2,944 matches
-
în mediul organizațional. De altfel, o parte dintre aceste teorii s-a născut ca urmare a unui demers de rezolvare a unei probleme concrete din mediul de afaceri. În acest context poate fi reiterată problematica adecvării modelului pozitivist și a raționalității tehnice la cunoașterea din domeniul socio-uman. Abordarea problematicii motivației umane prin aplicarea metodei științifice ridică o serie de incertitudini epistemologice: câte din teoriile motivației sunt teorii "științifice", care sunt teorii cu rang mediu de generalitate și care au un nivel
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
împărtășit cu teoriile comportamentale ale alegerii, a format un pod peste care înțelegerea și rezultatele cercetării pot curge în ambele direcții. (Vroom, 1995, p. xviii) Vroom consideră că predicțiile întemeiate pe modelul expectanței sunt diminuate în principal datorită faptului că raționalitatea subiectivă este incompatibilă cu modul în care oamenii fac alegeri și procesează informația (deciziile umane sunt departe de a fi optimal normative). La acestea se adaugă importanța scăzută acordată motivației intrinseci și ignorarea diferențelor individuale în explicarea efortului. Dezvoltarea în
by Carmen Buzea [Corola-publishinghouse/Science/1014_a_2522]
-
Nordului despre iraționalitatea, primitivismul, dependența, neajutorarea, lipsa de civilizație și caracterul natural, atavic al popoarelor din Sud (în special popoarele africane), în mod similar cu percepțiile imaginarului colectiv, de-a lungul secolelor și până astăzi, despre femei, prin opoziție cu raționalitatea, civilizația, spiritualitatea și caracterul independent, autonom, al prototipului uman masculin. Feminismul teoriei critice este o altă teorie importantă în studiile feministe contemporane ale Relațiilor Internaționale care poate fi încadrată etapei genului ca element constitutiv. Fiind un curent mai recent (anii
RELATII INTERNATIONALE by Olivia Toderean () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1516]
-
petrecută când s-a rătăcit la vânătoare. Mogâldeața dispare atunci când fata rostește cuvintele auzite de rege În peripeția sa. Destinul În momentul căsătoriei acționează, În proza populară românească, așa cum aminteam, ca un element concomitent fabulos, extraordinar, dar și purtător de raționalitate. Lumea narațiunilor populare este, la acest capitol, mai frumoasă și mai dreaptă decât lumea reală. Unele dintre narațiunile pe tema căsătoriei rămân, pe bună dreptate, antologice. POSTFAȚĂ Problematica destinului l-a preocupat pe om din cele mai vechi timpuri și
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
nu se limitează strict la spațiul politic. La baza comunicării politice stau logici sociale multiple, fiecare fiind pusă în practică de actori și instituții cu identități diferite: oameni politici, mass-media, instituții juridice, experți, cetățeni, opinia publică. În producerea comunicării politice, raționalitatea oamenilor politici coexista cu raționalitatea jurnaliștilor, experților sau opiniei publice. Conform unor specialiști, din perspectiva comunicării politice, democrația este "un dialog civic, o conversatie continuă între liderii aleși și candidați și cetățenii care îi conduc sau își doresc să-i
[Corola-publishinghouse/Science/84981_a_85766]
-
spațiul politic. La baza comunicării politice stau logici sociale multiple, fiecare fiind pusă în practică de actori și instituții cu identități diferite: oameni politici, mass-media, instituții juridice, experți, cetățeni, opinia publică. În producerea comunicării politice, raționalitatea oamenilor politici coexista cu raționalitatea jurnaliștilor, experților sau opiniei publice. Conform unor specialiști, din perspectiva comunicării politice, democrația este "un dialog civic, o conversatie continuă între liderii aleși și candidați și cetățenii care îi conduc sau își doresc să-i conducă" (Kaid, McKinney, Tedesco, 2000
[Corola-publishinghouse/Science/84981_a_85766]
-
1. Analiza epistemologico-politică a ideologiei / 190 3.1.1. Pozitivism și anti-metodologie în analiza ideologiei / 194 3.1.2. Modelul interpretativ de analiză a ideologiei / 200 3.2. Ideologia și provocările teoriei politice contemporane / 214 3.2.1. Ideologie și raționalitate în politică / 222 3.2.2. Ideologia și ordinea democratică / 231 Capitolul IV. RECUPERAREA POSTMODERNĂ A IDEOLOGIEI / 239 4.1. Cunoaștere și ideologie în postmodernitate / 245 4.1.1. De la "sfârșitul ideologiei" la "sfârșitul cunoașterii" / 247 4.1.2. Regândirea
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
cum anume ideologia se poate constitui într-un instrument al cunoașterii politice. Mai mult, dată fiind această calitate pe care i-o atribui, urmăresc să raportez conceptul la provocările teoriei politice contemporane, punând sub lupă, pe de o parte, problema raționalității în politică și, pe de altă parte, chestiunile legate de ordinea democratică, chestiuni care ocupă o poziție deosebit de importantă în sânul dezbaterilor actuale din acest domeniu. Este, poate, momentul pentru a specifica sensul primar pe care îl confer ideologiei. Nu
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
