1,473 matches
-
au apropiat imediat de tine. Țineai ochii deschiși, gura murdară nu mai avea incisivi. Asfaltul îți intrase în piele, înțepându-ți obrajii ca o barbă. Muzica se întrerupsese, căștile walkman-ului îți alunecaseră în păr. Bărbatul din mașină a lăsat portiera larg deschisă și a venit spre tine, ți-a privit fruntea pe care ți se deschidea o rană, a căutat în buzunar telefonul celular, l-a găsit, dar l-a scăpat din mână. L-a ridicat un băiat, el a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
spun o vorbă. Mașina era parcată în fața atelierului, cu cheia în contact. Am pornit motorul și am plecat. Am intrat pe strada dreaptă mărginită de pini marini și de trestii veștede. Am frânat fără să reușesc să opresc, am deschis portiera și am vomat din mers. Am căutat sub scaun apa pe care o aveam cu mine, am găsit-o, călduță în sticla ei de plastic. Mi-am clătit gura, am scos capul pe fereastră și am golit pe mine ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
dispară din oglinda retrovizoare și aș fi plecat. Fără să mă mai întorc vreodată. Am aplecat capul și mi-am privit mâinile așezate pe genunchi, ca să-mi amintesc mie însumi că eram un bărbat cumsecade. Abdomenul i se opri în fața portierei. Se aplecă să privească înăuntru. Am ridicat ochii și de unde mă așteptam să întâlnesc două găuri de spaimă, am dat peste o privire ușor distrată. Am ieșit afară din vizuină numai pe jumătate, am rămas sprijinit de ușă cu un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
castane din plastic. Italia se oprește să privească vitriniera care aranjează o rochie pe un manechin ciufulit. — Anul acesta este la modă verdele... Mergem spre parcarea taxiurilor. Trei mașini își așteaptă clienții. Traversăm în grabă pentru că semaforul e galben. Deschid portiera și o ajut pe Italia să urce, apoi mă aplec spre ea și îi pun în mână banii de taxi. — Mulțumesc, șoptește. — Nu-ți face probleme, spun coborând vocea, pentru că nu vreau să mă audă șoferul, aranjez eu totul, fii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
ar vrea să însemne un zâmbet, dar e numai un rictus obosit. Vrea să rămână singură și poate că nu mai are încredere în mine. Întind mâna, îi ating fața, vreau să o eliberez de privirea aceea rănită, stinsă. Închid portiera și taxiul pleacă. Rămân singur, fac câțiva pași. Încotro? Să-mi regăsesc gândurile, mașina oprită în mijlocul străzii. Am întârziat la sala de operații, asta este! A sperat până în ultima clipă că o să-i spun altceva. Exista o speranță, în adâncul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
știu ce spun. Și poate ea știe că eu sunt acolo. Nu te mișca. Deocamdată am impresia că partea aceea din ea care lipsea a ajuns-o din urmă și îi acoperă spatele ca o fâșie de cârpe înaripate. Las portiera deschisă și alerg pe pietriș. — Ce s-a întâmplat? Poate e mai bine să mănânc. O ajut să se ridice și, în timp ce o îmbrățișez, îmi ridic privirea deasupra capului ei. La primul etaj, în spatele unei ferestre mari, se află un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
sui cu umbrela strânsă pe jumătate deasupra capului. Îi văd umerii, paltonul care se strecoară pe ușă. Mă întorc cu privirea spre Italia, care se îndepărtează. O urmăresc cum traversează strada prin mașinile care se mișcă încet. Mă aplec prin portiera deschisă. Elsa mă privește de jos în sus, nu înțelege ce mai aștept. — Ne vedem acasă. — De ce? Nu vii? — Am uitat cartea de credit. — Te aștept. Mașinile claxonează în spatele taxiului. — Nu, du-te. Vreau să fac câțiva pași. — Ia cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
în cealaltă parte a localului. — În dimineața în care am făcut avortul am venit în fața casei tale. Ai ieșit pe poartă, dar nu m-am apropiat, pentru că erai cu soția ta. V-ați dus spre mașină, tu i-ai deschis portiera, ai împins-o ușor. Ea și-a dus mâinile spre burtă, jos... Atunci am înțeles. Pentru că viața mea a fost întotdeuna așa, plină de mici semne care mă caută. — Nu mă vei ierta niciodată, nu-i așa? — Dumnezeu nu ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
