2,172 matches
-
o ipoteză de coșmar. Dar ceea ce în literatură nu s-ar putea întîmpla nici în vis, în artele plastice s-a întîmplat aievea. Președintele de mai sus a declarat public cu ani buni în urmă, fără griji și fără nici o remușcare, că dl. Radu Varia, unul dintre cei mai importanți brâncușologi contemporani, este obstrucționat în intențiile lui de restaurator ș.a.m.d. Era, evident, vorba despre ansamblul de la Tîrgu-Jiu. A doua zi nu numai că nu s-a întîmplat nimic, dar
Brâncușologia împotriva lui Brâncuși by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7507_a_8832]
-
scoate la momentele festive, spre uimirea cititorilor mai slabi decât el și spre uluirea totală a necititorilor. De fapt asupra acestora din urmă își exercită cel mai bine puterile de magician. Ei îl privesc cu oarecare admirație, cu invidie, cu remușcarea de a fi ratat un domeniu pe care educația, așa minoră cum este ea astăzi, l-a așezat între necesități. Dar conflictul acesta nu merită urmărit chiar în orice sector al lumii. Există locuri și locuri în care cititorul, așa cum
Puterea cititorului by Doina Ruști () [Corola-journal/Journalistic/7657_a_8982]
-
Paul Lee, președintele ABC Entertainment, a precizat la rândul său că este extrem de mândru de acest serial și a adăugat că ultimul sezon, ce se va încheia în mai 2012, oferă multă intrigă țesută în jurul personajelor principale, printre care și remușcări după o crimă și probleme cu niște căsnicii pe cale să se destrame, infidelități și noi vecini foarte sexi.
ABC a anunţat că va pune punct seriei Desperate Housewives () [Corola-journal/Journalistic/69270_a_70595]
-
de Anghel, dincolo de cîteva capodopere, ne oferea mai ales speranța unor capodopere viitoare: încă una dintre marile neșanse ale literaturii noastre! Dacă dispariția scriitorului poate fi calificată drept „accidentală", nu există probabil accidente pure. Fugind grăbit și parcă plin de remușcare pe urmele prietenului său Șt.O. Iosif, de moartea căruia se simțea vinovat, Dimitrie Anghel iese din scenă exact atunci cînd lunga belle époque se încheia, în România și în Europa, cînd spiritul ei devenea treptat istorie. Literatura lui Anghel
„À la recherche du temps perdu” avant la lettre by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6149_a_7474]
-
în ochi taurul pe care trebuia să-l omoare în fața a zeci de mii de oameni și... n-a mai avut puterea s-o facă! Spectacolul sângeros s-a încheiat brusc, toreadorul s-a așezat pe marginea arenei, distrus de remușcări. Reacția animalului e absolut fabuloasă: taurul s-a apropiat de el și l-a privit în ochi, fără să-l atace. Alvaro Munera a izbucnit în plâns și n-a mai putut continua! După retragerea sa, a înființat o organizație
VEZI cea mai emoționantă fotografie by Chiuoru Madalina () [Corola-journal/Journalistic/66205_a_67530]
-
Un tunet ne-a făcut să ne-ntoarcem la realitatea exterioară și, ducîndu-ne la ușa casei unde mîncaserăm, am văzut cerul acoperit de nori și am ghicit apropierea unei furtuni. Toți s-au uitat atunci către umbrela mea, cuprinși de remușcare pentru că o făcuseră ținta batjocurei lor. Cum de a presimțit umbrela mea furtuna, incitîndu-mă să o iau cu mine? Cum a reușit ea, a cărei funcție principală este să ne apere de ploaia care cade din cer, nu de cea
Dincolo de ceea ce este omenesc () [Corola-journal/Journalistic/14911_a_16236]
-
diferiți amanți care îi întrețin luxul, neglijîndu-și grav copiii. Cînd soțul revine, flirtează nerușinat cu partenerul acestuia atrăgînd reproșul omului, apoi pasează servieta cu banii lui amantului titular, cu care se vede că vrea să fugă. În final, cuprinsă de remușcări neverosimile, se sinucide prin aruncare pe fereastră. Piesa s-a jucat la vremea scrierii, dar a adunat doar vreo 11 reprezentații. În vasta Cronică de familie a lui Petru Dumitriu e plin de femei cu moravuri absolut scandaloase, dar puține
