1,971 matches
-
de Mihail Sevastos), cu studii de teorie și istorie literară, unde aprofundează și elucidează ideile poporaniste (Spiritul critic în cultura românească, Probleme literare, Scriitori și curente, „Compoziția” în literatură, Artiștii „luptători”, Țăranul în literatura românească, Spre roman, Literatura și societatea, „Postumele” lui Eminescu, Opera d-lui Vlahuță etc.). Mai realizează evaluări atente ale unor scriitori români (I. Al. Brătescu-Voinești, C. Sandu-Aldea, I. L. Caragiale), dar și străini (Charles Baudelaire, Lev Tolstoi), cât și numeroase cronici și recenzii cernând ultimele apariții. În sfârșit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290534_a_291863]
-
Teófilo, Historia de la filosofía [Istoria filosofiei], IV, Siglo XVIII: Kant, idealismo y espiritualismo [Secolul al XVIII-lea: Kant, idealismul și spiritualismul], Madrid, Ed. Católica, 1975. Valéry, Paul, Introducción a la poética [Introducere în poetica], Buenos Aires, Ed. Argos, 1944. Vianu, Tudor, Postume, București, Editura pentru literatură, 1966. Vianu, Tudor, Los problemas de la metáfora [Problemele metaforei], Buenos Aires, Eudeba, 1967. Vico, Giambattista, Ciencia nueva [Știință nouă], I, Barcelona, Ediciones Orbiș, 1985. Vitier, Cintio, Poética, La Habana, [f. ed.], 1961. Voronoff, Serge, Du crétin au
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
cît., pp. 101 și urm. 60 "For over thirty years he hâd discussed the nature of Genius în his lectures on Logic and Anthropology..." R. A. C. Macmillan, op. cît., p. 179. 61 Tezele unei filozofii a operei, în Tudor Vianu, Postume, București, Editura pentru literatură universală, 1966, p. 180. 62 Octavio Paz, El arco y la lira [Arcul și lira], México, Fondo de Cultură Económica, 1986, p. 2. 63 Paul Valéry, Introducción a la poética [Introducere în poetica], Buenos Aires, Ed. Argos
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
Dumnezeu, l-au numit pe acestă Geniu, ceea ce înseamnă marele procreator.] Juan Huarte de San Juan, Examen de ingenios pară las ciencias [Studiu asupra geniilor științei], Buenos Aires, Ed. Espasa-Calpe, 1946, p. 61. 99 Istoria ideii de geniu; în Ț. Vianu, Postume, p. 9. 100 Apología de Sócrates, p. 230. 101 Fedón; în Platón, op. cît., I, p. 359. 102 CJ, § 46, p. 360. 103 [în sens estetic], că [principiul care anima sufletul] Kritik der Urteilskraft, § 49, p. 167. 104 Réflexions sur
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
nur, als Nebenvorstellungen der Einbildungskraft, die damit verknüpften Folgen und die Verwandtschaft desselben mit anderen ausdrücken Attribute (ästhetische) eines Gegenstandes, dessen Begriff als Vernunftidee nicht adäquat dargestellt werden kann." Kritik der Urteilskraft, p. 169. 180 Simbolul artistic, în Tudor Vianu, Postume, pp. 123 și urm. 181 Ibid., p. 144. 182 "En la poesía no hay por consiguiente un designado fijo, señalable con un término propio, șino que en cadă caso lo designado se obtiene a partir de la composición o síntesis de
by VASILICA COTOFLEAC [Corola-publishinghouse/Science/1106_a_2614]
-
măsură, un ecou cultural intertextual. Sursele care alimentează acest mecanism sunt texte șablonizate, frânturi de texte, citate ultracunoscute, autori cu o circulație aproape generală. Principalii autori-sursă sunt Mihai Eminescu și I. L. Caragiale. Caiet de citire și de caligrafie (2003), volum postum, șantier al unui proiect care ar fi urmat să încorporeze două volume de câte 333 de fragmente, recuperează și remontează o parte a publicisticii risipite în revistele „Adevărul literar și artistic” și „Luceafărul”. Culegerea este tot un jurnal, în măsura în care toată
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288926_a_290255]
-