sex și să se uite la SportsCenter, iar vecina de sus ar da o petrecere numai cu musafiri care poartă proteze de picior. Ar fi vrut să fie oriunde altundeva, dar nu aici, nu acum. Jesse îi deschise lui Leigh portiera și o conduse pe o alee pănă la verandă, un spațiu larg și deschis în care se aflau doar un hamac și un balansoar. Lângă balansoar era o sticlă goală de Chianti și un singur pahar folosit. — Copiii tăi sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
Jesse, iubitule, mi-e atât de dor de tine. Cum o să trăiesc eu fără să te văd patru zile? Oh, Doamne, parcă sunt doi porumbei. Leigh se întinse s-o pocnească pe Emmy, dar aceasta reuși să se lipească de portieră. — Ce zice? întrebă Jesse. — Nimic, râse Leigh. Te sun când aterizăm, bine? Du-te și culcă-te. Rezistă tentației de a trimite un sărut prin telefon spre binele lui Emmy. — Doamne, ar fi grețos dacă n-ar fi atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
astea. Zborul până la Los Angeles a fost fără probleme. Așa cum promisese, Adriana le aștepta la bagaje turuind într-una plină de bucurie și de idei despre cum își vor petrece weekendul. — Mai întâi mergem la cumpărături, anunță Adriana în timp ce deschise portiera mașinii ei nou-nouțe, un BMW M3 decapotabil, roșu ca un măr copt. — Drăguță mașină! zise Emmy plimbându-și mâna pe capotă. Adriana zâmbi fericită. — Așa-i că e mișto? Cum să locuiești în Califormia și să nu conduci o decapotabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
bine și vrusese să iasă la aer. Dar dureri ascuțite la gât, la subsuori și vintre îl siliseră să se întoarcă și să ceară ajutorul părintelui Paneloux. \ Sunt niște umflături, zise el. Am făcut probabil un efort. Scoțând brațul prin portiera mașinii, doctorul își plimbă degetul la baza gâtului pe care Michel îl întindea spre el; un fel de nod tare, lemnos, se formase în locul acela. \ Culcă-te, ia-ți temperatura, am să vin să te văd după masă. După ce portarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
ce-s îmbrăcată, mi-am spus. Bărbații nu observă niciodată. M-am furișat pe scări - rochia părea să fie mai largă decât scara - și am încercat să mă strecor în mașina lui Patrick. De fapt, de-abia am încăput pe portieră cu rochie cu tot. Câteodată moda te face să te simți ca un calup de pateu. Bună, l-am salutat. —Bună, mi-a răspuns. Când mi-a văzut rochia, i-a căzut fața. Credeam c-o să porți rochia Alexander McQueen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
la umbră cu leptopisețul, și că, dacă nu vreau, nu mă întâlnesc cu nimeni. Și m-am dus fain-frumos. Când am ajuns în Turnu Severin am aflat că ei au ședință de partid. Un domn bine mi-a deschis reverențios portiera și, plin de infinită delicatețe, mi-a zis: - Poftiți, stimată doamnă ministru, sărut-mâinile. Noi avem ședință, discutăm politică locală, dar n-o să vă plictisiți fiindcă am pregătit alături o cameră pentru doamnele soții, cu tot ce vreți. Dulciuri, sucuri, cafeluțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
zâmbet. Becky... Dă să mă prindă de mână, dar eu mă trag repede. — Sinceră să fiu, chiar nu văd ce rost are să vin și eu, dacă e vorba doar de afaceri, zic supărată. Mai bine stau acasă. De fapt - deschid portiera. De fapt, cred că o să plec chiar acum. O să chem un taxi de la studio. Trântesc portiera mașinii și pornesc cu pași mari pe stradă, iar sandalele mele cu clementină fac țac‑țac pe caldarâmul fierbinte. Aproape am ajuns la poarta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
chiar nu văd ce rost are să vin și eu, dacă e vorba doar de afaceri, zic supărată. Mai bine stau acasă. De fapt - deschid portiera. De fapt, cred că o să plec chiar acum. O să chem un taxi de la studio. Trântesc portiera mașinii și pornesc cu pași mari pe stradă, iar sandalele mele cu clementină fac țac‑țac pe caldarâmul fierbinte. Aproape am ajuns la poarta studioului, când îl aud strigând, atât de tare încât mai multe persoane se întorc să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
