faptele... Nu ! Adică vreau să spun că n-am ce să-ți zic. Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
criza. Pînă a întîlnit-o pe Ana... Afară, ploaia a stat. Trotuarele s-au umplut din nou de oameni. Mihai își ia pardesiul și coboară din cameră. Vrea să se plimbe prin centru. Ploaia a curățat totul. Bărbații sînt parcă mai politicoși, femeile mai senine, mai frumoase. E vremea pardesielor ușoare, ce dau o mare libertate corpului. Brațele sînt lejere, mănușile se țin în pumnul stîng, strînse nervos, ori abia atinse, mîna dreaptă face gesturi precise, alteori evazive, să puncteze discuțiile purtate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
mult. Soțul meu vine acasă tîrziu. E la cenaclu. L-a apucat damblaua literaturii. Publică poezioare prin reviste. Om în toată firea!..." Mihai a încremenit; nu apucase să spună prietenei de ocazie că și el scrie. Apoi s-a scuzat politicos... A condus-o pînă în stația de tramvai, după care a intrat în restaurantul gării și a băut de unul singur, plin de tristețe. Teona tocmai se întorsese la soțul ei, iar el cutreiera țara. De atunci, judecă fără părtinire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
împingînd un cărucior încărcat cu gustări, cafele și o sticlă de băutură. Mulțumesc! Mă descurc eu... Imediat ce chelnerul se retrage, Liliana așază cu drag masa. Abia cînd totul e gata, ridică privirea spre Mihai: Te rog! face ea un gest politicos, luînd în mîini cele două pahare cu băutură. Aș fi preferat o cafea adusă în termos, s-o bem în sala de așteptare a gării, glumește Mihai, primind paharul. Cînd termosul s-ar fi golit, ar fi rămas speranța. Liliana
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
cu rochia și pletele fetei. Un spectacol frumos, ca un poem închinat vieții. Timidă, tînăra își stăpînește poalele cu palmele și se apropie, privind în interiorul mașinii. Sfîrșește prin a zîmbi ușor, după ce portiera a fost deschisă, în semn de invitație politicoasă. Urcă alături de persoana de la volan. Mașina pornește pe șoseaua șerpuind deasupra mării. Ochii fetei caută tot mai des, pe furiș, spre stînga. Deodată, încremenește. Încet, aproape cu teamă, privirea i se pleacă. Mîna ei mică a fost cuprinsă în palma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
a pierdut complet. Ai dreptate! șoptește ea, parcă să se apere. Nu poate fi numai... Te rog, nu vrei să guști ceva? arată străruitor spre tava de pe măsuță, bucuroasă că găsește motiv să schimbe subiectul. Mihai refuză printr-un gest politicos, dar privirea lui, rămasă ațintită asupra femeii, îi dă de înțeles că nu a renunțat la răspuns. Simona strînge un timp din umeri, ca o dorință de-a se face mică, iar mai apoi, prinzînd curaj, se lasă adînc în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
asta. Fata își lasă brațul cu plăcere în mîna bărbatului de alături. În plus, se întoarce puțin și, cu un zîmbet echivoc, șoptește: Din cartea dumneavoastră, la care citesc acum, știu că oamenii cei mai periculoși sînt de obicei foarte politicoși... Ba chiar și manierați. Folosesc întotdeauna tacîmurile cînd își mănîncă un semen. Rîd amîndoi amuzați și pornesc grăbiți spre Ateneu, alături, ca doi prieteni. Figura cu legitimația de scriitor îi reușește iar lui Mihai și, din nou, tînăra e prezentată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
astăzi credincios. De ani de zile mă străduiesc să-l fac să ia o îmbucătură din Sein und Zeit. Andrei o cântărește din ochi mefient, mă ascultă o clipă pledând virtuțile gastronomice ale acestui biftec filozofic și, dincolo de un "mda..." politicos și căznit, îl aud murmurând în sinea lui: "Nici cu Heidegger nu am ce face!" Reiterăm periodic proiectul unui seminar despre Ființă și timp cu care îl tot ameninț de câțiva ani, dar știu (și de aceea nici nu-l
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
de mînie și se simți cuprins de o nespusă tristețe. Cinthia a stat În pat și a tușit necontenit pînă puțin Înainte de plecare. A apărut Încotoșmănată În sufrageria spațioasă unde Julius luase loc la masă Împreună cu ceilalți. MÎncau tăcuți și politicoși, Își Întindeau untiera mai Înainte de a li se cere, Își turnau singuri apă Înainte de a veni majordomul să-i servească, nu se priveau În ochi, spuneau „mulțumesc“ În șoaptă. În sfîrșit, terminară masa și era timpul să treacă În salonul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
în fiecare zi cu mașina și.... — Adică două lire și douăzeci de cenți pe zi. — Cred că trebuie să fie... Unsprezece lire pe săptămână. Dacă faci socoteala pentru vreo două vieți, înseamnă ceva. În timp ce Jack încerca să păstreze o expresie politicoasă, Lisa a spart gheața. Râzând, i-a povestit despre experiența sa cu Joanne. Apoi i-a povestit despre celelalte locuri oribile pe care le văzuse. Despre bărbatul din Lansdown Park care îi cedase sufrageria șarpelui său, despre casa din Ballsbridge
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
că ar fi fost vreodată o tensiune considerabilă, recunoscu Lisa, întotdeauna realistă. Dar fusese destulă încât să îi dea speranțe. Când încercase să câștige terenul pierdut flirtând, asta nu a provocat nici un răspuns din partea lui Jack. El își păstra atitudinea politicoasă și profesională, iar Lisa și-a dat seama că trebuia să lase relația cu Mai să meargă înainte. Și, spera ea, va merge înainte și se va termina în noroi. Între timp, era în căutarea unui bărbat cât de cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
dar ploaia nu se număra printre ele. Pielea brațelor i se făcuse de găină. — Uite, pune asta pe tine, spuse Jack, dându-și jos jacheta. — Nu aș putea. Bineînțeles că putea - și că o făcea, dar nu strica să pară politicoasă. —Ba poți. El îi aranja deja jacheta pe umeri, învăluind-o cu căldura lăsată în urmă de corpul lui. Și-a lăsat brațele să alunece în mânecile încă fierbinți, care îi acopereau mâinile cu totul, în timp ce haina îi apăsa umerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
genul ăla de bărbat. Lisa avea talentul de a o face pe Ashling să se simtă foarte necoaptă. Care fel de bărbat? —Știi tu - nu băiat rău, dar nesigur. Dependent de a fi iubit, dar doar puțin arătos. Doamne, dar politicoasă mai era! — Dintr-odată, femeile îl plac pentru că este celebru și el e ca un copil într-un magazin de dulciuri. Dar aceste cuvinte de înțelepciune nu prea reușeau să o trezească pe Ashling la realitate. Aveau chiar efectul opus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
doi preoți se uitau la noi cu un amestec de curiozitate și reticență, din Înaltul unei scări ce urca spre poarta colegiului și Întrebîndu-mă dacă n-or fi auzit ceva din conversația noastră. Unul dintre ei Înaintă arborînd un zîmbet politicos și ținîndu-și mîinile adunate la piept, Într-un gest episcopal. Să tot fi avut vreo cincizeci de ani, iar trupul uscat și chica rărită Îi confereau un aer de pasăre de pradă. Avea o privire pătrunzătoare și emana o aromă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]