maritale zbuciumate (cartea a fost scrisă în perioada în care Zelda era internată într-un sanatoriu psihiatric), implicînd faptul că, în spatele strălucirii de suprafață, se ascunde mereu ruina morală și psihologică. Povestirile lui Fitzgerald (numeroase, strînse în colecții antume și postume, extrem de populare la vremea publicării lor) merg de asemenea, predominant, pe tema pierderii identității într-o societate incompatibilă structu ral cu aspirațiile personajelor. Una dintre cele mai cunos cute nuvele redactate de scriitor The Curios Case of Benjamin Button/ Strania
[Corola-publishinghouse/Science/1479_a_2777]
-
piese. Tribunul, una dintre primele drame compuse de un autor ardelean, își plasează acțiunea în timpul revoluției de la 1848 din Transilvania, prilej pentru a reveni patetic la crezuri pe care le slujește în permanență. Și în nuvelele istorice, care apar abia postum (Nuvele istorice, I-II, 1905-1906), autorul are meritul unui deschizător de drum în literatura ardeleană. Evocarea unor momente istorice dramatice, agrementate cu intrigi sentimentale, precum și alegerea modelului stilistic în scrisul cronicăresc și în limba populară atestă aspirația de a continua
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287746_a_289075]
-
Băeșu. În primăvara anului 1920, în Salonul Arta din Strada Franclin, la București, deschide ultima sa expoziție personală alcătuită în special din naturi moarte, cuprinzând 25 de tablouri. La 18 iunie 1920, C. D. Stahi se stinge din viață. Portret postum Portretul făcut de Elena Zara în scurta monografie publicată în anul 1937, deși într-o notă oarecum naivă, este în măsură să ofere cititorului o imagine demnă de luat în seamă. “Constantin D. Stahi a fost un om harnic, bun
Natura moart? ?n opera lui C. D. STAHI by Liviu Suhar () [Corola-publishinghouse/Science/84079_a_85404]
-
rând, expresivitatea cromatică în tonuri calme, sur- dinizate. Sintagmele "Stahi - pictor al imitați- ei", "Stahi - pictor academist", reducționiste până la exagerare, nu numai că dezavantajează, dar minimalizează creația unui artist cu su- ficiente elemente personale demn de atenția și considerația noastră postumă". (Ciucă Valentin - C. D. Stahi - Ed. Meridiane, București, 1983) Autorul însuși, cu meticulozitate, și-a făcut ordine în viață redactând manuscrisul " Viața și activitatea artistului Constantin D. Stahi, scrisă de el însuși pe când era în etate de șaizeci și șase
Natura moart? ?n opera lui C. D. STAHI by Liviu Suhar () [Corola-publishinghouse/Science/84079_a_85404]
-
gândit de artist. Chiar dacă elementele compoziției, cu destulă ușurință, ne vor trimite cu gândul la naturi moarte de tipul „vanitas”, atmosfera generală, finală, starea pe care o emană tabloul este una cu totul diferită. Nu „atenționări” directe, cu amenințarea unor postume pedepse, vom recepta privind această lucrare și altele cu subiecte asemănătoare din creația lui Stahi, ci, mai degrabă, un melancolic și pașnic îndemn la reculegere, armonie și echilibru, la împăcarea cu sine. Lucrarea face parte din grupul celor donate Pinacotecii
Natura moart? ?n opera lui C. D. STAHI by Liviu Suhar () [Corola-publishinghouse/Science/84079_a_85404]
-
nu numai din cuvintele cu care ne-a fost încredințată, ci și din mențiunea înscrisă pe pachetul sigilat: Testament literar. Dintre multiplele semnificații ale acestui subtitlu să reținem aici doar pe aceea care vădește convingerea lui N. Steinhardt asupra caracterului postum al operei sale. Acest fapt explică de ce parte din ideile Jurnalului au fost reluate în scrierile antume"1. Într-adevăr, inteligența lui Steinhardt i-a permis acestuia să intuiască faptul că în condițiile epocii în care trăia, publicarea unei cărți
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