clipă, sunându‑l disperată, sperând în ciuda lipsei de speranță că am să‑l văd alergând spre mine. Însă domnișoarele de onoare au ajuns și a parcat încă un Rolls Royce, și nici urmă de Luke. În clipa în care văd portiera deschizându‑se și zăresc rochia de mireasă, mă retrag grăbită în biserică, înainte ca vreunul dintre nuntași să creadă că aștept afară pentru a perturba intrarea miresei. Mă strecor înăuntru, încercând să nu afectez muzica de orgă. Angela Harrison mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Deci, cât face? Cât să-ți dăm, domnule Bender, cât zici? Tolea se aplecase mult spre aparatul de taxat. Șoferul uluit de bacșișul neobișnuit nu mai încercă să lămurească nimic, bucuros de aiureala provincialului. Se și auzise sunetul sec al portierei trântite. Tolea sălta, zurliu, tinerește, cu geanta pe umăr, spre intrarea hotelului TRANZIT. Ziua își confirma repertoriul, dar amurgul nu pacifica. Degajări de magneziu și iod ridicau în aer uriași păuni pastelați, curcubee de fosfor. Ceață fumurie și roz. Cerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
o coloană oficială. Sosise de dimineață importantul oaspete din Sudica și circulația în tot orașul fusese întoarsă pe dos. Era în al treilea taxi, cel de sub platan, la intersecția dinspre Carrefour. Cu capul ușor aplecat pe dreapta, sprijinită de geamul portierei, moțăia. Probabil și sforăia, după cum avea buzele întredeschise. Îi făcu semn Ginei să rămână pe loc, acolo, lângă chioșcul de ziare. Se repezi spre taxi. Lovi de câteva ori în geamul portierei, chiar lângă urechea șoferului. Acela întoarse capul nedumerit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
capul ușor aplecat pe dreapta, sprijinită de geamul portierei, moțăia. Probabil și sforăia, după cum avea buzele întredeschise. Îi făcu semn Ginei să rămână pe loc, acolo, lângă chioșcul de ziare. Se repezi spre taxi. Lovi de câteva ori în geamul portierei, chiar lângă urechea șoferului. Acela întoarse capul nedumerit. Îi făcu semn să coboare gemul. Îi arătă apoi să deschidă portiera dinspre femeia aceea. Ocoli mașina și începu să tragă de mânerul ușii. Femeia tresări speriată. Îl privea cu ochi încețoșați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Ginei să rămână pe loc, acolo, lângă chioșcul de ziare. Se repezi spre taxi. Lovi de câteva ori în geamul portierei, chiar lângă urechea șoferului. Acela întoarse capul nedumerit. Îi făcu semn să coboare gemul. Îi arătă apoi să deschidă portiera dinspre femeia aceea. Ocoli mașina și începu să tragă de mânerul ușii. Femeia tresări speriată. Îl privea cu ochi încețoșați, nedumeriți. Taximetristul se răsuci, se întinse și deschise portiera aceea. Bărbatul se opinti și încercă să tragă femeia afară din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Îi făcu semn să coboare gemul. Îi arătă apoi să deschidă portiera dinspre femeia aceea. Ocoli mașina și începu să tragă de mânerul ușii. Femeia tresări speriată. Îl privea cu ochi încețoșați, nedumeriți. Taximetristul se răsuci, se întinse și deschise portiera aceea. Bărbatul se opinti și încercă să tragă femeia afară din mașină. - Ce-ai... Ce... Eu nu... Bâiguia, somnolentă. Încerca să se opună, buimacă, agitând o plasă de ațică în care, de sub numărul festiv din Vestitorul sărăcean scos pentru oaspetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
ca și cum ar fi dirijat mersul mașinilor în intersecție. Fata ridică și ea din umeri, învârtind sacoșa, parcă ar fi vrut s-o azvârle spre el. Silică repetă semnul că o va suna. Un taxiu, văzând agitația fetei opri. Șoferul deschise portiera și îi arătă fetei să se așeze lângă el, în față. O studia zâmbind pofticios, bătând insistent în plușul scaunului. Silică îi făcu semn să intre în mașină, dar în spate. Cu mâna dreaptă mai jos de burtă, cu degetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
nu m-ar obligă sè mènânc ouè umplute, mi-ar pregèti altceva, exact ceea ce mi-ar plècea mie, ar rèspunde tuturor așteptèrilor mele reale, m-ar satisface și m-ar hrèni, atunci?! Directorul o conduce pânè la stradè, îi deschide portiera unei mașini parcatè lângè mercedesul magistratului, o mașinè pe care n-o observasem, E cu mașina! Rèmân unde mè aflu, în umbrè, pânè când ea demareazè încet și pânè când silueta directorului se pierde pe aleea spre casè, apoi mè
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
-o, M-am înscris deja la o școalè de șoferi, Bine, Matei, dar tu abia intrai în mașină asta! zâmbindu-mi cu infinitè duioșie, Dacè dau scaunul șoferului în spate, foarte în spate, explicându-i și, ca sè-i dovedesc, deschid portiera, mè așez în scaun și manevrez maneta care face ca scaunul sè ruleze în poziția maximè, Uite, încap perfect! Sigur cè nimeni nu mai are loc pe bancheta din spate, dar eu nu mi-am cumpèrat mașinè că sè plimb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]