1,728 matches
-
s-a schimbat destul de mult. Trăsăturile autoritare se păstrează de obicei, dar schimbările ce au survenit în politicile economice și sociale din anii '90 au fost de așa natură încât aceste partide aproape că au ajuns să susțină o ideologie populistă. Acest lucru este valabil și în cazul unor partide din fosta Uniune Sovietică, în special în Asia centrală, deși câteva alte partide comuniste "clasice" și-au continuat existența. Tipuri de partide în lumea a treia În restul lumii (America Latină, Africa
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
unei oligarhii (și câteodată o monarhie) controlează bunăstarea țării și sunt cu adevărat deasupra restului cetățenilor, ca statut. Nivelurile de participare în aceste partide sunt de asemenea scăzute. După declinul partidelor tradiționale conservatoare, ele au fost înlocuite de partide conservatoare populiste și autoritare. Primele exemple de partide populiste sunt cele din Mexic și Turcia de după Primul Război Mondial PRI a supraviețuit timp de zeci de ani, în timp ce Partidul Republican turc, doar până în anii 1950. Un astfel de partid a fost alcătuit
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
bunăstarea țării și sunt cu adevărat deasupra restului cetățenilor, ca statut. Nivelurile de participare în aceste partide sunt de asemenea scăzute. După declinul partidelor tradiționale conservatoare, ele au fost înlocuite de partide conservatoare populiste și autoritare. Primele exemple de partide populiste sunt cele din Mexic și Turcia de după Primul Război Mondial PRI a supraviețuit timp de zeci de ani, în timp ce Partidul Republican turc, doar până în anii 1950. Un astfel de partid a fost alcătuit de Nasser în Egipt în anii '50
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
de partide care sunt, cel puțin aparent, liberal-democratice. Așa s-a întâmplat de exemplu în Zambia. Această schimbare a fost însoțită de o deplasare adesea cu un caracter superficial, de la sistemul cu un singur partid la cel pluripartidist. Dacă partidele populiste s-au răspândit în țările lumii a treia, mai ales imediat după câștigarea independenței, ulterior ele au fost în general înlocuite de regimuri bazate pe o ideologie inegalitară autoritară, condusă de multe ori de forțele armate, toate partidele fiind interzise
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
inegalitară autoritară, condusă de multe ori de forțele armate, toate partidele fiind interzise. Totuși, uneori a fost creat un partid unic sau un partid dominant; într-adevăr, în câteva cazuri, scopurile liderului și cele ale partidului s-au deplasat de la populiste la autoritare inegalitare, ca în Malawi sub îndelungata conducere a lui Banda. Aceste partide sunt replicile lumii a treia la partidele fasciste europene din perioada interbelică. Ele doresc mai curând să mențină decât să reducă inegalitățile de avuție și statut
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Europa de Nord și Centrală toate partidele au fost în general foarte extinse. În Franța și în America de Nord, pe de altă parte, partidele au fost totdeauna mai puțin extinse (Frears, 1977). Partidele autoritare conservatoare sunt de obicei mai puțin extinse decât cele populiste și alte partide de stânga deoarece se pot baza pe structura socială. În general vorbind, cu cât un partid contestă mai mult scopurile societății, cu atât va tinde să fie mai extins. În sfârșit, extensiunea variază de la o zonă la
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
unei dimensiuni centralizare-descentralizare: * partidele autoritare (de dreapta sau stânga) au mai multe șanse să devină centralizate decât partidele liberal-democratice, indiferent de structura formală adoptată de fiecare din ele: partidele vest-europene, de exemplu, sunt mai degrabă descentralizate în comparație cu partidele din țările populiste sau comuniste; * centralizarea crește o dată cu caracterul programatic al partidului în cadrul fiecărei categorii; * centralizarea este afectată de tipul de grup comunitar larg pe care se bazează partidul: partidele bazate pe grupuri de clientelă sau etnice sunt de obicei mai puțin centralizate
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
și prin urmare la un caracter mai reprezentativ. Astfel, un partid cu scopuri programatice care dorește să mobilizeze populația se poate confrunta cu dificultăți interne. Pentru a putea rezolva contradicția, partidele de stânga și în special partidele de stânga autoritare (populiste și comuniste), dar într-o anumită măsură chiar și cele social-democrate au dezvoltat o teorie a reprezentării care a fost cunoscută în lumea comunistă sub numele de centralism democratic. Politicile sunt prezentate eșaloanelor mai de jos pentru a fi discutate
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