Încearcă să identifice în texte literare niște enclave de spiritualitate, de etică, de transcendență, chiar și acolo unde scriitorii înșiși nu și le recunosc. E cazul scriitorilor generației '80. A.S. Cum îl percepeți dumneavoastră pe Steinhardt din perspectiva destinului său postum? G.A. E o postumitate fericită, ca să zic așa. E o postumitate meritată și care contrabalansează destinul antum. Spre exemplu Jurnalul fericirii, care are un destin mai mult decât dramatic. Confiscat în 1972, autorul anchetat. Rescris din memorie. Restituit în
by Adrian Vasile SABĂU [Corola-publishinghouse/Science/984_a_2492]
-
sporește activitatea intelectuală. Aspecte ale civilizației umane, arta și știința se află în strânsă legătură: adevărul științific stă la temelia investigațiilor artei. Moment important în estetica românească din a doua jumătate a secolului al XIX-lea (mai ales după publicarea postumă a notelor sale, în „Contemporanul” din 1895), opiniile despre artă ale lui C. au contribuit la fundamentarea, la noi, a unei teorii a realismului. SCRIERI: Opere complete, îngr. Octav Minar, București, 1914; Opere filosofice, îngr. și introd. N. Gogoneață, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286390_a_287719]
-
Pe galbenele-i șine”. O tonalitate nouă își face loc aici; versul limpede, aforistic adesea, capătă pe alocuri accente melancolice, tulburătoare, grave, dând seamă că poetul își lărgește problematica, dobândind altă percepție a profunzimii. Volumul Zidit în fereastră (1984), carte postumă, aparține unor registre multiple. Tonul sobru, justițiar se întrețese cu ironia amară. Poetul tratează în răspăr teme consacrate ale poeticii tradiționale: „Crizantema își susține teza de doctorat. / Subiectul: zăpada clorofilei. / Soarele - prezent în comisie. / Exigent. / Încordat. / Aici nu există sentimentul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285906_a_287235]
-
numismatica, epigrafie, gliptica ș.a. -, dar au o perspectivă amplă, culturală, antropologica și filosofica. Dintre scrierile sale, două interesează studiul literaturii: cartea de debut, Moiră, mythos, dramă (1969), un remarcabil eseu critic de factură academică, si, tangențial, Civilizația elenistica (1974). Volumul postum de eseuri Antichitate și modernitate (2000) reunește texte cu tematică diversă, din care nu puține au în atenție literatura și gândirea umanista. G. a tradus și prefațat românul Memoriile lui Hadrian de Marguerite Yourcenar (1983; Premiul Uniunii Scriitorilor). Moiră, mythos
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287338_a_288667]
-
Considera că se acordă onoruri exagerate clerului, milita pentru o religie imanentă, religie redusă la principii esențiale, inteligibile, care să propage dreptatea și caritatea. "Etica" este lucrarea la care a trudit de la 28 de ani, toată viața. Cartea va apărea postum, semnată doar cu inițialele. Are cinci părți (despre Dumnezeu, natura și originea spiritului, natura sentimentelor, libertatea umană). Lucrarea propune o mântuire personală. Trebuie ajuns la conștiința de sine, de Dumnezeu și a lucrurilor. Să știm cine suntem, ce suntem, cum
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
cu, deseori, aceeași abilitate, vervă și inventivitate prozodică și lexicală, procedarea a fost reluată și în volumele pentru copii (ciclul Bondocel ș.a.). De fapt, poetul a dus, de-a lungul celor două decenii postbelice, o „viață dublă”. Masivul volum antologic postum Zodiac, apărut în 1973, însoțit de o pertinentă prefață a lui Mihai Gafița și reunind cicluri inedite, scrise de-a lungul anilor (unele poeme fuseseră totuși publicate răzleț, în periodice), a revelat un B. foarte diferit de cel cunoscut majorității
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285879_a_287208]
-
