1,633 matches
-
de la ispita care se ridicase la opt sute de yeni spre ferestrele localului Camelia, dînd astfel În vileag, fără să vrea, adevărata lui Îngrijorare. — Pentru clienții ocazionali nu aveam decît acest rînd de cinci locuri. — N-aș putea spune că se prăpădesc cu economia dacă te țin aici o zi Întreagă numai pentru cinci mașini. — Eu nu știu. Oricum, și dacă stau acasă nu fac altceva decît să mă uit la televizor și să beau ceai. Nu te jena, ia banii. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
Luiza, cu o voce neașteptat de tăioasă, privindu-l în ochi pe bietul Eugen care începu să-și frece mâinile, fâstâcit total. Mi-o cereți mie? Este mâna ei, nu a mea... ea ce zice? Ați întrebat-o? Iuliana se prăpădea de râs și nu știa cum să-și ascundă fața, doamna Eleonora o privea stupefiată pe doamna Luiza, neștiind ce să creadă, iar Iustin ridicase brațele ca într-o rugă rostită în gând. Eugen se stăpâni cu greu, dar își
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
de la fața locului când vor sosi nuntașii, dar nu am mai făcut-o pentru că, la scurt timp, Mariana Bitang a sunat-o pe colega care era cu mine pe teren. Era acasă, în trening, se uita la televizor și se prăpădea de râs. A fost una dintre cele mai mari greșeli ale carierei mele de jurnalist și o lecție de viață care m-a învățat minte să nu mai intru în live până când sunt sigură că informațiile pe care urmează să
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
Părintele Apostu - colocatar și el al celulei - se făcuse și mai mic lângă mine și abia reuși să silabisească: „Este poetul Vasile Voiculescu, să-i facem repede rost de un pat, dacă se poate, la loc mai ferit, că e prăpădit de bolnav”. I-am oferit patul meu și eu m-am cocoțat pe al treilea pat suprapus, plasat chiar lângă fereastră..., notează Gheorghe Penciu „În surghiun cu Vasile Voiculescu”, în vol. „Articole, comunicări, documente V. Voiculescu”, IV, Biblioteca județeană „V.
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
care citește în globul de cristal că pisicile presimt venirea morții." " Așa zicea și mătușa din satul bătrânilor mei. Zicea că o pisică roșcată, străină de sat, le-a vizitat casa înainte ca cei doi gemeni ai ei să se prăpădească acum mai bine de cincizeci de ani". Dacă te aude șefa cu așa ceva te trezești în șomaj... Și mai ales dacă ajunge la urechile domnului profesor..." "Să ne grăbim, că s-a făcut ziuă. Verifică tu plosca doamnei. Tânăra se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
cărți de povești, pe când era o fetiță de vreo zece ani iar eu abia de aveam ceva mai mult. Deci vă cunosc fără să vă fi întâlnit vreodată. Sunt Dragoș Frunză, fiul mai mare al lui Ovidiu, care s-a prăpădit cu ani în urmă în închisoare, prietenul tatălui dumneavoastră. Coincidență ? Asta este chiar puțin spus. Mai curând miracol. Dar spuneți-mi ce posibilități am să ajung în satul Arbore ? Sau cum aș putea descoperi ce localitate de pe aici se ascunde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
surori singure, să poată sporovăi în voie, de-ale lor. Constatară, jenate, că nu prea aveau ce să-și spună. Elena întrebă de cutare și cutare colegă de școală, ea abandonase liceul, după mărturisirea ei și așa nu se prea prăpădea ea după învățătură. Pe urmă pauzele în conversație interveneau tot mai des, se crease un gol ce nu se mai putea umple, în zadar se străduiau amândouă să ascundă realitatea. La plecare, în prag, Elena o întrebă dacă o iertase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
foarte atenți la pacientă, întrecându-se unul pe altul în a-i oferi sfaturile lor competente, foarte interesați să afle și dacă în copilărie Nina suferise de tuse convulsivă. Și în timpul acesta, poate chiar lângă patul Ninei, o femeie, o prăpădită de anonimă, se perpelea în jarul întrebării, dacă mai scapă cu viață sau nu, dacă mai apucă să-și vadă copii lăsați acasă și nimeni nu se obosea să-i dea vreo lămurire, să-i dezlege șarada. Toate gândurile ținute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