mai progresiste au devenit mai asemănătoare, în aceea că primele și-au întins tentaculele și au devenit mai centralizate, iar celelalte s-au îndepărtat întrucâtva de "centralismul democratic"; * partidele foarte restrânse din țările tradiționale au fost înlocuite uneori de partide populiste mai extinse, dar în unele cazuri au devenit ele însele mai extinse, asemenea multor partide conservatoare din Occident la începutul secolului XX; * în același timp, între partidele populiste, cele care și-au continuat existența pe perioade lungi, precum PRI mexican
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
partidele foarte restrânse din țările tradiționale au fost înlocuite uneori de partide populiste mai extinse, dar în unele cazuri au devenit ele însele mai extinse, asemenea multor partide conservatoare din Occident la începutul secolului XX; * în același timp, între partidele populiste, cele care și-au continuat existența pe perioade lungi, precum PRI mexican, au devenit și ele mai descentralizate și probabil și mai reprezentative. Aspecte externe ale structurilor partidelor Membrii și susținătorii Partidele doresc să influențeze mediul; prin urmare trebuie legate
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
duce la o inserare limitată a membrilor partidului în comunitate. Astfel, asemenea partide sunt rareori cu adevărat "de mase", chiar dacă cifrele apartenenței partinice sunt ridicate. Partidele comuniste beneficiau de o apartenență partinică ridicată, și totuși s-au prăbușit. Unele partide populiste africane aveau un număr extrem de mare de membri, și totuși, adesea, sprijinul de care beneficiau era redus. Într-adevăr, apartenența partinică este uneori ridicată pentru a ajuta partidul să facă prozeliți în rândul populației. Ca rezultat, în aceste partide există
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
unele cazuri și de grupurile religioase). Doar dacă apare un conflict între scopuri, partidele vor alcătui asociații dependente; până atunci partidele se poate să fi devenit legitime. În practică este mai probabil ca ele să fi fost înlăturate de partide populiste sau autoritare inegalitare. Acesta a fost destinul multor partide tradiționale conservatoare în America Latină de exemplu în Brazilia, imediat după război. Partidele liberal-democratice cresc printr-un proces de legitimare care le plasează, din punct de vedere al dimensiunii, în apropierea extremității
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
își au originea, cât și cu asociațiile dependente pe care le-au creat, devin mai slabe. Cele trei grupuri de partide autoritare variază în funcție de măsura în care își propun să introducă scopuri noi și de măsura legitimității lor. Un partid populist precum PRI mexican este mai legitim, spre exemplu, decât majoritatea partidelor africane, iar diversele asociații legate de el sunt și ele relativ mai puțin dependente de acesta. În general, cu cât scopurile partidelor sunt mai "progresiste", cu atât dependența de
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
XX. Marile partide comuniste din Europa de Est și o parte a Asiei s-au dovedit a fi mai slabe decât se crezuse mult timp. În lumea a treia, partidele liberal-democratice există în unele țări, dar majoritatea statelor au avut partide autoritare, populiste sau cvasi-comuniste; ele nu au fost de obicei în stare să își continue existența pe perioade îndelungate de timp. Structura partidelor variază semnificativ, de la cele extinse la cele mici, de la cele centralizate la cele puternic descentralizate și de la cele relativ
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Totuși, în perioada respectivă, creșterea a coincis cu o schimbare în caracterul sistemelor cu un singur partid. La sfârșitul anilor '40, sistemele respective erau fie comuniste (13 din 23), fie autoritare conservatoare, ca în Spania, Portugalia și Taiwan; un sistem populist precum cel din Mexic era un caz excepțional. Douăzeci de ani mai târziu, numărul sistemelor cu un singur partid a crescut, în special în Africa Subsahariană. Au existat suișuri și coborâșuri de la jumătatea anilor '60, multe astfel de sisteme au
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
fost imitate la rândul lor de unii lideri europeni, în special în Portugalia și Spania, unde sistemul cu un singur partid de tip fascist și-a continuat existența până în anii 1970. În același timp, și Turcia a avut un sistem "populist" cu un singur partid după Primul Război Mondial, iar acest exemplu a fost urmat de Mexic, care în această privință avea să aibă cel mai mare succes în lumea necomunistă. Astfel, deși ideologia comunistă a fost un element crucial în
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