doua. Țiganiada, această „izvoditură noao și orighinală românească”, reprezintă una dintre operele fundamentale ale literaturii noastre. O primă formă a scrierii este definitivată în jurul anului 1800, pentru ca asupra celei de a doua variante scriitorul să lucreze până în 1812. Publicarea integrală, postumă, a poemului va lua în considerare ambele variante: prima, cu titlul Țiganiada sau Tabăra țiganilor, apare sub îngrijirea lui T. Codrescu, în „Buciumul român” (1876 și 1877), iar varianta completă, Țiganiada, este tipărită de Gh. Cardaș în 1925, cu o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285910_a_287239]
-
5; Cărtărescu, Postmodernismul, 238-239; Mihai Mitu, Oameni și fapte din secolul al XVIII-lea românesc, București, 1999, 5-81; Dicț. esențial, 118-121; G. I. Tohăneanu, Neajungerea limbii. Comentarii la „Țiganiada” de I. Budai-Deleanu, Timișoara, 2001; Ursu, Contribuții, 303-323; Ilie Constantin, Darul postum al poetului, RL, 2003, 16; Zamfirescu, Istorie, II, 26-43; Dicț. analitic, IV, 248-249, 270-273. C.P.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285910_a_287239]
-
dislocare a poetului nostru din paradigma pură a romantismului european, unde a fost plasat de majoritatea cercetătorilor, spre a demonstra apartenența poeziei și a prozei eminesciene la o tendință formalizantă, estetizantă, decadentă. Explorând nuanțat lucrarea "Fragmentarium", dar și multe poeme postume eminesciene, Maria-Ana Tupan insistă asupra gândirii net kantiene a poetului, la polul opus gândirii absolutiste, învecinate narcisismului hegelian. Traducându-l și comentându-l pe Kant, poetul se va încrede doar în conștiința ce își este sieși propria lume, aptă să
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
unui Torouțiu, aplicându-și grila sa estetică prin excelență. Refuză cronologia formală, susținând criteriul tematic de antologare, ca și cum și-ar construi propriul volum Eminescu, perfect îndrituit, zicem noi. Perpessicius ridică un adevărat monument, prin eroica sa strădanie multidecenală, mai ales postumelor eminesciene. Aproape cinci volume de texte descifrate în premieră sau cu soluții definitive pledează pentru geniul său de editor, ce s-a delimitat totuși, dar cu eleganță, de C. Botez, I. Scurtu și chiar de G. Ibrăileanu, ca să nu mai
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
uneori, ca în cazul lui Ion Barbu, ascunse sub preș. Barbu Cioculescu, spirit epic, imaginativ, inspirat, versatil și stilist ironic, este un om de atitudine. Franchețea își dă mâna cu gustul infailibil de a aprecia, de pildă, ediția de poezii postume ale lui Ion Caraion, îngrijită de Emil Manu. Criticul discerne "calitatea indubitabilă de material intern al acelor versuri testamentare, mărturie a unui eu sisific, dinăuntru și dinafară martirizat". Referindu-se la recent publicatele "Agende literare" ale lui Eugen Lovinescu, Barbu
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
Aula, Brașov, 2006). Mai mult de o treime a cărții este dedicată studiului operei. Împrejurările tragice în care și-a sfârșit viața V. Voiculescu, dar și tardiva receptare critică a poeziei și prozei acestuia, i-au adus laurii unui succes postum. Contextul nefavorabil al debutului sub semnul corifeilor tradiționalismului, va îngreuna încă din start decolarea poetului spre zona de originalitate, în cele din urmă dobândită prin volumul "Poeme cu îngeri" (1927), urmat de "Destin", "Urcuș", "Întrezăriri", cărți axate pe tema destinului
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
penibilului, mai ales în arte și politică, este cu atât mai provocatoare, cu cât Valentin Tașcu pune semnul de egalitate între marii artiști și marii penibili, singurii care ajung la o înaltă conștiință estetică a penibilului asumat, garant al celebrității postume. Penibilul de succes trebuie regizat, nevoia lui de spectacol fiind pe deplin satisfăcută prin atingere cu tragicomicul. Alături de arta paradoxului și sublimarea aforistică din primele trei capitole, Elogiul impotenței (maestoso) dă la iveală, stilistic vorbind, oralitatea speculativă, polisemia termenilor și
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]