Viața și opera personajelor by Horia Gârbea () [Corola-journal/Journalistic/4504_a_5829]
-
Atunci, de acum încolo, te ve numi Marton. Scrie-l.” Acela a fost angajamentul. După care m-a lăsat să plec. N-aș putea să vă descriu spaima, descurajarea și dezgustul cu care m-am privit de atunci. Dârdâiam de remușcare și de greață. Știam că răul începuse și că nu voi avea curajul să-l înfrunt. Puteau să fi trecut zile sau săptămâni până când domnul maior m-a abordat din nou. Mi-a comunicat obiectivul: să-mi supraveghez o colegă
„De acum încolo, te vei numi Marton“ by Ioan Es. Pop () [Corola-journal/Journalistic/5616_a_6941]
-
să trăiască mai departe? Plăcerile îi provocau un sentiment de vinovăție. Faptele generoase, dezinteresate erau răsplătite cu umilințe. Era ca un cerc închis... în ce constă izvorul bucuriei? Cum să eviți dezamăgirea? Te poți bucura de plăceri fără să ai remușcări? Toate aceste gânduri nu-i dădeau pace. După un an a născut un băiat. Totul era ca și până atunci... Razudalov pleca mereu în turnee. După ce revenea, dispărea rapid. Când Marusea îl acuza că o înșeală, se justifica: - Dar înțelege
Serghei Dovlatov - O tânără de familie by George IARU () [Corola-journal/Journalistic/7049_a_8374]
-
blocul meu de beton undeva la orizont/ Dumnezeu cântărește sufletul lui nietzsche/ în cantar stau unii peste alții stivuiți sute de îngeri,/ heruvimii cei cu ochii mulți/ și serafimii cei cu șase aripi/ din când în când sunt curpins de remușcări și/ nu-mi vine să cred că totuși/ după toate câte am facut/ vom avea parte de o așa mare iubire" (pp. 35-36) Că mai toți poeții religioși, Ioan Pintea este frământat de întrebări și dileme privind adevărurile credinței și
Postmodernism liturgic by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7107_a_8432]
-
libertinaj Referințele culturale la care recurge Ioana Pârvulescu în delectabilul sau eseu sunt mereu imprevizibile. Ea lasă gândirii asociative o libertate deplină, o libertate dusă până la libertinaj. Că o cocheta incurabilă, aflată într-o sală de bal, eseista trece fără remușcări de la Shakespeare la Mircea Cărtărescu, de la Proust la Radu Petrescu, de la Platon la Kierkegaard și flirtează expeditiv cu fiecare în parte: "Cu infinite menajamente se vorbește și despre latura erotică din jocurile copilăriei Adelei, personaj care, în prima lui ipostază
Studiu savant, joc literar si poem critic by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/18021_a_19346]
-
articol de ultimă oră făcuse infarct. Numai cînd mi-am corectat șpalturile povestirii am descoperit că era tot o dramă statică dintre cele pe care ajunsesem să le scriu fără să-mi dau seama. Această surpriză neplăcută mi-a adîncit remușcările de a fi trezit un prieten cu puțin înainte de miezul nopții pentru a-mi scrie articolul în mai puțin de trei ceasuri. Cu această stare sufletească de penitent am scris povestirea exact în acest timp, iar luni am ridicat din
Gabriel García Márquez A trăi pentru a-ți povesti viața by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/12964_a_14289]
-
medical și să mă plâng că am probleme cu inima. Și așa am făcut. Habar n-am dacă doctorul a bănuit ceva. Fapt e că mi-a dat scutire medicală și am plecat a doua zi de pe șantier, fără nici o remușcare. Așadar, pe vremea când eu studiam hărțile Spaniei pentru a mă lămuri ce traseu a urmat Don Quijote ca să pună la picioarele Dulcineii toate morile de vânt întâlnite în drum, eu aveam o reprezentare aproximativă și a României. Iar în ce privește Europa