se îmbină pe parcursul cărții se înscriu, din punctul de vedere al rigurozității epistemologice, în ariile delimitate de "tehnici" ale cercetării precum documentarea, analiza conceptuală, analiza definițională comparată și interpretarea textuală. Nu mai puțin, ambiționând la înscrierea demersului nostru în tradiția raționalității critice specifice oricărui excurs de natură teoretico-politică, am optat pentru o grilă hermeneutică al cărei accent cade pe menționarea rezervelor acolo unde a fost cazul față de certitudinile asumate de autorii aflați pe "cărări" deja bătătorite în analiza ideologiei. Cu toate
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
concepții diferite asupra ideologiei. Spre exemplu, în cercetarea problemei apare distincția dintre un concept iluminist al ideologiei și unul fenomenologic, ambele fiind subîntinse însă aceleiași concepții. Astfel, conceptul iluminist de ideologie "(...) va însemna o deviație de la un standard strict al raționalității și adevărului, cauzată de dorința auto-interesată de a ajunge la o concluzie particulară înainte de a lua în considerație evidența"12, în vreme ce conceptul fenomenologic de ideologie "(...) este invocat pentru a identifica eșecul de a fi suficient de "empatic" cu experiențele studiate
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
proprii, concepția totală asupra ideologiei se transformă într-o sociologie a cunoașterii, acoperind necesitatea revendicată de societatea modernă, ceea ce elimină aparenta inconsistență a viziunii sale: "Mannheim este, în acest punct, consistent din punct de vedere sociologic: pentru el, probleme precum raționalitatea sau înțelegerea nu sunt pur și simplu probleme, ci probleme sociologice centrale ale societății industriale. Și cum problemele sociale cer soluții, soluția lui Mannheim este sociologia cunoașterii. Mai clar, este sarcina sociologiei cunoașterii aceea de a crea condiții în care
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
a "falsității" sale și b) imposibilitatea verificării empirice a acestei teorii, a cărei pretenție fundamentală este așa cum am văzut aceea de a înlocui epistemologia prin recuperarea unora dintre cele mai importante categorii ale sale, precum sunt cele de "adevăr" și "raționalitate". Ca atare, există îndoieli cu privire la succesul întreprinderii lui Mannheim de a transforma ideologia într-o sociologie a cunoașterii în baza argumentului dezvoltării progresive și dialectice a conceptului, așa cum este descrisă aceasta chiar de autor: "(...) Concepția totală asupra ideologiei este folosită
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
putem decela cauza apariției sale din necesitatea de integrare proprie oricărei comunități, este faptul că distorsionarea realității trece în plan secund, în măsura în care servește legitimării. Fără îndoială, Ricoeur întemeiază această legitimare a autorității într-un sens weberian, plecând de la asumpția de raționalitate a actorilor sociali, proprie atât celor care emit pretenții de conducere, cât și celor care văd în acestea din urmă o poziție justificată. Ce se întâmplă însă așa cum a fost cazul de nenumărate ori în practica social-politică a secolului al
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
ori în practica social-politică a secolului al XX-lea când autoritatea își fundamentează legitimitatea pe o ideologie de tip represiv? Ideea că o astfel de legitimitate nu este motivată rațional nu conferă un argument suficient răspunsului, dacă, de exemplu, prin raționalitate înțelegem un calcul prin care actorul sau actorii sociali ce emit pretenții de autoritate urmăresc să-și maximizeze beneficiul (deținerea puterii) cu niște costuri minime (pe care o societate ce le-ar opune rezistență considerând că pretențiile sunt prea mari
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
de o parte, posibilitatea ca anumite teorii științifice, deși valabile, să nu fi trecut prin dezbatere publică (înțelegând aici, prin caracterul "public", nu discutarea lor democratică, ci dezbaterea lor în interiorul comunității oamenilor de știință, deci în interiorul limbajului comun, caracterizat de raționalitate, de care vorbește Popper), ci să se impună pur și simplu prin decizii arbitrare, ceea ce nu le elimină caracterul adevărat în sensul teoriei corespondenței; pe de altă parte, această modalitate de definire a obiectivității nu anulează nici primatul științelor naturii
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
de lumea construită social, chiar dacă noi, asemenea alpinistului lui Popper, nu știm sau nu recunoaștem că el se află undeva, deasupra noastră. Dar asta ține de credință, iar nu de știință, cel puțin nu de o știință înțeleasă în termenii raționalității. Observația care se poate face este deci aceea că, în cadrul concepției obiectiviste, ideologia este analizată pe baza unor criterii de științificitate care, în cele din urmă, nu se aplică nici teoriilor care abordează această analiză. Într-adevăr, teoria socială și
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
analiza statistică a fenomenelor sociale și politice, dezvoltată mai ales în Statele Unite după cel de-al Doilea Război Mondial, în cadrul curentului behaviorist, și-a propus să redea relațiile și acțiunile indivizilor și grupurilor socio-istorice în cifre și date exacte. Ideea raționalității științifice a fost mereu prezentă, fără îndoială, în sânul teoriei socio-politice și, cu toate acestea, s-a constatat necesitatea revenirii la o abordare comprehensivă a socialului. Fiind în continuă mișcare și transformare și implicând, spre deosebire de natură, elementul uman, spațiul social