pe marginea patului și a încercat să mă consoleze: — Hai, Watanabe! Ce-ar fi să te scoli și tu devreme și să faci gimnastică cu mine? Nu a mai așteptat răspunsul meu și a plecat la cantină. * Naoko s-a prăpădit de râs când a auzit că am făcut gimnastică, dimineața, împreună cu Cavaleristul. Nu încercasem s\ o amuz, dar până la urmă am râs și eu. Chiar nu mai râsesem de mult cu atâta poftă. Am coborât din tren la stația Yotsuya
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
lui poftă și a acceptat să mănânce. După cinci zile a murit. Încă îmi este vie în minte imaginea lui, mai cu seamă modul în care încerca să ronțăie bucățelele de castravete. Ciudate amintiri lasă în urma lor cei care se prăpădesc. După ce mă trezesc dimineața, mai stau puțin în pat și mă gândesc la tine și la Reiko, precum și la colivia păsărilor. Îmi amintesc de păun, de porumbei, de papagali, de curcani, apoi de iepuri. Îmi revine în minte imaginea pelerinelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
când îmi doream să ajung mai des în asemenea localuri, dar părinții mei nu mă prea scoteau în lume. — Eu nu mă pot plânge. Mamei îi plăcea la nebunie să intre în asemenea magazine. — Norocosule! — Da de unde! Eu nu mă prăpădesc după magazine universale. — Vreau să spun că ai fost norocos că le p\sa de tine și că te scoteau în lume. — Am fost singur la părinți. Când eram mică, visam să pot mânca ce-mi place, de una singură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
cale. Dar n-am făcut decât să aprind luminile, Hal. — Da, numai că nu știai asta când... — Ba știam. Pe buton scria „Iluminare incintă“. Era destul de clar. Ceilalți tocmai părăseau camera când o auziră pe Beth spunând: — Nu sunt vreun prăpădit de la marină pe care să-l tot comanzi, Hal... Apoi Barnes răspunse ceva și, În fine, vocile se stinseră. — La naiba! răbufni Ted, izbind unul din pereții metalici, care sună a gol. Trecură În Cilindrul C, În drum spre locul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
poemele lui Lucian Vasilescu este un Golan trist. O așa-zisă "frondă" a imaginarului său are acoperire în valuta forte a angoasei". Fă-i, te rog, un portret din cuvinte autorului insolitului volum "Arta Popescu". L.V.: Cristi Popescu s-a prăpădit în 1995, cu doar câteva luni înainte de a-mi apărea și mie volumul de debut. "Arta Popescu" este, cred, un prag pe care Cristi a izbutit să-l treacă, un prag către un nou fel de a fi în poezie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
să fie umbra fiecărei mișcări a magului, tot așa cum fericirea merge În urma focurilor de artificii; l-am văzut, În sfârșit, pe magul care, după ce i-a dat o mână de ajutor lui Nemirovsky, a luat-o la goană spre coșmelia prăpădită din fundul curții, ca să-l mântuie pe Fang She, a cărui fericire nu atinsese, În noaptea aceea, desăvârșirea din pricina unei crize de febra fânului. Operațiunile de salvare sunt și mai demne de admirat, dacă enumerăm minuțios cele douăzeci și opt de circumstanțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
c-o să mă tragă dă mânecă și m-am pus În gardă. Da la mandea Îl aducea ceva și mai rău. — Anu ăsta, 1927, am călcat pă broască, mi-a esplicat. D-o parte, creșterea iepurilor albinoși, dă la un prăpădit dă anunț dreptunghiular ca ale lu Longobardi, m-a lăsat cu quinta ciuruită ca strecurătoarea, plină ochi dă vizuini, peluze și alte alea, și n-am căzut pă luat vro grăunță nici la pronosport, nici la ipodrom. Pă bune, situația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
ogeac dă nu plouă În iel. A doua zi la crăpatu zorilor, când, vai dă mămulica mea, am dat să mă coafez cu bonetu dă bucătar, am și ginit că În cămară haleala făcea pași. Nu iera vro minune: deși prăpădea camăta dân ochi dă dragă, pretinu Kosher mi-a cântat că n-o să-mi mai deie nici o copeică; furnizorii obișnuiți mi-a dat decât Yerba Gato, o linguriță scurtă dă zahăr și niște resturi dă coji dă portocală pă post
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
tufă putredă; pă mine nu mă Îmbrobodesc cu una, cu două și-arunc și io Întrebarea dacă alde ăștia, pentru care n-au ajuns ăi doi hamali dân otel, or fi pă bune granguri pă cai mari sau numai niște prăpădiți dă ficiori dă imigranți, care s-a umplutără la buzunar. În via Domnului ie dă toate. O tărășenie care să pare ca toate alelante mi-a dat coraj. Pă când stăteam În salonu dă sofragerie, spate În spate cu masa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