Octavian Paler: "Criza valorilor nu bântuie numai la Porțile Orientului" by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10498_a_11823]
-
certitudinea de neexplicat/ că dincolo, dacă aș fi făcut cîțiva pași,/ s-ar fi deschis o piață măruntă, cu fîntînă leneșă,/ cu scări în fund, pe care să le pîndesc de aici din colț,/ și n-am să urc niciodată" (remușcare). Sau într-o mai complexă compoziție (un soi de voyeurism baroc): "o privim pe furiș,/ se strecoară după ea, coborînd pe treptele surpate,/ o umbră șerpuitoare - și se încolăcește pe după o piatră,/ și o pîndește cu ochii verzui ca ai
Jocul de-a impersonalizarea by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10432_a_11757]
-
-i acordă un sens de obiectivitate, de abstragere din dureroasa îndoială a autoscopiei asumate: "mopete în această amiază cu soare lăptos,/ așezat la masă în curtea, cu mult ciment plumburiu/ pietruită, a bufetului nurca, își spune-am să scriu/ despre remușcările mele care vor să mă tragă în jos// în apele dense ale conștiinței de mine însumi - am să/ scriu în sfîrșit un roman lung cu personaje nenumărate./ (în jur, amiaza se răsturna înspre ploaie - și mate/ pale de umbră peste
Jocul de-a impersonalizarea by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10432_a_11757]
-
legionar fanatic, nu doar citind cărticica șefului de cuib, nu doar, așa cum a făcut-o deja, analizînd miile de pagini consacrate șovinismului sîngeros. A trăi clipă de clipă alături de unul ori altul din acești dușmani, urmărind slăbiciunile, ezitările, gafele, neputințele, remușcările, căci toți sînt oameni la fel cu noi, el vrea să se lămurească și să explice cît mai convingător care este complexitatea fenomenului cu care se confruntă oamenii de bine. Intervine aici, cred, puternica vocație pedagogică a lui Volovici, un
Omenescul și literatura by Virgil Duda () [Corola-journal/Journalistic/8242_a_9567]
-
ș...ț Dumnezeu vorbește prin el. Recunosc cadența divină în glasul lui." Bulgakov, navetist între Iasnaia Poliana și tabăra tolstoienilor de la Teliatinki, se consideră și el într-o misiune oarecum predestinată, într-atât încât se simte vinovat și bântuit de remușcări când i se pare că iubirea pentru Mașa îi diluează devotamentul pentru magistru : "E greșit că am venit la Iasnaia Poliana să lucrez cu Tolstoi și, în schimb, stărui nebunește asupra relațiilor mele cu o femeie." Numai Certkov, repugnantul, indezirabilul
Un „docu-roman“ by Radu Ciobanu () [Corola-journal/Journalistic/6744_a_8069]
-
o ficțiune senzaționalistă și o parabolă apocaliptică. Profesorul de etică Thomas, ajuns la ceea ce englezul numește midlife crisis, pornește pe urmele propriului trecut într-o manieră inedită și...cât se poate de concretă. Fostul donator de spermă e bântuit de remușcări pentru soarta urmașilor săi - al căror anonimat e păzit cu strictețe de compania Cryos - și încearcă să-i regăsească prin diferite colțuri ale lumii. Lars, hacker-ul bazei de date a firmei de recoltare, îi dă lui Thomas posibilitatea de
Un roman neterminat by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4354_a_5679]
-
mamele” lesbiene ale fiicei sale, după care o seduce cu bună știință pe ea însăși. Și, cum faptele în sine n-ar fi fost de ajuns, prozatorul le însoțește cu comentarii moralizatoare plasate când în perspectiva eroului central cuprins de remușcare, când în cea a bunicii Antonia, bântuită de spaime apocaliptice: „Diavolul, numai el, zicea Antonia, când citea prin ziare, face azi copii în laboratoare! Și tot diavoli se vor naște din fărădelegea lui! Dumnezeu a lăsat o singură rânduială: copiii