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
care o propun asupra perspectivelor de definire a ideologiei conturează deja cadrul concepției relaționist-relativiste. Ceea ce este contestat, în acest context, nu mai ține doar de raportarea științelor sociale la ideologie. Se merge chiar mai departe, fiind pusă în discuție și raționalitatea, în cele din urmă, așadar, neutralitatea științelor naturii. În această viziune, ideologia nu diferă în mod esențial de știință, criteriul pe baza căruia se susține această idee nemaifiind cel specific teoriei adevărului-corespondență, ci acela al coerenței logice a ideilor expuse
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
diferă în mod esențial de știință, criteriul pe baza căruia se susține această idee nemaifiind cel specific teoriei adevărului-corespondență, ci acela al coerenței logice a ideilor expuse într-un demers intelectual. Revine acum în atenție fenomenul dominației, sub semnul punerii raționalității științifice în slujba progresului tehnic. Rațiunea și adevărul științific, susțin autorii încadrați în concepția relaționist-relativistă, nu mai constituie scopul cunoașterii, așa cum apărea în Iluminism, ci reprezintă doar instrumente, mijloace: "În marile sisteme filozofice ale trecutului, oricât de supuse erorii ar
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
parte integrantă a progresului științific, suspendarea criticii implicată de acceptarea comună a unei paradigme făcând posibilă concentrarea asupra problemelor clar definite, pentru Popper știința progresează printr-o "revoluție permanentă", critica fiind nu doar necesară, ci jucând rolul de metodă proprie raționalității științifice; pentru Kuhn, ideea falsificabilității susținute de Popper este una hazardată în contextul practicii științifice actuale, întrucât oamenii de știință care lucrează în interiorul unei paradigme ignoră sau tratează ca fiind compatibile cu teoriile lor aspecte care, subsecvent disoluției acestei paradigme
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
acceptată", dar nu cu semnificația de "credință corectă"160. Odată cu această definire a cunoașterii, rămâne valabilă posibilitatea ce rezultă din teza sceptică potrivit căreia "sistemele de credințe nu pot fi concepute obiectiv, în termenii apropierii lor de realitatea sau ai raționalității lor"161. Corolarul radical al acestei perspective relativiste din teoria socială este că toate sistemele instituționalizate de cunoaștere despre natură trebuie tratate în mod echivalent, așa încât "științele naturii să nu posede niciun statut special în cadrul teoriei sociologice"162. Chiar dacă, în
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
să stea la baza unei comunități a tuturor oamenilor ca o garanție pentru solidaritatea umană, depășind astfel reprezentările particulare. Pentru atingerea acestui scop, linia de gândire obiectivistă a pus la lucru o epistemologie a cărei premisă esențială este aceea a raționalității, înțeleasă în sensul adevărului corespondent cu realitatea. În mod automat, o astfel de axiomă epistemologică determină instituirea unei distincții între ceea ce este rațional (y compris adevărat) și ceea ce nu este rațional. În acest fel, obiectiviștii au optat pentru descrierea unei
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
instanță, renunțarea la înțelegerea metafizică ori epistemologică a adevărului, în sensul unei corespondențe cu realitatea, și înlocuirea acestuia cu adevărul definit "(...) drept ceea ce este bine pentru noi să credem"170. Printr-o astfel de abordare, adevărul este redus la utilitate, raționalitatea la ceea ce este bun pentru o comunitate, într-un context dat, iar obiectivitatea la solidaritatea unei comunități umane în jurul a ceea ce aceasta percepe ca fiind bun pentru ea. Cu alte cuvinte, dacă tradiția obiectivistă fundamenta adevărul epistemologic, concepția pragmatistă îi
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
asemenea loc este considerat "pur", "obiectiv", epistemologia a contribuit, la rândul său, la consolidarea acestei tradiții, neadmițând posibilitatea ca "adevărul" să însemne altceva decât o corespondență perfectă cu realitatea. Cunoașterea acestui adevăr poate surveni, ca atare, numai prin apel la "raționalitate", ce este sinonimă cu utilizarea unor metode riguroase, care să ne ofere criterii neechivoce în demersul nostru. Din acest punct de vedere, raționalitatea a fost atribuită, de către latura radicală a obiectivismului, exclusiv științelor naturii. În pofida încercării popperiene de a demonstra
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
decât o corespondență perfectă cu realitatea. Cunoașterea acestui adevăr poate surveni, ca atare, numai prin apel la "raționalitate", ce este sinonimă cu utilizarea unor metode riguroase, care să ne ofere criterii neechivoce în demersul nostru. Din acest punct de vedere, raționalitatea a fost atribuită, de către latura radicală a obiectivismului, exclusiv științelor naturii. În pofida încercării popperiene de a demonstra că raționalitatea, în sens de metodă, este un atribut pe care îl dețin și științele sociale, tradiția epistemologică în direcția căreia pragmatismul își
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]