ultima sută dă metri soarta m-a scutit să halesc pilula aia amară. Cárdenas nu venea ca leterat, ci ca studinte amator dă mașini filmatoare. Anche dă doamna Mariana, după fabula care a vrut să ne-o bage Între sprâncene prăpăditu dă Farfarello intrusu. Măndel i-am esplicat până m-am ostenit (că aveam decât chef să trag la moment o sforăială În patu cușcă) că comunicarea lui n-avea bază d-a dreptu, fincă cum, spune-mi și mie, avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
o șterg pe loc, ca bicicleta. Io nici că voiam alceva, da scârba cine mi-o estrage? C-un arșin dă marjă dă eroare care, pă bune, nu ierta depozitu dă târnuri și măturicioaie care ie o demonstrație dă cum prăpădește mălaiu bosu dă personal din S.U.P.A. noastră, am tras pă curat concluzia că lectura avea să fonționeze În salonașu mesei rotonde, care ie o mobilă dă forma aia În el. Dân fericire, mai ie ș-un paravan, dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
Era emoționat de-adevăratelea, așa cum nu-l văzuse niciodată în Vladia și doar fuseseră și acolo destule motive pentru aprinderea sufletului! Fie numai confruntarea cu Radul Popianu, în noaptea de pomină cînd cu Loteria vieții, ori atunci cînd s-a prăpădit domnișoara Sofie. Nu fusese, desigur, stană de piatră însă așa cum îl vedea, cum îl simțise și nu-l văzuse niciodată. Chiar niciodată. Apoi prințul i-a dat drumul din menghina degetelor sale alb-albastre din cauza efortului, Leonard Bîlbîie s-a frecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
vă disprețuiesc, sunt băiat bun. S-a dat jos din pat și într-un minut am ieșit afară. Mergea agale, era vag adus de spate, și călca așezat, cu pas mare. Nu l-am întrebat a cui era casa aceea prăpădită în care îl găseam și nici el nu mi-a spus. Avea aerul că mă duce undeva. L-am întrebat ce se aude cu școala noastră. A făcut un gest, adică, ehe, mai e mult... - Nu începem după sărbători? - La
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
reînnoite. Deși am stat mult, am băut și am vorbit puțin... Despre colegii noștri, ciudatul domn Ecovescu, cu care el, Orleanu, ducea un duel de prioritate, când pe față când înăbușit de autoritatea lui Grigorescu, istorii noi despre bătrînu Sachelarie, prăpădindu-ne de râs, și ce inițiative în comun să luăm și să presăm administrația să ne mărească salariile, care erau mai mici decât la alte ziare. Ne-am despărțit vorbind clar și călcând drept... Am publicat apoi la Popasuri, aproape
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
negură. Mă plecam în tăcere, luam paserea sângerată, o aninam în lațurile torbei, apoi porneam tăcut înainte. Câteodată, un iepure roșcat izbucnea dintr-o tufă întunecoasă, trecea ca o nălucă prin pâlcuri de strujeni uscați care pârâiau, și dintrodată se prăpădea sub vălul de ceață. De la o vreme a început a mă cerca foamea. Mă opream în tăcerea pușcelor și ascultam; voiam să aud vreo trâmbițare de cucoș sau vreun lătrat de câne. Dar păream pierdut în mijlocul unei singurătăți, nici cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
și Culi? Să fie și Culi acolo, la foc, să-l certe amândouă. Când se duce Culi s-aducă un doctor? Tu, muiere, trebuie să fii nebună. Unde să găsesc eu doctor? —Vai, îmi trebuie doctor; altfel am să mă prăpădesc. Aici, femeie, nu se găsesc doctori; aici se găsesc de altele. Pot să-ți aduc un cerb, ori un mistreț, dar doctor cum? De data asta, cugetă Culi, văd că i-aș fi putut aduce urs - dacă acest urs n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
dă la o parte întruna învălitoarea, nana Floarea prinde a se tângui cătră cineva care nu-i de față: —Vai, așa bărbat n-am văzut, și așa copil din sângele meu și din oasele mele n-am nădăjduit. I se prăpădește femeia și el nu spune nimica. Ce să spun, maică? Ce-i în inima mea știe Dumnezeu. Ce să mai spun? Spune o vorbă. Ce vorbă să spun? Spune o vorbă; dă un sfat; ești bărbat în casă. — Ce sfat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]