Un roman neterminat by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4354_a_5679]
-
dezinvoltura spectacolului terifiant îi dau un aer de document plastic al răului: un soi de Auschwitz sau de Gulag, la proporții cosmice, într-un muzeu al figurilor de ceară. O țintă predilecta o constituie, explicabil, mitologia sacrului. Sacramentul trece, fără remușcări aparente, în sacrilegiu, precum nisipul dintr-o cupă a clepsidrei în alta, fără a i se risipi fiorul solemn, răsturnat în negativ. Versurile au o somptuozitate de marmură neagră: "Îngerul stătea în fereastră spre răsărit,/ mărgelele-i acopereau pieptul că
"Îndrăcirea" Ruxandrei Cesereanu by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/18115_a_19440]
-
bună, îmbunat, Domnul dă semn de răzgândire și zice : ... Am socotit să nu mai blestem pământul pentru faptele omului, pentru că cugetul inimii omului se pleacă la rău din tinerețile lui și nu voi mai pierde toate vietățile cum am făcut. (Remușcare divină). Nu se știe dacă din cauza aceasta, dar pe cer apare pentru prima dată simbolul speranței și al omenirii împăcate: Curcubeul...
Facerea (IV) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/12331_a_13656]
-
care cei doi îl împărtășeșc și-l produc și care are în fundal pentru Anna Barton o poveste în plus. Suicidul fratelui ei la vârsta de 16 ani scoate la lumină o relație maladiv-incestuoasă și spectrul unui ireziliabil contract cu remușcarea. Ceva s-a stricat, avariat în Anna, acest ceva profund delabrat îi conferă o anumită tristețe care degajă o senzualiate vibrantă, o chimie erotică specială care asemeni substanțelor chemotxice din veninul anumitor șerpi dizolvă lent și dureros țesuturile, relațiile. Ordinea
Marți, oamenii sunt sparți, miercuri, oamenii sunt cercuri by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7393_a_8718]
-
al vorbelor: „poezia trebuie să fie vorbire interioară. Adică /tot eu să vorbesc despre fața ei înecându-se, căutându-și/ respirația? însă atunci ar fi/ numai felul în care eu vorbesc/ despre fața ei, despre mișcările încetinite prin straturi/ de remușcări tulburi, de gânduri doar ale mele,/ ale imaginii ei - ar fi numai un chip, o imagine -/ și ea - adevărata ei ființă atunci?” Nu este o pledoarie pentru adevăr, pentru drepturile realității, în sensul tare, ci o prietenească luare deoparte, calm
Amintire și adevăr by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5366_a_6691]
-
foarte izbutită nuvelă. În timpul unei petreceri studențești, un tânăr euforizat de alcool se prăbușește de la balcon încercând să facă, pe balustradă, exerciții de echilibristică. Singurul om care l-ar fi putut salva - și care, în consecință, repovestește totul sub imperiul remușcărilor - e plecat, însă, în tot timpul acesta, după țigări. Continuând să trăiască, cu această poveste în minte, în restul cărții, el devine, în scenariul epopeic pe care Întâlnirea îl respectă, un al doilea, ineficient, Telemac. Oricât de izbutită însă, n-
Probleme de dosar by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7928_a_9253]
-
pentru posturi în anul școlar 1932. Mă întorc la Vincennes fericit; până la căsătorie, mă simt liber să fac amor cu cine vreau! Ciudat, "aspir la o viață plină de afecțiune, tihnită și plăcută", și în același timp mă culc fără remușcări cu o damă mai coaptă, frecventez un bordel de pe Rue d'Athčnes, și mă topesc la vederea unor sâni mulați de pulover! Duminică 17 iulie 1932, îndrăgostit din nou de Kiki, logodnica mea oficială, mă urcam în trenul de Paris
Marcel Mathiot - Jurnalul unui amant bătrân by Emanoil Marcu () [Corola-journal/Journalistic/6958_a_8283]