și în Asia din acel moment, China îndreptându-se cu pași repezi înspre o economie de piață. În țările comuniste, majoritatea sistemelor cu un singur partid au propus o diversitate de alte scopuri, în special conservatoare tradiționale, autoritare inegalitare și populiste, ultima categorie fiind cea mai amplă. Sistemele conservatoare tradiționale au devenit relativ rare, atât datorită faptului că în general în lumea contemporană se pune accent pe dezvoltare cât și pentru că astfel de sisteme cu un singur partid nu par a
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
deși chiar și în aceste cazuri a avut loc o îndepărtare de la însăși forma represivă a sistemului începând cu a doua jumătate a anilor '80. Astfel, cel mai mare grup al sistemelor cu un singur partid se constituie din regimuri populiste, deși și numărul acestora a scăzut din a doua jumătate a anilor '80. Există încă un număr semnificativ de astfel de sisteme în Africa Subsahariană (unde se găsesc aproape jumătate din sistemele cu un singur partid). "Populismul" este un termen
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
acestora a scăzut din a doua jumătate a anilor '80. Există încă un număr semnificativ de astfel de sisteme în Africa Subsahariană (unde se găsesc aproape jumătate din sistemele cu un singur partid). "Populismul" este un termen cuprinzător: scopurile sistemelor populiste cu un singur partid variază considerabil în funcție de gradul de dezvoltare. Unele sisteme precum cele din Coasta de Fildeș și Kenya au ajuns să îmbrățișeze o filozofie a "liberei inițiative"; treptat, PRI mexican a ajuns să aibă aceleași scopuri. Altele și-
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
În sfârșit, un număr de regimuri precum Benin, Congo și Etiopia sunt sau au pretins o vreme a fi marxiste, dar aceste experimente au durat de obicei doar câțiva ani. Aceste sisteme cu un singur partid sunt sau au fost populiste datorită accentului pus atât pe dezvoltare cât și pe participare, deși în grad variat. Unele țări precum Tanzania au permis o multitudine de candidaturi dintre care votanții puteau alege, deși toate în cadrul partidului, în timp ce altele nu au tolerat astfel de
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
de soluții. Nivelul represiunii a variat și el în unele țări (Mexic, Tunisia) a fost considerabil mai redus decât în altele (Zair). Peste tot există totuși o limită a gradului de tolerare a opoziției: chiar în cele mai blânde sisteme populiste cu un singur partid sau chiar în cele mai blând dintre toate sistemele cu un singur partid -, în general se manifestă un anumit grad de represiune. Aceste sisteme se pot apropia într-o anumită măsură de liberalism, dar nu pot
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
radicale similare în Africa Subsahariană (de exemplu în fostele colonii portugheze și Etiopia) au fost puternic represive și chiar au fost nevoite să poarte războaie civile, în parte pentru că baza lor de sprijin era foarte limitată. Totuși, chiar și sistemele populiste care au adoptat scopuri mai puțin "progresiste" au avut probleme majore privind sprijinul. Într-adevăr, opoziția grupurilor tribale sau cel puțin a unora dintre ele, era atât de puternică în unele culturi încât a dus la răsturnarea partidului unic unul
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Ghana, în 1966. Au urmat și alte cazuri în Burundi, tensiunile au rezultat periodic în serioase violențe tribale; în Uganda, violența era de asemenea substanțială; chiar și în Zimbabwe și Zambia, opozițiile tribale au dat naștere unei represiuni severe. Sistemele populiste în care partidul unic a dorit să evite aceste conflicte au încercat să își sporească baza de susținere practicând o politică de "acomodare" în ansamblu. Represiunea este mai redusă, iar procesul de construire a națiunii este mai puțin deranjat; dar
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
în sistemele comuniste cu un singur partid a fost totdeauna că înscrierea trebuia obținută cu oarecare dificultate, după un timp de instruire în care erau testate capacitățile "cadrelor"de a face prozeliți. Modelul comunist a fost imitat în cazul sistemelor populiste cu un singur partid din lumea a treia, deși aproape întotdeauna au existat variații. Un număr de partide relativ bine structurate au fost create ca arme împotriva regimurilor considerate reacționare din Coasta de Fildeș, Kenya, Guineea, Zambia și Tanzania, în timpul
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
decât cele alcătuite în anii '60 și '70, adesea prin nevoia liderilor militari de a-și consolida controlul asupra populației după câțiva ani la putere. Indiferent dacă aceste partide erau sau pretindeau a fi marxiste (ca în Congo sau Benin), populiste sau autoritare inegalitare, ele erau rareori altceva decât mașinării desemnate să își ajute liderii. Nu aveau organizarea extinsă sau "cadrele" dedicate ale partidelor comuniste. Ele au fost prin urmare mai puțin capabile să mobilizeze populația decât partidele populiste din primii
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]